די אחראים: יאנאש , אחראי , געלעגער
מי יודע האט געשריבן: מנהג רבינו הדברי יואל מסאטמאר זי"ע היה לתקוע אחר לדוד ה' אורי
מי יודע האט געשריבן: מנהג רבינו הדברי יואל מסאטמאר זי"ע היה לתקוע אחר לדוד ה' אורי
והוא פלאי האט געשריבן: אויב מעג מען זאגן אביסל כפירה וואלט איך געזאגט אזוי,
רוב וועלט זאגט עס נאך שופר בלאזן ווייל עס איז נישט קיין חלק פון תפלה, נאר אן הוספה, כעין תהלים נאכן דאווענען
משא"כ בסיגוט, שדרו שם הרבה חסידי וויזניץ שאומרים אותו תיכף לאחר שמו"ע, נשפע מהם מנהג סיגוט, לאומרו קודם תקי"ש כחלק מן התפילה
יגעתי ומצאתי האט געשריבן:מי יודע האט געשריבן: מנהג רבינו הדברי יואל מסאטמאר זי"ע היה לתקוע אחר לדוד ה' אורי
און וויאזוי האט זיך עס געטוישט אין סאטמאר?
כשאני לעצמי וואלט מיר נישט איינגעפאלן אז עס האט עפעס א דירעקטע מנהג, דאס איז צוויי סעפעראטע מנהגים וואס מען טוט ביידע אין חודש אלול ממילא גייט עס אויטאמאטיש אינאיינעם. כנלע"ד.
והוא פלאי האט געשריבן: דאס איז שוין א מונקאטשער זאך, דער מנח"א לאזט נישט זאגן א קדיש נאך עלינו, נאר מען זאגט לדוד און דערנאך א קדיש, און נישט נאך עלינו, וועגען א קדיש שאינו צריכה
ביי ספירה איז דער מנהג פאר עלינו. צוליב דער נישט איבריגע קדיש
יתכן אז צוליב דעם איז דא וואס בלאזן נאך לדוד, אז דער קדיש זאל ארויפגיין אויף ביידע
מי יודע האט געשריבן:יגעתי ומצאתי האט געשריבן:מי יודע האט געשריבן: מנהג רבינו הדברי יואל מסאטמאר זי"ע היה לתקוע אחר לדוד ה' אורי
און וויאזוי האט זיך עס געטוישט אין סאטמאר?
כשאני לעצמי וואלט מיר נישט איינגעפאלן אז עס האט עפעס א דירעקטע מנהג, דאס איז צוויי סעפעראטע מנהגים וואס מען טוט ביידע אין חודש אלול ממילא גייט עס אויטאמאטיש אינאיינעם. כנלע"ד.
איך ווייס נישט אויב דאס איז די סיבה פארוואס יעדער האט געטוישט, אבער רבינו הברך משה פלעגט יא בלאזן פאר לדוד, ממילא קען זיין דאס האט עס געמאכט, אולי, מי יודע
יגעתי ומצאתי האט געשריבן:מי יודע האט געשריבן: מנהג רבינו הדברי יואל מסאטמאר זי"ע היה לתקוע אחר לדוד ה' אורי
און וויאזוי האט זיך עס געטוישט אין סאטמאר?
כשאני לעצמי וואלט מיר נישט איינגעפאלן אז עס האט עפעס א דירעקטע מנהג, דאס איז צוויי סעפעראטע מנהגים וואס מען טוט ביידע אין חודש אלול ממילא גייט עס אויטאמאטיש אינאיינעם. כנלע"ד.
יואל ווייס האט געשריבן: מענין לענין.
בדר"ח אלול, ווען מען הייבט אן זאגן מזמור אורי וישעי, וואלט מען דאס לכאורה געדארפט זאגן נאכ'ן יום וברכי נפשי, אזויווי מען פירט זיך ביום שמתפללין מוסף.
