אחטא ואשוב, וואס פשט?
איך האב א מחשבה שוין אסאך יארן איך בין נייגעריג וואס דער עולם זאגט דערצו.
צום אלעם ערשט דאס איז נאר מיין מחשבה. הגם איך האב עס שוין געזאגט פאר עטליכע ערליכע אידן און יעדער האט מודה געווען אז איך האב א פוינט.
צום ערשט א קשיא, א איד ח''ו איז נכשל געווארן מיט אן עבירה. ער האט געהאט א נסיון און ער איז דורך געפאלן. קומט יוה''כ אדער ער טוט תשובה. חרטה וידוי ועזיבה, און ער איז מכופר בעזהשי''ת.
איז דא א צווייטע איד וואס האט א נסיון און ער קריגט זיך מיטן ייצר יא?!ניין?! אהין און צוריק...שוין ווען ער זעהט אז ער גייט ליידער אדורך פאלן, טראכט ער, אקעי באשעפער איך קען נישט ביישטיין אבער שוין וואס קען איך טוהן? איך וועל תשובה טוהן שפעטער...
יעצט די צווייטער איז דאך לכאורה א אחטה ואשוב'ניק.
איז ווי איז די יושר אז דער ערשטער וואס טראכט נישט פונעם אייבערשטען פאר אים איז מספיקין בידו לעשות תשובה. משא''כ דער צווייטער האט דאך געטראכט פונעם אייבערשטען ער האט זיך געקריגט מיטן ייצר, פאר אים איז ''אין מספיקין בידו''?
איז דאס יושר?
טראכט איך אז דאס איז נישט עכט פשט אין אחטא ואשוב.
אחטא ואשוב טייטשט ווען איינער גייט אן מיט זיין לעבן אפיציעל אז ער לדוגמה דארף נישט היטן זיינע אויגן, ווייל מקען תשובה טוהן. אזא איינער איז א עכטע אחטא ואשוב דהיינו ער טוט עבירות לכתחילה אויפן חשבון אז מקען דאך תשובה טוהן.
משא''כ א איד בשעת נסיון וואס טראכט אקעי מהעט תשובה טוהן. דער איז בכלל נישט בגדר אחטה ואשוב...ער פאלט אדורך אזוי ווי א צווייטער מיט א נסיון, נאר ער טראכט פון תשובה בשעת מעשה
איך האף אז סאיז גענוג קלאר די חילוק וואס איך ברענג ארויס.
לאמיר זעהן וואס די ת''ח דא זאגן דערצו ויה''ר שלא יצא מכשול מתחת ידי...
בברכת גמר חתימה טובה
צום אלעם ערשט דאס איז נאר מיין מחשבה. הגם איך האב עס שוין געזאגט פאר עטליכע ערליכע אידן און יעדער האט מודה געווען אז איך האב א פוינט.
צום ערשט א קשיא, א איד ח''ו איז נכשל געווארן מיט אן עבירה. ער האט געהאט א נסיון און ער איז דורך געפאלן. קומט יוה''כ אדער ער טוט תשובה. חרטה וידוי ועזיבה, און ער איז מכופר בעזהשי''ת.
איז דא א צווייטע איד וואס האט א נסיון און ער קריגט זיך מיטן ייצר יא?!ניין?! אהין און צוריק...שוין ווען ער זעהט אז ער גייט ליידער אדורך פאלן, טראכט ער, אקעי באשעפער איך קען נישט ביישטיין אבער שוין וואס קען איך טוהן? איך וועל תשובה טוהן שפעטער...
יעצט די צווייטער איז דאך לכאורה א אחטה ואשוב'ניק.
איז ווי איז די יושר אז דער ערשטער וואס טראכט נישט פונעם אייבערשטען פאר אים איז מספיקין בידו לעשות תשובה. משא''כ דער צווייטער האט דאך געטראכט פונעם אייבערשטען ער האט זיך געקריגט מיטן ייצר, פאר אים איז ''אין מספיקין בידו''?
איז דאס יושר?
טראכט איך אז דאס איז נישט עכט פשט אין אחטא ואשוב.
אחטא ואשוב טייטשט ווען איינער גייט אן מיט זיין לעבן אפיציעל אז ער לדוגמה דארף נישט היטן זיינע אויגן, ווייל מקען תשובה טוהן. אזא איינער איז א עכטע אחטא ואשוב דהיינו ער טוט עבירות לכתחילה אויפן חשבון אז מקען דאך תשובה טוהן.
משא''כ א איד בשעת נסיון וואס טראכט אקעי מהעט תשובה טוהן. דער איז בכלל נישט בגדר אחטה ואשוב...ער פאלט אדורך אזוי ווי א צווייטער מיט א נסיון, נאר ער טראכט פון תשובה בשעת מעשה
איך האף אז סאיז גענוג קלאר די חילוק וואס איך ברענג ארויס.
לאמיר זעהן וואס די ת''ח דא זאגן דערצו ויה''ר שלא יצא מכשול מתחת ידי...
בברכת גמר חתימה טובה
