Re: פייטן'ס שרייבעריי טישל
מסע הקודש - לעורר מקד"ם
חלק ג' - מונקאטש
אום 6:10קומט מען אן אין עיר האבות מונקאטש, וואו מיר זענען צום ערשט ארויף צום אלטן ביה"ח, מקום מנוחתם פון הרה"ק בעל מלבוש לשבת ויו"ט, און בנו בעל אלפי מנשה פון זידיטשוב זי"ע, וואו מיר זאגן אפאר קאפיטלעך תהלים נ"ב - נ"ה, דערנאך איז מען ארויס אויפן פעלד מול מקום מנוחם הראשון פון רבותיה"ק, בעל מנח"א, ואביו בעל דרכי תשובה, ואביו בעל שם שלמה זי"ע נבג"מ, און געזאגט קאפיטל נ"ה, יהי רצון מיט קדיש, און מ'האט פארלאזט דעם ביה"ח.
פוןדארט זענען מיר געפארן צום חצר פון ווי די אור הקדושה פון רבותינו הק' נבג"מ, האט ארויסגעשיינט, און באשיינט די טויזענטער חסידים בכל רחבי תבל, און ברענגט נאך אויף געגועים אין הארץ פון א יעדע דינוב'ע און מונקאטש'ע איד, וואס לעבט כסדר מיט ספרי והנהגת רבותינו נבג"מ.
אריינקומענדיגאינעם חצר, זענען מיר באגריסט געווארן דורך די לעצטע פארבליבענע אידיש רעדנדע זקנים, אין שפיץ פון דער ראה"ק ר' אברהם (באמי) לעבאוויטש הי"ו, מיר זענען אריין אין די סוכה, וואו עס איז געווען צוגעשטעלט א רייכע טעימה קלה (אזוי האבן זיי עס גערופן, אפי' סאיז געווען צוגעשטעלט פיש, פלייש, זופ, און נאך), מ'האט נישט לאנג געקענט זיצן און פארברענגען, ווען די הויט ברענט אויף יעדעם איינעם, עסן קען מען אינדערהיים אויך, דא דארף מען אריינכאפן יעדע סעקונדע.
מאנכעזענען גראד אריין אינעם הייליגן הויז ווי עס האבן געוואוינט רבותיה"ק נבג"מ בשעתן דינען אלס רב, אנגעהויבן פונעם שם שלמה, דרכי תשובה, מנחת אלעזר, און כ"ק אדמו"ר בעל בינת נבונים זצ"ל, פאר די רשעים האבן אים פארשיקט קיין פוילן אלס פוילישער בירגער, ארומגייענדיג און טאפנדיג די ווענט, באטראכטנדיג אלע צימערן, (וואס מ'קען בעצם שרייבן א לענגערע ארטיקל איבער דעם, אבער כ'וועל עס פראבירן צו מאכן בקיצור נמרץ, און לאזן פאר אונזער אלטגעזעסענע תושבים דאהי זאלן אריינקומען מיט פונקטליכע דעטאלן), די גרויסע מעבל צימער וואו מ'האט געפראוועט די וואכן טישן, די ארץ ישראל שטוב, פון קופת רמבעה"נ איז געפירט געווארן, די שלאף צימער, ווי ס'איז יצאה נשמתם פון רבותיה"ק נבג"מ, דאוון צימער, וואו רבותיה"ק האבן געדאוונט בעת הצורך, און האחרון החביב קוויטל שטוב, ווי מ'האט גע'פועל'ט ישועות פאר לאנגע יארן.
אנדערעהאבן זיך אומגעקוקט אויפן ביהמ"ד אוהל רחל, וואס איז געווען די דירה פונעם קומענדיגן רב, בעת וואס די רב האט נאך געדינט, ד"ה דער דרכי תשובה בעת אביו השם שלמה האט געדינט אלס רב, אא"ו, בעת אנדערע באטראכטן דאם חצר, אדער קוקן זיך אום אינעם שטעטל, און דיסקוסירן ווי די היסטאריש באקאנטע שטיגן פונעם רב'ס הויז איז געווען.
7:40 בני חבורה ב' זענען אנגעקומען ב"ה, נאך א לענגערע טילטול הדרך וואס זיי האבן דורכגעמאכט.
(אינטערעסאנט צו באמערקן אז כ'טרעף נאך זיך וואלגערנדיג אין מונקאטש, צענדליגע קונטרסים פון די נסיעה בשנת תשע"ז בראשות כ"ק רבינו שליט"א, וואס מ'האט דעמאלטס ארויסגעדרוקט חסיד'ישע ספרים לתועלת הנוסעים).
בשעה 8:50שפאנט מען אריין מיט יראה'דיגע טריט, אין שטוב פון רבותינו הק' נבג"מ, ומלכינו כ"ק רבינו עט"ר שליט"א בראשינו, זינגענדיג ניגוני התעוררות, איך קוק מיך ארום זעה איך די ערנסטקייט אויסגעגאסן אויף די פנימ'ער, אריינגייענדיג אינעם הייליגן דאוון צימער, זעענדיג ווי רבינו שליט"א טוט זיך אן דעם קאלפיק לקראת תפלת מנחה ומעמד התעוררות און זיך קוויטלען, איז מיר באלד אריין אין קאפ די ווערטער חבש כובע "ישועה" בראשו, אויף ווען אויב נישט אויף אזא הייליגע מעמד ווי מ'וועט אי"ה פועל'ן פילע ישועות איז געזאגט געווארן דעם מאמר.
וויהייליג איז געווען די מינוט וואס מיר האבן זוכה געווען צו זעהן כ"ק אבינו רועינו שליט"א שפאנענדיג צום מקום שהתפללו בו אבותיו, נעבן דעם פענסטער אינעם דאוון שטוב, ווען מיר אלע קוקן זיך צו מיט א חרדת קודש, און גלייכצייטיג פרייליך מיט בטחון אז רבינו שליט"א וועט אונז פועל'ן אלעס גוטס, בשעת אט די הייליגע תפלה.
צוםעמוד איז צוגעגאנגען הגה"צ אב"ד באבוב מאנסי שליט"א בן כ"ק רבינו שליט"א, נכד הבעל הילולא, און געזאגט דעם קדיש פאר שמו"ע מיט כונה יתירה, ביי תפלת השמו"ע האט מען געקענט טאפן די ערנסטקייט אין די לופט, ווען אנ"ש ווייסן און באגרייפן די זכיה וואס מיר האבן צו קענען דאווענען א תפלת מנחה, וואס אליהו לא נענה אלא בתפלת המנחה, אויף אזא מקום קדוש, וואו מיר וועלן אן קיין שום צוויפל ארויס גיין גע'פועל'ט, איבריג צו זאגן אז די שמו"ע איז געווען אן אנדער מין שמו"ע, און די קדושה איז געווען אן אנדער מין קדושה ווי וואס מיר זענען געוואוינט צו זאגן טאג טעגליך, אפי' דער תפלת עלינו אין וואס מיר קענען צומאל מזלזל זיין, האט געהאט א תקומה.
דערנאךאיז מען אריבער צום ביהמ"ד אוהל רחל ע"ש הרבנית רחל פערל אשת רביה"ק בעל ההילולא, וואו עס איז פארגעקומען א מעמד לחיים והתעוררות, אויפן וועג ארויס פון בית רבותיה"ק האט רבינו שליט"א דערציילט די מעשה פונעם שם שלמה מיטן ניסן בוים, און מיר האבן זיך אומגעקוקט אויפן בוים, און געזינגען די מאמע האט געהייסן, די גאנצע וועג גייענדיג צום לחיים.
אריינקומענדיגאין ביהמ"ד האט רבינו שליט"א זיך באלד געזעצט, און די ציבור האט אנגעהויבן זינגען ניגוני התעוררות, ס'האט אויפגעטרעטן הגה"צ אב"ד ב"פ שליט"א, וואס האט ארויסגעברענגט די תשוקה וואס רבותיה"ק האבן געהאט צום ביאת הגואל, און מעורר געווען אז מ'זאל איינרייסן פאר די גאולה שלימה זייענדיג אין אוהל הק', ווי אויך האט ער בתוך דבריו ארויסגעברענגט און אויפגעפאדערט די ציבור אנ"ש, מתפלל זיין לרפואתו השלימה פון אביו הגדול אבינו רועינו הוד כבוד קדושת מרן רבינו עטרת ראשינו שליט"א, וואס איז אריבער גאר א שווערע ווינטער, ווי כלל חסידי אנ"ש האבן מתפלל געווען כסדר, און זענען ווייטער מתפלל לבריאותו השלימה, דערנאך האט רבינו שליט"א אויפגעטרעטן און ארומגערעדט איבער די גרויסקייט פונעם גרויסן בעל הילולא, און רבותיה"ק למעלה בקודש, וואס מיר גייען אין די שעות ארויף צו זייער ציונים, ער האט ארויסגעברענגט די געוואלדיגע מעלה וואס מיר האבן ווען מיר זענען דבוק בצדיקים הנקראים חיי"ם, און צדיקים במיתתם קרואים חיי"ם, אויך האט ער ארויסגעברענגט די געוואלדיגקייט פון זאגן תפלת השל"ה וואס מ'פירט זיך צו זאגן ער"ח סיון, וואס איז א תפלה פון אב על הבן, איבערהויפט ווען מ'זאגט דאס ביים ציון, וואס איז אן מציבת אב"ן נוטריקון אב ובן, און אז מ'וועט זיכער אויס'פועל'ן אלעס גוטס ברחניות ובגשמיות, דערנאך האט רבינו שליט"א געוואונטשען לחיים מיט כל מילי דמיטב, און מ'איז צוריק אריבער געגאנגען צום בית רבותיה"ק בשירה ובזמרה.
אנקומענדיגאינעם הייליגן הויז, איז רבינו שליט"א תיכף אריין אינעם הייליגן קוויטל שטוב, ווי מרנן רבותיה"ק נבג"מ האבן אויפגענומען אידן מכל קצוי תבל פאר לאנגע יארן, און גע'פועל'ט פילע השפעות פאר אידישע קינדער בצר להם, האט יעצט רבינו שליט"א ממשיך געווען די הייליגע מסורה, בעת ווען פון אונטן ליגן אנגעגרייט 4 בענקלעך פאר די 4 אדמורי"ם זצ"ל (כידוע מרביה"ק בעל מנח"א האט אנגעגרייט צוויי בענקלעך פון די זייט, ואכמ"ל), מיט שנעלע טריט איז יעדער אריבער כבני מרון און שנעל גע'פועל'ט, רבינו שליט"א האט ברוב אהבתו יעדעם אנגעוואונטשען באזונדער טראץ די שפעטע שעה אין טאג, און דערנאך האט מען זיך געזעצט אויף די באסעס וואס האבן גענומען צום ביה"ח מקום מנוחתם פון רבותיה"ק נבג"מ, שוין אויפן וועג האט מען געקענט שפירן די ערנסטקייט אין די לופט, אבער דאך נישט קיין טיפה מן הים פון וואס ס'קומט.
(מיינע ארכיוון גייען נישט אריין אין אוהל הקדוש, ווייל כ'בין געווען א טפח העכער די ערד דעמאלטס, יא, אפי' אזא פשוטע מענטש ווי מיר איז אזוי געווען, כ"ש די אלע וואס האבן יא אביסל ערנסטקייט אין זיך, זיי זענען ממשיך נאכן ארויסקומען פון ביה"ח בערך וואס איז פארגעקומען דארטן, ממילא וועל איך פראבירן צו שרייבן אלעס, אבער אויב לאז איך עפעס אויס וועל איך מיך פרייען צו הערן און צולייגן, ואתכם הסליחה).
ארייןצום ציון זענען מיר אום 10:15, קארגע פופצן פארן זמן ר"ת, און ווען רבינו שליט"א איז אנגעקומען האט מען נאכן רב'ס ליכט צינדן, אנגעהויבן ברוב עם צו זאגן דעם תפלת השל"ה, בכונה עצומה, ובהשתפכות הנפש גדולה, ס'איז נישט צום באשרייבן די מצב דארט, און וואס כ'וועל נאר שרייבן וועט עס נאר שוואכער מאכן פונעם מציאות, כ'האב געזעהן טרערן אין צענדליגע פאר אויגן זאגנדיג דעם שטיקל פון אבינו מלכינו תן לכלנו חיים ארוכים, ס'האט זיך געגאסן טייכן אן קיין גבול, ואל ימצא בי ובזרעי וכו' ויהיו בעלי תורה וכו', האבן צענדליגע אידן געשריגן מיט אן אמת'דיגקייט צום טאטן אין הימל, שיר המעלות אשרי כל וכו' האט רבינו שליט"א פארגעזאגט בקול חוצב להבות אש, פסוק ביי פסוק, און די ציבור האט נאכגעזאגט מיט א אויסטערלישע מתיקות ועריבות, און דערנאך פארגעזעצט ווייטער די תפלה.
נאךאפאר לענגערע מינוטן, האט מען אנגעהויבן דעם יהי רצון פאר תהלים און געזאגט די קאפיטלעך צ, ביז ק"ז, יהי רצון ואמירת קדיש, איך האב צום ערשטן מאל מיטגעהאלטן וואס מיינט געזאגט יהא שמיה רבה בכל כוחו, ווען דער רצון מקדש צו זיין שם שמים שרייט זיך ארויס פון זיך אליינס, דערנאך האט הגה"צ די דיין און ר"י שליט"א פארגעלערנט א שטיקל שער יששכר, און רבינו שליט"א האט אנגעהויבן צו דרש'ענען, אנגעהויבן האט ער מיט א דאנק פאר די עסקנים און נדיבים בעם וואס האבן איבערגעבויעט דעם אוהל הקדוש, און אז אלעס איז געווען תחת פיקוחו און תחת פיקוח אחיו הגדול האדמו"ר מ'מונקאטש שליט"א, וואס זענען געשטאנען בראש המערכת זיכער צומאכן איז אלעס ווערט געטוען על צד היותר טוב, און דאן האט רבינו שליט"א אנגעהויבן רעדן איבער די גרויסקייט פון רביה"ק בעל מנח"א נבג"מ, וואס איז אלעמאל געשטאנען לגדור גדר ולעמוד בפרץ, און אזוי ווי ס'שטייט אויף די מציבה, ובעזרת ה' בגיבורים עמד, און דערציילט פארשידענע עובדות איבער די גבורת הנפש פון רביה"ק זי"ע ווי ער איז געשטאנען בראש מערכות כבידות למען הצלת כלל ישראל, ולמען כבודו ית', און ארויסגעברענגט די גרויסע זכות וואס מיר האבן צו זיין דא אין אזא געהויבענע זמן, און פארגעליינט די נוסח המציבה.
דערנאךהאט אויפגעטרעטן הרה"ח ר' שמעון מרגליות שליט"א, מיקירי קרתא דירושלים ועומד לימין רבינו שליט"א מיטן אנפירן די קופת צדיק ילבש לעניי ארץ הקודש, און פארציילט עטליכע סיפורים פון רביה"ק הבעל הילולא.
דערנאךהאט רבינו שליט"א א לענגערע צייט געליינט די קוויטלעך פונעם ציבור, וואס מ'האט איבערגעגעבן פריער אינעם הייליגן קוויטל שטוב פון מרנן רבוהתה"ק נבג"מ, ווי אויך האט רבינו שליט"א געליינט די קוויטלעך פון די תלמידי הישיבה, וואס טראגן א ספעציעלע חשיבות ביי מרן רבינו שליט"א, (וואס ווי באקאנט האט די ישיבה און אירע תלמידים א ספעצילע ארט ביי רבינו שליט"א, אזוי ווי מיר זעען כסדר, ווען רבינו שליט"א פרעגט זיך נאך, און וויל הערן גריסן איבער די לימודים וכדו', ווי אויך איבער פריוואטע בחורים אויך), בשעת וואס די ציבור זינגט ניגוני התעוררות, ויהי נועם, און נאך, באזונדערע געגועים האט זיך געהערט פונעם ציבור ווען מיר האבן געזינגען די ניגון קול ברמא נשמע, וואס די ווערטער האט רבינו שליט"א צוגעפאסט, בשנת תשע"ז זייענדיג אין יאגאלניצע, וואס האט דערווארעמט אלע אונזערע הערצער, און איז זיכער געהערט געווארן אין הימל, און מעורר רחמים געווען אויף די גאולה השלימה, ווי אויך האט מען געזינגען אבינו מלכינו חננו ועננו, און נאך.
דערנאךאיז רבינו שליט"א צוגעגאנגען צום ציון הק' פון זקינו רביה"ק בעל דרכי תשובה זי"ע והרבנית, און דערנאך ביים ציון פון רביה"ק בעל שם שלמה זי"ע והרבנית, און געצינדן א ליכט, און געזאגט תהלים, און מתפלל געווען לטובת הכלל והפרט.
דערנאךהאט רבינו שליט"א געצינדן א גרויסע יארצייט ליכט ביים ציון פון רביה"ק הבעל הילולא זי"ע, וואס זאל ברענען ביז נאך די יומא דהילולא קדישא בעצם יום השבת.
אויפן וועג ארויס האט די ציבור ספאנטאן אויסגעבראכן אין א פרייליכע "האטס גע'פועל'ט אלעס גוטס", און אזוי געזינגען אויפן וועג ארויס, באגלייטנדיג כ"ק אבינו רועינו שליט"א, וואס איז געגאנגען בראש, כחתן יכהן פאר, ווען מיר אלע פילן אז מיר האבן ב"ה גע'פועל'ט אלעס גוטס פאר זיך און פאר גאנץ כלל ישראל, חברים, ידידים, משפחה, און גוטע פריינט, מיטברענגנ'דיג פולע זעק ישועות און רפואות, פרנסה, געזונט, נחת, הרחבת הדעת, און וואס נישט.
אינמיטןגיין האט מען זיך אפגעשטעלט זאגן א קאפיטל תהלים (די זייגער האט שוין געקלאפט באלד 1:00, אבער ביי אונז איז דאך נאך געווען ערב ר"ח האלטנדיג פאר מעריב), און רבינו שליט"א האט געזאגט א קדיש לע"נ די אלע נפטרים וואס האבן נעבעך נישט ווער ס'זאל קומען זאגן קדיש נאך זיי ווי גרויס די יאר איז, און דערנאך האט מען זיך צוריק געלאזט אויף די באסעס צוריק צום הייליגן חצר, דאווענען מעריב און עסן נאכטמאל.
1:15זענען מיר אנגעקומען אין חצר, האט מען געדאוונט מעריב, געציילט ספירה, אין ביהמ"ד אוהל רחל.
דערנאךזענען מיר זיך געגאנגען וואשן צו א רייכע ארוחת ערב און סעודת ר"ח אינעם סוכה, מ'האט דערט סערווירט ב"ה אזוי, אז ס'האט זיך געקענט דאכטן אז מיר זענען יעצט ביים גרויסן חתונה, וואס איז טאקע פארגעקומען דא אינעם גרויסן חצר.
2:15 מ'פארלאזט דעם עיר האבות מונקאטש, און ס'הייבט זיך מיר שוין אן צו בענקן.
קומענדיגע סטאפ: גרעניץ.
פוןדארט זענען מיר געפארן צום חצר פון ווי די אור הקדושה פון רבותינו הק' נבג"מ, האט ארויסגעשיינט, און באשיינט די טויזענטער חסידים בכל רחבי תבל, און ברענגט נאך אויף געגועים אין הארץ פון א יעדע דינוב'ע און מונקאטש'ע איד, וואס לעבט כסדר מיט ספרי והנהגת רבותינו נבג"מ.
אריינקומענדיגאינעם חצר, זענען מיר באגריסט געווארן דורך די לעצטע פארבליבענע אידיש רעדנדע זקנים, אין שפיץ פון דער ראה"ק ר' אברהם (באמי) לעבאוויטש הי"ו, מיר זענען אריין אין די סוכה, וואו עס איז געווען צוגעשטעלט א רייכע טעימה קלה (אזוי האבן זיי עס גערופן, אפי' סאיז געווען צוגעשטעלט פיש, פלייש, זופ, און נאך), מ'האט נישט לאנג געקענט זיצן און פארברענגען, ווען די הויט ברענט אויף יעדעם איינעם, עסן קען מען אינדערהיים אויך, דא דארף מען אריינכאפן יעדע סעקונדע.
מאנכעזענען גראד אריין אינעם הייליגן הויז ווי עס האבן געוואוינט רבותיה"ק נבג"מ בשעתן דינען אלס רב, אנגעהויבן פונעם שם שלמה, דרכי תשובה, מנחת אלעזר, און כ"ק אדמו"ר בעל בינת נבונים זצ"ל, פאר די רשעים האבן אים פארשיקט קיין פוילן אלס פוילישער בירגער, ארומגייענדיג און טאפנדיג די ווענט, באטראכטנדיג אלע צימערן, (וואס מ'קען בעצם שרייבן א לענגערע ארטיקל איבער דעם, אבער כ'וועל עס פראבירן צו מאכן בקיצור נמרץ, און לאזן פאר אונזער אלטגעזעסענע תושבים דאהי זאלן אריינקומען מיט פונקטליכע דעטאלן), די גרויסע מעבל צימער וואו מ'האט געפראוועט די וואכן טישן, די ארץ ישראל שטוב, פון קופת רמבעה"נ איז געפירט געווארן, די שלאף צימער, ווי ס'איז יצאה נשמתם פון רבותיה"ק נבג"מ, דאוון צימער, וואו רבותיה"ק האבן געדאוונט בעת הצורך, און האחרון החביב קוויטל שטוב, ווי מ'האט גע'פועל'ט ישועות פאר לאנגע יארן.
אנדערעהאבן זיך אומגעקוקט אויפן ביהמ"ד אוהל רחל, וואס איז געווען די דירה פונעם קומענדיגן רב, בעת וואס די רב האט נאך געדינט, ד"ה דער דרכי תשובה בעת אביו השם שלמה האט געדינט אלס רב, אא"ו, בעת אנדערע באטראכטן דאם חצר, אדער קוקן זיך אום אינעם שטעטל, און דיסקוסירן ווי די היסטאריש באקאנטע שטיגן פונעם רב'ס הויז איז געווען.
7:40 בני חבורה ב' זענען אנגעקומען ב"ה, נאך א לענגערע טילטול הדרך וואס זיי האבן דורכגעמאכט.
(אינטערעסאנט צו באמערקן אז כ'טרעף נאך זיך וואלגערנדיג אין מונקאטש, צענדליגע קונטרסים פון די נסיעה בשנת תשע"ז בראשות כ"ק רבינו שליט"א, וואס מ'האט דעמאלטס ארויסגעדרוקט חסיד'ישע ספרים לתועלת הנוסעים).
בשעה 8:50שפאנט מען אריין מיט יראה'דיגע טריט, אין שטוב פון רבותינו הק' נבג"מ, ומלכינו כ"ק רבינו עט"ר שליט"א בראשינו, זינגענדיג ניגוני התעוררות, איך קוק מיך ארום זעה איך די ערנסטקייט אויסגעגאסן אויף די פנימ'ער, אריינגייענדיג אינעם הייליגן דאוון צימער, זעענדיג ווי רבינו שליט"א טוט זיך אן דעם קאלפיק לקראת תפלת מנחה ומעמד התעוררות און זיך קוויטלען, איז מיר באלד אריין אין קאפ די ווערטער חבש כובע "ישועה" בראשו, אויף ווען אויב נישט אויף אזא הייליגע מעמד ווי מ'וועט אי"ה פועל'ן פילע ישועות איז געזאגט געווארן דעם מאמר.
וויהייליג איז געווען די מינוט וואס מיר האבן זוכה געווען צו זעהן כ"ק אבינו רועינו שליט"א שפאנענדיג צום מקום שהתפללו בו אבותיו, נעבן דעם פענסטער אינעם דאוון שטוב, ווען מיר אלע קוקן זיך צו מיט א חרדת קודש, און גלייכצייטיג פרייליך מיט בטחון אז רבינו שליט"א וועט אונז פועל'ן אלעס גוטס, בשעת אט די הייליגע תפלה.
צוםעמוד איז צוגעגאנגען הגה"צ אב"ד באבוב מאנסי שליט"א בן כ"ק רבינו שליט"א, נכד הבעל הילולא, און געזאגט דעם קדיש פאר שמו"ע מיט כונה יתירה, ביי תפלת השמו"ע האט מען געקענט טאפן די ערנסטקייט אין די לופט, ווען אנ"ש ווייסן און באגרייפן די זכיה וואס מיר האבן צו קענען דאווענען א תפלת מנחה, וואס אליהו לא נענה אלא בתפלת המנחה, אויף אזא מקום קדוש, וואו מיר וועלן אן קיין שום צוויפל ארויס גיין גע'פועל'ט, איבריג צו זאגן אז די שמו"ע איז געווען אן אנדער מין שמו"ע, און די קדושה איז געווען אן אנדער מין קדושה ווי וואס מיר זענען געוואוינט צו זאגן טאג טעגליך, אפי' דער תפלת עלינו אין וואס מיר קענען צומאל מזלזל זיין, האט געהאט א תקומה.
דערנאךאיז מען אריבער צום ביהמ"ד אוהל רחל ע"ש הרבנית רחל פערל אשת רביה"ק בעל ההילולא, וואו עס איז פארגעקומען א מעמד לחיים והתעוררות, אויפן וועג ארויס פון בית רבותיה"ק האט רבינו שליט"א דערציילט די מעשה פונעם שם שלמה מיטן ניסן בוים, און מיר האבן זיך אומגעקוקט אויפן בוים, און געזינגען די מאמע האט געהייסן, די גאנצע וועג גייענדיג צום לחיים.
אריינקומענדיגאין ביהמ"ד האט רבינו שליט"א זיך באלד געזעצט, און די ציבור האט אנגעהויבן זינגען ניגוני התעוררות, ס'האט אויפגעטרעטן הגה"צ אב"ד ב"פ שליט"א, וואס האט ארויסגעברענגט די תשוקה וואס רבותיה"ק האבן געהאט צום ביאת הגואל, און מעורר געווען אז מ'זאל איינרייסן פאר די גאולה שלימה זייענדיג אין אוהל הק', ווי אויך האט ער בתוך דבריו ארויסגעברענגט און אויפגעפאדערט די ציבור אנ"ש, מתפלל זיין לרפואתו השלימה פון אביו הגדול אבינו רועינו הוד כבוד קדושת מרן רבינו עטרת ראשינו שליט"א, וואס איז אריבער גאר א שווערע ווינטער, ווי כלל חסידי אנ"ש האבן מתפלל געווען כסדר, און זענען ווייטער מתפלל לבריאותו השלימה, דערנאך האט רבינו שליט"א אויפגעטרעטן און ארומגערעדט איבער די גרויסקייט פונעם גרויסן בעל הילולא, און רבותיה"ק למעלה בקודש, וואס מיר גייען אין די שעות ארויף צו זייער ציונים, ער האט ארויסגעברענגט די געוואלדיגע מעלה וואס מיר האבן ווען מיר זענען דבוק בצדיקים הנקראים חיי"ם, און צדיקים במיתתם קרואים חיי"ם, אויך האט ער ארויסגעברענגט די געוואלדיגקייט פון זאגן תפלת השל"ה וואס מ'פירט זיך צו זאגן ער"ח סיון, וואס איז א תפלה פון אב על הבן, איבערהויפט ווען מ'זאגט דאס ביים ציון, וואס איז אן מציבת אב"ן נוטריקון אב ובן, און אז מ'וועט זיכער אויס'פועל'ן אלעס גוטס ברחניות ובגשמיות, דערנאך האט רבינו שליט"א געוואונטשען לחיים מיט כל מילי דמיטב, און מ'איז צוריק אריבער געגאנגען צום בית רבותיה"ק בשירה ובזמרה.
אנקומענדיגאינעם הייליגן הויז, איז רבינו שליט"א תיכף אריין אינעם הייליגן קוויטל שטוב, ווי מרנן רבותיה"ק נבג"מ האבן אויפגענומען אידן מכל קצוי תבל פאר לאנגע יארן, און גע'פועל'ט פילע השפעות פאר אידישע קינדער בצר להם, האט יעצט רבינו שליט"א ממשיך געווען די הייליגע מסורה, בעת ווען פון אונטן ליגן אנגעגרייט 4 בענקלעך פאר די 4 אדמורי"ם זצ"ל (כידוע מרביה"ק בעל מנח"א האט אנגעגרייט צוויי בענקלעך פון די זייט, ואכמ"ל), מיט שנעלע טריט איז יעדער אריבער כבני מרון און שנעל גע'פועל'ט, רבינו שליט"א האט ברוב אהבתו יעדעם אנגעוואונטשען באזונדער טראץ די שפעטע שעה אין טאג, און דערנאך האט מען זיך געזעצט אויף די באסעס וואס האבן גענומען צום ביה"ח מקום מנוחתם פון רבותיה"ק נבג"מ, שוין אויפן וועג האט מען געקענט שפירן די ערנסטקייט אין די לופט, אבער דאך נישט קיין טיפה מן הים פון וואס ס'קומט.
(מיינע ארכיוון גייען נישט אריין אין אוהל הקדוש, ווייל כ'בין געווען א טפח העכער די ערד דעמאלטס, יא, אפי' אזא פשוטע מענטש ווי מיר איז אזוי געווען, כ"ש די אלע וואס האבן יא אביסל ערנסטקייט אין זיך, זיי זענען ממשיך נאכן ארויסקומען פון ביה"ח בערך וואס איז פארגעקומען דארטן, ממילא וועל איך פראבירן צו שרייבן אלעס, אבער אויב לאז איך עפעס אויס וועל איך מיך פרייען צו הערן און צולייגן, ואתכם הסליחה).
ארייןצום ציון זענען מיר אום 10:15, קארגע פופצן פארן זמן ר"ת, און ווען רבינו שליט"א איז אנגעקומען האט מען נאכן רב'ס ליכט צינדן, אנגעהויבן ברוב עם צו זאגן דעם תפלת השל"ה, בכונה עצומה, ובהשתפכות הנפש גדולה, ס'איז נישט צום באשרייבן די מצב דארט, און וואס כ'וועל נאר שרייבן וועט עס נאר שוואכער מאכן פונעם מציאות, כ'האב געזעהן טרערן אין צענדליגע פאר אויגן זאגנדיג דעם שטיקל פון אבינו מלכינו תן לכלנו חיים ארוכים, ס'האט זיך געגאסן טייכן אן קיין גבול, ואל ימצא בי ובזרעי וכו' ויהיו בעלי תורה וכו', האבן צענדליגע אידן געשריגן מיט אן אמת'דיגקייט צום טאטן אין הימל, שיר המעלות אשרי כל וכו' האט רבינו שליט"א פארגעזאגט בקול חוצב להבות אש, פסוק ביי פסוק, און די ציבור האט נאכגעזאגט מיט א אויסטערלישע מתיקות ועריבות, און דערנאך פארגעזעצט ווייטער די תפלה.
נאךאפאר לענגערע מינוטן, האט מען אנגעהויבן דעם יהי רצון פאר תהלים און געזאגט די קאפיטלעך צ, ביז ק"ז, יהי רצון ואמירת קדיש, איך האב צום ערשטן מאל מיטגעהאלטן וואס מיינט געזאגט יהא שמיה רבה בכל כוחו, ווען דער רצון מקדש צו זיין שם שמים שרייט זיך ארויס פון זיך אליינס, דערנאך האט הגה"צ די דיין און ר"י שליט"א פארגעלערנט א שטיקל שער יששכר, און רבינו שליט"א האט אנגעהויבן צו דרש'ענען, אנגעהויבן האט ער מיט א דאנק פאר די עסקנים און נדיבים בעם וואס האבן איבערגעבויעט דעם אוהל הקדוש, און אז אלעס איז געווען תחת פיקוחו און תחת פיקוח אחיו הגדול האדמו"ר מ'מונקאטש שליט"א, וואס זענען געשטאנען בראש המערכת זיכער צומאכן איז אלעס ווערט געטוען על צד היותר טוב, און דאן האט רבינו שליט"א אנגעהויבן רעדן איבער די גרויסקייט פון רביה"ק בעל מנח"א נבג"מ, וואס איז אלעמאל געשטאנען לגדור גדר ולעמוד בפרץ, און אזוי ווי ס'שטייט אויף די מציבה, ובעזרת ה' בגיבורים עמד, און דערציילט פארשידענע עובדות איבער די גבורת הנפש פון רביה"ק זי"ע ווי ער איז געשטאנען בראש מערכות כבידות למען הצלת כלל ישראל, ולמען כבודו ית', און ארויסגעברענגט די גרויסע זכות וואס מיר האבן צו זיין דא אין אזא געהויבענע זמן, און פארגעליינט די נוסח המציבה.
דערנאךהאט אויפגעטרעטן הרה"ח ר' שמעון מרגליות שליט"א, מיקירי קרתא דירושלים ועומד לימין רבינו שליט"א מיטן אנפירן די קופת צדיק ילבש לעניי ארץ הקודש, און פארציילט עטליכע סיפורים פון רביה"ק הבעל הילולא.
דערנאךהאט רבינו שליט"א א לענגערע צייט געליינט די קוויטלעך פונעם ציבור, וואס מ'האט איבערגעגעבן פריער אינעם הייליגן קוויטל שטוב פון מרנן רבוהתה"ק נבג"מ, ווי אויך האט רבינו שליט"א געליינט די קוויטלעך פון די תלמידי הישיבה, וואס טראגן א ספעציעלע חשיבות ביי מרן רבינו שליט"א, (וואס ווי באקאנט האט די ישיבה און אירע תלמידים א ספעצילע ארט ביי רבינו שליט"א, אזוי ווי מיר זעען כסדר, ווען רבינו שליט"א פרעגט זיך נאך, און וויל הערן גריסן איבער די לימודים וכדו', ווי אויך איבער פריוואטע בחורים אויך), בשעת וואס די ציבור זינגט ניגוני התעוררות, ויהי נועם, און נאך, באזונדערע געגועים האט זיך געהערט פונעם ציבור ווען מיר האבן געזינגען די ניגון קול ברמא נשמע, וואס די ווערטער האט רבינו שליט"א צוגעפאסט, בשנת תשע"ז זייענדיג אין יאגאלניצע, וואס האט דערווארעמט אלע אונזערע הערצער, און איז זיכער געהערט געווארן אין הימל, און מעורר רחמים געווען אויף די גאולה השלימה, ווי אויך האט מען געזינגען אבינו מלכינו חננו ועננו, און נאך.
דערנאךאיז רבינו שליט"א צוגעגאנגען צום ציון הק' פון זקינו רביה"ק בעל דרכי תשובה זי"ע והרבנית, און דערנאך ביים ציון פון רביה"ק בעל שם שלמה זי"ע והרבנית, און געצינדן א ליכט, און געזאגט תהלים, און מתפלל געווען לטובת הכלל והפרט.
דערנאךהאט רבינו שליט"א געצינדן א גרויסע יארצייט ליכט ביים ציון פון רביה"ק הבעל הילולא זי"ע, וואס זאל ברענען ביז נאך די יומא דהילולא קדישא בעצם יום השבת.
אויפן וועג ארויס האט די ציבור ספאנטאן אויסגעבראכן אין א פרייליכע "האטס גע'פועל'ט אלעס גוטס", און אזוי געזינגען אויפן וועג ארויס, באגלייטנדיג כ"ק אבינו רועינו שליט"א, וואס איז געגאנגען בראש, כחתן יכהן פאר, ווען מיר אלע פילן אז מיר האבן ב"ה גע'פועל'ט אלעס גוטס פאר זיך און פאר גאנץ כלל ישראל, חברים, ידידים, משפחה, און גוטע פריינט, מיטברענגנ'דיג פולע זעק ישועות און רפואות, פרנסה, געזונט, נחת, הרחבת הדעת, און וואס נישט.
אינמיטןגיין האט מען זיך אפגעשטעלט זאגן א קאפיטל תהלים (די זייגער האט שוין געקלאפט באלד 1:00, אבער ביי אונז איז דאך נאך געווען ערב ר"ח האלטנדיג פאר מעריב), און רבינו שליט"א האט געזאגט א קדיש לע"נ די אלע נפטרים וואס האבן נעבעך נישט ווער ס'זאל קומען זאגן קדיש נאך זיי ווי גרויס די יאר איז, און דערנאך האט מען זיך צוריק געלאזט אויף די באסעס צוריק צום הייליגן חצר, דאווענען מעריב און עסן נאכטמאל.
1:15זענען מיר אנגעקומען אין חצר, האט מען געדאוונט מעריב, געציילט ספירה, אין ביהמ"ד אוהל רחל.
דערנאךזענען מיר זיך געגאנגען וואשן צו א רייכע ארוחת ערב און סעודת ר"ח אינעם סוכה, מ'האט דערט סערווירט ב"ה אזוי, אז ס'האט זיך געקענט דאכטן אז מיר זענען יעצט ביים גרויסן חתונה, וואס איז טאקע פארגעקומען דא אינעם גרויסן חצר.
2:15 מ'פארלאזט דעם עיר האבות מונקאטש, און ס'הייבט זיך מיר שוין אן צו בענקן.
קומענדיגע סטאפ: גרעניץ.
כ'בין א פייטן מיט א פּ, אבער כ'בין גרייט צו פייטן מיט א פ!!
