אידישע וועלט פארומס

שיעלע בהמה האט געשריבן: א ריזיגן שכויך הרב טוב, אזא גוטן בעל הסבר און א געשמאקן פעדער... keep it up up

יישר thanks for the boost.

זייער שיין טוב לב, דו האסט א טאלאנט אראפצולייגן זאכן פאר די עולם צו פארשטיין. יעדע זאך קען מען גיין טיפער, אבער איך גיי מיר האלטן שטיל ווייל איך וויל נישט צומישן די סדר.

שפיגליצקי האט געשריבן: רעלאטיוויטי גיי איך ניטאמאל אריין, אבער דאהי, דערווייל פארשטיי איך נאך ב"ה.

איז דאס דער חכמת אלכימי' פון וואס דער הייליגער חובת הלבבות רעדט? ס'איז געווען א באשרייבונג אין מעלות לעצטנס איבער דעם.

יא, אלכעמי איז די זיידע פון די היינטיגע כעמיע. אבער אין יענע צייט האבן זיי נאכנישט געוואוסט קיין סך אמת'ע פרטים פון די יסודות פון חומר, און רוב פון די וואס האבן געפראוועט אלכעמי זענען געווען פאלנע גנבים.

(סארי אז רעלאטיוויטי איז נישט אזוי קלאר... עס איז טאקע סאך שווערער צו פארשטיין, איך האף צו מאכן א פראיעקט צוזאמען מיט איינס און טוב לב צו מסביר זיין די גאנצע זאך)

טוב לב האט געשריבן: ווי אזוי מעסט מען די גרויסקייט פון די חומר?

ס'איז דא צוויי וועגן ווי אזוי צו מעסטן די גרויסקייט פון יעדע חומר.

די ערשטע וועג ווערט אנגערופען מעסס, דהיינו מ'מעסט אפ וויפיל שטאף די זאך האט, ווי מער שטאף די זאך האט אלס מער מעסס האט עס (נישט זיך פארמישן מיט וואג וואס דאס מעסט זיך מיט גראוועטי וואס די ערד שלעפט צו זיך יעדע זאך, כאטש ס'איז אמת אז ווי מער מעסס א זאך האט אלס א גרעסערע וואג האט עס, קען מען זיך נאך אלס נישט פארלאזן צו רעכענען בלויז מיט וואג, ווייל א מענטש וואס וועגט הונדערט פונט דא אויף די וועלט וועט וועגן בלויז 39 פונט אויף די פלאנעט מארס ווייל דארט איז די גראוועטי אסאך שוואכער ווי דא.)

די צווייטע וועג ווי אזוי צו רעכענען די גרויסקייט פון די חומר ווערט אנגערופען וואליאם. וואס דאס מעסט וויפיל פלאץ די זאך נעמט אויף. אמאל קען זיין א זאך וואס האט ווייניגער מעסס אבער די וואליאם וועט זיין מער, למשל א בעלאן האט ווייניגער מעסס פון א שטיין, וועט אבער די וואליאם זיין מער ווייל ס'נעמט אויף אסאך מער פלאץ פון א שטיין.

אויסגעשמועס און אביסל פארברייטערט די נקודה דא

רואיג! האט געשריבן:

שפיגליצקי האט געשריבן: איז דאס דער חכמת אלכימי' פון וואס דער הייליגער חובת הלבבות רעדט? ס'איז געווען א באשרייבונג אין מעלות לעצטנס איבער דעם.

יא, אלכעמי איז די זיידע פון די היינטיגע כעמיע.

אין אראביש זאגט מען חכמת הכימיהאלכימיה.
די אל איז ה' הידיעה

אזוי ווי אין אלע אנדערע אפטיילונגען פון סייענס ווערט מען געווארן נייע זאכן און א חלק פון די אלטע פאלט אוועק.
לכאורה מיינט דאס טוב לב ווען ער שרייבט אז סאיז נישט אנגענומען היינט, דהיינו אז היינט איז עס נישט אנגענומען אזוי ווי סאיז געווען בימיו.

שפיגליצקי האט געשריבן: א גרויסן יישר כח @טוב לב, אן אויסנאם קלארער בעל הסבר!

יעצט וויל איך נאר פארשטיין, וואס איז דער פראבלעם אויב ער ווערט א נעגאטיוו טשארדזש, אדער פאזיטיוו טשארדזש? וואס פאסירט?

נאכדעם קום צוריק צו אקסיגען.

יעדע אטאם וויל זייער שטארק זיין סטאביל ער וויל האבן די זעלבע נאמבער פראטאנס ווי עלעקטראנס וויל אויב האט ער אפילו איין עלעקטראן מער דאן באקומט ער א נעגעטיוו טשארדזש און אויב האט ער איין עלעקטראן ווייניגער דאן באקומט ער א פאזיטיוו טשארדזש און דאס האט ער זייער נישט ליב.
פארוואס?
מ'קען אנקוקען די צוויי כוחות די נעגעטיוו און די פאזיטיוו ווי א משפיע און א מקבל און די מקבל וויל אייביג זיין נעבן די משפיע.


ס'איז אבער דא א בעסערע וועג עס אנציקוקען , אזויווי א שטיפער און א שלעפער.
ווען צוויי מענטשן שטיפען זיך אוועק איינער דעם צווייטען וועלן זיי אוועק פאלן איינער פונעם צווייטן , די זעלבע זאך ווען צוויי מענטשן שלעפען זיך איינער דעם צווייטען וועלן זיי אויך צום סוף אוועקפאלן, נאר ווען ס'וועט זיך צוזאמקומען א שטיפער און א שלעפער דאן וועלן זיי בלייבן באהאפטן.

די זעלבע זאך איז דא ביי אונז, צוויי עלעקטראנס וועלן זיך אוועקשטיפען איינער דעם צווייטען , די זעלבע איז מיט צוויי פראטאנס וועלען זיך אויך אוועקשטיפען איינער דעם צוויטען. נאר ווען ס'וועט זיך צוזאמקומען א פראטאן מיט א עלעקטראן דאן וועלן זיי בלייבן באהאפטן אזויווי די שטיפער און די שלעפער.

(יעצט ווערט גלייך שווער א קשיא אויב די פראטאנס שטיפען זיך אוועק איינער דעם צווייטען דאן ווי אזוי האלטן זיי זיך צוזאמען אין די נוקליעס פארוואס שטיפען זיי זיך נישט אוועק איינער דעם צווייטן? אויף דעם איז די ענטפער אז באמת שטיפען זיי זיך יא אוועק נאר די אטאם האט א קראפט וואס צווינגט זיי צו בלייבן צוזאמען און די קראפט איז שטערקער ווי די קראפט וואס די פראטאן האט.)

מיט דעם פארשטייט מען שוין וויאזוי א מאגנעט ארבעט.
און יעדע מאגנעט זענען די אטאמס אויסגעשטעלט אויף אזא וועג אז איין זייט איז די נעגעטיוו זייט און איין זייט איז די פאזיטיוו זייט
יעצט ווען די נעמסט צוויי מאגנעטן און די לייגסט די צוויי פאזיטיוו זייטן איינער נעבן צוויטן וועלן זיי אוועק שפרינגען איינער פונעם צווייטן, די זעלבע וועט געשען ווען די וועסט לייגן די נעגעטיוו זייט איינער נעבן צווייטן דאן וועלן זיי אויך אוועקשפרינגען , נאר ווען די לייגסט די נעגעטיוו נעבן די פאזיטיוו זייט דאן וועלן זיי זיך באהעפטן.

איינס האט געשריבן: פאר די גייסט ווייטטער אויב קענסטו אויסקלארן די נקודה
וואס הייסט ער וויל, ער שטופט,
האט ער דען שכל?

אויב גייען מיר צו שאיפה, קען מען דאך צוריק גיין צו אריסטא אז מדכיה איז א שאיפה

וואס ווייסן מיר קליינע מענטשעלעך.
אונז ניצן נאר די לשונות ווייל אזוי איז עס די מערסטע פארשטענדליך.

ס'איז דא היינט א פרישע טעאריע וואס רופט זיך סטרינג טעאריע. זיי טרייען יא ביסל מסביר צו זיין וואס דא גייט פאר. איך פערזענליך גלייב נישט אז א מענטש וועט באמת קענען פארשטיין וואס דא גייט פאר. ס'איז א געזעץ אזווי אלע געזעצן וואס די באשעפער האט אריינגעלייגט און די טבע.

אויב sodium וועט זיך אלעמאל באהעפטן מיט chloride, דאן פארוואס איז סאדיום-קלארייד נישט בעצם אן עלעמענט פאר זיך, און פארוואס איז סאדיוום אדער קלארייד אליינס בכלל אן עלעמענט, אויב זי קענען נישט בלייבן זעבסשטענדיג?

מסכים האט געשריבן: אויב sodium וועט זיך אלעמאל באהעפטן מיט chloride, דאן פארוואס איז סאדיום-קלארייד נישט בעצם אן עלעמענט פאר זיך, און פארוואס איז סאדיוום אדער קלארייד אליינס בכלל אן עלעמענט, אויב זי קענען נישט בלייבן זעבסשטענדיג?

צו קענען צוזאמשטעלן אז צוויי אטאמס זאלן ווערן איינס איז איינער פון די שווערסטע זאכן ווייל די אטאם איז זייער שטארק ער גייט זיך נישט לאזו סתם אזוי צוברעכן, ס''ה וואס געשעט דא איז אז די צוויי אטאמס שטעלען זיך נאנט איינער צום צווייטן.

Sodium מיז נישט אלעמאל זיין באהאפטן צו chlorine ער קען זיך באהעפטן צו אנדערע אטאמס.

טוב לב האט געשריבן:

מסכים האט געשריבן: אויב sodium וועט זיך אלעמאל באהעפטן מיט chloride, דאן פארוואס איז סאדיום-קלארייד נישט בעצם אן עלעמענט פאר זיך, און פארוואס איז סאדיוום אדער קלארייד אליינס בכלל אן עלעמענט, אויב זי קענען נישט בלייבן זעבסשטענדיג?

צו קענען צוזאמשטעלן אז צוויי אטאמס זאלן ווערן איינס איז איינער פון די שווערסטע זאכן ווייל די אטאם איז זייער שטארק ער גייט זיך נישט לאזו סתם אזוי צוברעכן, ס''ה וואס געשעט דא איז אז די צוויי אטאמס שטעלען זיך נאנט איינער צום צווייטן.

Sodium מיז נישט אלעמאל זיין באהאפטן צו chlorine ער קען זיך באהעפטן צו אנדערע אטאמס.

דאס מיינט אז אן עלעמענט ווי סאדיום קען קיינמאל נישט עקזעסטירן אליינס? וואס געשעהט ווען ער האט נישט נעבען זיך אן עלעמענט זיך מתחבר זיין?

דאן גייט ער זיך שטארק אנכאפן און די קלאריין און ער גייט זיך נישט לאזן צוטיילן.

dim האט געשריבן: סאו ער וועט אייביג האבן די קלאריין עלעמנט זיך אנצוכאפן? וויאזוי

בד''וו א גרויסן יישר כח פארן שרייבן, א שיינע נושא מיט א גוטע בעל הסבר.

ווי א מאגנעט וועט ער זיך אייביג זיכען אנציקלעבן אין איינעם אויב נישט מיט קלאריין האט ער נאך אסאך אנדערע אטאמען וואס זענען זיך גרייט משדך צו זיין מיט אים. אבער ווי געזאגט אליינס וועסטו אים קיינמאל נישט טרעפן. און ביז ווילאנג ער האט נישט א צווייטן וועט זיין אומעגליך אים אפצורייסן פון זיין חבר.

דו קומסט אריין זייער קלאר טוב לב!

מסכים האט געשריבן: אויב sodium וועט זיך אלעמאל באהעפטן מיט chloride, דאן פארוואס איז סאדיום-קלארייד נישט בעצם אן עלעמענט פאר זיך, און פארוואס איז סאדיוום אדער קלארייד אליינס בכלל אן עלעמענט, אויב זי קענען נישט בלייבן זעבסשטענדיג?

אן עלעמענט ווערט נאר אנגערופן די קלענסטע זאך, וואס קלענער ווי דעם קען מען שוין נישט צוטיילן (נאר עס ווערט פרוטאן וכו'). נאטורלעך אין די בריאה וועסטו קיינמאל נישט טרעפן קיין סאדיום אליין, אבער מען קען צוברעכן זאלץ למשל און האבן סאדיום פאר זיך. (די סאדיום וועט נישט בלייבן אזוי, נאר זוכן עפעס מיט וואס זיך צו פארן. אזויווי טוב לב האט שיין מסביר געווען).

ירנן האט געשריבן: אז איינער קען וואלט געווען ראטזאם צו PDFן

PDF
https://www.dropbox.com/s/09ilteop0frgc ... D.pdf?dl=0

אז מ'וועט באטראכטן די H2O פון די נאנט וועט מען באמערקן א אונטערעסאנטע זאך , זיי שערן טאקע די עלעקטראנס איינער מיטן צווייטן אבער די oxygen גלייכט אסאך מער די עלעקטראנס וואס ער האט באקומען ווי די hydrogen (פונקטליך פארוואס דאס איז וועט מען יעצט נישט אריינגיין) דעריבער וועט געשען א אונטערעסאנטע זאך די עלעקטראנס וועלן אוועקגעבן מער צייט זיך ארומצידרייען די oxygen ווי די hydrogen וואס פון דעם וועט אויסקומען אז די oxygen וועט ווערן אביסעל מער נעגעטיוו און די hydrogen וועט ווערן אביסעל מער פאזיטיוו. אזא מאליקיול הייסט א פאלער מאליקיול ס'איז נישט הודערט פראצענט באלאנסירט איין זייט פון די מאליקיול איז מער נעגעטיוו און די צווייטע זייט איז מער פאזיטיוו .

יעצט לאמיר זעהן וואס ס'וועט געשען אויב מ'וועט אנפילען א גאנצע גלעזל מיט H2O מאליקיולס (וואסער) די oxygen פון איין מאליקיול וועט זיך באהעפטן מיט די hydrogen פון א צווייטע מאליקיול ווייל די oxygen איז אביסל נעגעטיוו און די hydrogen איז אביסל פאזיטיוו




אבער די התחברות גייט זיין א שוואכע התחברות ווייל זיי זענען נישט באמת שטארק נעגעטיוו און פאזיטיוו וועגן דעם גייט נישט די גאנצע זאך ווערן א דבר גוש ס'גייט זיך שפירען אזויווי א דבר לח.

די סארט באנד ווערט אנגערופען א היידראדזשין באנד.