Re: וואס וויל דער אויבערשטער, מ'זאל טון אדער טראכטן?
ביטע מסביר זיין אויב שייך וואס איז די זלזול אין תפילה ווען איך בין מזלזל אין מענטשען וואס דאווענען בלא בלא.
וועלכע סדרה גייט די וואך, לך לך גיי פאר דיינעט וועגן (ר' דוד ח. ווייס)
האסט מיר שלעכט פארשטאנען...עדות ביהוסף האט געשריבן: ↑ זונטאג מאי 05, 2024 4:50 pmתוספות האלט אנדערש.מקובל אלוקי האט געשריבן: ↑ זונטאג מאי 05, 2024 10:19 amכידוע האט מרן הייטב לב זצוק"ל ממש דאס מסביר געווען פארוואס ער האט נישט די עבודת האכילה אזוי ווי הרה"ק מצאנז זצוק"ל,א ווייסע ארבעטער האט געשריבן: ↑ זונטאג מאי 05, 2024 6:40 amאנשטאט ארויסברענגען די שאלה אויף די לענג און אויף דער ברייט, וועל איך עס פרעגן מיט א משל און פון דעם וועסטו פארשטיין וואס איך פרעג.
וואס איז ענדערשער.
אפציע 1. א מענטש זאל עסן א טעלער קאמפאט, און ביי יעדן לעפל טראכטן ווי ער איז יעצט מתקן ניצוצות, שם הוי', שם אדנ"י, און זיך קאנצעטרירן ווי ער ווערט יעצט נאנט צום באשעפער מיט די הייליגע עבודה. די טעלער קאמפאט וועט עם דויערן אזוי 10 מינוט.
אפציע 2. ער זאל עסן די קאמפאט אין 3 מינוט, מיט א כוונה צו ש'כוח פאר זיין קעכערין, און די איבעריגע 7 מינוט זאל ער לערנען א משנה.
די זעלבע איז מיט'ן שוהין שעה אחת פאר'ן דאוענען VS לערנען א שעה גמרא וכו' וכו' והמ"י.
קומטס אריין קלאר.
ווייל די יטב לב האט געהאט א ישיבה מיט בחורים האט ער נישט געהאט גענוג צייט פאר עבודת אכילה, האט ער געגעסן שנעל,
אבער באופן כללי דארף מען וויסן אז תאוות אכילה איז פון די לעצטע אויף די ליסטע צו ארבעטן,
קודם כידוע האט די בית ישראל געהאלטן אז מען זאל אריינלייגן אלע תאוות אין תאוות האכילה...
אין בכלל איז זייער שווער באמת עס אויסרייסן...
אין ר' נחמן מברסלב האט געזאגט,
אז ווען ער איז געווען אינג האט ער מוראדיג געארבעט אויף תאוות אכילה,
אין ער האט געזען אז עס גייט נישט האט ער זיך צוריק גענומען עסן,
ביז ער האט עס יא געקענט מכניע זיין,
עד שאדם מתפלל שיכנסו תורה לתוך גופו יתפלל שלא יכנסו מעדנים לתוך גופו.
ווילט איר זיך מדבק זיין אין די תורה? אינעם אויבערשטען? א טעם אין א דאווענען, א מצווה?
ס'גייט נישט צוזאמען מיט פרעס!
סגייט נישט צוזאמען מיטן פאשענען די גוף און נאכגעבן א תאוה. צוברעכט דעם גוף וועט די נשמה אנפאנגען שיינען.
דער היייגער בעל עבודת עבודה זי"ע האט אסאך גערעדט דערוועגן.
ער האט דאס גערעדט צום פשוט'ן המון עם און זיך געבעטן אז מ'זאל ארבעטן אנטקעגן די תאוות המותרות און אזוי צוקימען צום אויבערשטן.
ער איז געווען אן עקספערט דערין. מ'קאן אים געטרויען דערויף.
לויטן רמב"ן דאכט זיך מיר גייט דאס אריין אין א מצוה דאוריתא פון קדש עצמך במותר לך.
איך האב סה"כ גענטפערט אויף זיין פראגע,
אז די פשוטע עצה איז נישט צו זיין פארנומען מיט מעלה זיין די עבודת אכילה,
תפילה אוודאי יא,
אין אוודאי איז דא מענטשן וואס זיי קענען מער, זאלן זיי ארבעטן מער אויף תאוות אכילה,
יאפ, אין אוודאי זאלסטו לעבן מיטן רמב"ן אויף קדושים תהי',
פשוט די שאלה איז אויף זיך אריינלייגן דערין מיט כל מיני פארצייטישע עבודת,
מיין איך אז עס איז א וועיסט אוף טיים...
