דיין ערשטע שורה ליינט זיך גאר גוט אן די דריי פינטעלעך צום סוף, אלעקסיי. פון "דברי חשק" האסטו נאך קיינמאל נישט געהערט? עס מיינט זאכן וואס מענטשן האבן אן אינטערעסע דערין, יא! ומי שנפשו חשקה בתורה, מיינט אז ער האט אן אינטערעסע, א שטארקע אינטערעסע אין די תורה.
שוועמל, לא כן למד אותנו רבינו הקוה"ט מ'סאטמאר, יעדע מינדעסטע הוספה אויף אריגינעל לשה"ק איז..... עברית, פוי.
חוץ מזה וואס רבינו הגדול מ'קרעטשמע האט שוין מעיק געווען אז ענין האט גארנישט מיט אינטערעסע.
יעצט לעצם הנידון איז דא א מאמר חז"ל "לעולם יעסוק אדם במה שלבו חפץ (בערך), אדער חשק ווי פריערדערמאנט, עכ"פ ווילן און גלוסטן זענען עקספרעשאן'ס פון אינטערעסע, איי פארוואס איז נישט דא קיין ווארט אויף אינטערעסע זעלבסט, וועלן מיר ברויכן אנקומען צום הייליגן חתם סופר אין די דרשות וועלכער איז מסביר אז לשה"ק האט א טבע פארגעסן צו ווערן ווען אידישע קינדער זענען נישט ראוי דערצו, ער ברענגט א ראי' פון די גמרא אויף אפאר פלעצער "לא ידעו רבנן מאי וכו'" וואס הייסט לא ידעו? אלא וואדען, מ'האט פארגעסן ברוב הימים.
ביז ווען דער רשע עריץ דער טמא'ניאק בן יהודא וחבריו האבן מחליט געווען שולט צו זיין אויף עם ישראל ולשונם, און עובר געווען על דעת קונם דירעקט נישט צו נוצן דעם הייליגן שפראך אויף עוורי דעי בעסיס, דארפאר האבן זיי געמוזט מחדש זיין ווערטער אשר לא שערום אבותינו.
אמת אז יעדע הוספה, אבער די שאלה איז וואס ''איז'' באמת א הוספה?
צענדליגער אויב נישט הונדערטער פון זייערע ווערטער טרעפן מיר אין אמאליגע ספרים ספעציעל ביי די קדמונים ווי די ספרדישע גדולים זי"ע אדער ביי אנדערע וואס האבן זיך אויסגעצייכנט אין לשה"ק.
