איך בין ב"ה נישט בקי אין די סוגיא - אבער איך וועל שרייבן עפעס וואס איך טראכט ס'קען זיין יש דברים בגו.
אויב איז איינער פון די צוויי געשלאגן אין גאר שווערע מדות (BPD וכדו') דארט איז בפשטות א מצוה רבה ווי פריער זיך צו צוטיילן, ווייל די גיהנום וועט נאכלויפן א גאנץ לעבן - און די קינדער וועלן ווערן אדער נערוון קראנק אדער אפגעפארן רח"ל.
אויב ווערט מען געוואר אז מ'איז דורכגעפאלן אין אידישקייט, מיט די ריכטיגע מיטלען און געטריישאפט קען מען עס אסאך מאל פארעכטן, ס'נישט קיין סיבה אפצולאזן בפרט ווען ס'דא קינדער. (אויב ס'שאדט פאר די קינדער אדער וויל מיטשלעפן די שותף, דארט לכאורה דארף מען יא זיך אפלאזן - אבער מען דארף זיין געווארנט וואס וואו ווען, נישט יעדע קליינע מנהג קען אויסמאכן, נאר ריכטיגע הלכות וכו').
זייער פיל מאל מאכט זיך ביי אינגע קאפלס, מ'זעט זאכן וואס מ'איז נישט געווען צוגעוואוינט, צו מ'האט זיך גערישט אויף בעסערס וכו', צו קליינע טשעפעריי אויסדריקן, קינדישקייטן וכו' - די שותף הייבט אן ווערן אומצופרידן, פארציילט פאר די עלטערן, ס'הייבט זיך אן א פייער.... איז בכלל נישט יושר זיך צוצוטיילן, נאר מ'קען אויף א שיינע אופן בעטן יעוץ והדרכה פון מומחים, בעטן די שותף זאל גיין צו איינעם, ווייל ס'שטערט מיר אביסל וכו', בעסער פרעגן די מומחה וויאזוי צו רעדן און מסביר זיין די שותף אז מ'זאל זיך לאזן העלפן.
שוין מיטגעהאלטן אסאך פעלער, ווי סתם קליינע חסרון ידיעות פון מאן/ווייב, האט שיעור נישט אויסגעפלאצט אויפן ערגסטן, אבער מיטן גיין צו א געטרייע מומחה האט זיך ב"ה אלעס מסדר געווען אזוי שיין.
ועל כולם איז דא ווי די קאפל איז פיין צופרידן, נאר די ארומיגע זענען נישט אזוי צופרידן (שווער שוויגער זיידע באבע...) און זיי הייבן אן צו העצן (בדרכי נועם), אויב ס'נישט קיין הלכה פראבלעמען, איז די גאנצע העצעריי קעגן די תורה, און זיי זענען עתיד ליתן את הדין פארן צוטיילן א שידוך וואס השי"ת איז יא צופרידן און צוזאמגעשטעלט. און דארט איז די עצה אפצוהאקן די קינדער פון די עלטערן און אפילו אוועקמופן וכו' לויט די יעוץ פון גוטע אידן.
מ'דארף געדענקן אז די מזבח איז מוריד דמעות, און מ'מאכט חרוב די זווג, און די קינדער אויף כל ימי חייהם, און זיך אליין, ענק גייען אי"ה ווערן עלטער עלטער זיידעס/באבעס, און עד זיבולא בתרייתא ליידט מען דערפון ח"ו, בעסער זוכט הילף ווי איידער די אנדערע וועג.
(נאך איין קלייניגקייט וואס קען זיין אז ס'קען העלפן פאר די כלליות'דיגע מצב, אז די מאן זאל זיין די עיקר פרנסה ברענגער, ווי די הלכה פארלאנגט "שארה", ווי מ'זעט אין גמרא אז די עיקר וואס א פרוי האט זיך נישט געוואלט שיידן, ווייל זי האט נישט געוואלט פארלירן די פרנסה ברענגער ויש להאריך עוד ואכ"מ...)
איך קען מיר נישט איינהאלטן, (עכט יא… אבער כ׳וויל נישט..)
יעדער איינער פרובירט אויפקומען מיט כללים, ווען יא ווען נישט, וכדומ׳, ליידער האלט איך מיט פון דערנאנט אסאך (!) פעלער ווי מ׳האט זיך צוטיילט, מיט קינדער, אן קינדער, ווי מ׳האט צוריק געשטעלט, מיט קינדער אן קינדער, ווי מ׳האט געדארפט צוברעכן, און מ׳האט נישט, ווי מ׳האט זיך ליידער צוטיילט א צווייט מאל… איין כלל קען איך ענק זאגן, און ס׳איז שוין ארויס געברענגט געווארן כמה וכמה פעמים דא, ״ס׳איז נישטא קיין כלל״! יעדע איינציגע מצב ברויך אינדיווידזשועלי סקרינינג! דורך עטליכע מומחים, הצלחה רבה!
ריכטיג. צ"ק וואס קאן מען טוהן נישט צו דארפן על דרך כלל אזוי פיל צוקימען צו אזעלכע וואס דארפען"אינדעווידזשואלי" סקרינען. מיר ווילען אראפ נעמען די שווערע לאסט פון די סקרינערס.
איך קען מיר נישט איינהאלטן, (עכט יא… אבער כ׳וויל נישט..)
יעדער איינער פרובירט אויפקומען מיט כללים, ווען יא ווען נישט, וכדומ׳, ליידער האלט איך מיט פון דערנאנט אסאך (!) פעלער ווי מ׳האט זיך צוטיילט, מיט קינדער, אן קינדער, ווי מ׳האט צוריק געשטעלט, מיט קינדער אן קינדער, ווי מ׳האט געדארפט צוברעכן, און מ׳האט נישט, ווי מ׳האט זיך ליידער צוטיילט א צווייט מאל… איין כלל קען איך ענק זאגן, און ס׳איז שוין ארויס געברענגט געווארן כמה וכמה פעמים דא, ״ס׳איז נישטא קיין כלל״! יעדע איינציגע מצב ברויך אינדיווידזשועלי סקרינינג! דורך עטליכע מומחים, הצלחה רבה!
ריכטיג. צ"ק וואס קאן מען טוהן נישט צו דארפן על דרך כלל אזוי פיל צוקימען צו אזעלכע וואס דארפען"אינדעווידזשואלי" סקרינען. מיר ווילען אראפ נעמען די שווערע לאסט פון די סקרינערס.
