מאכלות אסורות
כ׳האב אמאל אריינגעלייגט אין אוצר החכמה ׳מאכלות אסורות׳ און ס׳האט מיר שטארק וויי געטאן אז א רוב מנין ובנין פון די ספרים זענען כמעט ווי נאר פארנומען מיט דער פאקט אז מאכלות אסורות זענען ׳מטמטם את הלב׳. ס׳ממש ווי א שלאג ווארט וואס שליסט סיי וואסערע דעבאטע אויפן ענין. איך פארשטיי נישט פארוואס ס׳איז נישט גענוג גוט דער פאקט את די תורה לאזט נישט עסן די דאזיגע מאכלים?