וועלקאם בעק
.
א גוטע וואך, וואס מאכסטו, טייערער פריינט מיינער,
מ'האמיר שוין אכט גאנצע טאג נישט פארבראכט,
איך האב געפראוועט פרייהייט מיט א פראכט,
א ליכטיג פרייליכע צייט, ווי זיס און שיין.
דיין צוציונגס-קראפט, שוין גאנץ אפגעשוואכט,
אבער ווי אלעמאל, צום סוף צוריק קומט די נאכט,
קום איך ווידער, פאר נאך א פארברענגען, א קליינער,
ענדליך זעמיר אליינס, עס קומט נישט שטערן קיינער,
אז דו שמייכלסט צוריק צו מיר, אזוי מיר זיך דאכט,
גלייב מיר, איך האב פון דיר, אסאך געטראכט,
אבער אויסגעוועלט נישט צו דיר צו גיין.
געווען פרייליכע, גוטע, דערהויבענע טעג אכט,
מצות געגעסן ב"ה, און אומצאליגע ניס געקראכט,
די נשמה דערהויבן, גאר העכער ווי די הויט און ביינער,
זיך ארויסדערזען פון די טיף קריצנדע מצרי'שע ציינער,
נאך פילע יארן, וואס מיר האבן ביטער געשמאכט,
אבער פון אויבן, דער אויבערשטער, ער וואכט,
און קוקט אויף זיין פאלק הייליג און ריין.
מיט שפאט, פון די מצרים, האבן מיר געלאכט,
זיך קריגן מיט גאט, וועט שוין פרעה, געבן אבאכט,
דעם וואסער געשפאלטן, שפאצירט, ווי אויף שטיינער,
איך געדענק מיר האבן א בונד, א טיפער און א פיינער,
און דו ווייסט, כ'וואלט דיר גענומען, איבער א יאכט,
איי כ'האב קיין ניטאמאל געעפנט דעם שאכט,
ס'איז געווען פסח, דארפסט פארשטיין.
און גלייכצייטיג קוק, איך געווין, אינעם שלאכט,
ציגארעטל מיינס, איך ווייס, אז איך האב די מאכט,
און איך בין שטערקער ווי די צוציאונגס-קראפט דיינער.
.
א גוטע וואך, וואס מאכסטו, טייערער פריינט מיינער,
מ'האמיר שוין אכט גאנצע טאג נישט פארבראכט,
איך האב געפראוועט פרייהייט מיט א פראכט,
א ליכטיג פרייליכע צייט, ווי זיס און שיין.
דיין צוציונגס-קראפט, שוין גאנץ אפגעשוואכט,
אבער ווי אלעמאל, צום סוף צוריק קומט די נאכט,
קום איך ווידער, פאר נאך א פארברענגען, א קליינער,
ענדליך זעמיר אליינס, עס קומט נישט שטערן קיינער,
אז דו שמייכלסט צוריק צו מיר, אזוי מיר זיך דאכט,
גלייב מיר, איך האב פון דיר, אסאך געטראכט,
אבער אויסגעוועלט נישט צו דיר צו גיין.
געווען פרייליכע, גוטע, דערהויבענע טעג אכט,
מצות געגעסן ב"ה, און אומצאליגע ניס געקראכט,
די נשמה דערהויבן, גאר העכער ווי די הויט און ביינער,
זיך ארויסדערזען פון די טיף קריצנדע מצרי'שע ציינער,
נאך פילע יארן, וואס מיר האבן ביטער געשמאכט,
אבער פון אויבן, דער אויבערשטער, ער וואכט,
און קוקט אויף זיין פאלק הייליג און ריין.
מיט שפאט, פון די מצרים, האבן מיר געלאכט,
זיך קריגן מיט גאט, וועט שוין פרעה, געבן אבאכט,
דעם וואסער געשפאלטן, שפאצירט, ווי אויף שטיינער,
איך געדענק מיר האבן א בונד, א טיפער און א פיינער,
און דו ווייסט, כ'וואלט דיר גענומען, איבער א יאכט,
איי כ'האב קיין ניטאמאל געעפנט דעם שאכט,
ס'איז געווען פסח, דארפסט פארשטיין.
און גלייכצייטיג קוק, איך געווין, אינעם שלאכט,
ציגארעטל מיינס, איך ווייס, אז איך האב די מאכט,
און איך בין שטערקער ווי די צוציאונגס-קראפט דיינער.
.
אין מיין וועלט, בין איך קעניג!
