נחוניאהאט געשריבן:↑דינסטאג אקטאבער 27, 2015 11:59 am
נחום וואהלינער האט געשריבן:
נחוניא האט געשריבן:
נחום וואהלינער האט געשריבן:
ער האט נישט חתונה גיהאט מיט מרים בת הטאלנער, נפטרה בתקופת האירוסין והרה"ק מטולנא אמר אז ער וועט נאך זיין ממינס וכעבור הרבה הרבה שנים נתאמתו דבריו כשניא בשנית עם הרבנית ציזיא חנה
עס איז נישט זיכער אויב זי איז נפטר געווארן פאר די חתונה אדער באלד נאך די חתונה. לפי כמה מקורות קוקט ענדערש אויס אז זי איז נפטר געווארן ערשט נאך די חתונה.
אני שמעתי כן משני האדמורים מראחמיסטריווקא שליט"א וכן נדפס בהקובצים של טאלנא וסקווירא ולא שמעתי מעולם מאן דפליג.
הערט איר דאס יעצט... עס איז נישט זיכער, אבער עס קוקט אויס אז זי איז נפטר געווארן נאך די חתונה. די חתונה מיט הרבנית טראנא איז געווען אין יאר תרכ"א, ווען רבי מאטעלע איז שוין געווען 22 יאר אלט.
אין ילקוט אמרות טהורות ראכמיסטריווקא ב"פ תשס"ו מדור סיפורי מעשיות שנשמעו בעת קידושא רבה במשך כמה שנים מהצדיקים הק' שטייט אזוי: הרה"ק ר' מרדכי מראחמיסטריווקא זי"ע נהיה לחתן של הרה"ק ר'"ד מטאלנא והכלה נסתלקה עוד קודם הנשואין ובחזרתו מהלויה נענה הרה"ק ר"ד על הרה"ק מהר"מ "ער וועט נאך זיין מיינער" ולפלא לעת זקנתו קודם עלותו לארה"ק נתאלמן ואז נשא את בתו של הרה"ק ה"ה הרבנית ציזא חנה ע"ה שגם היא נתאלמנה אז מבעלה הראשון ועלתה עמו לארה"ק.
למעשה איז נתברר געווארן בבירור גמור אז זי איז אוועק א קורצע צייט נאך די חתונה.
רבי מרדכי'לע מראחמסטריבקא זיע"א האט געהאט נאך א זוהן אין רוסלאנד רבי משה זצ"ל וואס האט געפירט אין ראחמסטריבקה נאך דעם וואס זיינע פעטערס זענען ארויף קיין ארץ
ווען ער איז אוועק האט ער נישט געהאט קיינע פון די יורשים אין ארץ ישראל, אלע זענען געווען אין אוקריינא אדער גאליציה, ממילא איז די גאנצע ירושה אריבער צו די אוצר בית דין פון ירושלים. קיינער האט נישט גענומען די פולע אחריות אויף די היילידע ירושה, סאיז קיינעם נישט ערנסט אנגעגאנגען אכטונג צו געבען דערויף, ממילא איז געווארן א שטיקל הפקירות, מענטשן האבן גענומען (ליינט: גע'גנב'עט) פון די ווערטפולע חפצים ככל הישר בעיניהם.
נאך די מלחמה, ווען די גאנצע משפחה איז נישט געבליבן קיינער בידוע, אויסער איין אייניקל כ"ק אדמו"ר מסקווירא זצ"ל, ד.ה. פון זיין זוהן רבי משה (און אנדערע קינדער?) האט מען גארנישט געהערט, זיי זענען געווען אין רוסלאנג און אויב זיי זענען געבליבן לעבן זענען זיי געווען פארשפארט אינטער די אייזערנע פורהאנג. פון זיין זוהן רבי פינחס מאוסטילא זצ"ל הי"ד איז נאר געבליבן איין טאכטער און איידעם האדמו"ר מסקווירא הנ"ל.
דער סקווירער רבי זצ"ל האט זיך באלד אריינגעלייגט אין די פרשה און געשיקט שלוחים צום בית דין מ'זאל אים אריבער שיקן די ירושה. ס'האט זיך לאנג פארצויגן ווייל זיי האבן גע'טענה'ט אז ס'מעגלעך אז ס'זענען דא נאך יורשים וואס וועלן אנקומען וכו'. סאיז דא א בריוו ווי דער סקווערער רבי שרייבט צו זיין קאזין הרה"ק מבילגורייא זיע"א (אין א בריוו ווי ער וואונטשט אים מזל טוב להולדת בנו האדמו"ר מבעזלא שליט"א) ער זאל זיך משתדל זיין מ'זאל אים געבען דאס וואס קומט אים, ווייל ס'איז דא דארט הייליגע חפצים מירושת אבותיו.
למעשה נאך לאנגע יארן איז די שיירי הקודש, דאס וואס איז געבליבען, אריבער צום איינציגסטן יורש. צווישן די חפצים איז די הייליגע שטעקן פון הרה"ק המגיד מטשערנוביל זיע"א ועוד.
ב''ה משיח החפצים לא היו באוצר ב''ד..... כי הם לא פירות שביעית........ הם היו שמורים במשפחה..... האם שמעת על פרויקא בן הרה''ק ר' אברהם דוב זצ''ל מראחמאסטריווקא שהי' אדם מושלם והי' נכד המגיד מטריסק. והוא הי' המוציא ומביא בחיי אביו בבית ראחמאסטריווקא....... ויש הרבה לכתוב עליו. [אגב לפני כמה שנים כשכ''ק אדמו''ר מרמס''ט הי' על הציון של דודו כ''ק מרן אדמו''ר זצוקללה''ה מבעלזא בהר המנוחות עם אנשים המסתופפים לאורו ניגש משם לקיברו של ש''ב ר' פרויקא ואמר תהילים וקדיש] הוא שמר את החפצים .
ב''ה ולא הי' כאן מעשה בית דין כשהרבנית הצדיקת מסקווירא ע''ה נסעה ליראות את המיועד להיות חתנה ביחד עם ביתה הרבנית הצדיקת מראחמאסטריווקא אז קיבצה את שארית הפליטה מירושת בית אבי' והחזיקה אותם בבית דודה הרה''ק מבעלז נבג''מ כידוע עד שבאה בחזרה לארה''ב. ואח''כ כשבאה בת דודה בת ר' משה הנ''ל. חתנה הרה''צ מרחמסט''ר שליט''א נסע פעם לבקר את אביו ז''ל וסידרו איתה בממון... זה הוא בקיצור שכחתי... שבתוך הירושה הי' גם שיויתי טאוועל שעשה הרה''ק ר' מאטעלע ונתנה את זה לדודה והוא נדב את זה לשטיבל בחיי עולם ותמיד כשבא לבקר את השטיבל הלך ליראות את השיויתי. ובשרפה שהי' שם עוד בחיי מרן נ''ע כידוע הסיפור מהס''ת נשרף גם זה.
בעהשי''ת אני לא מבין בדיוק למה אתה מתכוין ולאיפה אתה רוצה להגיע..... אך המכתב פשוט האדמו''ר מסקווירא הכיר את דודו הרה''גה''צ מבילגורייא הם התחתנו באותה תקופה בבעלז ואכלו קעסט בב''א והיו כמעט באותו גיל תרנ''ט תרס''א-ב. ע''כ ביקשו שישתדל לקבץ למקום אחד ואח''כ לשלחם אליו..... והדבר פשוט מאוד
כפי המסיפור איז די ירושה געווען אינטער אן אפוטרופוס פון בית דין. ר' אפרים (פרויקא) בן הרה''ק ר' אברהם דוב זצ''ל מראכמאסטריווקא איז נאך נישט געווען אין א"י ווען ר' מאטעלע איז אוועק. משום סיבות האט ר' פיניעלע אוסטילע'ר נישט אפגעמאנט די ירושה. מען פארציילט די אפוטרופוס פון בית דין האט נאכן קריג, ווען ר' פיניעלע אוסטילע'ר האט שוין נישט געלעבט, פארגעשלאגן פארן רבי ז"ל (סקווירא) צו חתם'נען ער באקומט לעת עתה די גאנצע ירושה בתנאי אויב עס קומט אפיר אן אנדערע יורש וועט ער אים אפגעבן א חלק און די רבי ז"ל האט זיך אנטזאגט.
ועל של עתה, פארוואס האט ראכמיסטריווקא רבי ז"ל געדארפט צוקומען צו זיין ברידער פאר אן העתקה פון די צוואה?מחמדינו ראכמיסטריווקא בפ האזינו שובה תשפד-compressed.jpg
פארוואס האט זיך סקווירא רבי אנטזאגט פון חתמנ'ן?
איך בין מסופק אויב עס איז בכלל ריכטיג. פון די בריוון קוקט עס בכלל נישט אויס.
איז באקאנט צו מ'האט למעשה אונטערגעשריבן? אורות סקווירא אייר תשפ"ד: למעשה האט ר׳ פרויקע קודם אנגעהויבן ארומצודרייען, ביז די רביצין איז דערגאנגען אז ער האט פארשידענע עניינים וואס עס שטערט אים דא, נאכדעם וואס ער האט אריינגעלייגט גאר אסאך ארבעט זיך מטפל צו זיין מיט דער ירושה, און האט נישט געוואלט אז ס׳זאל דארט איבערבלייבן חלקים פון דער ירושה וואס זי וועט נישט איצט מיטנעמען מיט זיך, אויך האט ער געוואלט מאכן זיכער אז אויב סיוועלן אנקומען פון רוסלאנד נאך יורשים, זאל מען פארגלייכן מיט זיי. אבער די רביצין האט זיך אויסגעשמועסט איבער אלעם און אנגעקומען צו א פארשטענדעניש. אין אנהויב האט ער אנגעהויבען אז ס׳איז כמעט גארניט דא, ניט חלילה ווייל ער האט גיוואלט חלילה עפעס מאכען דערמיט, נאר שפעטער בין שוין גיוואהר געווארען דעם סוד פארוואס, עד האט מיר גיזאגט בסוד סודות אפילו ר׳ משה וואלטער׳ן האט ער ארויס געשיקט ווען ער האט מיר דאס גיזאגט... נאר עיקר האט ער מיר גיזאגט... און ער וועט מיר ארויס געבען די זאכען, נאר 2 תנאים וויל ער אויסנעמען, ער האט זיך זייער געמוטשעט מיט דער ירושה ביז ער האט זיי צונויף גינעמען ביי די מענטשן, און ער האט טאקע גיהאט אסך ארבעט ביי די לומדישע ספרים, דאס ווייזט מיר אויס וואלט ער זייער געוואלט פערהאלטען, ווייל ער זאגט מיר וואס איך וועל וועלען פערקויפען וויל ער קויפען. דער עיקר תנאי איז אזוי ווי ס׳איז אים זייער שווער אנגעקומען וויל ער ניט... נאר איך האב גיזאגט איך האף אלעס מיטנעמען. און דער צווייטער תנאיטאמער קומט עמיצער און מעלדט זיך פאר א יורש זאל איך אונטערשרייבן וועט דאס זיין אויף מיין אחריות. האב אים גיענטפערט הלוואי וואלט נאך עמיצער גיקומען פון אונזערע קינדער וואלט איך שוין גענוג געגעבן.
