אידישע וועלט פארומס

קיקיון האט געשריבן: פון די בתי מדרשים וואס איך ווייס אז מען דאווענט מנחה פאר פלג און קב"ש נאך פלג
איז מען חושש אויף נור איין פלג (גראדע דער מג"א)
גראדע ווייס איך אז אויף דעם טאוועל אין בעלזא מאנטריא' איז די פריעסטע הדלקת הנר
נאך דעם פלג פון גר"א און תניא
דער ערשטער מנין קבלת שבת נאך דעם פלג פון מג"א
נאך אן אינטערסאנטער הנהגה אז דער ש"ץ פון דעם פריערדיגען מנין שטייט נישט ביים
עמוד נור ביי א שטענדער אוי די אנדערע זייט אה"ק אלס הוכחה אז דאס איז נישט אפיציעל
און אסר'ט נישט די אנדערע חברי הקהל במלאכה
---
פארוואס קען זיך נישט ארגאעזירען
מנינים אויף מנחה פאר פלג
קב"ש נאך פלג
א פויזע פאר קידוש און סעודה אינדערהיים
און מעריב נאך צאה"כ
און צוריק אהיים עסען א כביצה
--
די היינטיגע פלג'ס אין ב"פ

today.GIF

אין דער אויבן דערמאנטע מנחת יצחק האט ער א לאנגע תשובה הלכה למעשה ערב שבת, ער רעדט דארט פון אנטווערפן מאנטשעסטער, זאגט ער אז און די לאנגע שבתים מעג מען מקיל זיין אבער אין די פלענע שבתים זאגט ער זאל מען מחמיר זיין [איך האב עס נישט דורך געלערנט נאר געבליקט אויבן אויף סא קען זיין אז איך בין מיר טועה איך רעדט להלכה ולא למעשה]

קיקיון האט געשריבן: בבקשה להבא
שרייב נור זאכען וואס די קענסט געבען אן אדרעסס

סא גיי מיר גייען מעקן רוב מאמרים פונעם בעש"ט?

איך האב ב"ה געשאפט די "מבוא" פון די קונטרס וואס עטליכע האבען דערמאנט פריער, עס איז ארויב אויף געם נושא לעצטענס, עס ריפט זיך צלותא דמעלי שבתאעס זעהט אויס גאנץ אינטרעסאנט.

איך בין נישט מצליח ארויפצילייגען די פייל דא
ווער קען מיר העלפען??

האט געשריבן:

קיקיון האט געשריבן: בבקשה להבא
שרייב נור זאכען וואס די קענסט געבען אן אדרעסס

סא גיי מיר גייען מעקן רוב מאמרים פונעם בעש"ט?

אויב עס איז מעקבאר האט עס דאך אן אדרעסס

---

האסט געזעהן וואס איך האב מעתיק די הנהגה פון מנחת יצחק
אין מאנטשעסטער
אז ער האט געדאווענט מעריב נוך די סעודה

די תניא וואס פסקענט קלאר אזוי ווי די רמב"ן און רשב"א דהיינו די שיטות תרומת הדשן, זאגט אז אויב איינער האט מקבל שבת געווען נאכן פל"ג פונעם לבוש זאל נישט טוען קיין מלאכה, נישט ווייל ער איז חייש אויפן לבוש, נאר ער איז חייש אויפן גר"א דהיינו די גאונים, אז נאכט איז ביי די שקיעה, און די פל"ג איז על כרחך א שעה ורביע לפני השקיעה,
אבער קען זיין אז דעס איז נאר אלס ספיקה דאורייתא, [הגם קען זיין אז תוס' שבת לאו דאורייתא, און ע"פ המחבר קען מען נאר מקבל שבת זיין פון די שקיעה,]
זאגט אבער די תניא אז לכתחילה טאר מען עס נישט טוען און אויב איינער האט געצינדען לעכט [אן קיין קבלה, א נושא פאר זיך] אדער איינער האט געדאווענט מערב פאר די צווייטע שקיעה איז עס גארנישט ווערט און ער דארף איבערדאווענען מערב,
סא די שאלה איז ווי אזוי מ' פסקענט לגבי מנחה, אלס תרתי דתסרי, ווייל א גאנצע וואך זענען מיר [חסידים] נישט חייש אויפן גאונים נאר ביי דאורייתאס אזוי ווי סוף זמן קר"ש, און מען דאווענט רואיג מנחה נאכן גאונים, [די בעש"ט האט דאך געדאווענט דוקא עם דמדימי חמה, איך ווייס נישט דעם מקור כמדימי לי אז א תולדות, אבער גיי ווייס אפשר גייט מען מארגען סטאפן צו זאגן הודו פרייטאג צונאכטס ביז מען גייט טרעפן דעם מקור - א מאור ענים פרשת בשלח , קען זיין אז שבת מעג מען אויך זיך פארלאזן אויפן תרומות הדשן'ס פל"ג, אדער ניין אויפן גר"א איז מען נישט חייש אבער יא אויפן לבוש, סא דארף מען מחמיר זיין אויפן ערשטען פל"ג, לכאורה איז עס וועלכע סוף זמן תפילה מען האלט די ערשטע אדער די צווייטע

הצעיר באלפי האט געשריבן: איך האב ב"ה געשאפט די "מבוא" פון די קונטרס וואס עטליכע האבען דערמאנט פריער, עס איז ארויב אויף געם נושא לעצטענס, עס ריפט זיך צלותא דמעלי שבתאעס זעהט אויס גאנץ אינטרעסאנט.

איך בין נישט מצליח ארויפצילייגען די פייל דא
ווער קען מיר העלפען??

איך זע אז דער קונטרס איז געשטעלט פאר בלויז איין שיטה סיי-ווי.

סאדאם חוסעין האט געשריבן: די תניא וואס פסקענט קלאר אזוי ווי די רמב"ן און רשב"א דהיינו די שיטות תרומת הדשן, זאגט אז אויב איינער האט מקבל שבת געווען נאכן פל"ג פונעם לבוש זאל נישט טוען קיין מלאכה, נישט ווייל ער איז חייש אויפן לבוש, נאר ער איז חייש אויפן גר"א דהיינו די גאונים, אז נאכט איז ביי די שקיעה, און די פל"ג איז על כרחך א שעה ורביע לפני השקיעה,
אבער קען זיין אז דעס איז נאר אלס ספיקה דאורייתא, [הגם קען זיין אז תוס' שבת לאו דאורייתא, און ע"פ המחבר קען מען נאר מקבל שבת זיין פון די שקיעה,]
זאגט אבער די תניא אז לכתחילה טאר מען עס נישט טוען און אויב איינער האט געצינדען לעכט [אן קיין קבלה, א נושא פאר זיך] אדער איינער האט געדאווענט מערב פאר די צווייטע שקיעה איז עס גארנישט ווערט און ער דארף איבערדאווענען מערב,
סא די שאלה איז ווי אזוי מ' פסקענט לגבי מנחה, אלס תרתי דתסרי, ווייל א גאנצע וואך זענען מיר [חסידים] נישט חייש אויפן גאונים נאר ביי דאורייתאס אזוי ווי סוף זמן קר"ש, און מען דאווענט רואיג מנחה נאכן גאונים, [ די בעש"ט האט דאך געדאווענט דוקא עם דמדימי חמה, איך ווייס נישט דעם מקור כמדימי לי אז א תולדות, אבער גיי ווייס אפשר גייט מען מארגען סטאפן צו זאגן הודו פרייטאג צונאכטס ביז מען גייט טרעפן דעם מקור - א מאור ענים פרשת בשלח , קען זיין אז שבת מעג מען אויך זיך פארלאזן אויפן תרומות הדשן'ס פל"ג, אדער ניין אויפן גר"א איז מען נישט חייש אבער יא אויפן לבוש, סא דארף מען מחמיר זיין אויפן ערשטען פל"ג, לכאורה איז עס וועלכע סוף זמן תפילה מען האלט די ערשטע אדער די צווייטע

און תולדות פרשת בהעלותך (ד"ה ובזה מבואר קו' התוס') שטיטיט אז מען טאר נישט דאווענענן מנחה נאך די שקיעה (אין אויב מען איז מעיין אין די תוס' וואס דעת תולדות פארריפט זיך, זעהט מען אז ער מיינט שקיעה ראשונה !!!) ווייל דעמאלטס ווערט ספק יום וספק לילה (דהיינו דס"ל כהגאונים) אין עס איז נישט דא קיין קלארע מחשבה דעמאלטס, צוליב דעם זאגט ער אז מען דארף דאווענען נאר ווען עס איז וודאי יום !!!

דאס דאווענען שפעט מנחה, לויט די מקורות זעהט אויס אז עס איז א פוילישע און א אונגערישע זאך, נישט קיין חסידישע זאך ! (דאס גייט אויכעט בנוגע אינדעפריה דעווענען שפעט, וואס כידוע דער אשל אברהם ועוד מביאים אז דער בעשטה"ק האט געדאווענט יעדער טאג וותיקין, און י"א אפילו פריער אויכעט, אזוי ווערט געברענגט אין אמרי פנחס להרה"ק מקאריץ, שער סדר היום)
דהיינו חסידים במקורם (דור ראשון ושני) זענען נישט געווען אין פוילען אדער אונגערין נאר און אוקריינא, רוסלנד, רומניה, וכו',

הצעיר באלפי האט געשריבן:

סאדאם חוסעין האט געשריבן: די תניא וואס פסקענט קלאר אזוי ווי די רמב"ן און רשב"א דהיינו די שיטות תרומת הדשן, זאגט אז אויב איינער האט מקבל שבת געווען נאכן פל"ג פונעם לבוש זאל נישט טוען קיין מלאכה, נישט ווייל ער איז חייש אויפן לבוש, נאר ער איז חייש אויפן גר"א דהיינו די גאונים, אז נאכט איז ביי די שקיעה, און די פל"ג איז על כרחך א שעה ורביע לפני השקיעה,
אבער קען זיין אז דעס איז נאר אלס ספיקה דאורייתא, [הגם קען זיין אז תוס' שבת לאו דאורייתא, און ע"פ המחבר קען מען נאר מקבל שבת זיין פון די שקיעה,]
זאגט אבער די תניא אז לכתחילה טאר מען עס נישט טוען און אויב איינער האט געצינדען לעכט [אן קיין קבלה, א נושא פאר זיך] אדער איינער האט געדאווענט מערב פאר די צווייטע שקיעה איז עס גארנישט ווערט און ער דארף איבערדאווענען מערב,
סא די שאלה איז ווי אזוי מ' פסקענט לגבי מנחה, אלס תרתי דתסרי, ווייל א גאנצע וואך זענען מיר [חסידים] נישט חייש אויפן גאונים נאר ביי דאורייתאס אזוי ווי סוף זמן קר"ש, און מען דאווענט רואיג מנחה נאכן גאונים, [ די בעש"ט האט דאך געדאווענט דוקא עם דמדימי חמה, איך ווייס נישט דעם מקור כמדימי לי אז א תולדות, אבער גיי ווייס אפשר גייט מען מארגען סטאפן צו זאגן הודו פרייטאג צונאכטס ביז מען גייט טרעפן דעם מקור - א מאור ענים פרשת בשלח , קען זיין אז שבת מעג מען אויך זיך פארלאזן אויפן תרומות הדשן'ס פל"ג, אדער ניין אויפן גר"א איז מען נישט חייש אבער יא אויפן לבוש, סא דארף מען מחמיר זיין אויפן ערשטען פל"ג, לכאורה איז עס וועלכע סוף זמן תפילה מען האלט די ערשטע אדער די צווייטע

און תולדות פרשת בהעלותך (ד"ה ובזה מבואר קו' התוס') שטיטיט אז מען טאר נישט דאווענענן מנחה נאך די שקיעה (אין אויב מען איז מעיין אין די תוס' וואס דעת תולדות פארריפט זיך, זעהט מען אז ער מיינט שקיעה ראשונה !!!) ווייל דעמאלטס ווערט ספק יום וספק לילה (דהיינו דס"ל כהגאונים) אין עס איז נישט דא קיין קלארע מחשבה דעמאלטס, צוליב דעם זאגט ער אז מען דארף דאווענען נאר ווען עס איז וודאי יום !!!

א חידש נפלא ווייל מעולם לא שמעתי אז מען זאל נישט קענען דאווענען מנחה ביז ביינאכט, גיי מיר עס נאך קוקן חידוש גדול מאוד. דעס איז קלאר אז יענע תוס' האלט ווי ר"ת קודם ווייל מען זעהט עס כמה פעמים אין ש"ס, נאכדעם ווייל לויט די גאונים הייבט זיך בכלל נישט אן יענע קשיא, ווייל די גאונים האלטען קלאר אז מען טאר נישט שעכטען נאכן שקיעה, ווייל עס איז שוין בין השמשות, און אפילו די תולדות וואס זאגט אז מען טאר נישט דאווענען, זאגט אבער אז יום איז נאך אלץ ביזן צאת עס איז נישט מסתבר אז ער מיינט צו זאגן ספק יום דעי 12 מינוט להוציא משיטות יראים,, בקיצור קלאר ער מיינט נישט דאוונען פון די גאונים אפילו תוס' האלט ווי ר"ת

הצעיר באלפי האט געשריבן: דאס דאווענען שפעט מנחה, לויט די מקורות זעהט אויס אז עס איז א פוילישע און א אונגערישע זאך, נישט קיין חסידישע זאך ! (דאס גייט אויכעט בנוגע אינדעפריה דעווענען שפעט, וואס כידוע דער אשל אברהם ועוד מביאים אז דער בעשטה"ק האט געדאווענט יעדער טאג וותיקין, און י"א אפילו פריער אויכעט, אזוי ווערט געברענגט אין אמרי פנחס להרה"ק מקאריץ, שער סדר היום)
דהיינו חסידים במקורם (דור ראשון ושני) זענען נישט געווען אין פוילען אדער אונגערין נאר און אוקריינא, רוסלנד, רומניה, וכו',

סא די תניא אין שו"ע, [נישט אין סידור] האט געוואוינט אין פוילן אדער אונגארן? לויט מיין מאפע האט ער געוואוינט אין רוסיא,

האטס הנאה

פריעיר איז די פייל געווען גיט

פריער איז די פייל "נישט" געווען גיט

דעס וואס דער קונטרס ברענגט בנוגע פשט אין פרמ"ג (הערה סד) שטייט אט די מהלך ממש און תשובות פרי יצחק (סי' ח') להגר"י בלאזר זצ"ל (ריש שנות ת"ר) דכיון דאחרי קבלת שבת אין להתפלל מנחה, כמ"ש הפוסקים לגבי תפלת מנחה אחר הדלקת נרות (נאר אינז זענען מיקל ווייל הדלק"נ און נישט ממש אזוי ווי תפלה), א"כ נאר שטערקער איז קבלת שבת דורך דאווענען (בואי כלה, מזמור שיר) און ממילא היות אז מען טאר שוין נישט דאווענען מנחה מעג מען שוין לכתחלה דאווענען מעריב ע"ש.

מענין לענין שלא באותו ענין, האב איך געזען אין ספר מלכי בקודש פון ר' מיכעלע זלאטשעווער, אז ער פלעגט דאווענען גאר שפעט מנחה וכמה פעמים היה כבר לילה גמור,אגב ער האט אנגעהויבן דעי זאך פון רביס זאלן דאווענען נאך סוף זמן תפילה, [וכן אני יודע מאדמו"ר אחד שמקפיד בערב שביעי של פסח להתלל חזרת הש"ץ אחר הזמן]

אב"ד סקולען מאנטריאל בן אדמו"ר מסקולען שליט"א יעצט ביי אירגון שיעורי תורה ב.פ.
https://www.dropbox.com/s/o2w0nliz6j7gr5d/es.mp3?dl=0

יענקל פאטאש האט געשריבן: אב"ד סקולען מאנטריאל בן אדמו"ר מסקולען שליט"א יעצט ביי אירגון שיעורי תורה ב.פ.
https://www.dropbox.com/s/o2w0nliz6j7gr5d/es.mp3?dl=0

נאר ווען אין סקוליען איז פרי, דאן איז שוין איבעראל שפעט.

הרב_שלום האט געשריבן:
און לאנדאן און אין אנטווערפען דאווענט 90 פערצענט א שעה פארן זמן

א שטיקל חילוק, דארט ווערט שבת גאר שפעט זומער משא"כ ברוב העולם.

ועוד, דארט איז עס איינגעפירט און אנגעפירט דורך רבנים ות"ח וואס מאכן זיכער עס זאל שטימען מיט אלע פרטי ההלכה

ארויף געברענגט לכבוד זוממער.

Where is an early Shabbos Minyan in new Hampstead area ?