כ'קער צו דיר
הער
כ'גיי אין גאס
מיין פנים בלאס
מיינע אויגעלעך נאס
ווייל
נאך א ריס א רייס
אין הארצן א שמייס
הלב שלי מלא כעס
און
כ'טראכט צו מיר אז
כ'מאך פון מיר שפאס
פון מיין אייגן דעת
אזש
מיין לעבן איך האס
חלילה וחס
נו?
ווער אבער ווער
קען מיך העלפן?
דו ביסט דער
וואס קען מיך העלפן!
ווען ס'שווער
טוסטו העלפן!
ווען כ'קעניש מער
ביסטו דארט צו העלפן!
ווען ס'רינט א טרער
אויך דאן טוסטו העלפן!
צו דיר איך קער
טו מיך העלפן!
אבער
ווער איז ער?
דער טאטע אין הימל!
ממילא
כ'מאך נישט קיין גרייז
איז טאטי, געב א פאס
פון טינט, ציכטיג ווייס.
כ'גיי אין גאס
מיין פנים בלאס
מיינע אויגעלעך נאס
ווייל
נאך א ריס א רייס
אין הארצן א שמייס
הלב שלי מלא כעס
און
כ'טראכט צו מיר אז
כ'מאך פון מיר שפאס
פון מיין אייגן דעת
אזש
מיין לעבן איך האס
חלילה וחס
נו?
ווער אבער ווער
קען מיך העלפן?
דו ביסט דער
וואס קען מיך העלפן!
ווען ס'שווער
טוסטו העלפן!
ווען כ'קעניש מער
ביסטו דארט צו העלפן!
ווען ס'רינט א טרער
אויך דאן טוסטו העלפן!
צו דיר איך קער
טו מיך העלפן!
אבער
ווער איז ער?
דער טאטע אין הימל!
ממילא
כ'מאך נישט קיין גרייז
איז טאטי, געב א פאס
פון טינט, ציכטיג ווייס.