די שטריימל געפליעכטס...
א פשוטע חסידישע קרעמל, אין א זומערדיגע מוצ"ש...
מ'שמועס חסידישע מעשיות, היינטיגע ווי אמאליגע, פאלעמיקס און פאליטיקס, איבער אלץ און אלעמען און וואס נישט..
אויפ'ן טיש אביסל געבראטענע לאקס, פשעווארקסקע קוגל, אויסגעקילטע בארשט, אייערשפיז מיט אמעריקען טשיז, און פרישע טייגיגע ראלס.
די זייגער דרייט זיך און פרייט זיך, און פארשטייט זיך די גוסטע ווערט מער און מער אויפגעלאזט, די טעמעס ווערן מער און מער היציגער לאכעדיגער און קארני.
פלוצלינג האט די אטאקע פאסירט.
אן אנוועזנדער יונגערמאן, א יושב אוהל, און בנש"ק, קראצט זיך דאס יונגן בערדל, מיט אן אפענעם שמייכל, און האקט אריין מיט פרישע באמערקונגען, שטעלט זיך פלוצים אויף. ער גייט צו צום חבר, א שלאנקער פארטראכטער יונגערמאן, דער ידען און אלץ-ווייסער, א ריכטיגער אינטערווערט, אים אינטערעסירט בלויז איינגארטיגע טעמעס, פארצייטישע לשה"ר'לעך, און אויפגעבלאזענע קאנפיראציעס.
ער שפאנט צו איידעלערהייט, און געבט א קורצן שעפשע אריין אין אויער, א סוד'ל.
דאן האט דער ביפער געפלאצט.
ער שפרינגט אויף האסטיג פון בענקל, ווי א שלאנג-געביסענער, וויל ארויסטאנצן פון זיך אליינס, שטריימלעך זענען געפלויגן ווי עפלעך שמיני עצרת. ער איז אויסער-זיך!...
בעק-אפ איז געקומען צו פליען, לאנגע מינוטן האט גענומען צו ברענגען די סיטואציע אונטער קאנטראל.
די מצב האט זיך ענדגילטיג סטאביליזארט, דער באטרעפנדער האט שווער זיך בארואיגט פון זיין אטאקע. ער אטעמט האסטיג און שווער, ציגארעטלעך ווערן אריינגעברענגט אין קאמף. דאן בין איך אריינגעקומען אין בילד.
ווי א געניטער דעטעקטיוו, הייבט מען אן אויספארשן די צדדים, דערשנאפן אינפארמאציע און דערגרינטעווען, וואס האט דא אקורשט פאסירט אזוי לעינינו.
וואס זענען געווען די שרעקליכע מורמל, וואס האט אויפגעפלאקערט דעם פאס פולווער....
נאך א לענגערע אויספארשונג, האב איך עס ענדליך דערשנאפט.
נישט מער און נישט ווייניגער, לעיני השמש, פרעך און פראסט:
-א גילוי-
מ'שמועס חסידישע מעשיות, היינטיגע ווי אמאליגע, פאלעמיקס און פאליטיקס, איבער אלץ און אלעמען און וואס נישט..
אויפ'ן טיש אביסל געבראטענע לאקס, פשעווארקסקע קוגל, אויסגעקילטע בארשט, אייערשפיז מיט אמעריקען טשיז, און פרישע טייגיגע ראלס.
די זייגער דרייט זיך און פרייט זיך, און פארשטייט זיך די גוסטע ווערט מער און מער אויפגעלאזט, די טעמעס ווערן מער און מער היציגער לאכעדיגער און קארני.
פלוצלינג האט די אטאקע פאסירט.
אן אנוועזנדער יונגערמאן, א יושב אוהל, און בנש"ק, קראצט זיך דאס יונגן בערדל, מיט אן אפענעם שמייכל, און האקט אריין מיט פרישע באמערקונגען, שטעלט זיך פלוצים אויף. ער גייט צו צום חבר, א שלאנקער פארטראכטער יונגערמאן, דער ידען און אלץ-ווייסער, א ריכטיגער אינטערווערט, אים אינטערעסירט בלויז איינגארטיגע טעמעס, פארצייטישע לשה"ר'לעך, און אויפגעבלאזענע קאנפיראציעס.
ער שפאנט צו איידעלערהייט, און געבט א קורצן שעפשע אריין אין אויער, א סוד'ל.
דאן האט דער ביפער געפלאצט.
ער שפרינגט אויף האסטיג פון בענקל, ווי א שלאנג-געביסענער, וויל ארויסטאנצן פון זיך אליינס, שטריימלעך זענען געפלויגן ווי עפלעך שמיני עצרת. ער איז אויסער-זיך!...
בעק-אפ איז געקומען צו פליען, לאנגע מינוטן האט גענומען צו ברענגען די סיטואציע אונטער קאנטראל.
די מצב האט זיך ענדגילטיג סטאביליזארט, דער באטרעפנדער האט שווער זיך בארואיגט פון זיין אטאקע. ער אטעמט האסטיג און שווער, ציגארעטלעך ווערן אריינגעברענגט אין קאמף. דאן בין איך אריינגעקומען אין בילד.
ווי א געניטער דעטעקטיוו, הייבט מען אן אויספארשן די צדדים, דערשנאפן אינפארמאציע און דערגרינטעווען, וואס האט דא אקורשט פאסירט אזוי לעינינו.
וואס זענען געווען די שרעקליכע מורמל, וואס האט אויפגעפלאקערט דעם פאס פולווער....
נאך א לענגערע אויספארשונג, האב איך עס ענדליך דערשנאפט.
נישט מער און נישט ווייניגער, לעיני השמש, פרעך און פראסט:
-א גילוי-
