ירוחם פישלהאט געשריבן:↑זונטאג מאי 12, 2024 11:54 am
נע... די מצוה פון אכילת מצה כל שבעה איז אז מען עסט דאס אנשטאט חמץ, אבער אויב קען מען שוין עסן חמץ, בפרט אז מען עסט למעשה ממש חמץ, האט די אכילת מצה נישט קיין שום משמעות, כנלענ"ד פשוט ולענין מעשה ישאלו עוד ב' רבנים מובהקים
כ'זעה אז דיין תגובה האט שוין צוויי לייק''ס פון רבנים מובהקים... ממילא רוב עולם האלט פארקערט ווי מיר..
ירוחם פישלהאט געשריבן:↑זונטאג מאי 12, 2024 11:54 am
נע... די מצוה פון אכילת מצה כל שבעה איז אז מען עסט דאס אנשטאט חמץ, אבער אויב קען מען שוין עסן חמץ, בפרט אז מען עסט למעשה ממש חמץ, האט די אכילת מצה נישט קיין שום משמעות, כנלענ"ד פשוט ולענין מעשה ישאלו עוד ב' רבנים מובהקים
כ'זעה אז דיין תגובה האט שוין צוויי לייק''ס פון רבנים מובהקים... ממילא רוב עולם האלט פארקערט ווי מיר..
איינער אויף מיין זייט ?
האמת ייאמר שאני עוד לא עיינתי כה"צ בכל המ"מ והרייד שהבאת כדרכך הטוב, ואולי אני בעצמי אשנה את דעתי בהמשך...
זוכט איר צו הייערן א טויגליכער אינגערמאן? לאמיר רעדן אין אישי!
כמדו' אז איך האב אמאל געזען א תשובה אין שבט הלוי (אדער מנחת יצחק) איבער צוריקנייען א פינגער וואס איז צושניטן געווארען פון א כהן, געדענק איך נישט פונקטליך ווי.
שו"ת שבט הלוי חלק יא סימן רסח, (ער איז דן דארט אויף מחבר זיין א פינגער, אפשר איז א ניר אנדערש?)
אקעי, די תירוץ איז מוצאי יו''ט פסח, בשעת זמן תוספות, איז דא א מצוה צו עסן מצה אזויווי גאנץ פסח, און ס'איז מותר צו עסן חמץ.
ואסביר דברי.
נאכ'ן זמן מוצאי איז מותר צו עסן חמץ כמבואר במג''א ובכל הפוסקים, ווייל תוספות יו''ט איז נאר אויף די קדושת יו''ט און אויף איסור מלאכה אבער נישט אויף איסור אכילת חמץ.
אבער אין זמן פון תוסיו''ט איז יא דא א מצוה צו עסן מצה, ווייל דאס איז די מהות פון ''חג המצות''.
תוס' ועוד ראשונים בערבי פסחים זאגן אז מ'קען נישט יוצא זיין די מצוה פון אכילת מצה בליל פסח בזמן תוספות וועגן ס'דא א דין פון ''בערב תאכלו מצות'', דייקא בערב. וקשה וואס איז בכלל די הו''א ? ודאי קען מען נישט יוצא זיין ווייל תוספות איז נאר אויף קדושת יו''ט ? וכמו תוס' בכתובות מ''ז שאין דין שמחת יו''ט בזמן תוספות, ומוכח אז אלץ תוספות וואלט מען געקענט יוצא זיין, נאר ס'דא א דין בערב.
ליל הסדר קען מען נישט עסן בזמן תוספות אפילו אלץ די מצוה פון עסן מצה גאנץ פסח ווייל מ'קען נישט עסן מצה פאר'ן מקיים זיין די עיקר מצוה דאורייתא (שבע ברכות) אבער מוצאי קען מען יא, ומקיימין בזה מצוה.
איז דא א מצוה פון אכילת מצה גאנץ פסח?
א פאזיטיווער מענטש איז אויך פאזיטיוו צו נעגעטיוויטי!
אקעי, די תירוץ איז מוצאי יו''ט פסח, בשעת זמן תוספות, איז דא א מצוה צו עסן מצה אזויווי גאנץ פסח, און ס'איז מותר צו עסן חמץ.
ואסביר דברי.
נאכ'ן זמן מוצאי איז מותר צו עסן חמץ כמבואר במג''א ובכל הפוסקים, ווייל תוספות יו''ט איז נאר אויף די קדושת יו''ט און אויף איסור מלאכה אבער נישט אויף איסור אכילת חמץ.
אבער אין זמן פון תוסיו''ט איז יא דא א מצוה צו עסן מצה, ווייל דאס איז די מהות פון ''חג המצות''.
תוס' ועוד ראשונים בערבי פסחים זאגן אז מ'קען נישט יוצא זיין די מצוה פון אכילת מצה בליל פסח בזמן תוספות וועגן ס'דא א דין פון ''בערב תאכלו מצות'', דייקא בערב. וקשה וואס איז בכלל די הו''א ? ודאי קען מען נישט יוצא זיין ווייל תוספות איז נאר אויף קדושת יו''ט ? וכמו תוס' בכתובות מ''ז שאין דין שמחת יו''ט בזמן תוספות, ומוכח אז אלץ תוספות וואלט מען געקענט יוצא זיין, נאר ס'דא א דין בערב.
ליל הסדר קען מען נישט עסן בזמן תוספות אפילו אלץ די מצוה פון עסן מצה גאנץ פסח ווייל מ'קען נישט עסן מצה פאר'ן מקיים זיין די עיקר מצוה דאורייתא (שבע ברכות) אבער מוצאי קען מען יא, ומקיימין בזה מצוה.
איז דא א מצוה פון אכילת מצה גאנץ פסח?
מצוה חיובית זיכער נישט כמבואר בשו"ע. מחלוקת ראשונים און אחרונים אויב מצוה קיומית יא, לשיטת הגר"א במעשה רב דיש מצוה קיומית וכן דעת עוד מהאחרונים.
farshlufenהאט געשריבן:↑דינסטאג מאי 28, 2024 7:50 am
ה' מלך, ה' מלך, ה' ימלוך לעולם ועד
עטליכע פונקטן דערוועגן:
1. די משנ"ב סימן נ"א סקי"ב ברענגט עס פון אליה רבה וואס שרייבט "כן משמע בפסקי תוספות." 2. דאס איז נישט אונזער תוספות אדער פסקי תוספות. מ'איז משער אז ס'איז א ספר פון א פריערדיגע אחרון וואס אונז האבן נישט.
3. די כף החיים נעמט אן אז די א"ר מיינט נאר צווישן א שם און די נעקסטע ווארט, למשל ה' מלך, נישט צווישן די 3 שטיקלעך וואס דעמאלטס איז פשוט אז מ'מעג מפסיק זיין.
4. אין א היינטיג ספר שבט מיהודה חלק ג' ווערט געברענגט פון 2 גדולים פונעם לעצטן דור ביאורים לפי דרכם פארוואס זאל דא זיין אזוי הארב.
5. איך ווייס נישט אויב ס'דא נאך אחרונים וואס ברענגן דעם א"ר, און אויב נישט איז משמע אז זיי האבן עס נישט אנגענומען. 6. די דמיון צו ה' אלקיכם אמת דארף מען פארשטיין וואס ער מיינט.