אוי!! ווער האקט ביי מיין טיר, 5:22 am?!?!
איך לויף אריבער צו די קינדער צימער זען וואס גייט פאר, און צו מיין קנאפער איבערראשונג איז עס חיים'ל, ער מוז 'יעצט' האבן א באטי... און ער גייט אזוי וויינען ביז ער באקומט עס... זאל זיך די גאנצע משפחה אויפוועקן... זאל זיך די גאנצע בנין איבערדרייען... און א עקשן ער איז! אה יעס!
איך ווייס אז אויב וויל איך נישט יעצט האבן א חתונה מיט א קארניוואל צוזאמען, דאן מוז איך נאכגעבן (יא.. 'איך' מוז נאכגעבן...) און ערפילן זיין רצון...
איך שלייך זיך אריין אין קאך, און דרוק אראפ די קנעפל פונעם קומקום, און ווארט... אויף צו להכעיס, נעמט אים עס יעצט לאנג צו ווערן הייס... אויף ביזדערווייל כאפ איך א שפאציר אין האלוועי... ווען צו מיינע אויערן דעגרייכן א גערויש - איינער האקט..
איך גיי צו צום טיר און נייג צו אן אויער... יאפ, איך חלום נישט, א טיר האקט און שווערע פוסטריט פאלגן נאך... ערשט מאך איך זיכער אז מיין טיר איז הערמעטיש פארשלאסן און אז מיין מזוזה איז אין פלאץ... אה יעצט קען מען אנהייבן טראכטן רעאליסטיש...
ווער קען זיין די וואגאבונד?! אין אזא פריע שטונדע? די שכן ווייס שטייט הערשט אויף אין אזא זעקס-זיבן שעה ארום... די שכן שווארץ, נאך שפעטער... איז עס א פרעמדע אריינדרינגער? ווייטער האט זיך דער אוזבעקישן שכן אנגעשיכורט?!
איך כאפ א בליק ארויס פונעם טיר לעכל און - אהה... ס'איז דער אלטער בוכארישע מר. חיימוב, ס'איז חודש אלול - ער גייט צו סליחות... יא יעצט 5:21 am, שלעפט ער זיך ארויס צו סליחות... נישט נאר היינט יעדע צופרי... בעסער געזאגט - יעדע נאכט...
קיינער גייט אים נישט פארהאלטן וואו ער איז געווען, אדער פארוואס קומט ער שפעט...
אבער אן קיין חכמות "בלי טריקים ובלי שטיקים" שטייט ער אויף ביים עלות און שלעפט זיך צום ספרד'ישן בעיסמענט שול, און מ'גייט זאגן סליחות...
איך בין מחליט מען טוט זיך פלינק אן און מען כאפט זיך מיט... איך שפיאניר אים נאך, אונז קומען אן צום קליינעם שול'כל באדעקט מיט קארפעט... אנגעלייגטע טישן מיט עצי ועשבי שיריים פון שבת... און הויפענעס סליחות'לעך מיט'ן פנים פונעם רב הראשי ז"ל ביים כותל...
שטייען א פופצן עלטערע ספרד'ישע אידן (דריי בוכרים, צוויי תימנ'ער, פיר מרוקאים, עטליכע ישראל'ישע אינגען...) און זינגען צוזאמען שטייט, בניגון המקובל והידוע -
אה... אאאדדון הסליחחותת... בווחחחן לבבוותתת.... גולללה עמוקקותת... איי.. דובבבר צדדקות! (אלע צוזאמען) חטטאננו לפפניך - אוי - ררחחם עללינו!
השם השם!! ס'בלאזן לאנגע געדרייטע שופרות! בדיל ויעבור! עס גייט א רויעך!!
בן אד-ם מה לך נרדדדם - קום קרא בתחנונים! שפוך שיחחהה - דרוש סליחחהה - מלפני אדון האאדדוננים.... שטייען זיי מיט געבויגענע קעפ און זינגען צום טאקט...
אה עס צוגייט אין די ביינער.... עס גרייכט די נשמה... עס וועקט אויף... אוי... מה לך נרדם... עס קומט א ראש השנה ועשי"ת...
דער באשעפער ווארט אונז זאלן זיך צוריקקערן צו אים... שפוך שיחה.... דרוש סליחה... מען דארף נישט ווארטן ביז "אונז" הייבן אן צו זאגן סליחות... מען קען זיך שוין נעמען אין די הענט אריין...
נאך אזא קארגע 55 מינוט, ענדיגט מען שוין ענדליך... (דאונט יא ווארי, ביי אונז - וואלט עס גענומען א קארגע 14 מינוט... און דעט'ס איט...) איך שפאציר זיך אהיים, די גאסן זענען נאך לער... קוים עטליכע קארגע משכימים... און די פשוט'ע פראסטע פרענקען - זענען שוין טיף אינמיטן די עבודת הקודש...
זיי נישט קיין נאר, זיי מברר וואו איז די נאנסטע מנין סליחות צו דיר, און כאפ דיך אריין איין טאג... העסט הנאה האבן... ברוחניות ובגשמיות....
#חאטאנו לעפאנעך.... ראחעם אלעינו....
שמואל.