קענסט אפשר זיין דא אַ צענטער פאר אַפּאָר מינוט?
מה׳ מצעדי גבר כּוננו ודרכּו יחפץ.
כבּין עכט נישט קיין שרייבּער און איך האף אז קיינער גייט נישט נערוועז ווערן פון מיין שרייבאכטסער.
לעצטענס איז מיך אויסגעקומען צו זיין אין די עיר ואם בּישראל וויליאַמסבּורג צו מסדר זיין עטליכע געבּרויכן, שׁפּאַנצירענדיג אויף דעם קרומע דיוויזשען גאַס ווילענדיג גרייכן דעם לעגאַנדען גאָטליעבּ׳ס רעסטוראַנט, קומט מיר א יוד אנקעגן מיט איין בּהלה און פרעגט מיר אויב איך קען אפשר אריינקומען פאר אפאר מינוט צו מנין, א סקרוך איז מיר דורך אין די בּיינער, נאכאלעם איז מיטהאַלטן יציאַת נשׁמה נישט פון די בּאַ׳טעם׳סטע זאַכן, ווער רעדט נאָך ווען ס׳איז שוין צוויי נאָכמיטאָג און זיצענדיג אויף א פּאָר מיטונגן איז מיר נישט אויסגעקומען מער ווי טרינקן א קאַווע פּער יעדע מענטש מיט וועם איך בּין געזעצן און דאָס הונגער נאָגט און דער גוף פאָדערט דאָס זייניגע, אבּער דעם פרעמדענס בּקשה האָט מיר איבערגענומען און מיט שנעלע טריט האָבּ איך אָנגעהויבּן נאכלויפן דעם פרעמדן, און ער פירט מיר אריין אין אַ צימער ווי עס געפונען זיך ניין יודן צווישן זיי אַפּאָר ווייסע בערד, כנראה וומ״ב רבנים וואָס זענען מיר נאך קיינמאל פארדעם אויסגעקומען צו זעען.
פרעג איך דעם יונגערמאן וואס האט מיר אריינגעשלעפט וואס ס׳גייט פאָר, די מצב קוקט טאקע אויס אָנגעצויגן אָבּער ס׳שׁמעקט נישט ווי אַ מעמד יציאַת נשׁמה. זאָגט ער מיר אַז כ׳זאָל וואַרטן איין מינוט און כ׳וועל אַלעס זעען.
דער עלטסטער פון די רבנים רופט זיך אָן די פרוי זאָל אריינקומען און ס׳עפענט זיך א זייטיגע טיר און א פרוי שטייט אין איר [דא האב איך שוין געכאפט וואס די רעדע איז און סאיז מיר געווען גאנץ אַ אינטרעססאנטע ספעקטאל, כ׳וואלט עס נישט געוואלט נאכאמאל מיטהאלטן אבער אז מהאט מיך עס אזוי צוגעפירט, האב איך זיך אנגעהויבן צוקוקן מיט גרויס אינטערעסע..) און די רב הויבט אָן מסבּיר זיין פאר א יונגערמאַנטשיק וואס שטייט דארט אין א זייט, אז ער גייט נעמען דעם צעטל און עס אנכאפן מיט צוויי פינגער און די פרוי דארף האלטן צוזאמען ביידע הענט צו זיין גרייט צו נעמען דעם צעטל, נאכן נאכזאגן ווארט ביי ווארט גיי דער יונגערמאַנטשיק אפּלאזן די צעטל און עס גייט האפענטליך געלונגען אין איר הענט, און טאמער נישט וועט מען איבערמאכן די שפיל ביז ס׳געלונגט.
און דער עלטסטער הויבט אן פארזאגן ׳הרי זה גיטיך׳ און ער פארטייטשט אויף יודיש און דער מדובר זאגט נאך, און צום סוף זאגט ער ׳לאז עס אפ׳ און ס׳איז געלונגען אין די פרוי׳ס הענט, נאכדעם האָט דער גרעסטער פון בּית דין געהייסן דעם פרוי צומאכן איר הענט מיט דעם איינגעקנייטשטן צעטל אינעוויינדיג און זיי האבן נאכדעם געהייסן די פרוי שפאנצירן ד׳ אמות מיט דעם צעטל אינטערן אָרעם און נאָכדעם האָט עס בי״ד צוריקגענומען, איבערגעליינט, און אַרויסגענומען אַ דזשילעט פון טאַש און עס צו מיין שאָק פשׁוטו כּמשׁמעו צושׁניטן.
נאָכדעם, האָט מען מיר בּאַפרייט. אָבּער דא האָבּ איך שוין געוואלט מיט האַלטן בּיז צום סוף. האב איך געזען אז בי״ד האט געגעבן א צעטל עקסטער פאר די מאַנספּערזאָן און עקסטער פאַר די פרוי-גרוּשׁה און געזאָגט אַז אַזוי ווי דער גט איז שוין צוריסן דאַרפן ביידע נעמען דעם מעשה בּי''ד צעטל און דאָס דינט אַזוי ווי א רעסיט אַון מיט דעם קענען בּיידע גיין חתונה האָבּן. די מאן תיכף ומיד און די פרוי נאָך עטליכע און ניינציג טעג.
און אזוי ווי דער מגרש איז ארויס פון בי״ד שטיבל, האב איך אויך אפגעצויגן פון שטח.
זיך געוואונדערט אויבּ איינער קען ערקלערן די הנהגות וואָס זענען פאָרגעקומען דאָרט.
עכט געוואָלט לייגן מיין בּיז דערווייל לענגסטע תּגוּבה אַלץ טויזענסטער תּגוּבה. אָבּער עס קומט מיר כּמעט נישׁט אויס צו שׁרייבּן. זאָל זיין ווי אַזוי עס איז און שוין.
כבּין עכט נישט קיין שרייבּער און איך האף אז קיינער גייט נישט נערוועז ווערן פון מיין שרייבאכטסער.
לעצטענס איז מיך אויסגעקומען צו זיין אין די עיר ואם בּישראל וויליאַמסבּורג צו מסדר זיין עטליכע געבּרויכן, שׁפּאַנצירענדיג אויף דעם קרומע דיוויזשען גאַס ווילענדיג גרייכן דעם לעגאַנדען גאָטליעבּ׳ס רעסטוראַנט, קומט מיר א יוד אנקעגן מיט איין בּהלה און פרעגט מיר אויב איך קען אפשר אריינקומען פאר אפאר מינוט צו מנין, א סקרוך איז מיר דורך אין די בּיינער, נאכאלעם איז מיטהאַלטן יציאַת נשׁמה נישט פון די בּאַ׳טעם׳סטע זאַכן, ווער רעדט נאָך ווען ס׳איז שוין צוויי נאָכמיטאָג און זיצענדיג אויף א פּאָר מיטונגן איז מיר נישט אויסגעקומען מער ווי טרינקן א קאַווע פּער יעדע מענטש מיט וועם איך בּין געזעצן און דאָס הונגער נאָגט און דער גוף פאָדערט דאָס זייניגע, אבּער דעם פרעמדענס בּקשה האָט מיר איבערגענומען און מיט שנעלע טריט האָבּ איך אָנגעהויבּן נאכלויפן דעם פרעמדן, און ער פירט מיר אריין אין אַ צימער ווי עס געפונען זיך ניין יודן צווישן זיי אַפּאָר ווייסע בערד, כנראה וומ״ב רבנים וואָס זענען מיר נאך קיינמאל פארדעם אויסגעקומען צו זעען.
פרעג איך דעם יונגערמאן וואס האט מיר אריינגעשלעפט וואס ס׳גייט פאָר, די מצב קוקט טאקע אויס אָנגעצויגן אָבּער ס׳שׁמעקט נישט ווי אַ מעמד יציאַת נשׁמה. זאָגט ער מיר אַז כ׳זאָל וואַרטן איין מינוט און כ׳וועל אַלעס זעען.
דער עלטסטער פון די רבנים רופט זיך אָן די פרוי זאָל אריינקומען און ס׳עפענט זיך א זייטיגע טיר און א פרוי שטייט אין איר [דא האב איך שוין געכאפט וואס די רעדע איז און סאיז מיר געווען גאנץ אַ אינטרעססאנטע ספעקטאל, כ׳וואלט עס נישט געוואלט נאכאמאל מיטהאלטן אבער אז מהאט מיך עס אזוי צוגעפירט, האב איך זיך אנגעהויבן צוקוקן מיט גרויס אינטערעסע..) און די רב הויבט אָן מסבּיר זיין פאר א יונגערמאַנטשיק וואס שטייט דארט אין א זייט, אז ער גייט נעמען דעם צעטל און עס אנכאפן מיט צוויי פינגער און די פרוי דארף האלטן צוזאמען ביידע הענט צו זיין גרייט צו נעמען דעם צעטל, נאכן נאכזאגן ווארט ביי ווארט גיי דער יונגערמאַנטשיק אפּלאזן די צעטל און עס גייט האפענטליך געלונגען אין איר הענט, און טאמער נישט וועט מען איבערמאכן די שפיל ביז ס׳געלונגט.
און דער עלטסטער הויבט אן פארזאגן ׳הרי זה גיטיך׳ און ער פארטייטשט אויף יודיש און דער מדובר זאגט נאך, און צום סוף זאגט ער ׳לאז עס אפ׳ און ס׳איז געלונגען אין די פרוי׳ס הענט, נאכדעם האָט דער גרעסטער פון בּית דין געהייסן דעם פרוי צומאכן איר הענט מיט דעם איינגעקנייטשטן צעטל אינעוויינדיג און זיי האבן נאכדעם געהייסן די פרוי שפאנצירן ד׳ אמות מיט דעם צעטל אינטערן אָרעם און נאָכדעם האָט עס בי״ד צוריקגענומען, איבערגעליינט, און אַרויסגענומען אַ דזשילעט פון טאַש און עס צו מיין שאָק פשׁוטו כּמשׁמעו צושׁניטן.
נאָכדעם, האָט מען מיר בּאַפרייט. אָבּער דא האָבּ איך שוין געוואלט מיט האַלטן בּיז צום סוף. האב איך געזען אז בי״ד האט געגעבן א צעטל עקסטער פאר די מאַנספּערזאָן און עקסטער פאַר די פרוי-גרוּשׁה און געזאָגט אַז אַזוי ווי דער גט איז שוין צוריסן דאַרפן ביידע נעמען דעם מעשה בּי''ד צעטל און דאָס דינט אַזוי ווי א רעסיט אַון מיט דעם קענען בּיידע גיין חתונה האָבּן. די מאן תיכף ומיד און די פרוי נאָך עטליכע און ניינציג טעג.
און אזוי ווי דער מגרש איז ארויס פון בי״ד שטיבל, האב איך אויך אפגעצויגן פון שטח.
זיך געוואונדערט אויבּ איינער קען ערקלערן די הנהגות וואָס זענען פאָרגעקומען דאָרט.
עכט געוואָלט לייגן מיין בּיז דערווייל לענגסטע תּגוּבה אַלץ טויזענסטער תּגוּבה. אָבּער עס קומט מיר כּמעט נישׁט אויס צו שׁרייבּן. זאָל זיין ווי אַזוי עס איז און שוין.
צוריק אין די ישיבה וואו ער האָט פארבּראַכט, און לערנט בּייטאָג און בּיינאַכט
יָשַׁנְתִּי אָ״ז יָנוּחַ לִ״י
