געדאנקען און משלים, מחשבה'לעך פאר נעילה יוה"ק
בס"ד
שאולי איז געווען בשפל המדריגות יענעם פורים. נישט נאר די געזונט האט געקאסט א טאל , די באנק און די חובות וואס דעקן שוין לאנג נישט, נאר עטליכע פון זיינע יערליכע מתנות לאביונים גאסטגעבער האבן קאטאגאריש פארמאכט די טיר אין זיין פנים נאך אין די שעה פון אויספאסטן. ער שפירט אז ער גייט אראפ פון זונען, קוים וואס ער קלאפט אריין צום קומענדיגע נאמען אויף זיין ליסטע, א פרישער עושר פון היי יאר.
ער פארט אריין אין דיינונג רום, ווי א משפחה'לע נאשט פון א מיעט באורד, און הייבט אן זיך צו ווארפן אויף דער ערד מיט קולות , און שרייט וואנזיניג פאר א נתינה. די יונגע ווייבל שפארט זיך איין אין צימער און די צוויי יעריגער לעידי-באג-מיידעלע איז פארגלייזט פאר טראומא. דער יונגערמאן כאפט אן דער אורח און קאפעט עהם שיעור ארויס אראפ אלע טרעפ פאר כעס, די לעצטע רגע אריענטירט ער זיך, כאפט אן א פלעדזשער ביכל פון צוואנציג צענערס און ווארפט צו. ער קומט אריין אטעמענדיג שווער און טרעפט א צוקנייטשטע ליסטע פון אדרעסן.
"גוטן פורים זרח, סמאל עמערדזשענסי קעים אפ" רעקארדירט ער אריין צום שטיבל'ס עסקן. "שאולי איז נאט דאאינג וועל"
ער כאפט א בילד פון די ליסטע און לויפט נאך שאולי דערמיט.
"טוה מיר א טובה, עט ליעסט שיק מעסעדזשעס פאר די חברה וואס די קענסט אויפן ליסט אז זיי זאלן עקספעקטן א מעס, לעט מי נאו וועם דו קענסט נישט קאווערן ענד אייל טעיק איט פראם דדער"
"וויל דא"
___
"כהאב געריטשט יעדעם חוץ ברוך, כהאב זיי בעיסיקלי פריפעירד אז שאולי גייט אנקומען , שרייען ווי א משוגענער, דזשאסט טא בי רעדי. כציטער אבער , ער גייט עני מינוט צו ברוך"
"ברוך? מיט עהם האסט דיך נישט וואס צו זארגן, היז דע רייט גיי טא הענדעל דיס סטאף, ער וועט שוין פון אלעם קעיר נעמען, אדרבא ביי עהם זאל ער זיך גוט אויסשרייען און אויסוויינען…."
יעדע מאל יודן זאגן די פזמון פון ה' ה', אזכרה אלוקים, גייט באנומענע קולות וברקים, כל לבב דוי וכל ראש לחלי. אלץ דרך ארץ האט מען מתקן געווען א סליחה וואס גייט ביינאזאם דערמיט, אזון תחן והסכת עתירה, תרצנו בקראו ה' ה', ווי א הכנה, דא גייט זיין יללות, ביטע פארשטיין, ווארפט עהם נישט ארויס.
אבער נישט ביי נעילה. יודן דערגרייכן א שטאפל פון היימליכקייט און באקוועמקייט ביים געטרייען טאטן אין הימל, מרייסט אויף די טיר, און משרייט ווי מער, כי לך לבד עינינו תלויות.
המשך יבוא
שאולי איז געווען בשפל המדריגות יענעם פורים. נישט נאר די געזונט האט געקאסט א טאל , די באנק און די חובות וואס דעקן שוין לאנג נישט, נאר עטליכע פון זיינע יערליכע מתנות לאביונים גאסטגעבער האבן קאטאגאריש פארמאכט די טיר אין זיין פנים נאך אין די שעה פון אויספאסטן. ער שפירט אז ער גייט אראפ פון זונען, קוים וואס ער קלאפט אריין צום קומענדיגע נאמען אויף זיין ליסטע, א פרישער עושר פון היי יאר.
ער פארט אריין אין דיינונג רום, ווי א משפחה'לע נאשט פון א מיעט באורד, און הייבט אן זיך צו ווארפן אויף דער ערד מיט קולות , און שרייט וואנזיניג פאר א נתינה. די יונגע ווייבל שפארט זיך איין אין צימער און די צוויי יעריגער לעידי-באג-מיידעלע איז פארגלייזט פאר טראומא. דער יונגערמאן כאפט אן דער אורח און קאפעט עהם שיעור ארויס אראפ אלע טרעפ פאר כעס, די לעצטע רגע אריענטירט ער זיך, כאפט אן א פלעדזשער ביכל פון צוואנציג צענערס און ווארפט צו. ער קומט אריין אטעמענדיג שווער און טרעפט א צוקנייטשטע ליסטע פון אדרעסן.
"גוטן פורים זרח, סמאל עמערדזשענסי קעים אפ" רעקארדירט ער אריין צום שטיבל'ס עסקן. "שאולי איז נאט דאאינג וועל"
ער כאפט א בילד פון די ליסטע און לויפט נאך שאולי דערמיט.
"טוה מיר א טובה, עט ליעסט שיק מעסעדזשעס פאר די חברה וואס די קענסט אויפן ליסט אז זיי זאלן עקספעקטן א מעס, לעט מי נאו וועם דו קענסט נישט קאווערן ענד אייל טעיק איט פראם דדער"
"וויל דא"
___
"כהאב געריטשט יעדעם חוץ ברוך, כהאב זיי בעיסיקלי פריפעירד אז שאולי גייט אנקומען , שרייען ווי א משוגענער, דזשאסט טא בי רעדי. כציטער אבער , ער גייט עני מינוט צו ברוך"
"ברוך? מיט עהם האסט דיך נישט וואס צו זארגן, היז דע רייט גיי טא הענדעל דיס סטאף, ער וועט שוין פון אלעם קעיר נעמען, אדרבא ביי עהם זאל ער זיך גוט אויסשרייען און אויסוויינען…."
יעדע מאל יודן זאגן די פזמון פון ה' ה', אזכרה אלוקים, גייט באנומענע קולות וברקים, כל לבב דוי וכל ראש לחלי. אלץ דרך ארץ האט מען מתקן געווען א סליחה וואס גייט ביינאזאם דערמיט, אזון תחן והסכת עתירה, תרצנו בקראו ה' ה', ווי א הכנה, דא גייט זיין יללות, ביטע פארשטיין, ווארפט עהם נישט ארויס.
אבער נישט ביי נעילה. יודן דערגרייכן א שטאפל פון היימליכקייט און באקוועמקייט ביים געטרייען טאטן אין הימל, מרייסט אויף די טיר, און משרייט ווי מער, כי לך לבד עינינו תלויות.
המשך יבוא
גאאאאד מארנינג רבותי..... אה!
