די אחראים: אחראי , גבאי ביהמד
DotCom האט געשריבן: כאב אמאל גענישטערט אין א ספרים שראנק פון אן ערליכן איד, האב איך געזעהן וואס חוץ די קינדער'ס יום הולדת האט ער אויך געשריבן זיין עלטערן'ס יארצייטן.
משה'עלע האט געשריבן: יאך קלער קאן זיין אז רב פפא האט פארשריבען די נעמען פון די קינדער בסוף הגמרא
נע סשטימט נישט
עכ"פ סקאן זיין אז פון דארט שטאמט דער מנהג
געשמאקער האט געשריבן:קרעמער האט געשריבן:
ואני נוהג לכתוב בסוף מסכת ברכות (עוה"ב מסכתא שלי)
מיין טאטע שליט"א האט אויך אזוי געטיען
משה'עלע האט געשריבן: וואס שייך צו שרייבען פשוט ביום ד' בא תשע"ב ראש חודש שבטתשע"ב נולד בני היקר ויה"ר שאזכה להכניסו בבריתו של אברהם אבינו ולגדלו לתורה ולחופה ולמעש"ט נכנס לברית ד' בשלח תשע"ב ויקרא שמו בישראל (ניק) וכשם שנכנס לברית כן יכנס וכו'
אדער כנ"ל בתי היקרה וקראו לה שם ביום שב" קוכו' (השם) ויה"ר שאזכה לגדלה ולחנכה לחופה ולמעש"ט
און א די ווילסט קענסט צולייגען המוהל היה
וקרא לה (הרב) שם
פשוט אז מזאל וויסען (זקען ווערען מחלוקת ווער איז געווען מוהל)
עפעס שלעכט?
איך האף נאך איינער וועט ארויף שטעלן וואס פריערדיגע האבען געשריבען (קראלי כנ"ל) ווועסטע האבען א פריערדיגע נוסח אויך
און א די ווילסט קענסטו שרייבען און אידיש אויך סשטייט נישט און ערגעץ דוקא לשון קודש
שרייבנדיג זעה איך מאן יימר כדרכו זאגט מאן יימר א נוסח וכוונתי במקצת לדבה"ק אמנם מהאט זיך געפירט צוצילייגען א ברכה
קרעמער האט געשריבן: אגב, אין איינע פון די שפעטערע מפרשים וואס זענען אריינגעדרוקט סוף ש"ס ווילנא, שטייט אז די סיבה פון אויסרעכענען די בני רב פפא איז צוליב דעם וואס זיי האבן געהאלפן אנגרייטן די סעודת סיום מסכתא (מסתמא, אזוי שטעלט ער זיך פאר), האט מען זיי געמאכט א מי שברך ביים סיום...
