@לכתחילה, לאמיך דיר פארציילן א מעשה וואס האט זיך אפגעשפילט אין ווילי אפאר יאר צוריק, געווען א חשובע יוד וואס האט געוואוינט אלץ טענעט ביי א יוד א גביר, און דער גביר האט אים געטזשארדזשט א גוטע 40 פראצענט ווייניגער פון מארקעט וועליו, צו האבן די זכיה צו שטיצן דעם תלמיד חכם, און יעדע פורים איז אנגעקומען א שיינע שלויעכמאנעס באגלייט מיט א הערליכן דאנק בריוול אז ער נאר א דאנק אים קען ער זיצן און לערנען וכו',
איין שיינעם טאג רופט דער גביר אן זיין חשובע טענעט און זאגט אים, אהובי ידידי, מיין טאכטער זוכט א דירה, און איך דארף צוריק מיין דירה,
טו מעיק עי לאנג סטארי שארט, די זאך איז אנגעקומען צו דין תורה,
עפרישיעישאן בתפארתו,
איך פארשטיי אז סאיז מן הסתם אן אויסנאם פאל, אויך בין איך דעם דן דעם יוד לכף זכות אז ער האט מן הסתם נישט געהאט ווי צי מופן, ספעציעל נאכן זיך צוגעוואוינען צו אזא אויסנאם באקוועמע סיטואציע,
אבער איך מיין אז עפ"י דרך הטבע, געוויינען זיך מענטשען שנעל צו צו מתנות, און מהערט עס אויף צי עפרישיעיטאן,
איך מיין אז רענטעל מיט סעילס זענען צוויי באזונדערע נושאים, און ביי רענטלס האלט איך יא אז סאיז דט כאטש א 'מאראלישע אחריות' נישט צו יענעם אויסזעקלען, קאנדישאנס פערמיטטינג, דהיינו אז ער האט עס נאך געקויפט גענוג ביליג צו קענען אוועקגעבן פאר ביליגער ווי די מארקעט וועליו, + אז ער קען עס עפארדען, (משא"כ ביי סעילס, סתם אוועקצוגעבן ביליגער אז דער קונה זאל עס פליפן, איז זינלאז )