די פאטענציעל פאר א גענצליך נייע סארט רעפובליקאנער פארטיי
מיר לעבן מיט היסטאריע.
צווישן די דאנאלד טראמפ מיטן-פון-די-גאס צוגאנג צו סאציאלע אישוס, די דזשעי-די ווענס פאפוליסטישע צוגאנג צו עקאנאמיע, די פארשידנארטיגקייט אין אויסערן פאליסי אינערהאלב דעם פארטיי, פארעמט זיך ביי די רעפובליקאנער א גענצליך נייע פארטיי, נישט דירעקט קאנסערוואטיוו, נישט דירעקט ליבעראל, נאר פאפוליסטיש!
א פארטיי וואס האט די פאטענציעל, אין גענוג יאר און מיט די ריכטיגע סטראטעגיע, איבערצונעמען 60 70 פראצענט פון לאנד אין שטיצע, אויב נישט מער. עס קומט פאר א מאסיווע טויש ביי די רעפובליקאנער! איינפאך היסטאריש.
עס איז וועט זיין אינטערעסאנט צוריקצוקוקן צו דעם אין 20 30 יאר ארום, און אפשר אפילו פריער - זאל משיח אוודאי פריער אנקומען – באטראכטן צו די טויש האט טאקע פאסירט בכלל אפילו נאר אויף די מינוט, אויב עס האט ווירקליך פאסירט צו עס האלט אן אדער האט זיך צוריקגעטוישט, אדער איז די גאנצע זאך געווען נישט מער ווי רעטאריק צו געווינען די וואלן און נישט אין פראקטיק.
אז א פארטיי זאל זיך טוישן גענצליך איז נישט קיין נאאיווע. די דעמאקראטן זענען אמאל געווען אפענע ראסיסטן, היינט הייסן זיי די פארטיי פאר די באקריוודעטע. די רעפובליקאנער האבן אונטער רעיגען גענומען א היפש אנדערע צוגאנג סיי אינערליך און סיי אויף אויסערן פאליטיק, זינט דאן איז די פארטיי שוין געווען שטארק ניא-קאנסערוואטיוו און גלובליסט, און שפעטער שוין נאכאמאל געטוישט צו מער "אמעריקן פוירסט". און דאס זענען נאר איינצעלנע ביישפילן פון די רעלאטיוו נאענטע פארגאנגענהייט.
אבער דאס זענען געווען טוישן מער ווייניגער אין איינצעלנע אדער געציילטע אישוס. דא רעדט מען פון א פונדאמענטאלע טויש, אויף מערערע אישוס, אבער ספעציעל און בעיקר, אז די פארטיי גייט אוועק פון "שיטה" צו "פאפוליזעם".
צווישן די דאנאלד טראמפ מיטן-פון-די-גאס צוגאנג צו סאציאלע אישוס, די דזשעי-די ווענס פאפוליסטישע צוגאנג צו עקאנאמיע, די פארשידנארטיגקייט אין אויסערן פאליסי אינערהאלב דעם פארטיי, פארעמט זיך ביי די רעפובליקאנער א גענצליך נייע פארטיי, נישט דירעקט קאנסערוואטיוו, נישט דירעקט ליבעראל, נאר פאפוליסטיש!
א פארטיי וואס האט די פאטענציעל, אין גענוג יאר און מיט די ריכטיגע סטראטעגיע, איבערצונעמען 60 70 פראצענט פון לאנד אין שטיצע, אויב נישט מער. עס קומט פאר א מאסיווע טויש ביי די רעפובליקאנער! איינפאך היסטאריש.
עס איז וועט זיין אינטערעסאנט צוריקצוקוקן צו דעם אין 20 30 יאר ארום, און אפשר אפילו פריער - זאל משיח אוודאי פריער אנקומען – באטראכטן צו די טויש האט טאקע פאסירט בכלל אפילו נאר אויף די מינוט, אויב עס האט ווירקליך פאסירט צו עס האלט אן אדער האט זיך צוריקגעטוישט, אדער איז די גאנצע זאך געווען נישט מער ווי רעטאריק צו געווינען די וואלן און נישט אין פראקטיק.
אז א פארטיי זאל זיך טוישן גענצליך איז נישט קיין נאאיווע. די דעמאקראטן זענען אמאל געווען אפענע ראסיסטן, היינט הייסן זיי די פארטיי פאר די באקריוודעטע. די רעפובליקאנער האבן אונטער רעיגען גענומען א היפש אנדערע צוגאנג סיי אינערליך און סיי אויף אויסערן פאליטיק, זינט דאן איז די פארטיי שוין געווען שטארק ניא-קאנסערוואטיוו און גלובליסט, און שפעטער שוין נאכאמאל געטוישט צו מער "אמעריקן פוירסט". און דאס זענען נאר איינצעלנע ביישפילן פון די רעלאטיוו נאענטע פארגאנגענהייט.
אבער דאס זענען געווען טוישן מער ווייניגער אין איינצעלנע אדער געציילטע אישוס. דא רעדט מען פון א פונדאמענטאלע טויש, אויף מערערע אישוס, אבער ספעציעל און בעיקר, אז די פארטיי גייט אוועק פון "שיטה" צו "פאפוליזעם".
"די וועלט זאגט אז מען קען ניט ארונטער דארף מען אריבער, און איך האלט אז מ'דארף לכתחילה אריבער" - אדמו"ר מהר"ש
