Re: "א רוף וועגן דעם טראדיציאנאלן אידישן אויסלייג"
לאמיר עפעס אריינווארפן אויפצואוועקן דעיעם פארשלאפענעם אשכול.
אין דעיעם זייטל איז דא אן אפטיילונג "פארברענגען", גראדע א בלוט-שונא פאר די שפראך אשכולות. אין יענעם אפטיילונג איז דא א מנהג נישט צו אויסלייגן קיין ווערטער, נאר קלאפן אותיות וואו ס'לאזט זיך.
אבער די אינטעליגענטע פארברענגער האבן שוין געמאכט פון דעיע צעלאזטקייט א גאנצע שיטה, מיט פינקטליכע כללים און פרטים, ווען דער הויפט כלל לויטעט "שרייב וויאזוי דו רעדסט". דעס פארשירעמט אונטער זיך אזעלכע קאמפליצירטע אויסלייגן ווי "ווייסעכוואס", "כאניש קאנאנונג", "בינעכניש", "וואָסטע געוואלט", און נאך.
אבער מיט איין ווארט קענען זיי - דעיע אינטעליגענטן - זיך נישט קיינייצע געבן, דעס איז אונזער "דעיע", א נוצליך ווארט וואס איז ברייט באנוצט ביים רעדן, אבער עס געבט זיך עפעס נישט איין אין שריפט. דעיעס ווארט טראגט אזא קינדערישער נארישער אויסזען, וואס שליסט אים אויס אפילו ביי די גרעסטע פארברענגער.
אבער קיין אלטערנאטיוו איז נישטא. מ'קען צולייגן "די דאזיגע", וואס לייגט זיך אן אויפן פליסיגן זאץ, און דערצו ווערט עס נישט גענוצט ביים רעדן - וואס דעס מאכט עס אומאקצעפטירט אין פארברענגען.
אויך קען מען פשוט שרייבן "די" און האפן אז דער ליינער וועט וויסן צו דרוקן אויפן חיריק, וואס זאל טוישן דעם באדייט צו "דעיע".
אין אן ענגער מצב וועלן געוויסע אפילו שרייבן "דיזע". אבער "דעיע" - מאן דכר שמי'.
האמיר באשלאסן צו נעמען דעיעם מצב אין די הענט אריין. פון היינט און ווייטער איז דעיעס ווארט הונדערט פראצענט לעגאל. און נישט נאר אין פארברענגען, נאר טאקע אויך דא פאר די לינגוויסטישע צייט-פארברענגער. געענדיגט מיט די קאפוויי און פינגערוויי פון זוכן אומנוצבארע אלטערנאטיוון.
דער נייער כלל לויטעט אזוי:
דעיעפאר לשון נקיבה.
דעיערפאר לשון זכר, און נקיבה נאך א דאטיוו.
דעיעםפאר לשון זכר נאך א דאטיוו.
דעיעספאר נייטראל.
דעיע אלע צולייגענישן - ר, ם, ס- זענען סיילענט. ביים רעדן וועט מען ווייטער הערן נאר דעם היימישן "דעיע".
אין דעיעם זייטל איז דא אן אפטיילונג "פארברענגען", גראדע א בלוט-שונא פאר די שפראך אשכולות. אין יענעם אפטיילונג איז דא א מנהג נישט צו אויסלייגן קיין ווערטער, נאר קלאפן אותיות וואו ס'לאזט זיך.
אבער די אינטעליגענטע פארברענגער האבן שוין געמאכט פון דעיע צעלאזטקייט א גאנצע שיטה, מיט פינקטליכע כללים און פרטים, ווען דער הויפט כלל לויטעט "שרייב וויאזוי דו רעדסט". דעס פארשירעמט אונטער זיך אזעלכע קאמפליצירטע אויסלייגן ווי "ווייסעכוואס", "כאניש קאנאנונג", "בינעכניש", "וואָסטע געוואלט", און נאך.
אבער מיט איין ווארט קענען זיי - דעיע אינטעליגענטן - זיך נישט קיינייצע געבן, דעס איז אונזער "דעיע", א נוצליך ווארט וואס איז ברייט באנוצט ביים רעדן, אבער עס געבט זיך עפעס נישט איין אין שריפט. דעיעס ווארט טראגט אזא קינדערישער נארישער אויסזען, וואס שליסט אים אויס אפילו ביי די גרעסטע פארברענגער.
אבער קיין אלטערנאטיוו איז נישטא. מ'קען צולייגן "די דאזיגע", וואס לייגט זיך אן אויפן פליסיגן זאץ, און דערצו ווערט עס נישט גענוצט ביים רעדן - וואס דעס מאכט עס אומאקצעפטירט אין פארברענגען.
אויך קען מען פשוט שרייבן "די" און האפן אז דער ליינער וועט וויסן צו דרוקן אויפן חיריק, וואס זאל טוישן דעם באדייט צו "דעיע".
אין אן ענגער מצב וועלן געוויסע אפילו שרייבן "דיזע". אבער "דעיע" - מאן דכר שמי'.
האמיר באשלאסן צו נעמען דעיעם מצב אין די הענט אריין. פון היינט און ווייטער איז דעיעס ווארט הונדערט פראצענט לעגאל. און נישט נאר אין פארברענגען, נאר טאקע אויך דא פאר די לינגוויסטישע צייט-פארברענגער. געענדיגט מיט די קאפוויי און פינגערוויי פון זוכן אומנוצבארע אלטערנאטיוון.
דער נייער כלל לויטעט אזוי:
דעיעפאר לשון נקיבה.
דעיערפאר לשון זכר, און נקיבה נאך א דאטיוו.
דעיעםפאר לשון זכר נאך א דאטיוו.
דעיעספאר נייטראל.
דעיע אלע צולייגענישן - ר, ם, ס- זענען סיילענט. ביים רעדן וועט מען ווייטער הערן נאר דעם היימישן "דעיע".