יידישיסט האט געשריבן: א דאנק הרב ערנסטער, איך האב אין דעם געהאט מיין ספק. יעדנפאלס, אפשר קענסטו מיר ערקלערן וויאזוי דאס קען שטימען מיט די אנדערע פארמולאס (נוסחאות) פון איינשטיין אז א מאסע וואס גרייכט א שנעלקייט ווי די ליכט מוז אינגאנצן פארלירן איר גרויסקייט. ד.ה. אין אנדערע ווערטער אז יעדע מאסע - אלס א מאסע - קען קיינמאל נישט צוקומען צו דער שנעלקייט. ווי אויך איז באקאנט אין דער טעאריע פון איינשטיין אז א זאך וואס לויפט אין דער שנעלקייט פון דער ליכט פארלירט אינגאנצן די אפהענגיגקייט פון צייט. אין אנדערע ווערטער הייסט דאס אז א זאך וואס לויפט אין דער שנעלקייט פון ליכט איז פריי סיי פון מאסע און סיי פון צייט.
אלזא, אפשר קענסטו די צוויי קלארשטעלן?
ס' א באוואוסטע 'דער פאראדאקס פון א שער'.
צום ביישפיל, מיר וועלן נעמען א שער און מיר וועלן ריקן זיין קורצע עקן מיט א שנעלקייט, וואס דערנענטערט זיך צו דער שנעלקייט פון ליכט. דאס אבער וועט גורם זיין אז די לענגע עקן וועלן רוקן זיך מיט א גרעסערער שנעלקייט - גרעסערער פון דער שנעלקייט פון ליכט!
היתכן?!
די תשובה איז אז ס'איז נישט קיי סתירה ווייל פון דער זייט פון די לאנגע עקן זיי רוקן זיך נישט שנעלער פון ליכט. די סיבה צו דעם איז אז ווען די שנעלקייט ווערט גרעסער (נישט נאר די מאסע ווערט גרעסער, נאר אויך) די מרחב-זמן (ספייס-טיים) פארקרומט זיך (פארקורצערט זיך).
די וואָר הענגט אויף א האָר
