פורס מפה ומקדש
אזוי ווי היי יא האבן מיר זייער שפעט גענדיגט די הקפות, (טאנצן מיט א פולע מאגן דהיינו נאך א סעודה וויל איך נישט), און ווילאנג איך בין אנגעקומען אהיים ווי איך וואוין אין די אנדערע עק שטאט איז שוין געוועהן א האלבע שעה פארן זמן הלדקת הנירות, איך האב שוין געטראכט פון אנהייב יו"ט אז מעגליך וועט נישט זיין קיין מעגליכקייט צו עסן געהעריג די סעודת יו"ט האב איך מיר אנגעגרייט א פלאן צו מאכן א פורס מפה ומקדש,
איך האב פאר יו"ט געזוכט ווער ס'רעדט דערפון, און כמעט נישט געטראפן קיינער וואס זאל רעדן דערפון, אדרבה אפשר דא זאל מען אין דעם אשכול מאכן א שמועס דערוועגן, אבער קודם לאמיר דערציילן וואס איך האב יא געטון.
(און דער עולם מעג מגיב זיין צו ס'איז ריכטיג צו נישט)
נאך די הקפות האב איך געדאוונט מנחה של יו"ט.
איך בין אהיים געקומען צוגעגרייט די לעכט און איך האב געמאכט קידוש של יו"ט אלה מועדי וגו' אויף יי"ש - בראנפן, צוליב דעם ווייל אויב מאך איך קידוש אויף וויין ווערט מיר א פראבלעם שפעטער מיטן בורא פרי הגפן פון קידוש של שבת, איך האב געגעסן חלה מיט פיש, און דער זמן איז אנגעקומען, האט מען אפגערוימט דעם טיש, צוגעדעקט די חלות, און מיין ב"ב האט געצינדן ליכט,
נאכן צינדן ליכט האב איך געזינגען יו"ט'דיגע זמירות דהיינו שישו ושמחו בשמחת תורה וכו', פיוטים, אתה בחרתנו וכו', אינמיטן אתה בחרתנו האב איך אפגעזינגען אויף א ניגון יעלה ויבוא ווארום ביים בענטשן נאך סעדות שבת זאגט מען שוין נישט קיין יעלה ויבוא....
בערך 20 מינוט נאכן זמן האב איך אנגעטון דעם רעשוואלקע און געזינגען שלום עליכם, אשת חיל, אזמר בשבחין, און געמאכט קידוש של שבת (מיט א בורא פרי הגפן), נאכער האמיר זיך אראפ געזעצט און געטיילט פרישע המוצאי'ס פאר יעדן איינעם צו עסן א כזית חלה לכבוד שבת,
מ'האט סערווירט זופ און פלייש, געזינגען כל מקדש, מנוחה ושמחה וכו', און געבענטשט און ביים בענטשן געזאגט נאר רצה.
והעיקר אז נאכן בענטשן בין איך אראפ הונטן אין מיין לאקאלן שול ווי מ'האט געהאלטן ביי הויכע שמו"ע של מנחה, און דער גבאי איז צוגעלאפן צו מיר זייט מוחל זיין אונז מהנה מיט א קבלת שבת, האב איך געזאגט פארן גבאי'ן פיין! איין רגע!, לאמיר קודם א טרינק טון א גלעזל וואסער... איך מעג דאך, איך האלט דאך שוין נאך די סעודה.... און דער קבלת שבת האט געקנאקט....
די איינציגסטע אישוי איז לכאורה מיטן המוצאי נאך קידוש וואס איז א מחלוקה אין מחבר, און דער משנה ברורה שרייבט אז ספק ברכות להקל עיי"ש.