מעלאָדיעס
.
הארמאניעס, מוזיק קלאנגען, דעם ריטעם נישט דערלייגן,
פינעף שורות, לאנגע גלייכע ליניעס, שטריכן פון נאטן,
ווייזן אן צו שפילן גענוי ווי אנגעוויזן פונקטליך גענוי,
זינגען צוזאמען א הארציגע לידל.
איך וויל אויך אינעם סימפאניע, א טייל ווי יעדן אזוי,
איך וויל אויך פאלגן, אבער מיין פינגער מיך פארראטן,
אומבאקאנטע געזאנג, איך קען זיך צום יעדער נישט בייגן.
מיך ציט די שאטן פון מיין בוים אפרייסן פרישע זיסע פייגן,
זיי ווי יעדן; דריי ווערטער, זאלץ אויף די וואונדן געשאטן,
מיין זעל וויל פליען אינדערהייעך, נישט בלייבן גרוי,
צוריסן די סטרונעס פונעם פידל.
יא, איך בין אנדערש, די געפילן, סענסיטיוו, אפן, רוי,
ווי א קינד, ניי, באשאפן, מיין וועג אליינס אויסגעטראטן,
צווישן ליניעס און נאטן, זינגט זיך מיין הארץ, א לידל אייגן.
.
הארמאניעס, מוזיק קלאנגען, דעם ריטעם נישט דערלייגן,
פינעף שורות, לאנגע גלייכע ליניעס, שטריכן פון נאטן,
ווייזן אן צו שפילן גענוי ווי אנגעוויזן פונקטליך גענוי,
זינגען צוזאמען א הארציגע לידל.
איך וויל אויך אינעם סימפאניע, א טייל ווי יעדן אזוי,
איך וויל אויך פאלגן, אבער מיין פינגער מיך פארראטן,
אומבאקאנטע געזאנג, איך קען זיך צום יעדער נישט בייגן.
מיך ציט די שאטן פון מיין בוים אפרייסן פרישע זיסע פייגן,
זיי ווי יעדן; דריי ווערטער, זאלץ אויף די וואונדן געשאטן,
מיין זעל וויל פליען אינדערהייעך, נישט בלייבן גרוי,
צוריסן די סטרונעס פונעם פידל.
יא, איך בין אנדערש, די געפילן, סענסיטיוו, אפן, רוי,
ווי א קינד, ניי, באשאפן, מיין וועג אליינס אויסגעטראטן,
צווישן ליניעס און נאטן, זינגט זיך מיין הארץ, א לידל אייגן.
.
אין מיין וועלט, בין איך קעניג.
