ווי איז פארשריבן די תודלות פון הגה"ק משאפראן זצ"ל אין די תקופה פון די מלחמה? פארדעם און נאכדעם?
עטוואס קענסטו ליינען אינעם בוך "דער וואונדערליכער כלל טוהער" איבער רבי חיים ראטה ז"ל.
מיר ווינדערט שוין לאנג פארוואס מען קען נישט ערגעץ זעהן די תולדות מסודר אויף איין פלאץ, עס איז דא א וועלט צו שרייבן.
געהערט אז מ'קען נישט דרוקען דאס אז אלץ בחור האט ער שטודירט וכו', און דערפאר קומט נישט ארויס קיין ספר לתולדותיו.
קודם ווארט מען אז די אלע וואס געדענקן איהם זאלן נסתלק ווערן, דערנאך וועט מען זיך ברעכן קאפ, אוי וויי, פארוואס האט מען זיי נישט אויסגעפרעגט, דערנאך ווען נאר זיין עטליכע געציילטע בני תשעים וקרוב למאה וואס וועלן איהם געדענקן בלויז פון זיין לעצטע צוויי דריי יאר, עט מען דעמאלס פרובירן ארויס צו קוועטשן עפעס אינפראמאציע. נעם אינאכט די אלע וואס געדענקן און האבן צו פארציילן זענען העכער די שבעים. איך האף אז פון די בני המשפחה אדער באי כוחם, זענען דא אייניקלעך וואס האבן גענומען די טירחה אויסצופרעגן און צוגרייטן חומר.
יעצט איז ארויסגעקומען א תולדות פון רבי אביש'ל פון קראלי, אויף איהם זעלבסט איז כמעט נישט דא קיין אינטרעסאנטע חומר. פשוט מ'האט זיך דערמאנט זיבעציג יאר צו שפעט.
ייחוס זוכערהאט געשריבן:↑מיטוואך סעפטעמבער 18, 2024 9:58 am
געהערט אז מ'קען נישט דרוקען דאס אז אלץ בחור האט ער שטודירט וכו', און דערפאר קומט נישט ארויס קיין ספר לתולדותיו.
כ'הער, אבער "דאס" איז דאך זיין גדלות!
גיי זיי מסביר אז פון א פראנקפורטער בחור'ל איז געווארן א שאפראנער רב, און דאס איז די גרעסטע גדלות. איך זעה נישט פארוואס מען זאל וועגן דעם נישט דרוקן קיין ספר. די איינציגסטע סיבה וואס איך זעה מען זאל נישט דרוקן, איז די זעלבע סיבה פון די געשניטע און אומגעדרוקטע בריווען... מען דארף קענען שרייבן פאקטן אן אריינמישען די אייגענע געפילן.