Re: זכרונות פין ישיבת קרן התורה דסאטמאר וויליאמסבורג
איי די פייערדיגע דרשות אז יענער זאל זיך קומען מודה זיין, 'ווייל איך ווייס עניוועיס ווער ס'איז און איך גיי מאכן א יעמוד פארנט פון די ספר תורה'... די נעקסטע מאנטאג האט מען געקענט הערן יעדמ'ס הארץ קלאפענישען... אבער הילד איננו... דעם נעקסטן אינדערפרי ביי די דרשה 'מ'זאל נישט מיינען אז איך בין נישט געקומען ווייל איך ווייס נישט'... דעם דאנערשטאג אינדערפרי והנה דער אידא.. יוי האט מען געפחד'ט.. מען נעמט ארויס די ספר תורה.. און גאאארנישט...
דאס איז געווען די איינציגסטע דורכפאל - אין דעם הינזיכט - וואס איך האב מיטגעהאלטן פון דעם יוד...