אויש !! רבוש''ע, כ'האב נישט געדאווענט מעריב !!
עס איז געשעהן צו מיר.
איך גלייב עס אויך נישט.
די זייגער האט שוין געוויזן צענע, אבער די שמועס איז געווען צו געשמאק. די זייגער'ל האט זיך שוין געדרייט צו עלעווע, אבער כ'וויל נאך ערלעדיגען איין זאך. די זייגער האט עקליפס'ט צוועלעף, אבער כ'מיין איך בין שוין צו מיד.
אנה אלך מרוחך ואנה מפניך אברח.
גע'בטל'ט צייט, געשווענדעט שטותים, און מעריב נישט געדאווענט.
באשעפער, כ'וויל זיין נאנט צו דיר. כ'וויין אז כ'האב פארפאסט צו דאווענען פאר דיר די תפילה וואס יעקב אבינו האט מסדר געווען לאורך הגלות.
באשעפער, כ'וויל דיר איינציגן. ס'קומען טרערן פון מיינע אויגן אז כ'האב פארפאסט א געלעגענהייט צו מייחד זיין שמך בערב מיט די ווערטער פון ''שמע ישראל''.
אוי, טאטע...
ווי פאסירט צו מיר אזא זאך ?
הייליגע באשעפער, דו האסט געבעטן דאווענען...
דו האסט געבעטן דאווענען פאר דיר...
גרויסער באשעפער, איך וויל דאווענען פאר דיר...
איך וויל דאווענען פאר דיר...
א תפילה מתוך ההסתר...
מתוך החושך...
מתוך הלב נשבר...
אבער אז כ'האב געקענט פארפאסן א תפילה מיינט אז די הסתר איז טויזענט מאל טיפער...
הסתר שבתוך הסתר...
אטימת לב...
אנה אלך ? אנה ?
איך וויל צוריק זיין נאנט צו דיר...
איך וויל דאווענען פאר דיר תפילת מעריב.
איך וויל קיינמאל פארפאסן קר''ש של ערבית.
לאז די חושך ווי ס'איז, מאך עס נישט גרעסער...
אדער טיפער...
ווייל איך קען נישט מער.
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
ואהבתך אל תסיר ממנו לעולמים.