כ'האב מיר אנגעשטעלט די זייגער, כ'האב באמת געוואלט אויפשטיין פארטאגס, אז מ'לייגט זיך ווי א איד.
למעשה איז די תרדמה געווען היפש טיפער ווי געראכטן, אנשטאד צו אויפשטיין פארטאגס איז די חלום געווארן איינגעהילט מיט א פרישע חלום וועלכע האט מיר געמאכט פארגעסן פון אויפשטיין פארטאגס.
מיטאמאל זעה איך אין פארנט פון מיר א חלום, אן אינטערעסאנטע אבזערוואציע שטייט אויף צוויי פיס, ער רופט זיך ביים נאמען קרעדיט קארט, אויף א חלום פרעגט מען נישט קיין קשיות.
ער הייבט מיר אן פרעגן פארוואס איך שטיי נישט אויף פארטאגס, כ'הייב אן קעקעצן, נאך א מזל כ'האב מיר פינקט דעמאלטס דערמאנט אז די מאמענט האט אויפגעהערט מיט די קאלום אויפשטיין פארטאגס אזוי האב איך מיר געגעבן אזא מירמעל אונטער אז איך קען נישט אויפשטיין צוליב וואס די קאלום איז פארשוואונדן געווארן און איך האב מיר נישט מיין התחזקות.
למעשה האט מיר די אבזערוואציע נישט געלאזט מיט די באבע תירוצים, ער גיט מיר אזא פרעג אויב מיין רבי וואלט אנגענומען אזא תירוץ.
ער הייבט אן זאגן אז אפגעזען וואס ס'גייט אריבער אויף א מענטש דארף מען אנגיין, מ'טאר נישט אנהענגען די אויפשטיין פארטאגס מיט א קאלום, א מענטש מוז זיין שטערקער.
איך גיב מיר א כאפ אויף פארסאפעוועט, איך שוויץ ווי אין ספא 42 און איך טרעף מיר מיט א לעקציע וואס איך האב באקומען אומזיסט דייקא דורך פארשלאפן פארטאגס.
