שואל ומשיב - לומדות אשכול

msp · פרייטאג מאי 31, 2013 8:31 am

ניין
דיין הבנה שטימט נאר אויב מער נעמט אהן אז דער הפקר שאפט טאקע א חלות אויף דעם חפץ
אבער דער קצות האלט נישט אזוי
עיין שם
http://www.hebrewbooks.org/pdfpager.asp ... q=8995&st= %u05d4%u05e4%u05e7%u05e8
פעידזש 126

msp · דינסטאג יולי 02, 2013 8:26 am

עס איז באקאנט אז די אחרונים זענען דן וועגען די מהות פון "למפרע"
אז עס איז באמת נאר "למפרע" מכאן ולהבא
דאס הייסט מען גייט נישט ממש צוריק אין צייט, נאר מען באטראכט עס יעצט וויאזוי עס וואלט אלץ אזוי געווען
האב איך א הערה אויף דעם צוגאנג
די הפרה פון א טאטע'ן אדער א מאן מוז דאך זיין ביום שמעו
איז דא א הלכה ווי פאלגענד: אויב א מיידעל האט געמאכט א נדר, דער טאטע האט עס מקיים געווען,
און נאך דעם זעלבען טאג האט ער עס מיפר געווען, פארשטייט זיך אז א הפרה נאך א היקם טוט גארנישט אויף, אבער אזוי האט ער געטוהן
שפעטער מיט עטליכע וואכען גייט ער צום חכם שואל זיין אויף דער היקם וואס ער האט געטוהן אויף זיין טאכטער'ס נדר
דער חכם איז עס עוקר למפרע, איז ממילא קיין היקם נישטא, וממילא איז די הפרה וואס איז געטוהן געווארען ביום שמעו דעמאלס
ווייטער חל והנדר הופר
איז דאס נישט מוכרח אז עס ארבעט נאר אויב מען מיינט טאקע למפרע למפרע?

ידיד · מאנטאג יולי 16, 2012 6:37 pm

וואס דען הייסט מבטל זיין א נדר אויב נישט עס אינגאנצן עוקר זיין למפרע? איז בכלל שייך צו זאגן אז דער נדר ווערט נאר בטל מכאן ולהבא? איך פרעג נאר, איך ווייס נישט אויף זיכער אז נישט.

שאינו יודע · דינסטאג יולי 02, 2013 10:42 am

רמ"ש, איך כאפ נישט דיין ראי', מען באטראכט יעצט אזוי.

ווי כאפט די נפקא מינה (אויסער לקדושי אשה...)

בעאבאכטער · דינסטאג יולי 02, 2013 2:49 pm

ידיד האט געשריבן: וואס דען הייסט מבטל זיין א נדר אויב נישט עס אינגאנצן עוקר זיין למפרע? איז בכלל שייך צו זאגן אז דער נדר ווערט נאר בטל מכאן ולהבא? איך פרעג נאר, איך ווייס נישט אויף זיכער אז נישט.

ידיד[י] היקר,
איר זענט גערעכט,
ווען דער חכם איז מתיר דעם נדר, איז ער דאס עוקר מעיקרו, דער פשט איז דאך אז א נדר ווערט נישט מותר, ס'קען ווערן מופר [מיט די תנאים צו דעם], אבער נישט מותר, וואס טוהט דער חכם? ער איז מברר אז מעיקר איז קיינמאהל נישט געווען א נדר, און דאס איז דער פתח וואס מ'מאכט, דהיינו אז אדעתא דהכי האט מען קיינמאל נישט נודר געווהען, ממילא וורעט נתברר אז ס'איז קיינמאהל קיין נדר נישט געוועהן.
די ראשונים זענען נאר דן וואס פאר הלכה האט דער נדר כל עוד מ'האט זיך נישט שואל געוועהן אויף דעם (באופן אז לבסוף האט מען זיך שואל געוועהן, אדער אפילו נישט) כגון כלפי די פראגע פון דבר שיש לו מתירין, און נאך...

ר' מנחם שלום איך בין נישט זיכער צו דער רעיון פון אלע "חלות'ן" למפרע האט א שייכות צו נדר, נדר 'ארבייט' בהכרח למפרע, מיט "איגלאי מילתא למפרע", און נישט אז ס'איז "חל למפרע".

לכתחילה אריבער · זונטאג מאי 09, 2010 7:20 pm

די חכם איז דען עוקר די "היקם"? ער איז עוקר די נדר אליינ'ס, איז דאך קיין נדר בכלל נישטא. דארף מען נישט די הפרה פון טאטען.

נאר א צווייטע זאך, אויב זאגט מען אז עס גייט נישט למפרע, איז דאך ווי די נדר איז יעצט געווארן געמאכט, נא אויב אזוי, קען דאך די טאטע עס אויך מפיר זיין, ווייל עס איז דאך בו ביום.....

בעאבאכטער · דינסטאג יולי 02, 2013 3:18 pm

לכתחילה אריבער האט געשריבן: נאר א צווייטע זאך, אויב זאגט מען אז עס גייט נישט למפרע, איז דאך ווי די נדר איז יעצט געווארן געמאכט, נא אויב אזוי, קען דאך די טאטע עס אויך מפיר זיין, ווייל עס איז דאך בו ביום.....

נא... וואס זאגט איר?...

בנוגע "היקם", אין אייער ערשטען זאץ זייט איר גערעכט, דער חכם גייט ביז תחילת הנדר, און האט גארנישט מיטן בעל, ס'ווערט נישט קיין הפרה ווייל נישט דא אויף וואס.

msp · דינסטאג יולי 02, 2013 3:40 pm

רבותיי
איך באזיר מיר אויף א רעק"א
קוקט דא:
http://www.hebrewbooks.org/pdfpager.asp ... 88&hilite=
פעידזש 88 סעיף מ"ט ובחידושי רעק"א
דער פראבלעם איז אז אויב איז עס נישט ממש למפרע למפרע
קען ער דאך נישט הייסען א מפיר ביום שמעו

לכתחילה אריבער · זונטאג מאי 09, 2010 7:20 pm

בעאבאכטער האט געשריבן:

לכתחילה אריבער האט געשריבן: נאר א צווייטע זאך, אויב זאגט מען אז עס גייט נישט למפרע, איז דאך ווי די נדר איז יעצט געווארן געמאכט, נא אויב אזוי, קען דאך די טאטע עס אויך מפיר זיין, ווייל עס איז דאך בו ביום.....

נא... וואס זאגט איר?...

בנוגע "היקם", אין אייער ערשטען זאץ זייט איר גערעכט, דער חכם גייט ביז תחילת הנדר, און האט גארנישט מיטן בעל, ס'ווערט נישט קיין הפרה ווייל נישט דא אויף וואס.

ס'איז געווען א וויץ, אויף דעם וואס ער האט געזאגט אז עס קומט אהער צו יעצט.

בעאבאכטער · דינסטאג יולי 02, 2013 3:56 pm

msp האט געשריבן: רבותיי
איך באזיר מיר אויף א רעק"א
קוקט דא:
http://www.hebrewbooks.org/pdfpager.asp ... 88&hilite=
פעידזש 88 סעיף מ"ט ובחידושי רעק"א
דער פראבלעם איז אז אויב איז עס נישט ממש למפרע למפרע
קען ער דאך נישט הייסען א מפיר ביום שמעו

הדרנא בי,
איך האב נישט געמערקט אז איר רעדט ווען דער בעל אדער אב זענען שואל אויפן "היקם".
ווען ער איז שואל אויפן היקם, איז דאך דער נדר געבליבן, נאר דער היקם ווערט נעקר.
אבער דער רעיון איז לכאורה דער זעלבער וויל דער היקם ווערט נעקר מעיקרו, ער איז דאך שואל אויף דעם.

msp · מיטוואך יולי 03, 2013 3:49 am

אמת
אבער אויב באטראכט מען עס נאר ווי למפרע פון יעצט אהן
ווי אזוי וועט די הפרה העלפען וואס דארף למעשה זיין ביום שמעו?

שאינו יודע · מיטוואך יולי 03, 2013 9:11 am

איך באטראכט עס כאילו עס איז ביום שמעו

בעאבאכטער · מיטוואך יולי 03, 2013 9:27 am

שאינו יודע האט געשריבן: איך באטראכט עס כאילו עס איז ביום שמעו

מסכים לדבריכם,
די הפרה איז דאך געווען ביום שמעו, וואס דען? ער האט מקים געווען.
אויב איז דער חכם עוקר את ההיקם מעיקרו, איז די הפרה חי וקים ווי פאר דעם היקם.

msp · מיטוואך יולי 03, 2013 2:15 pm

פיין
אויב אזוי גיב איך מיך אונטער

msp · זונטאג יולי 21, 2013 1:41 pm

קוקט דא א סתירה אין א ריטב"א
אויף איין פלאץ אין מס' סוכה זאגט ער מען מעג ליינען קריאת שמע מיט תפילין ווייל עס הייסט נישט היסח הדעת
אויף אנאנדער ארט אין סוכה זאגט ער אז איינער וואס ליינט קריאת שמע איז פטור פון תפילין ווייל ער איז מסיח דעת

איך האב א מהלך צו פארענטפערען די סתירה בטוטו"ד
אבער לאמיר הערען וואס דער עולם זאגט

בעאבאכטער · זונטאג יולי 21, 2013 4:09 pm

msp האט געשריבן: קוקט דא א סתירה אין א ריטב"א
אויף איין פלאץ אין מס' סוכה זאגט ער מען מעג ליינען קריאת שמע מיט תפילין ווייל עס הייסט נישט היסח הדעת
אויף אנאנדער ארט אין סוכה זאגט ער אז איינער וואס ליינט קריאת שמע איז פטור פון תפילין ווייל ער איז מסיח דעת

איך האב א מהלך צו פארענטפערען די סתירה בטוטו"ד
אבער לאמיר הערען וואס דער עולם זאגט

יפנה ויטול ידיו, ויניח תפילין ויקרא קריאת שמע ויתפלל, וזו היא מלכות שמים שלמה. (ברכות טו.)
ביטע די לשונות הריטב"א מען זאל זעהן במה המדובר.

msp · דינסטאג יולי 23, 2013 8:22 am

איך האב געזוכט אין היברו בוקס דער חידושי הרשב"א על מועד אבער טרעף עס נישט

בעאבאכטער · דינסטאג יולי 23, 2013 9:00 am

msp האט געשריבן: איך האב געזוכט אין היברו בוקס דער חידושי הרשב"א על מועד אבער טרעף עס נישט

האט איר דערווייל א תירוץ אן א קושיא...

msp · מיטוואך יולי 24, 2013 8:20 am

אין ריטב"א סוכה דף יוד ע"ב שטייט
אמרו אנן שלוחי מצוה ופטירי פי' בשאי אפשר לקיים את שתיהן, שאם היו מחזירין אחר סוכה כשירה היו טרודין הרבה ובטילין ממצות,
אבל אם אפשר להם לקים שניהם אינם פטורים מדין העוסק במצוה פטור מן המצוות, וההיא דאמרינן העוסק בתורה פטור מן התפילין,
לאו מהאי טעמא הוא, דהא אפשר לקיים שתיהם, אלא טעמא משום דמחשבתו טרודה בתלמודו, ואיכא היסח הדעת,
ותפילין צריך שלא יסיח דעתו מהם, ק"ו מציץ כדאיתא בפרק יציאות השבת כנ"ל
און אין ריטב"א סוכה דף כ"ו שטייט
ת"ר אוכלין אכילת עראי חוץ לסוכה ואין ישנין שינת עראי חוץ לסוכה, מאי טעמא, אמר רבא גזירה שמא ירדם,
אמר ליה אביי אלא הא דתנן ישן אדם בתפיליו שינת עראי אבל לא שינת קבע, פירוש שמא יפיח בהם,
ותמיהא מלתא לי היכי לא חיישינן להיסח הדעת ונאסור אפילו שינת עראי, יש לומר דלהיסח הדעת לא קפדינן אלא כשהוא ער
ולבו פונה בדברים בטילים, דבעינן שתהא כל מחשבתו בהם, אבל כל שאינו מפנה דעתו לדברים של חול,
אע"פ שאין דעתו על התפילין, מותר, ומן הטעם הזה הוא קורא בתורה ומתפלל בתפילין בראשו אע"פ שאין דעתו עליהם בודאי כנ"ל

שאינו יודע · מיטוואך יולי 24, 2013 9:08 am

קוקט אויס אז עס איז דא צוויי סארט היסח הדעת, אזאנס וואס איז א איסור אנצוטון תפילין, וואס מען איז פונה לדברי חול, אבער אויב מען איז נישט פונה לדברי חול, איז נישט דא קיין איסור, אבער אויך נישט קיין חיוב

msp · דאנערשטאג יולי 25, 2013 3:41 am

ריכטיג
איר גייט אויף א גראדע וועג
עס איז דא א היסח הדעת וואס איז א בזיון פאר די תפילין
דהיינו קלות ראש
ונראה דאיסור זה אינו תלוי בקיום מצות תפילין
אלא בגוף החפצא של תפילין
און עס איז דא א היסח הדעת וואס איז א תנאי צום קיום פון די מצות תפילין
און אויב מען טוט נישט טראכטען פון די תפילין איז מען נישט מקיים די מצוה
אזוי איז אויך משמע אין א ב"ח

שאינו יודע · דאנערשטאג יולי 25, 2013 9:06 am

לויט ווי עס ליגט מיר אין זכרון, איז עס א שמועס אין שולחן ערוך הל' תפילין, אויב בשעת פסד"ז מוז מען אויך טראכטן פון די תפילין, עיי"ש בשו"ע הרב.

איך האף אז איך וועל האבן צייט ביינאכט נאכצוקוקן די מראי מקומות

בעאבאכטער · דאנערשטאג יולי 25, 2013 11:48 am

רבנים חשובים,
ר' מנחם שלום וש(אינו)יודע,
וואו שטייט צוויי דינין אין היסח הדעת? או נקטינן שחוק וקלות ראש או היסח הדעת לדברים אחרים,
ועוד, לדברי מנחם שלום הרי זה תנאי בקיום המצוה, אזא קריטיש וויכטיגע תנאי אין "קיום המצוה" זאל מען געוואר ווערן בלויז פון א סתירה?... און קיינער זאל נישט באטאנען?...

ר' מנחם שלום,
אין ב"ח שטייט אז עס איז א מצוה צו טראכטן פון די תפילין, אוון האט לכאורה נישט מיטן דין פון היסח הדעת. וכמדומני אז ער אויך מסביר די סיבה פון הלומד תורה איז פטור וויל עס איז כמניח תפילין ווי אנדערע לערנען.
דער ריטב"א איז ממש א פלא, ומצוה ליישבו, (איר האט געברענט תחילת דבריכם קרי"ש)
אגב איז מיר אויך קשה אויפן ריטב"א פארוואס "פטור"? אם איתא אז דער ענין וויל מען טאר נישש מסיח דעת זיין, און דאס הייסט היסח הדעת, דארף זיין הלומד תורה "אסור" בתפילן.

msp · דאנערשטאג יולי 25, 2013 3:16 pm

הלא על זה אנו דנים
שהפטור הוא משום שאז בין כך ובין כך אינו מקיים המצוה
כי הוא מסיח דעת וזה נלמד מק"ו מציץ
והיסח הדעת של קלות ראש נלמד מדין ושפך וכסה

בעאבאכטער · דאנערשטאג יולי 25, 2013 3:28 pm

היסח הדעת מינט אז מען איז נישט מקיים די מצוה, אדער עס איז אן איסור בפני עצמו?
פון די הלכה אז הלומד פטור מן התפילין וועט מען לערנען פשט אי די הגדרה פון היסח הדעת?...