אידישע וועלט פארומס

אלם האט געשריבן: ↑ זונטאג יולי 09, 2023 11:28 am

שמעתי בשם הרה״ק מהר״ש מבעלזא זצוקללה״ה
פינחס וגו׳ בקנאו את קנאתי, שטעלט ער זיך אויפן דיוק קנאתי, מיין קנאה כביכול, דער אייבישטער זאגט אז ער האט עפעס נישט גענוג מקנה געווען, נאך פרעגט ער, מזעהט א וואך פריער אז דער אייבישטער האט נישט געצערנט (קל זועם בכל יום) כדי בלעם הרשע זאל ח״ו נישט קענען שעלטן כלל ישראל, וואס פעלט אויס כביכול דער אייבישטער זאל בכלל כועס זיין א רגע, נאר זאגט ער אז די רגע פון פון זעם, ברענגט אראפ א יראה אויפן וועלט, און דאס ברענגט אריין יראת שמים ביי כלל ישראל, איז די גאנצע תקופה וואס דער רשע בלעם האט זיך געדרייט אין געגענט, האט ער כביכול נישט געקענט כועס זיין, איז געשעהן וואס איז געשעהן און די אידן זענען נעבעך אריינגעפאלן באהבות נפילות, ממילא דאס וואס פינחס האט מקנא געווען איז געווען קנאתי דייקא


אגב כ׳האב עס געזוכט און נישט געטראפן אינעווייניג, אז איינער קען עס טרעפן און ארויפשטעלן תבוא עליו ברכה

ידען בקורות הדורות האט געשריבן: ↑ פרייטאג סעפטעמבער 01, 2023 1:17 pm

פרשת כי תבוא,
והיה כי תבוא, טייטש די ריזנער זי"ע והיה, אין והיה אלא לשון שמחה, מיט שמחה כי תבוא אל הארץ וועט מען קענען אריינקומען צי ארץ ישראל!

בחור יקר האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג דעצעמבער 28, 2023 4:48 pm

איינער מיט א ווארט אויף די פרשה ?

פארשטיין האט געשריבן: ↑ פרייטאג מארטש 22, 2024 4:54 pm

בחור יקר האט געשריבן: ↑ דאנערשטאג דעצעמבער 28, 2023 4:48 pm

איינער מיט א ווארט אויף די פרשה ?

ראובן איש מהעם האט געשריבן: ↑ דינסטאג יולי 18, 2023 12:43 am

מען פארציילט אויף די גרויסע גאון די אוסטראווצע'ר, ווען מען האט געברענגט פאר איהם די ערשטע מאל צו זעהן די טעלעפאון, נאך וואס ס'איז ארויסגעקומען, און מען האט איהם געוויזען ווי מען קען רעדען מיט א מענטש וואס שטייט גאר אפאר מייל אוועק, און מ'קען זיך הערען איינער דעם צווייטען.
האט ער גלייך אויפגעשפרינגען, ס'פארענטפערט מיר א געוואלדיגע קשיא.

אויף די פסוק 'אישׂ אמו ואביו תיראו, ואת שבתותי תשמורו' ברענגט רש"י פון חז"ל, וואס דרש'ענען די סמיכות פון כיבוד אב צו שמירת שבת, אז אויב די טאטע הייסט דעם קינד מחלל שבת זיין, 'אל תשמע לו', דארף די קינד נישט פאלגען.

פרעגען די מפרשים (עי"ש בחזקוני, און אויב געדענק איך גוט איז דא א הגהות מיימוניות וואס פרעגט שוין די קשיא), אויב האט דער טאטע געהייסען מחלל שבת זיין איז ער דאך נישט קיין עושה מעשה עמך, און ער דארף איהם סתם אזוי נישט פאלגען, איז פארוואס דארף מען א עקסטערע לימוד ביי שמירת שבת.

האט די אוסטראווצע'ר געזאגט, יעמט איז מיר פארענטפערט, די טאטע איז אין א פלאץ וואס איז נאך נישט שבת און ער רעדט צו זיין זון אויף א טעלעפאון [פארשטייט'זעך אז די זוהן רור'ט נישט אהן די טעלעפאון, נאר ס'איז פאר איהם און ער קען הערען], און ער הייסט איהם צו טוהן א מלאכה.
ביי די זוהן איז שוין שבת, און ביי די טאטע נאך נישט, קומט אויס אז די טאטע בעצם איז א עושה מעשה עמך, נאר די זון דארף נישט פאלגען וועגען ביי איהם איז עס חילול שבת.

[מקור: https://hebrewbooks.org/pdfpager.aspx?r ... =&pgnum=26 ]

[ ס'איז דא אסאך וואס דן צו זיין אויף די תירוץ (ממ"נ אי הוה איסור לבן לעשות א"כ אביו שמצווהו ע"כ שוב אינו עושה מ"ע, ועוד), נאר איך וויל נישט דא אריין גיין אין א הלכה'דיגע שמוע'ס.
די סיבה פארוואס איך האב עס געברענגט איז ווייל ס'איז שיין און הערלעך צו זעהן ווי אונזערע גדולים, ווען זיי האבען נאר געזען עפעס א חידוש, נישט קיין חילוק צו בעניני טכנאלאגיע אדער ביים שפאצירען אין ZOO אד"ג, האט זייער קאפ גלייך אנגעהויבען צו פארען און ארום שפאצירט כל התורה כולה, ווי כאפט עס א נפקא מינה, ווי איז דאס נוגע להלכה, וועלעכע קשיא קען ווערען פארענטפערט אא"וו, (קען זיין נוגע יעצט וואס די עולם לופטערט זיך אויס אויף די בערג וכדו'...) ]

אברך משי האט געשריבן: ↑ פרייטאג סעפטעמבער 20, 2024 1:03 am

סוף פרשת כי תבוא שטייט ושמרתם את דברי הברית ועשיתם אותם, ושמרתם איז א לשון פון ווארטן (כמו "ואביו שמר את הדבר"), א יוד דארף האפן, ווארטן, און משתוקק זיין "את דברי הברית הזאת" ווען וועט ער שוין קענען ווערן נאנט צום אויבערשטער און שליסן א בונד מיט אים.
עס קען אבער נישט בלייבן ביים האפן, ווייל דענסמאל וועט מען ווארטן און ווארטן און למעשה וועט גארנישט ארויסקימען פון דעם. נאר "ועשיתם אותם" אויב ווילסטו ווערן נאנט צו השי"ת מוז מען טוען למעשה.
(עבודת ישראל להמגיד הק' מקאז'ניץ זיעועכי"א)