What a day פון ארי חיימאוויטש האט געטוישט מיין לעבן
איך האלט שוין נאך א שיינע פאר יאר נאך מיין חתונה, און ליידער ליידער גייט עפעס נישט די לערנען.
גלייך נאך מיין חתונה בין איך געווען פאר א אפשר א חודש און כולל און גלייך געגאנגען ארבעטן, און פארשטייט זיך אז נאך א טאג ארבעט האב איך נישט נישט געהאט קיין כוח און נערוון צי לערנען, אזוי איז עס אנגעגאנגען פאר א גאנצע צוויי יאר.
איין שיינעם טאג, האב איך געטראפן א חבר און איך זאג אים אז איך פיל עפעס זייער ליידיג איך וויל אנפאנגען לערנען, איך האב אים געפרעגט צי ער ווייסט פון עפעס א געשמאקע שיר פון געשמאקע חברה, ער האט מיר גלייך געענטפערט אז עס איז דא גוטע געשמאקע שיער וואס איך וועל הנאה האבן, און פארשטייט זיך אז איך האב מיך גלייך צוגעכאפט דערצי.
איך בין נישט איינער וואס האט אייביג געהאט א געשמאקע צי לערנען שיין גערעדט
איך האב קיינמאל נישט געהאט קיין נערוון צי לערנען, נישט קיין חילוק וואס.
יא פארשטייט זיך איך האב געהאט בעסערע צייטן און שוואכערע צייטן אבער איך אייביג געווען מער ווייניגער די טראבעל מעקער.
יעצט צוריק צום שיער מען האט דעמאלסט געהאלטן אינמיטן מסכתות כתובות, אויב געדענק איך גוט.
!פארשטייט זיך אז איך האב שוין גלייך אריינגעקומען אז די מסכתא איז שוין נישט פאר מיר, אבער אי"ה ביי נדרים וועל איך אנפאנגען מיט א פרישקייט. און אזוי איז עס אנגעגאנגען ביז מען האט טאקע געענדיגט כתובות און מען האט אנגעפאנגען נדרים, פארשטייט זיך אז די ערשטע טאג האב איך איך מיך נאך איבער געשטרענגט צי פארשטיין אבער נאך א טאג צוויי האב איך געזען אז די מסכתא איז אויך נישט פאר מיר און איך דארף ווארטן ביז מען גייט אנפאנגען נזיר. און אזוי גייט עס נאך אן ביז די היינטיגע טאג. איך גי יעדן טאג צי א שיער סטאם צי זיצן און פארברענגען צייט. און איך האב שוין אפאר מאל פרובירט צי אנפאנגען מיט חברותא אבער עס האט זיך קיינמאל נישט אויסגעארבעט מער ווי וואך.
צוויי דריי טעג צוריק האב איך געזען די נייע What a day פון די זה מזה עקספאו, און איך האב געהערט ווי זייער אסאך חברה זאגן ווי שטארק זיי האבן הנאה געהאט פון ר' אלי ספענסקי, און איך האב באמת נישט פארשטאנען וואס קען שוין זיין אזוי אינטערעסאנט. איך האב שוין געזען אלע What a day חוץ פון ר' אלי ווייל איך האב באמת געהאלטן אז אויב רעדט זיך עס פון לערנען קען עס נישט זיין צי אינטערעסאנט.
נעכטן ביינאכט האב איך אפגעמאכט אז איך וועל עס אנפאנגען קוקן, און זען ווי אזוי עס גייט, אויב איז אינטערעסאנט וועל איך עס זען אויב נישט וועל איך עס אויסלעשן.
וואס זאל איך ענק זאגן. נאכן עס וואטשן האב איך האב אפגעמאכט ביי מיר אז דאס איז עס, היינט יד אלול וועט זיין מיין טאג וואס איך גיי קיינמאל נישט פארגעסןהיינט פאנג איך אן א דף א טאג, נישט קיין חילוק זינטאג צי שבת און יום־טוב, א יעדן טאג א דף.
וואס קען איך ענק זאגן שוין לאנג נישט געלערנט אזוי פלייסיג ווי היינט.
יעצט דארף מען בעטן אז עס זאל זי אנהאלטן לאנגע געזונטע יארן, און קענען מאכן א שיינע סיום הש"ס איינטאג.
איך האף אי"ה ארויף ציקומען דא יעדע שטיק צייט מיט א אפדעיט וויאזוי עס גייט.
גלייך נאך מיין חתונה בין איך געווען פאר א אפשר א חודש און כולל און גלייך געגאנגען ארבעטן, און פארשטייט זיך אז נאך א טאג ארבעט האב איך נישט נישט געהאט קיין כוח און נערוון צי לערנען, אזוי איז עס אנגעגאנגען פאר א גאנצע צוויי יאר.
איין שיינעם טאג, האב איך געטראפן א חבר און איך זאג אים אז איך פיל עפעס זייער ליידיג איך וויל אנפאנגען לערנען, איך האב אים געפרעגט צי ער ווייסט פון עפעס א געשמאקע שיר פון געשמאקע חברה, ער האט מיר גלייך געענטפערט אז עס איז דא גוטע געשמאקע שיער וואס איך וועל הנאה האבן, און פארשטייט זיך אז איך האב מיך גלייך צוגעכאפט דערצי.
איך בין נישט איינער וואס האט אייביג געהאט א געשמאקע צי לערנען שיין גערעדט
איך האב קיינמאל נישט געהאט קיין נערוון צי לערנען, נישט קיין חילוק וואס.
יא פארשטייט זיך איך האב געהאט בעסערע צייטן און שוואכערע צייטן אבער איך אייביג געווען מער ווייניגער די טראבעל מעקער.
יעצט צוריק צום שיער מען האט דעמאלסט געהאלטן אינמיטן מסכתות כתובות, אויב געדענק איך גוט.
!פארשטייט זיך אז איך האב שוין גלייך אריינגעקומען אז די מסכתא איז שוין נישט פאר מיר, אבער אי"ה ביי נדרים וועל איך אנפאנגען מיט א פרישקייט. און אזוי איז עס אנגעגאנגען ביז מען האט טאקע געענדיגט כתובות און מען האט אנגעפאנגען נדרים, פארשטייט זיך אז די ערשטע טאג האב איך איך מיך נאך איבער געשטרענגט צי פארשטיין אבער נאך א טאג צוויי האב איך געזען אז די מסכתא איז אויך נישט פאר מיר און איך דארף ווארטן ביז מען גייט אנפאנגען נזיר. און אזוי גייט עס נאך אן ביז די היינטיגע טאג. איך גי יעדן טאג צי א שיער סטאם צי זיצן און פארברענגען צייט. און איך האב שוין אפאר מאל פרובירט צי אנפאנגען מיט חברותא אבער עס האט זיך קיינמאל נישט אויסגעארבעט מער ווי וואך.
צוויי דריי טעג צוריק האב איך געזען די נייע What a day פון די זה מזה עקספאו, און איך האב געהערט ווי זייער אסאך חברה זאגן ווי שטארק זיי האבן הנאה געהאט פון ר' אלי ספענסקי, און איך האב באמת נישט פארשטאנען וואס קען שוין זיין אזוי אינטערעסאנט. איך האב שוין געזען אלע What a day חוץ פון ר' אלי ווייל איך האב באמת געהאלטן אז אויב רעדט זיך עס פון לערנען קען עס נישט זיין צי אינטערעסאנט.
נעכטן ביינאכט האב איך אפגעמאכט אז איך וועל עס אנפאנגען קוקן, און זען ווי אזוי עס גייט, אויב איז אינטערעסאנט וועל איך עס זען אויב נישט וועל איך עס אויסלעשן.
וואס זאל איך ענק זאגן. נאכן עס וואטשן האב איך האב אפגעמאכט ביי מיר אז דאס איז עס, היינט יד אלול וועט זיין מיין טאג וואס איך גיי קיינמאל נישט פארגעסןהיינט פאנג איך אן א דף א טאג, נישט קיין חילוק זינטאג צי שבת און יום־טוב, א יעדן טאג א דף.
וואס קען איך ענק זאגן שוין לאנג נישט געלערנט אזוי פלייסיג ווי היינט.
יעצט דארף מען בעטן אז עס זאל זי אנהאלטן לאנגע געזונטע יארן, און קענען מאכן א שיינע סיום הש"ס איינטאג.
איך האף אי"ה ארויף ציקומען דא יעדע שטיק צייט מיט א אפדעיט וויאזוי עס גייט.
