מיין טאגביך באתרא קדישא מירון ל״ג בעומר תשע״ז
מיין טאגביך באתרא קדישא תשע״ז
יא! מהאמיר געהאט די זכיה צי זיין דריי טאג, איבער זיבעציג שעה באתרא קדישא.
א שרייבער בין איך נישט , און די הרגשים שטורעמען נאך, כאבעס נאכנישט דידזשעסטעט געהעריג. וועל מיר שרייבן אומפראפעשענעל, און נאר ביישרייבן די טריקענע דברים כהוייתן
דאנערשטיג 10:00
מהאט קוים געלאנדעט בארצינו הקדושה, געווען אין ירושלים אויף א קורצע באזיך, און מאיז פיינעלי אויפן וועג למאור גליל העליון.
נישט וויסענדיג צי קארס זענען נאך ערלויבט אריינציפארן אין מירון, זעמיר קודם אהינגעפארן, סאיז געווען א טאטאלע סטענדסטיל פין הינדערטער באסעס און קארס, אלע טויערן זענען שוין געווען פארשלאסן, האמיר אנגעהויבן זיכן פארקינג אינטן פונעם בארג און אין די דערנעביגע פארקינג לאטס, נאכן זיכן פאר איבער א שעה האט מען אינז געמאלדן אז אלע פארקירטע קארס וועלן ווערן אוועקגעשלעפט פרייטיג ציפרי.. שוין ... א שעה אין מיסט קאסטן..
האמיר זיך דערזעהן קרוב צי דרייע ביינאכט מיט צוויי ברירות, אדער גיימיר קיין צפת אין מנעמט א טעקסי פון דארט, אדער פרוביר מיר נאכאמאל אריינציפארן.. רבו עלי חבירי, און מבאשליסט צי פרובירן עוד הפעם..
מקים מיר אן צי איינע פון די טויערן אין סמאכט זיך אויף פאר א קאר וואס וויל ארויספארן, מטראכט נישט קיין צוויי, ממאכט א שארפע רעכטס, מגיבט געז.. אין מזעמיר אין מירון פארנט פין אינזער דירה!
די אזוגעריפענע משטרה/שונאי הדת שרייען נאך מסתם יעצט..
(אלס איינער וואס איז שוין געווען אין מירון כמה פעמים איס דאס בכלל נישט געווען קיין חידוש, מהאמיר נאך יעדע יאר געהאט מעשות כלשון הג׳ לך אצל רבי שמעון דמלומד בניסים הוא)
פרייטאג פארטאגס 5:00
נאכן זיך וואלגערן אין בעט פאר איבער א שעה, האמיר אפיציעל אויפגעגעבן אויפן שלאף, מטיט זיך אן, מפרעגט א שאלה וועגן ברכת התורה, אין משלעפט זיך ארויף די בארג לעסוק בדברי תורה במחצתו של רשבי.
(נאך א מזל די צייט לויפט אנדערש אין ניו יארק, אזו האמיר געקענט האבן א חברותא אויפן טעלעפאון אוויעלבעל. אין א זייטיגע בענעפיט, אז אזוי קען מען נישט רעדן מוצש״ק קיין ניו יארק ביז פירע פארטאגס, אין די מחמירים בתוכינו וואס זענען מקפיד אויף פרישה ביום הקדוש הזה.. שיקן א טעקסט דריי דרייסיג פארטאגס אז מלייגט זיך שוין, אזו האבן זיי מנוחה ביז פינעפע נאכמיטאג...)
מענדיגט לערנען אפאר שעה, מגייט אויפוועקן די חברים, משטעלט זיך דאווענען מיט א ברען און סאיז שוין חצות היום.
טייל עולם נעמט א באס קיין צפת כאפן א טבילה אין אר״י הקדוש׳ס מקווה, און טייל כאפן א דרימעל צי זיין אביסעל אויסגעריט צום געהויבענעם שבת הבא לקרתינו לשלום.
זמן כניסת השבת 6:00
מגיימיר ארויף צים מערה מקבל שבת צי זיין, און עס אנטפלעקט זיך א הערליך בילד. כבין נישט די איינציגסטע גאסט אויף שבת! די חצר און מערה זענען איבערגעפילט עד אפס מקום!
מגיימיר אריין צי איינע פן די היכלות אינעם מערה, און משטעלט זיך דאווענען מיט א פלאם.
ס׳איז אים מעגליך צי באשרייבן די התעוררת און התרוממת. די מנין איז באשטאנען פין מאוסטלי אמעריקאנע באלעבאטים, אין ביי בואי בשלום האט מען געזינגען א דריי פעלער ניגון גאנצע דריי מאל אן קיינער זאל עס בעטן.. אזו נאטירלעך.. דערווייגן זאל זיך די רב אין מיין שול עס צי טון נעקסטע וואך.. ער פארלירט האלב מתפללים... אה! סאיז א העכערע אוויר!
אוי האט נאכדעים געקאכט א בר יוחאי. די מנין בעפאר אינז האט אויך געזנגען אמר רבי עקיבה, האמיר אינז אויך מוסיף געווען ואמרתם, און אזוי איז עס שוין געבליבן ביי רוב פון די צענדליגער מנינים דערנאך..
( יעצט פארשטיי איך שוין וויאזו טייל ״מנהגים״ ווערן געבוירן...)
מגיימיר צים סעודה וואס איז ציגעשטעלט פאר א היימישע קבוצה אינגעלייט, סאיז זייער שיין געווען, נאר אביסעל לאנג, פון דארט גיימיר צום באטע וואס ווערט געפירט אין אוהל אליעזר דורך ר׳ אלימלך בידערמאן.
פון די ארגינעלע פלאן צי זיין דארט א האלבע שעה, איז געווארן כמעט צוויי שעה, ביז ווען די שכן רוימט מיר אריין אין אויער אז ר׳ אלימלך פלאנט צי פירן ביזן נץ.. האבעך געמאכט פליטה. כקען מיר נישט ערלויבן צי פארפאסן נאך א נאכט שלאף..
מלייגט זיך נאך דרייע, כווייס נישט וואס סגייט פאר מיט די בעטן און מירון, אבער סהאט מיר שוין אויסגעשפיגן האלב זיבן.
שבת ציפרי 7:00
מכאפט א טבילה, און מגייט ארויף צים מערה מיט א תהילים׳ל אינטערן ארעם. מקימט אריין אין מערה, אין די אויג קען נישט זאט ווערן, א פיל געפאקטער מערה מיט תהילים זאגערס, בכיות און קולות פין יעדער ווינקעל!! רבי שמעון לכל! יעדער שפירט אז וזה שער השמים. א געוואלדיגע התעוררת, מעפענט די תהילמל אין די קוואל טרערן וואס איז מאוסטלי פארשלאסן דורכאויסן יאר, עפענט זיך דא אויף אן קיין איבעריגע פלאג. א געווענטליכע סיום ספר תהילים פון צוויי שעה ווערט דא דריי. נאכן ענדיגן כאפ איך מיר אז די פלאן איז נישט געווען צי ענדיגן, כהאב נאר געוואלט זאגן פאר א האלבע שעה.. אבער שוין, כאנישט חרטה געהאט..
סאי׳ז שוין צענע, די מצב קיקט אויס ווי אין א גרויסע סאטמערער ביהמ״ד שמחת תורה אינדערפרי. איין ווינקעל זיכט מען א צענטער, די אנדערע ליינט מען. אין די דריטע ווינקעל מאכט מען שוין קידוש מיטן טלית אויפן פלייצע. און אין פערטע ווינקעל לערנט מען נאך חסידישע ספרים פארן מקווה...
משטעלט זיך דאווענען, מזינגט א ווארעמע ממקומך, מזיכט א ספר תורה צי ליינען, סווערט א דעבאטע אויב מקען ליינען אין א ספרדישע ספר, למעשה האט מען גענדיגט אינעם דערנעביגן מנין, שוין, האמיר שוין א היימיש ספר..
נאכמיטאג האט מען פרובירט צי שלאפן פאר א שעה, נאכדעים איז מען אריבער צים גרויסן היכל התורה וואס ווערט אויפגעשטעלט אין מירון די פארגאנגענע פאר יאר, זיכער צי מאכן צי זיין אפ טו דעיט מיט די שיעורים קבועים, ס׳געווען א געפאקט היכל מיט לומדי תורה, זאל די זכות ביישטיין פאר די עסקנים ונדבנים.
(ס׳געווען ציגעשטעלט ספעציעלע ביה״כ פאר די לומדים..מיט ספעציעלע תקנות ווער סמעג עס ניצן.. כבין נישט אנגעקימען צי כאפן א בילד אבער ס׳געווען קאמיש ביז גאר.. צווישן אנדערע, מעג מען עס נאר ניצן אויב מהאלט אינמיטן לערנען אין מפלאנט ממשיך צי זיין דערנאך, אדער אויב מגייט זיך גלייך דערנאך זעצן לערנען פאר מינימום א האלבע שעה... מהאט געברויכט באקימען א קארטל פין די ממונים, און נאר דעמאלטס האט מען עס געקענט ניצן..
ווער סקען די מצב מיט די בייתעקיסעס ל״ג בעומר.. פארשטייט די נחיצות פין דעי תקנות.. כבין נאר נייגעריג וויאזו ס׳האט געארבעט אין פראקטיק..)
שב״ק נאכמיטאג 7:00
מדאווענט מנחה אין חצר, מהאלט מיט א הפגנה קעגן די רשעים וואס האבן נישט געקענט ווארטן א האלבע שעה, נאר האבן גימיזט אריינכאפן מחלל שבת צי זיין, און קימען אין חצר מיט די סעלפאונס און ציגרעטליך.. ימח שמם!
(ווי איז אביסעל רעספעקט?? קיינער בעט זיי נישט צי היטן שבת. אבער ווען ער פארט קיין אינדיע צי רוים צי סיי וועלעכע קירכע, וועט ער רעספעקטירן מנהג המקום, ווען דער גוי קימט אין א מקום קדוש וועט ער אנטוהן א קאפל און רעספעקטירן די מנהג המקום, אין דא ווען קיינער ריפט אים נישט, סאיז דאך דא א אייגענע סעקיורעטי קאמפאני, מיז ער דווקא קימען אין פארשוועכן א מקום קדוש??? עמי בבית?? אביסעל ריספעקט די רשע!! ישראל כשהם יורדים.. שוין.. סארי פאר די אויסבראך..)
זעמיר שוין אויפן וועג צים געהויבענעם של״ס במחיצות רב בידערמאן, אדער וואזו רבי אלימלך ריפט עס אן, די קבלת פנים און חופה, זייט די יומא דהילילא איז דאך די חתונה אליינס כידוע.
סווערט געפראוועט מיט א גרויס התעוררת, מיט נגיני התעוררת און דברי התחזקות. מגייט שוין אריין אין רבי שמעוןס טאג!! מי שיש לו אמונה ברשב״י יש לו חיזוק ברשב״י!! (כלשונו) והציל הלחוצים אדנינו בר יוחאי!! יעדער האט דאך א ליסטע מיט זיינע לחוצים, מפרובירט אביסעל אנציצינדען די נשמה וואס איז גאנץ פארשלאפן במשך׳ן יאר.. מקאכט אריין מיט א ׳לב טהור ברא לי אלקים׳ מאיז מתפלל מיט א ׳למקדשך תוב ולקודש קידשין׳. פארפאלן, רבי אלימלך׳ס התקשרות אין פלאם צי רבי שמעון כאפט זיך אריבער אויף אלע באטייליגטע.. מאיז נאך ווייט פון גרייט, אבער ס׳איז שוין כמעט דריי שעה נאכן זמן משטעלט זיך מעריב, מציילט ספירה, און מאיז שוין אפיציעל און רבי שמעון׳ס טאג!!
גלייך ביים זמן כניסת היום טוישט זיך די אטמאספער אין דארף מקצה אל הקצה. א שמחה רבה נעמט ארום דעים גאנצן דערפל. הדלקות ברענען אין יעדע צווייטע ווינקעל. מוזיק הערט זיך פין איבעראל. טאטעס מיט משפחות, מיט הינדערטער חאלאקע קינדער אין די קערידזשעס, שלעפן זיך ארויף דעים שווערן בארג, מיט אזא שמחה, אזא דערהויבענקייט. די שטאט לעיבט אויף אלע באקן!! רבי שמעון׳ס מאמר ׳חס ושלום שתשתכח תורה מישראל שנאמר כי לא תשכח מפי זרעו׳ שרייט ארויס פין זיך אליינס.
מגיימיר צי די רידה זיך אנגרייטן. פארשטייט זיך מברויך טאמס נאך אן איזרעילי סעודה.. אין סאיז שוין חצות הלילה.
יא! מהאמיר געהאט די זכיה צי זיין דריי טאג, איבער זיבעציג שעה באתרא קדישא.
א שרייבער בין איך נישט , און די הרגשים שטורעמען נאך, כאבעס נאכנישט דידזשעסטעט געהעריג. וועל מיר שרייבן אומפראפעשענעל, און נאר ביישרייבן די טריקענע דברים כהוייתן
דאנערשטיג 10:00
מהאט קוים געלאנדעט בארצינו הקדושה, געווען אין ירושלים אויף א קורצע באזיך, און מאיז פיינעלי אויפן וועג למאור גליל העליון.
נישט וויסענדיג צי קארס זענען נאך ערלויבט אריינציפארן אין מירון, זעמיר קודם אהינגעפארן, סאיז געווען א טאטאלע סטענדסטיל פין הינדערטער באסעס און קארס, אלע טויערן זענען שוין געווען פארשלאסן, האמיר אנגעהויבן זיכן פארקינג אינטן פונעם בארג און אין די דערנעביגע פארקינג לאטס, נאכן זיכן פאר איבער א שעה האט מען אינז געמאלדן אז אלע פארקירטע קארס וועלן ווערן אוועקגעשלעפט פרייטיג ציפרי.. שוין ... א שעה אין מיסט קאסטן..
האמיר זיך דערזעהן קרוב צי דרייע ביינאכט מיט צוויי ברירות, אדער גיימיר קיין צפת אין מנעמט א טעקסי פון דארט, אדער פרוביר מיר נאכאמאל אריינציפארן.. רבו עלי חבירי, און מבאשליסט צי פרובירן עוד הפעם..
מקים מיר אן צי איינע פון די טויערן אין סמאכט זיך אויף פאר א קאר וואס וויל ארויספארן, מטראכט נישט קיין צוויי, ממאכט א שארפע רעכטס, מגיבט געז.. אין מזעמיר אין מירון פארנט פין אינזער דירה!
די אזוגעריפענע משטרה/שונאי הדת שרייען נאך מסתם יעצט..
(אלס איינער וואס איז שוין געווען אין מירון כמה פעמים איס דאס בכלל נישט געווען קיין חידוש, מהאמיר נאך יעדע יאר געהאט מעשות כלשון הג׳ לך אצל רבי שמעון דמלומד בניסים הוא)
פרייטאג פארטאגס 5:00
נאכן זיך וואלגערן אין בעט פאר איבער א שעה, האמיר אפיציעל אויפגעגעבן אויפן שלאף, מטיט זיך אן, מפרעגט א שאלה וועגן ברכת התורה, אין משלעפט זיך ארויף די בארג לעסוק בדברי תורה במחצתו של רשבי.
(נאך א מזל די צייט לויפט אנדערש אין ניו יארק, אזו האמיר געקענט האבן א חברותא אויפן טעלעפאון אוויעלבעל. אין א זייטיגע בענעפיט, אז אזוי קען מען נישט רעדן מוצש״ק קיין ניו יארק ביז פירע פארטאגס, אין די מחמירים בתוכינו וואס זענען מקפיד אויף פרישה ביום הקדוש הזה.. שיקן א טעקסט דריי דרייסיג פארטאגס אז מלייגט זיך שוין, אזו האבן זיי מנוחה ביז פינעפע נאכמיטאג...)
מענדיגט לערנען אפאר שעה, מגייט אויפוועקן די חברים, משטעלט זיך דאווענען מיט א ברען און סאיז שוין חצות היום.
טייל עולם נעמט א באס קיין צפת כאפן א טבילה אין אר״י הקדוש׳ס מקווה, און טייל כאפן א דרימעל צי זיין אביסעל אויסגעריט צום געהויבענעם שבת הבא לקרתינו לשלום.
זמן כניסת השבת 6:00
מגיימיר ארויף צים מערה מקבל שבת צי זיין, און עס אנטפלעקט זיך א הערליך בילד. כבין נישט די איינציגסטע גאסט אויף שבת! די חצר און מערה זענען איבערגעפילט עד אפס מקום!
מגיימיר אריין צי איינע פן די היכלות אינעם מערה, און משטעלט זיך דאווענען מיט א פלאם.
ס׳איז אים מעגליך צי באשרייבן די התעוררת און התרוממת. די מנין איז באשטאנען פין מאוסטלי אמעריקאנע באלעבאטים, אין ביי בואי בשלום האט מען געזינגען א דריי פעלער ניגון גאנצע דריי מאל אן קיינער זאל עס בעטן.. אזו נאטירלעך.. דערווייגן זאל זיך די רב אין מיין שול עס צי טון נעקסטע וואך.. ער פארלירט האלב מתפללים... אה! סאיז א העכערע אוויר!
אוי האט נאכדעים געקאכט א בר יוחאי. די מנין בעפאר אינז האט אויך געזנגען אמר רבי עקיבה, האמיר אינז אויך מוסיף געווען ואמרתם, און אזוי איז עס שוין געבליבן ביי רוב פון די צענדליגער מנינים דערנאך..
( יעצט פארשטיי איך שוין וויאזו טייל ״מנהגים״ ווערן געבוירן...)
מגיימיר צים סעודה וואס איז ציגעשטעלט פאר א היימישע קבוצה אינגעלייט, סאיז זייער שיין געווען, נאר אביסעל לאנג, פון דארט גיימיר צום באטע וואס ווערט געפירט אין אוהל אליעזר דורך ר׳ אלימלך בידערמאן.
פון די ארגינעלע פלאן צי זיין דארט א האלבע שעה, איז געווארן כמעט צוויי שעה, ביז ווען די שכן רוימט מיר אריין אין אויער אז ר׳ אלימלך פלאנט צי פירן ביזן נץ.. האבעך געמאכט פליטה. כקען מיר נישט ערלויבן צי פארפאסן נאך א נאכט שלאף..
מלייגט זיך נאך דרייע, כווייס נישט וואס סגייט פאר מיט די בעטן און מירון, אבער סהאט מיר שוין אויסגעשפיגן האלב זיבן.
שבת ציפרי 7:00
מכאפט א טבילה, און מגייט ארויף צים מערה מיט א תהילים׳ל אינטערן ארעם. מקימט אריין אין מערה, אין די אויג קען נישט זאט ווערן, א פיל געפאקטער מערה מיט תהילים זאגערס, בכיות און קולות פין יעדער ווינקעל!! רבי שמעון לכל! יעדער שפירט אז וזה שער השמים. א געוואלדיגע התעוררת, מעפענט די תהילמל אין די קוואל טרערן וואס איז מאוסטלי פארשלאסן דורכאויסן יאר, עפענט זיך דא אויף אן קיין איבעריגע פלאג. א געווענטליכע סיום ספר תהילים פון צוויי שעה ווערט דא דריי. נאכן ענדיגן כאפ איך מיר אז די פלאן איז נישט געווען צי ענדיגן, כהאב נאר געוואלט זאגן פאר א האלבע שעה.. אבער שוין, כאנישט חרטה געהאט..
סאי׳ז שוין צענע, די מצב קיקט אויס ווי אין א גרויסע סאטמערער ביהמ״ד שמחת תורה אינדערפרי. איין ווינקעל זיכט מען א צענטער, די אנדערע ליינט מען. אין די דריטע ווינקעל מאכט מען שוין קידוש מיטן טלית אויפן פלייצע. און אין פערטע ווינקעל לערנט מען נאך חסידישע ספרים פארן מקווה...
משטעלט זיך דאווענען, מזינגט א ווארעמע ממקומך, מזיכט א ספר תורה צי ליינען, סווערט א דעבאטע אויב מקען ליינען אין א ספרדישע ספר, למעשה האט מען גענדיגט אינעם דערנעביגן מנין, שוין, האמיר שוין א היימיש ספר..
נאכמיטאג האט מען פרובירט צי שלאפן פאר א שעה, נאכדעים איז מען אריבער צים גרויסן היכל התורה וואס ווערט אויפגעשטעלט אין מירון די פארגאנגענע פאר יאר, זיכער צי מאכן צי זיין אפ טו דעיט מיט די שיעורים קבועים, ס׳געווען א געפאקט היכל מיט לומדי תורה, זאל די זכות ביישטיין פאר די עסקנים ונדבנים.
(ס׳געווען ציגעשטעלט ספעציעלע ביה״כ פאר די לומדים..מיט ספעציעלע תקנות ווער סמעג עס ניצן.. כבין נישט אנגעקימען צי כאפן א בילד אבער ס׳געווען קאמיש ביז גאר.. צווישן אנדערע, מעג מען עס נאר ניצן אויב מהאלט אינמיטן לערנען אין מפלאנט ממשיך צי זיין דערנאך, אדער אויב מגייט זיך גלייך דערנאך זעצן לערנען פאר מינימום א האלבע שעה... מהאט געברויכט באקימען א קארטל פין די ממונים, און נאר דעמאלטס האט מען עס געקענט ניצן..
ווער סקען די מצב מיט די בייתעקיסעס ל״ג בעומר.. פארשטייט די נחיצות פין דעי תקנות.. כבין נאר נייגעריג וויאזו ס׳האט געארבעט אין פראקטיק..)
שב״ק נאכמיטאג 7:00
מדאווענט מנחה אין חצר, מהאלט מיט א הפגנה קעגן די רשעים וואס האבן נישט געקענט ווארטן א האלבע שעה, נאר האבן גימיזט אריינכאפן מחלל שבת צי זיין, און קימען אין חצר מיט די סעלפאונס און ציגרעטליך.. ימח שמם!
(ווי איז אביסעל רעספעקט?? קיינער בעט זיי נישט צי היטן שבת. אבער ווען ער פארט קיין אינדיע צי רוים צי סיי וועלעכע קירכע, וועט ער רעספעקטירן מנהג המקום, ווען דער גוי קימט אין א מקום קדוש וועט ער אנטוהן א קאפל און רעספעקטירן די מנהג המקום, אין דא ווען קיינער ריפט אים נישט, סאיז דאך דא א אייגענע סעקיורעטי קאמפאני, מיז ער דווקא קימען אין פארשוועכן א מקום קדוש??? עמי בבית?? אביסעל ריספעקט די רשע!! ישראל כשהם יורדים.. שוין.. סארי פאר די אויסבראך..)
זעמיר שוין אויפן וועג צים געהויבענעם של״ס במחיצות רב בידערמאן, אדער וואזו רבי אלימלך ריפט עס אן, די קבלת פנים און חופה, זייט די יומא דהילילא איז דאך די חתונה אליינס כידוע.
סווערט געפראוועט מיט א גרויס התעוררת, מיט נגיני התעוררת און דברי התחזקות. מגייט שוין אריין אין רבי שמעוןס טאג!! מי שיש לו אמונה ברשב״י יש לו חיזוק ברשב״י!! (כלשונו) והציל הלחוצים אדנינו בר יוחאי!! יעדער האט דאך א ליסטע מיט זיינע לחוצים, מפרובירט אביסעל אנציצינדען די נשמה וואס איז גאנץ פארשלאפן במשך׳ן יאר.. מקאכט אריין מיט א ׳לב טהור ברא לי אלקים׳ מאיז מתפלל מיט א ׳למקדשך תוב ולקודש קידשין׳. פארפאלן, רבי אלימלך׳ס התקשרות אין פלאם צי רבי שמעון כאפט זיך אריבער אויף אלע באטייליגטע.. מאיז נאך ווייט פון גרייט, אבער ס׳איז שוין כמעט דריי שעה נאכן זמן משטעלט זיך מעריב, מציילט ספירה, און מאיז שוין אפיציעל און רבי שמעון׳ס טאג!!
גלייך ביים זמן כניסת היום טוישט זיך די אטמאספער אין דארף מקצה אל הקצה. א שמחה רבה נעמט ארום דעים גאנצן דערפל. הדלקות ברענען אין יעדע צווייטע ווינקעל. מוזיק הערט זיך פין איבעראל. טאטעס מיט משפחות, מיט הינדערטער חאלאקע קינדער אין די קערידזשעס, שלעפן זיך ארויף דעים שווערן בארג, מיט אזא שמחה, אזא דערהויבענקייט. די שטאט לעיבט אויף אלע באקן!! רבי שמעון׳ס מאמר ׳חס ושלום שתשתכח תורה מישראל שנאמר כי לא תשכח מפי זרעו׳ שרייט ארויס פין זיך אליינס.
מגיימיר צי די רידה זיך אנגרייטן. פארשטייט זיך מברויך טאמס נאך אן איזרעילי סעודה.. אין סאיז שוין חצות הלילה.
