Re: א רגע נאך יעצט פארגעס איך עס.
איז פארוואס איז עס נישט אין די קאהירענס טערעפי אשכול?
ב"הסערווייווער האט געשריבן:איז פארוואס איז עס נישט אין די קאהירענס טערעפי אשכול?
דעם אשכול האב איך געעפנט כדי צו פארציילן מיינע דורכגענג וואס איך בין דורך אין נפש וואס איך קלער קען זיין א נוצן.
איך בין דורך אסאך אין עניני נפש, און איך האב עס געוואלט מיטטיילן. עס קען נישט ווערן אריינגעלייגט אין 'קאוהירנס טערעפי' אשכול.
און יעצט לאמיר גיין ווייטער מיט מיינע סעשאנס מיט מיך אליין. איך האף אז מ'פארשטייט וויאזוי איך קריך טיפער און טיפער. און וויאזוי איך טראג אריין מיין אונטערנבאוואוסטזיין טיפער און טיפער. פאר אזעלכע וואס זענען אינטערעסירט אין 'קאוהירנס טערעפי' קען דאס זיין זייער אינטערעסאנט. אזוי ווי יעדע אשכול וואס איז נאר אינטערעסאנט פאר אינטערעסירטע. טאקע געציילטע זענען די טולס וואס איך נוץ צו פארטיפן מיין אטענשאן אריין אין וואס עס גייט פאר מיט מיר. די טולס זענען אמנם ממש אייניגע, אבער וואס עס קומט ארויס איז אלץ מער און מער חידוש.
איך צעטייל מיך אויף צוויי. איין חלק שפילט 'טערעפיסט', דער 'טערעפיסט' פרובירט צו נוצן די געצייג פון 'קאוהירנס טערעפי', און איך דעזיגניר מיין טיפע געפילישע נפש אלץ דער 'קליענט' וואס פארציילט מיר זיינע שוועריגקייטן וואס ער גייט דורך, און עס פרובירט צו ענטפערן מיינע פראגעס וואס איך שטעל אים.
טערעפיסט: א גוטן מיין טיפע געפילישע נפש, וויאזוי גייט עס מיט דעם סימפטאם וואס דו האסט מיר פארציילט.
קליענט: איך האב דיר שוין פאריגע מאל געזאגט אז איך קלער אז דאס קומט פון א טיפע 'עצבות' און 'כעס' אויפן מצב. און דו האסט מיר געמאכט א צעטיל וואס איך האב געליינט, אבער איך מיין אז איך פיל נאך אלץ ווי עפעס אין מיר מאנט מיך אז מיין נפש זאל דוקא נישט לויפן נאטורליכע שמחה, נאר עס פאדערט "קום צו מיר, טראכט פון מיר, זאלן דיינע מחשבות לויפן מיינע שוועריגקייטן וואס עס דרוקט מיר". און דאן פילט זיך עס באקוועם. איך האב מורא אז אין מיר איז דא א טיפע עצבות וואס ווען עס וועקט זיך אויף, שלעפט עס מיר אריין טיפער און טיפער, מער און מער, און וואס זאל עס ארויסשלעפן.
דער עצבות איז מיר נישט קיין נייער, איך קען דאס שוין פון אלץ בחור'ל. יעצט ווען איך רעד צו דיר דערוועגן, פיל איך א אינערליכע צופרידנהייט: אה, ענדליך מאכסטו דיך וואוסנדיג פון מיר, ענדליך גייט מען שוין רעדן פון מיר. ווי עס זאל זיין אין מיר עפעס א טרויעריגע זאך וואס איך זאל דערפון וועלן טראכטן.
טערעפיסט: לאמיר צוריקגיין 'דיך' אלץ בחור'ל. און צי קענסטו ארויפברענגען אין דיין דמיון א מצב אין וועלכע דו ביסט היפש דער מין עצבות?
קליענט: איך קלער אז איך קען. מ'לערנט פאר די גמ' און איך האלט נישט מיט. אדער סתם אזוי בין איך אין אזא מוד.
ט: פיין. צי וואלסטו געקענט ארויסזאגן אין ווערטער פארוואס דו ביסט אין אזא מוד? זאג: איך בין אזוי, ווייל... און ענדיג עס אן טראכטן פון פארדעם וויאזוי דו גייסט עס ענדיגן. לאז דיין טיפע נפש עס ענדיגן.
ק: קיינער האט מיך נישט ליב. איך פיל מיך נישט באליבט.
ט: פרוביר נאכאמאל דאס צו זאגן: איך בין אזוי, ווייל...
ק: איך בין שלעכט, איך בין נישט גוט.
ט: פרוביר נאכאמאל. זאג: איך בין אזוי, ווייל...
ק: דו האסט מיך נישט ליב.
ט: זעה דיך אין אנדערע מצב ווי דו ביסט אויך שטארק געווען אין דעם מוד. און זאג: איך בין אזוי, ווייל...
ק: איך פיל אז איך בין שלעכט. מ'איז נישט צופרידן מיט מיך.
ט: גוט.
ט: יעצט פרוביר נאכאיינמאל פון א אנדערע אבער מער ווייניגער די זעלבע מצב און מוד.
ק: איך בין אזוי ווייל איך קום נישט אן, איך דערגרייך נישט.
ט: וואס האט 'איך דערגרייך נישט, איך קום נישט אן מיט די לימודים' מיט 'אזא מוד'?
ק: איך פיל ווי איך בין גארנישט.
ט: יעצט, לאמיר זיך פארשטעלן לעצטענס ווען דו ביסט מער און מער אריינגעצויגן געווארן אין אזא מוד, און נישט געהאט וויאזוי זיך ארויסצוזעהן דערפון. האט עס עפעס ענליכקייט צו יענע מצבים אלץ בחור'ל?
ק: ביי ביידע בין איך א לוזער. איך קום נישט אן.
ט: יעצט לאמיר גיין צו די לעצטע צעטיל. צי בין איך פרייליך? אבער צי וויל איך זיין פרייליך? ווייל סוף כל סוף איז דא א חלק אין מיר וואס וויל קיינמאל נישט טראכטן פון וואס עס דרוקט מיר, דערפאר וועל איך מיך נישט ערלויבן צו מסיח דעת זיין דערפון אפילו אביסל. ווייל איך האב מורא אז יענע חלק וועט אויספירן. כאטש ווען איך בין נישט פרייליך, קען געשען זאכן, אבער וויאזוי קען איך ערלויבן אז איך זאל מיך אויף אלעמאל אפהאקן פון זאכן וואס דרוקן מיר. קען דער צעטיל אפעלירן צו דיר אלץ בחור'ל?
ק: עס קען.
ט: זעה דיך אלץ בחור'ל און זאג: איך דארף יעצט נישטערן אין מיינע קוועטשענישן, ווייל אויב איך בין יעצט פרייליך, דאן... וואסערע טיפע געפיל אין דיר וויל עס ענדיגן?
ק: קיינער מאכט זיך נישט וואוסנדיג פון מיר, סאו איך דארף מיך וואוסנדיג מאכן.
ט: לאמיר זיך פארשטעלן אזוי. לאמיר צוריקגיין אלץ בחור'ל און לאמיר דמיונ'ען די רגע דו הייבסט אן פילן דעם עצבות. און פרוביר צו זאגן: איך וויל דאס נישט פילן. צי קומט עפעס ארויף?
ק: פאני, אבער א חלק פון מיר וויל דאס זייער שטארק פילן.
ט: סאו, זאג אזוי: די פאזיטיוו פון פילן אזוי, איז... וואס וויל עס ענדיגן?
ק: פאני, אבער עס קומט ארויף "אה, יעצט גייען ענק זען אז איך בין אזוי, און ענק גייען זיך וואוסנדיג מאכן פון מיר"
ט: פרוביר נאכאמאל אין אנדערע אבער בערך די זעלבע מצב. און זאג: די פאזיטיוו פון פילן אזוי איז, און איך רעד פון פילן
ק: ס'קומט ארויף די זעלבע.
ט: זאג מיר מער וועגן דעם "אה, יעצט גייען ענק זען אז איך בין אזוי, און ענק גייען זיך וואוסנדיג מאכן פון מיר"
ק: מיין דמיון האט זיך עפעס פלוצלינג אויסגעלאשן.
ט: קוק אן יענע בחור'ל און פארצייל מיר פארוואס יענע בחור'ל פריידט זיך אז מ'גייט עם שוין יא זען.
ק: ער מאכט זיך סתם נאריש
ט: קוק עס אן מיט א בליק אז ער מאכט זיך נישט נאריש, נאר עפעס דרוקט אים יא.
ק: ער פילט זיך אליין, עס דרוקט אים זאכן. ער פילט אז ער איז נישט מצליח. ער וויל און וויל און וויל און וויל און וויל און וויל, און עס גייט אים נעבעך נישט. ער פילט ווי ער פאלט מער און מער ארויס פון די סיסטעם. ער פילט ווי ער שטעלט נישט צו נחת צו זיינע געטרייע טייערע עלטערן. ער איז זייער צעבראכן ביי זיך. ער וויל אזוי שטארק אבער ס'גייט אים נישט. יעדער גייט און איז מצליח און ער בלייבט אונטן. ער נעמט דאס זייער שווער. דאס איז פארקערט ווי ער האט זיך געקענט אלץ יונגל. אלץ יונגל איז ער געווען די שפיץ, די יודיש נחת, די גוטס. און קיינמאל, קיינמאל, איז ער נישט צוריקגעקומען צו יענע מצב פון אלץ יונגל. נאר געזינקן מער און מער אין שפלות, און אי הצלחה. נישט געטראפן אין זיך די לייטער, די זעלבע לייטער וואס אנדערע האבן יא געטראפן אין זיך. און דאס האט נישט נאר ער אליין געליטן, דאס האבן אלע זיינע ארומיגע.
ט: און וואס האט דאס מיט "אה, יעצט גייען ענק זיך וואוסנדיג מאכן פון מיר?"
ק: אפשר ווייל ער פילט אז ער פארציילט נישט פאר קיינעם וואס ער גייט דורך. און ער פילט אז קיינער זעט נישט ווי עס טוט אים וויי. אדער איז דאס די איינציגע זאך וואס ער קען אויסדרוקן אויף וואס עס טוט אים אזוי וויי.
ט: פרוביר צו זאגן: יעצט אז איך האב דעם געפיל, דער געפיל איז א וועג צו...
ק: איז א געפיל צו באוויינען דעם מצב. צו אויסדרוקן מיין טיפע טיפע טיפע ווייטאג.
ט: האט "באוויינען דעם מצב" עפעס מיט "אה, יעצט גייען ענק זיך וואוסנדיג מאכן פון מיר"?
ק: יא, קומט און העלפט מיר.
ט: זאג מיר קליענט. דאס "באוויינען דעם מצב" און "יעצט גייען ענק זיך וואוסנדיג מאכן פון מיר" האט עפעס מיט נישט קענען היינטיגן טאג זיין אין א פרייליכע מוד?
ק: קען זיין, איך האב נישט געטראכט דערפון. אבער קען זיין.
ט: וואס זענען די ווערטער?
ק: איך בין מער נישט מצליח ווי אלץ יונגל.
ט: וואס מיינט דאס 'מצליח' ווי אלץ יונגל?
ק: די 'איך'. די חשיבות און די יודיש נחת וואס איך האב געהאט ביי מיינע עלטערן. די הצלחה. די שטייגונג. די חשיבות. די "איך זעה אין דיר אז עס האט זיך מיר געלוינט דיך צו האבן, דו ביסט מיין טרייסט, פאר דיר האט זיך מיר געלוינט צו פלאגן" דאס האב איך שטארק פארלוירן.
ט: אקעי, ענדיג מיר וואס די ווערטער זענען.
ק: איך בין מער נישט מצליח מיט די חשיבות, די 'געלוינט', ווי אלץ יונגל, און וויאזוי קען איך יעצט זיין פרייליך. מיט וואס?
ט: וואס האט זיין 'פרייליך' מיט 'איך בין מער נישט די 'געלוינט' פון אלץ יונגל'?
ק: די מצב פון יעצט האט עס נישט אין זיך.
ט: פיין. זאג אזוי: די מצב וויאזוי איך בין יעצט האט נישט אין זיך דעם 'געלוינט' פון אלץ יונגל, און נאר דעמאלטס האב איך געהאט מיט וואס צו זיין פרייליך. יעצט? וואס בין איך?
ק: (זאגט עס)
ט: עצבות מאכט אז דו זאלסט עס צוריקבאקומען?
ק: אין א באהאלטענעם וועג האב איך נאך שייכות צו יענע 'איך'.
ט: פיין. לאמיר זיך פארשטעלן אז ס'קומט אין דיר אריין א קליין ביסל פיזישע עצבות, האט דאס עפעס מיט א שייכות מיט 'געלוינט' פון אלץ יונגל?
ק: ס'האט.
ט: מיין פראגע איז, וויאזוי מאכט די געפיל פון עצבות, וויאזוי געט דאס כאטש עפעס א ריפלעסמענט פאר יענע חשיבות?
ק: ס'געט, ס'האט שייכות אויף א געוויסע וועג.
ט: זאג אזוי: צי בין איך פרייליך? אבער וויאזוי קען איך זיין פרייליך ווען איך האב נישט יענע חשיבות, יענע 'געלוינט', פון אלץ יונגל. יענע איז געווען באליבט, יענע איז געווען גוט, יענע האט געשאפן יודיש נחת. יענע האט דערגרייכט. יענע איז געווען עפעס. איך מוז האבן שייכות צו יענע חשיבות דורכ'ן אויסדרוקן מיין טיפע טיפע ווייטאג, און באוויינען דעם היינטיגן מצב. מיט וואס זאל איך זיין פרייליך.
כאטש ווען איך בין נישט פרייליך שאפט דאס עצבות סענסעשאן וואס איך האב נישט ליב, אבער וויאזוי קען איך מיך אפהאקן פון יענע פון אלץ יונגל. "קיינער מאכט זיך נישט וואוסנדיג פון מיר, סאו איך דארף מיך וואוסנדיג מאכן", דערפאר פיל איך "קום צו מיר, טראכט פון מיר, זאלן דיינע מחשבות לויפן מיינע שוועריגקייטן וואס עס דרוקט מיר". און דאן פילט זיך עס באקוועם.
ק: (זאגט עס)
צעטיל
בעזרת השי"ת עושה שמים וארץ
צי בין איך פרייליך? אבער וויאזוי קען איך זיין פרייליך ווען איך האב נישט יענע חשיבות, יענע 'געלוינט', פון אלץ יונגל. יענע איז געווען באליבט, יענע איז געווען גוט, יענע האט געשאפן יודיש נחת. יענע האט דערגרייכט. יענע איז געווען עפעס. איך מוז האבן שייכות צו יענע חשיבות דורכ'ן אויסדרוקן מיין טיפע טיפע ווייטאג, און באוויינען דעם היינטיגן מצב. מיט וואס זאל איך זיין פרייליך.
כאטש ווען איך בין נישט פרייליך שאפט דאס עצבות סענסעשאן וואס איך האב נישט ליב, אבער וויאזוי קען איך מיך אפהאקן פון יענע פון אלץ יונגל. "קיינער מאכט זיך נישט וואוסנדיג פון מיר, סאו איך דארף מיך וואוסנדיג מאכן", דערפאר פיל איך "קום צו מיר, טראכט פון מיר, זאלן דיינע מחשבות לויפן מיינע שוועריגקייטן וואס עס דרוקט מיר". און דאן פילט זיך עס באקוועם.
והשם הטוב יעזור וישמור
