נאט אייך א גרינע!
.איידער מיר גייען צו צום געשיכטע, לאמיר זיך באקענען מיט דעם בריאה איבער וועם מיר רעדן
קענסטו דעם מערסט-בארימטן אימאודזשי ביים היימישן ציבור? וועלקאם צו "א גרינע".
אויסער וואס ער דינט אלס אוועטער פאר איינעם פון די געשמאקע ניקס דא, איז ער אויך די ריכטיגע-מענטש-אויפן-ריכטיגן-פלאץ ווען די קאפ פלאצט שוין פון אזויפיל זוכן אפירצוקראצן א ריכטיגן קאמפלימענט אויף א זאפטיגן ארטיקל, אבער אלע באדאנקערס פארדעם האבן שוין אויסגעכאפט די איידיע וואס דו וואלסט געוואלט זאגן.
וועטער עקספערטן פרובירן פארצושאצן דעם צוקונפט פון אט דעם סימבאל. צו וועט עס בלייבן אויף איר שטאנד נאך וואס די בארימטע אייוועלט קאמפיין וועט זיין סוקסעספול און א לייק קנעפל וועט אינסטאלירט ווערן, אדער וועט זי פארגעסן ווערן אויף אייביג?
עס איז פיינפול צו טראכטן אז עס איז מעגליך אז אונזערע אייניקלעך וועלן נישט וויסן די באדייט פון "א גרינע", אבער מ'דארף עס ערווארטן.
און היצטערט צו די מעשה. ביום מן הימים האב איך אריינגעלאגט אין אייוועלט, ווי מיין שטייגער האב איך באזוכט אין נייעס שטיבל און געליינט באריכטן פון געשולטע אייוועלט קארעספעדאנטן. קריכנדיג פון אשכול צו אשכול האב איך זיכער געמאכט ארויסצואווייזן מיין הנאה און הכרת הטוב פאר אלע וואס מאכן אייוועלט גרעיט, און איבערגעלאזט איין גרינע נאכן צווייטן.
איך שלעפ מיך אריין צום דערנעבנדיגן קרעטשמע וואו עס ווארטן מיך אפ עטליכע אומגעליינטע פריש געבוירענע אשכולות, יעדעס אשכול ברענגט מיט זיך א מעשה, ארטיקל, גראם אד"ג, וואס יעדע פאר זיך איז ווערד עטליכע גרינע. איך קווענקל טאקע נישט קיין סך און איך לאז איבער כאטש איין גרינע פער שרייבער.
און אט זעקל איך מיך אריבער צום פארברענגען אפטיילונג, איבער וועלכע גוט-זאגער, אלס-ווייסער און שטורעם-יעגער ווייסן צו דערציילן אז דארט איז סטאטיסטיש-גערעדט פארהאן די גרעסטע פאפולאציע פון די גרינע יו. עף. אוס. איבער די גאנצע אינטערנעט. צווישן איין געלעכטער און צווייטן, מאך איך זיכער איבערצולאזן פאר די פארברענגען שרייבער בשפע פון די גרינע. איך שפיר נישט אז ס'איז גענוג צו ווייזן מיט די :לאל: אז איך האב געלאכט. איך מוז עקסטער לאזן פארן שרייבער א גרינע, ווי צו ווייזן דירעקט מיטן פינגער "דו ביסט גוט"!
עס גייט דורך א האלבע שעה זינט איך קאטשקע מיך אויף אייוועלט, און פלוצלינג דערמאן איך מיך אז נעכטן האב איך געשריבן א תגובה וועלכע איך וויל יעצט איבערליינען. אין מיין פראפיל טרעף איך שנעל (נישט אזוי שנעל, איך האב געדארפט ווארטן 9 סעקונדען צו קענען מאכן א זוכעניש) "מיינע תגובות" און א בלאט פול מיט גרינע ערשיינט דארט! א ווארימקייט נעמט מיר ארום. אך וואספארא זכיה איז דאס צו זיין אויף אזא געשמאק פלאץ וואו מען קען האבן אזויפיל הנאה און פראקטישע הילף, עד כדי קראך אז ס'פילט זיך אזוי שנעל בלעטער אויף בלעטער פיל מיט גרינע אין אלע ווינקלען.
זעהט אויס אז איך בין שוין צו לאנג געזעצן ביים סקרין ווייל די אויגן האבן פלוצלינג פארלוירן די פאקוס, און פארגלייזטערהייט האבן זיי געגלאצט אויפן סקרין וועלכע האט זיך צאמגעשטעלט ווי איין גרויסע פעלד פון גרינע געוואוקסן...
און אט זעה איך אין מיין דמיון א פריינט, אן אייוועלטער פונקט ווי מיר, וועלכע זעהט דעם גרינעם קאליר מיט גאר א צווייטן בליק, גענצליך נישט גינסטיג.
פאר זיינע אויגן שווימען אויך גרינע מענטשעלעך, אבער זיי ווייזן נישט קיין שמייכלדיגע פענימער, נאר קאלטע דאקטארישע געזיכטער.
צווישן די קארידארן אין וועלכע ער דרייט זיך איז דא א שפע פון גרינע כאלאטן, אבער צו אים איז דאס נישט קיין ליבליכע צייכן, נאר א פיינליכע ווייטאגליכע דערמאנונג איבער די מצב פון וועלכע ער וועט - לויט די גרינע - מער קיינמאל קיין וועג ארויס נישט זעהן.
פאר נישט לאנג צוריק זענען די גרינע געווען פאר אים א שטראל פון טרייסט, א צייכן פון מעגליכע האפענונג, אבער חכה לעת מרפא והנה בעתה!
יענע גרינע האבן אים טאקע נישט געגעבן קיין האפענונג, אבער די גרינע גרייצערס פון קעשענע קענען גרינגער מאכן אין דעם ביטערן מציאות! עס איז אמת אז די מלאך האט שוין געזאגט "היפלא מה' דבר", און מיר גלייבן באמונה שלימה אז די געפרואווטע סגולה קען העלפן. אבער סך פריער פון דעם דארף מען ווייזן פאר דעם פארפאלק אז עס זענען דא טויזנטער טויזנטער אידן וואס האבן אויך א חלק אין זייער צער און זענען זיך גרייט צו לאזן קאסטן טויזנטע טויזנטע גרינע דאללארן צו ווייזן מיטגעפיל אויף וואס זיי גייען דורך.
פיל מיט הכרת הטוב צום פלאץ וואו איך האב אזויפיל הנאה, און לאז כסדר איבער מיינע "גרינע", ווענד איך מיך צו דעם יונגערמאן וואס איז ליידער ארומגענומען מיט גרין-געקליידעטע, און איך שריי אויס צו אים: נאט אייך א גרינע!
רבותי, ס'איז נישט קיין חילוק פאר וועם מ'וואויט, די עיקר איז אז אונזער שטימע ווערט דערהערט!
און ס'איז אויך נישט קיין חילוק אויף וועלכע טיעם פעידזש מען געט, די עיקר איז אז מען געט!
און איך בין נישט דא אויפצוטרייבן פאר מיין טיעם פעידזש ווייל איך האב נישט איינס. ס'גייט מיך נישט אן פאר וועם מען געט, אבער געט'ס!
קענסטו דעם מערסט-בארימטן אימאודזשי ביים היימישן ציבור? וועלקאם צו "א גרינע".
אויסער וואס ער דינט אלס אוועטער פאר איינעם פון די געשמאקע ניקס דא, איז ער אויך די ריכטיגע-מענטש-אויפן-ריכטיגן-פלאץ ווען די קאפ פלאצט שוין פון אזויפיל זוכן אפירצוקראצן א ריכטיגן קאמפלימענט אויף א זאפטיגן ארטיקל, אבער אלע באדאנקערס פארדעם האבן שוין אויסגעכאפט די איידיע וואס דו וואלסט געוואלט זאגן.
וועטער עקספערטן פרובירן פארצושאצן דעם צוקונפט פון אט דעם סימבאל. צו וועט עס בלייבן אויף איר שטאנד נאך וואס די בארימטע אייוועלט קאמפיין וועט זיין סוקסעספול און א לייק קנעפל וועט אינסטאלירט ווערן, אדער וועט זי פארגעסן ווערן אויף אייביג?
עס איז פיינפול צו טראכטן אז עס איז מעגליך אז אונזערע אייניקלעך וועלן נישט וויסן די באדייט פון "א גרינע", אבער מ'דארף עס ערווארטן.
און היצטערט צו די מעשה. ביום מן הימים האב איך אריינגעלאגט אין אייוועלט, ווי מיין שטייגער האב איך באזוכט אין נייעס שטיבל און געליינט באריכטן פון געשולטע אייוועלט קארעספעדאנטן. קריכנדיג פון אשכול צו אשכול האב איך זיכער געמאכט ארויסצואווייזן מיין הנאה און הכרת הטוב פאר אלע וואס מאכן אייוועלט גרעיט, און איבערגעלאזט איין גרינע נאכן צווייטן.
איך שלעפ מיך אריין צום דערנעבנדיגן קרעטשמע וואו עס ווארטן מיך אפ עטליכע אומגעליינטע פריש געבוירענע אשכולות, יעדעס אשכול ברענגט מיט זיך א מעשה, ארטיקל, גראם אד"ג, וואס יעדע פאר זיך איז ווערד עטליכע גרינע. איך קווענקל טאקע נישט קיין סך און איך לאז איבער כאטש איין גרינע פער שרייבער.
און אט זעקל איך מיך אריבער צום פארברענגען אפטיילונג, איבער וועלכע גוט-זאגער, אלס-ווייסער און שטורעם-יעגער ווייסן צו דערציילן אז דארט איז סטאטיסטיש-גערעדט פארהאן די גרעסטע פאפולאציע פון די גרינע יו. עף. אוס. איבער די גאנצע אינטערנעט. צווישן איין געלעכטער און צווייטן, מאך איך זיכער איבערצולאזן פאר די פארברענגען שרייבער בשפע פון די גרינע. איך שפיר נישט אז ס'איז גענוג צו ווייזן מיט די :לאל: אז איך האב געלאכט. איך מוז עקסטער לאזן פארן שרייבער א גרינע, ווי צו ווייזן דירעקט מיטן פינגער "דו ביסט גוט"!
עס גייט דורך א האלבע שעה זינט איך קאטשקע מיך אויף אייוועלט, און פלוצלינג דערמאן איך מיך אז נעכטן האב איך געשריבן א תגובה וועלכע איך וויל יעצט איבערליינען. אין מיין פראפיל טרעף איך שנעל (נישט אזוי שנעל, איך האב געדארפט ווארטן 9 סעקונדען צו קענען מאכן א זוכעניש) "מיינע תגובות" און א בלאט פול מיט גרינע ערשיינט דארט! א ווארימקייט נעמט מיר ארום. אך וואספארא זכיה איז דאס צו זיין אויף אזא געשמאק פלאץ וואו מען קען האבן אזויפיל הנאה און פראקטישע הילף, עד כדי קראך אז ס'פילט זיך אזוי שנעל בלעטער אויף בלעטער פיל מיט גרינע אין אלע ווינקלען.
זעהט אויס אז איך בין שוין צו לאנג געזעצן ביים סקרין ווייל די אויגן האבן פלוצלינג פארלוירן די פאקוס, און פארגלייזטערהייט האבן זיי געגלאצט אויפן סקרין וועלכע האט זיך צאמגעשטעלט ווי איין גרויסע פעלד פון גרינע געוואוקסן...
און אט זעה איך אין מיין דמיון א פריינט, אן אייוועלטער פונקט ווי מיר, וועלכע זעהט דעם גרינעם קאליר מיט גאר א צווייטן בליק, גענצליך נישט גינסטיג.
פאר זיינע אויגן שווימען אויך גרינע מענטשעלעך, אבער זיי ווייזן נישט קיין שמייכלדיגע פענימער, נאר קאלטע דאקטארישע געזיכטער.
צווישן די קארידארן אין וועלכע ער דרייט זיך איז דא א שפע פון גרינע כאלאטן, אבער צו אים איז דאס נישט קיין ליבליכע צייכן, נאר א פיינליכע ווייטאגליכע דערמאנונג איבער די מצב פון וועלכע ער וועט - לויט די גרינע - מער קיינמאל קיין וועג ארויס נישט זעהן.
פאר נישט לאנג צוריק זענען די גרינע געווען פאר אים א שטראל פון טרייסט, א צייכן פון מעגליכע האפענונג, אבער חכה לעת מרפא והנה בעתה!
יענע גרינע האבן אים טאקע נישט געגעבן קיין האפענונג, אבער די גרינע גרייצערס פון קעשענע קענען גרינגער מאכן אין דעם ביטערן מציאות! עס איז אמת אז די מלאך האט שוין געזאגט "היפלא מה' דבר", און מיר גלייבן באמונה שלימה אז די געפרואווטע סגולה קען העלפן. אבער סך פריער פון דעם דארף מען ווייזן פאר דעם פארפאלק אז עס זענען דא טויזנטער טויזנטער אידן וואס האבן אויך א חלק אין זייער צער און זענען זיך גרייט צו לאזן קאסטן טויזנטע טויזנטע גרינע דאללארן צו ווייזן מיטגעפיל אויף וואס זיי גייען דורך.
פיל מיט הכרת הטוב צום פלאץ וואו איך האב אזויפיל הנאה, און לאז כסדר איבער מיינע "גרינע", ווענד איך מיך צו דעם יונגערמאן וואס איז ליידער ארומגענומען מיט גרין-געקליידעטע, און איך שריי אויס צו אים: נאט אייך א גרינע!
רבותי, ס'איז נישט קיין חילוק פאר וועם מ'וואויט, די עיקר איז אז אונזער שטימע ווערט דערהערט!
און ס'איז אויך נישט קיין חילוק אויף וועלכע טיעם פעידזש מען געט, די עיקר איז אז מען געט!
און איך בין נישט דא אויפצוטרייבן פאר מיין טיעם פעידזש ווייל איך האב נישט איינס. ס'גייט מיך נישט אן פאר וועם מען געט, אבער געט'ס!
אינפארמאציע! די ניק איז שוין נישט אקטיוו
