איך האב געליינט א בוך וואס האט מיר זייער געהאלפען the motivation switch געשריבען ביי AJ Winters
בכל פגע הריני מורגל להחזיק האמונה, כי לא נעשה דבר ביד המקרה רק על פי השגחתו יתברך, והריני מתאמץ בתפילה להעביר את רוע הגזירה, ולפיכך הריני מתייחס בקרירות להשתדלות (חזון איש אגרות ח"ב קלב)
שמעתי בשם גדול אחד שליט"א ביאור הגמ' מניין שנשבעין לקיים את המצוה, ומקשה הגמ' הרי כבר נשבע ועומד הוא מהר סיני, ומסיק דלזרוזי נפשיה, וידוע הקושיא דמה זירוז נפשיה איכא אם אין השבועה חל ? (עיין בקהילת יעקב מה שתירץ ) .
ואמר לבאר דה"ק: שלא יקבל על עצמו קבלות כשמסופק אם יוכל עמוד בהם - רק מפני שמתלהב כעת או ש'מקוה' שיקיימו , שאז - עם גישה כזאת אין קבלותיו חשובים בעיני עצמו, רק קבלה יהא בעיניו כמו שבועה.
כמו"כ אולי יש לייעץ בנידון דידן, תפסיק לעשות to do lists כשאינך 'בטוח ' שתבצעו.
דערווייל האט ער אין זיין קאפ נאר איין וועג וויאזוי ער פיהלט לגבי די זאך פון מיט דאווענען מיטן בעל תפילה פון אדון עולם ביז אדון עולם, און אויב ער איז נישט מצליח מיינט עס אז ער טראכט א נישט גוטע וועג, ער האט בכלל נישט אין באזיץ א אנדערע וועג וויאזוי צו פילן לגבי די זאך, נעוואדע איז ער נישט מצליח, (א גוטע שאלה צו פרעגן א מענטש וואס איז נישט מצליח אין עפעס איז צו פרעגן וואס איז דיין ערשטע מחשבה וואס קומט דיר ארויף ווען דו טראכסט פון די זאך)
אפילו נאכן צוברעכן א סייקל אויב האט מען נישט רעדי א נייע סייקל וועט מען אטאמאטיש צוריק גיין צום אלטן, אויב מען האט נישט א נייע וועג וויאזוי צו טראכטן און פיהלן לגבי א זאך וועט מען אטאמאטיש צוריק פאלן צום אלטן וועג פון פילן לגבי די זאך
כ׳האב גע׳הערט א צייט צוריק פון טוני ראבבינס א מהלך אין פיר סטעפס
1. קלאר מאכן ווי איך וויל אנקומען, און אויפבויען א שטארקע רצון אנצוקומען צום ציהל, און א שטארקע ווייטאג צו בלייבן אזויווי מען איז יעצט, און א התחייבות צו טון וואס עס פעהלט אויס אנצוקומען צום ציהל
2. צוברעכן די אלטע סייקל
3. אויפבויען א נייע סייקל
4. מעינטעינען די נייע סייקל
אויב דר׳עולם איז נייגעריג וועל איך עס בל״נ אויסשמועסן באריכות, און אביסל אויך אויסשמועסן אפאר פרטים פון די מהלך פון NLP אויף וואס די עצה איז געבויעט געווארן
עס איז אויך באקאנט די מהלך פון נאו עקסקיוזעס, יעדע מענטש וואס האט זאכן וואס ער וואלט געוואלט טוישן האט א ליסטע פון מחשבות וואס ער טראכט כסדר כדי זיך גרינגער צו מאכן אויפן הארצן, די עצה איז צו טרעפן די אלע שקרים און זיי אפפרעגן אינגאנצן אזוי וועט מען זיך מוזן טוישן בעל כרחך, ווייל די ווייטאג וועט מאנען און פייניגען, נישט מורא האבן פון פילן שלעכט, גילטי, ווייל זיי זענען די איינציגסטע געפיהלן וואס קען מאכן א מענטש זיך ארויסרייסן פון די באקוועמע זאנע
אט איז א טיילווייזע ליסטע פון תיריצים וואס מען זאגט זיך אליינס צו צייטווייליג פארטרייבן די שלעכטע געפיהלן,
איך בין אזא מין מענטש איך גיי מיך נאך איין טאג טוישן איך קען מיך נישט טוישן יענער איז שילדיג עס איז נישט אזוי געפערלעך איך ווייס נישט וויאזוי זיך צו טוישן איך האב אנדערע מעלות איך בין נישט די איינציגסטע מיט די פראבלעם
די חילוק צווישן די צוויי איז, אז די ערשטער האט געהאט א גוטע סיבה וואס האט אנגעצינדן זיין ענגזייעטי, נאר איינמאל ר׳ ענגזייעטי/פערפעקשעניזם איז אנגעקומען האט ער איבערגענומען די מאכט און ער האט פארגעסן די סיבה וואס האט אנגעצינדן די ענגזייעטי,
די צווייטער אבער איז פון די ערשטע מינוט געטריבן פון פערפעקשן
דאס זעלבע איז מיט OCD, און ADHD. און אמת'ן אריין האב ביידע עפעס פון ביידע, אין א געוויסע זין. די סיבה פארוואס איינער איז אזוי עקסטרעם און פערפעקט, איז ווייל אן אנדערע כח אין אים שטופט אים צו זיין 'אויס' פערפעקט. און ווען ער איז ממשיך צו זיין זייער פערפעקט, וויל יענע חלק ארויסשפרינגען פון די הויט און האבן fun אויף ווי ווייט מעגליך צו אן עקסטרעם. אבי נישט צו זיין אינטער די אייזערנע גראטעס פונעם 'פערפעקטער' און גארנישט קענען טון נאר אויב ס'איז הונדערט פראצענט.
סיזמער אינטערעסאנט צו הערן א נייע געדאנק אפצולערנען ADHD
ווי איך האב פארשטאנען ביז היינט איז ADHD א קאגנעטיוו פראבלעם אז עס פעלט פון די מענטשדי כשרוןפון מצמצם זיין די מוח און פילטערן די אינפארמעישן אזויווי איך האב גע'הערט פון ר' ישעי' וועבער, און ר' ישעי' איז טאקע נישט מייעץ קיין מעדיקעישן אויב ער זעהט אז די ADHD נעמט זיך פון אן אימאושענעל פראבלעם אדער פון די אישיות פון די מענטש
למתבונן ולכל מי שמתבונן... ריכטיג, פארהאן פעלער אין וועלעכע דעם מענטשנס טבע'דיגע שוועריקייט מיט נעמען אן עול און אחריות (עי די די וכד'). ברענגט אים זיך זעלבסט צו פראסקענען, אזוי צו זאגן... אויף זיינע אומ'שלימות'ער. כמובן מיט הגזמות נוראות. כאילו דער אי-שלימות איז עפעס א ריזן קאטעסטראפע. מיינענדיג אז עס וועט אים גאר מאטיווירן צו טוהן בעסער. ווען למעשה ברענגט ער זיך אריין דורך דעם, אין אן אומגעהוירן אנגעצויגנקייט (או סי די וכד'), וואס קען אנקומען עד כדי כך אזש ביז צום האלטן זיין גייסטיגן זינען פאר'משכונ'ט, סדר היום טאטאל געשטראנדעט. אלעס צוליב פערפעקשאניזם.
אבער עס איז נישט אבסעלוט. צומאל איז עס די נטי' פונעם מענטשליכן עגא, צו ערווארטן פון זיך אומרעאליסטישע הויכן און השלמות, אפילו און אפוועזנהייט פון שוועריקייטן מיט עול און אחריות.
וואס הייסט? זייער פשוט א מענטש וואס האט א פראבלעם אז ער ערלעידיגט נישט זיינע זאכן אין צייט (געווענלעך קומט דאס אליינס פון ענגזייעטי אבער נישט אלעמאל) הייבט אן פיהלן אוט אוו קאנטראל, סאו וואס איז יעצט די פראבלעם? די פראבלעם איז אז ער פארגעסט וואס ער וויל ערלעידיגן אין צייט און ער הייבט אן פאוקעסן צופילןאין קאנטראל פונעם טאג, און פון די לעבן, מ׳דארף אפשרזייןאין קאנטראל פון די טאג אבערפיהלןאין קאנטראל איז שוין א אנדערע זאך, נישט נאר א אנדערע זאך נאר עס טראגט אריין די מענטש אין ענגזייעטי, און אמאל ווען די מענטש זעהט אז ער קומט נישט אן אין ערגעץ דערמיט הייבט ער אן זיך צו צווינגען, באשטראפן, הייבן זיינע חיובים, מגזם זיין די פראבלעם, אלעס ווייל ער ווייסט נישט וואס ער וויל עכט,
די עכטע זאכן וואס ער וויל ערלעידיגן אין צייט זענען רוב מאל אפאר קלייניקייטן, אין וויבאלד די מענטש איז יעצט אנגעצויגן און ער פיהלט נישט גוט פאלגט ער בלינדערהייט די אנגעצויגענע געפיהל און ער פרובירט צו נאכלויפן הונדערט פראצענטיגע שלימות אין זיין טאג, כדי צופיהלןבעסער, סאו סיי ער פאוקעסט נישט אויפן גאול און סיי ער פיהלט ערגער ווי מער עס געלונגט אים צו מסדר זיין טאג ווייל געפיהלן וואס מען לויפט נאך אויף אזא וועג אנטלויפן פון די מענטש,
סאו די עצה איז אויפגעבן אויף פיהלן גוט, טרעפן די זאכן וואס מען וויל באמת ערלעידיגן אין צייט, און פאוקעסן אויףדי וויכטיקייט פון די טעסקסאון נישט אויף די וויכטיגקייט פוןדי גוט פיהלן מיטן טעסק
איך האף אז עס איז גענוג קלאר ארויסגעברענגט, ווייל עס זייער א וויכטיגע זאך לענ״ד נישט צו פארגעסן דערפוןiewtopic.php?p=1256570#p1256570]דא[/url]
שטארקע נקודה. ווען א מענטש פראבירט ארבעטען צו באקומען א געפיל, לויפט דער געפיל אוועק. כך מנהגו של געפיל. (רירן אן דעם נושא פון נישט מישן דעם זיך מיט די געפילן)
די אמת איז אז דעס איז א זאך וואס איך מיטשע מיך שוין לאנג איך פלעג אפשטיפן זאכן וואס איז געווען שווער צי אויספירען סאיז מיר אגאנצע טאג געלעגן אויפן קאפ אין איך האב געהאט א פרעשער אין אזוי האב איך עס געשטיפט ביז סוף טאג אין איך האב עס ערלעדיגט , ביז איך האב איינמאל געהערט א גיטע משל וואס איז מיר אריין אין קאפ.
געווען אמאל א קעניג וואס צוויי שרים האבן זיך פארזינדיקט פאר אים, די קעניג האט האט ארויסגעגבן א פסק אז מען זאל אריינלייגען ביידע אין א קליינע צעל פין ד על ד אין מען זאל אריינלייגען ביי ביידע א לעבעדיגע פראש, אין ער האט זיי געזאגט איך געב ענק 24 שעה אין עטס דארפסט אין די צייט אויפעסן די פראש אויב ביז 24 שעה איז עס נישט אויפגעסן גייט מען ענק הארגענען.
מען האט זיי איינגעשפארט אין די ערשטע שר האט גראד גענימען די פראש ער האט זיך שטארק געקעלט ער האט ציגעשטאפט די נאז ציגעמאכט די אויגן אין ער האט עס געגעבן א כאפ אריין נאך 5 מינוט קלאפט ער ארויס פאר די שומר אין ער וייסט אים אז ער האט שוין גענדיקט אין ער האט אים גראד ארויסגעלאזט.
די צווייטע שר איז אריין אין זיין צעל אין ער האט אנגעהויבן טראכטן רבוש"ע ווי אזוי גיי איך אויפעסן א לעבעדיגע פראש?? ער וויל עס נעמען אין די הענט אבער ער האט זיך פארעקלט אין זיך גענימען ברעכן... אזוי גייט אריבער נאך א שעה אין נאך א שעה איינשלאפען קען ער נישט הינגעריג איז ער אבער ער קען זיך עס נישט זעהן עסן... עס איז שוין איבער 23 שעה די שומר קלאפט אריין די האסט נאך איין שעה די שר הייבט אן צי וויינען ער טרייט נאכאמאל אבער עס גייט נישט נאך דא א האלבע שעה ער קיקט אויפן פראש אין ער נעמט זיך נאכאמאל ברעכן... 15 מינוט גייט אריבער אין די שומר קלאפט אריין ער זאגט אים דעס איז דיין לעצטע טשענס האסט נאך 15 מינוט אויב די עסט עס נישט אויף גייט מיר דיך הארגענען, ער נעמט די פראש אין שוואך פין נישט שלאפן אין פין הינגער מיט טרערן אין די אויגן פאשט ער שטייט אריין די פראש אין די לעצטע מינוט קלאפט ער צים שומר אז ער האט עס אויפגעסן אין ער איז ארויס פין די צעל.
וואס איז די חילוק פין די צווי שרים האט יענער אויסגעפירט בידע האבן געגעסן א לעבעדיגע פראש נאר די ערשטע שר האט עס געגעסן אין 5 מינוט די צווייטע שר האט עס געגעסן גאנצע 24 שעה...!!
די משל איז מיר שטארק אריין אין קאפ אין זייט דעמאלטס האב איך אפגעמאכט אז אלע שווערע זאכן טי איך די ערשטע ערשטע זאך ציפרי גארנישט איז נישט וויכטיגער עס איז געווען אנפאנג שווער אבער די ראאיקייט וואס איך האב געהאט א גאנצע טאג האט מיר געגעבן די קאראש אנציגיין איך האב פליצלינג אנגעהויבן געבן בעסערע סערוויס איך האב מיר בעסער פארשטאנען מיט מיינע ארבייטערס איך בין געווארן א רואיגע מענטש ב"ה.
גאנץ לעצטענס האב איך געהערט פין איינעם פין מוריס שטייןס עפפ איך האב עס קוים גדאונלאד סא איך קען נאכנישט זאגן צי דעס האט געארבעט פאר מיר.
אבער דעס איז איינמאל זיכער אז אסאך אסאך מענטשען מיטשענען זיך מיט די פראבלעם.
