אידישע וועלט פארומס

לכאורה האט געשריבן: ↑ דינסטאג יאנואר 02, 2018 12:32 pm

ס'האט נאך נעמען? הכלל, איך האב געזוכט אביסל און נישט געטראפן אן אשכול וואס רעדט געהעריג דערוועגן (נאר בדרך אגב'דיג אין די וואויס לעסאנס אשכולות)

יעצט האב איך געהערט פון אן ארגעניזאציע "שפתינו" וואס העלפט ארויס די וואס ליידן דערפון און זייער משפחה, זיי האבן א האטליין: ********

יעקב לעהמאן האט געשריבן: ↑ פרייטאג אוגוסט 25, 2023 9:54 am

לכאורה האט געשריבן: ↑ דינסטאג יאנואר 02, 2018 12:32 pm

ס'האט נאך נעמען? הכלל, איך האב געזוכט אביסל און נישט געטראפן אן אשכול וואס רעדט געהעריג דערוועגן (נאר בדרך אגב'דיג אין די וואויס לעסאנס אשכולות)

יעצט האב איך געהערט פון אן ארגעניזאציע "שפתינו" וואס העלפט ארויס די וואס ליידן דערפון און זייער משפחה, זיי האבן א האטליין: *******

ע"פ בקשת דער וואס האט געעפנט די האטליין, וויל איך מודיע זיין אז דער האטליין איז שוין פארמאכט אפאר יאר! און ס'קומט אן צו זיין פריוואטע נומבער.
ביטע נישט רופען.

יעקב לעהמאן האט געשריבן: ↑ פרייטאג אוגוסט 25, 2023 9:54 am

לכאורה האט געשריבן: ↑ דינסטאג יאנואר 02, 2018 12:32 pm

ס'האט נאך נעמען? הכלל, איך האב געזוכט אביסל און נישט געטראפן אן אשכול וואס רעדט געהעריג דערוועגן (נאר בדרך אגב'דיג אין די וואויס לעסאנס אשכולות)

יעצט האב איך געהערט פון אן ארגעניזאציע "שפתינו" וואס העלפט ארויס די וואס ליידן דערפון און זייער משפחה, זיי האבן א האטליין: ********

ע"פ בקשת דער וואס האט געעפנט די האטליין, וויל איך מודיע זיין אז דער האטליין איז שוין פארמאכט אפאר יאר! און ס'קומט אן צו זיין פריוואטע נומבער.
ביטע נישט רופען.

יעקב לעהמאן האט געשריבן: ↑ פרייטאג אוגוסט 25, 2023 10:41 am

יעקב לעהמאן האט געשריבן: ↑ פרייטאג אוגוסט 25, 2023 9:54 am

לכאורה האט געשריבן: ↑ דינסטאג יאנואר 02, 2018 12:32 pm

ס'האט נאך נעמען? הכלל, איך האב געזוכט אביסל און נישט געטראפן אן אשכול וואס רעדט געהעריג דערוועגן (נאר בדרך אגב'דיג אין די וואויס לעסאנס אשכולות)

יעצט האב איך געהערט פון אן ארגעניזאציע "שפתינו" וואס העלפט ארויס די וואס ליידן דערפון און זייער משפחה, זיי האבן א האטליין: ********

ע"פ בקשת דער וואס האט געעפנט די האטליין, וויל איך מודיע זיין אז דער האטליין איז שוין פארמאכט אפאר יאר! און ס'קומט אן צו זיין פריוואטע נומבער.
ביטע נישט רופען.

שכח @לכאורה פארן אראפנעמען די נומבער. זיך נישט געראכטען אויף אזא שנעלע רעספאנס.

שרייבער טראק האט געשריבן: ↑ זונטאג אוגוסט 27, 2023 6:29 pm

כ'בין נישט קיין גוטע שרייבער. ס'איז בכלל נישט גוט אראפ געלייגט מיט זאפט און באק-ציינער!
נאר היות כמה חברה האבן מיר געבעטן, האב איך גענומען דער פעדער און האנט, און עס קורצליך באשריבן,

ס'איז בלויז אויפן שפיץ פונעם שפיץ גאפל, און בלויז איין נקודה ארויס געברענגט..



אין דער צייט וואס שבת איז ביי יעדעם, א טאג פין רוה, א טאג פין העכערקייט, א טאג פין הייליקייט,
א טאג וואס מ'ארבעט נישט,
נישטא קיין סעלפאונ'ס, נישטא קיין אייוועלט, נישט דא גארנישט.
יעדע לעבט העכער'ס.

האט דער טאג שבת, דער זיבעטע טאג פין דער וואך, גאנץ א אנדערע באדייט ביי מיר!!
ביי מיר איז דער זיבעטע טאג, שבת קודש, א גיהנום!!!

יא האסט גוט געליינט!!
קום מיט מיר, לאמיר דיר אריין פירן אין מיינע שיך, לאמיר עטוואס פארשטיין געבן וויאזוי מיין שבת קוקט אויס.

****
איך בין א אינגערמאן וואס האט חתונה געהאט מיט נישט צו א לאנגע צייט צוריק, (צום גוטן, דער באשעפער זאל אוואדאי העלפן ווייטער),
דערפאר עס איך נישט דער סעודות שבת ביי מיר אינדערהיים, נאר איין סעודה ביים טאטען און איין סעודה ביי שווער.

פין מיטוואך הייבן זיך שוין מיינע קישקעס אן דרייען.. אוי שבת קומט שוין נאכאמאל כ'גיי נאכאמאל דארפן מאכן קידוש ברבים, און כ'גיי נאכאמאל ווערן סטאק אינמיטן קידוש,
אווי באשעפער כ'האב נישט קיין כוח.

דאנעשטיג נאכמיטאג ריפט מיך שוין מיין מאמע, ''אויף וועלעכע סעודה קומסטו, ביינאכט סעודה אדער אויף דער בייטאג סעודה''
און איך ווייס נישט וואס צו ענפערן, כ'זאג זי מיט א תמימות, כ'גיי פרעגן מיין ווייב וואס זי וויל,
איך רוף אן מיין ווייב, און צווישן דער שורות, פראביר איך צו נישטערן אויב נאך עפעס א שוואגער גייט אויך עסן דער וואך ביי מיין שווער, און אויב יא, פרעג איך וועלעכע סעודה, און דער סעודה וואס ער קומט נישט, וויל איך יא קומען, כדי צו עטוואס פארהוילן נאך אביסל רויטע בושות ביים קידוש.

חוץ מזה, מיין שווער האט נישט קיין בחורים אינדערהיים, איז אויב איך עס מיט אים אליין, זענען אונז נישט קיין מזומן. קען מען נישט מאכן א רבותי.
אבער אויב נאך א שוואגער קומט אויך עסן, וועל איך פאר יעדן פרייז זיך וועלן פארהוילן פין עסן צוזאמען מיט אים דער סעודה, און איך וועל ליבערשט גיין עסן ביי מיין טאטע, און אזוי דער אנדעדע סעודה, וועל איך גיין צו מיין שווער.

און דאס שפילט זיך אפ. א יעדע איינציג וואך. איך האב מורא ווי פין פייער צו עסן דער סעודה צוזאמען מיט מיין שוואגער, סיי אלץ דער שרעקליכע קידוש וואס ווארט מיר אפ,
און סיי אז אפשר וועט מיר מיין שווער וועלן מכבד זיין מיט א רבותי!!

כ'מאך באמת נישט קיין וויץ, כ'נעם ארויס א תהילים יעדע וואך, און כ'בעט דעם אויבישטען ראטעווע מיר פין דער ביטערע גזירה וואס הייסט ''קידוש''!!

שבת צופרי איז א עקסטרע פרשה פאר זיך, וויאזוי איך דארף מיר ארויס דרייען פין נישט באקומען עליה.. אבער נישט פאר יעצט.


איין מעשה וועל איך יא פארציילן, דער טיפע ווייטאג און בושות ליגט מיר נאך גוט און דער ביינער.
יוש.. ס'האט שטארק וויי געטוהן..

איין וואך שבת האט מיין שווער איינגעלאדענט צום סעודה, עטליכע אידן וואס זענען געקומען פין אויסלאנד,
און דער באשעפער האט צוגעפירט אז איך זאל דאס נישט וויסן.
איך קום אריין, און איך זעי דריי אויסלענדישע געסט,
כ'מאך באמת נישט קיין וויץ, כ'בין ווייס געווארן ווי קאלעך, מיינע גלידער האבן זיך אנגעהויבן ווייפן פין ''ימה צו קדמה'' , שפעטער צו ''צפונה ונגבה''
וואס גייט דא זיין?
דער סעודה האט זיך אנגעהויבן, מ'זונגט זמירות שלום עליכם און מיין שווער מאכט קידוש, און איך ווייז צו פאר דער גייסט, מאכטס קידוש, און זיי זאגן מיר מיט א זיסן שמייכל,
ניין דו מאך קודם.
א ברירה האב איך נישט געהאט, איך נעם דעם בעכער, קוים וואס כ'קען עס אפילו אויפהייבן..
און כ'הייב אן יום השישי....
און דא האט עס פאסירט, כ'בין סטאק!!! ס'רויטע בושות!!!, בושות!!!! כ'שפיר ווי איך דערהייב עס נישט מער, אלע שטייען ארום דעם טיש, און ווארטן אז דער אינגערמאן מיט דער בעכער אין האנט זאל ענדיגן זיין אזוי געריפענע קידוש,
אזוי שטיי איך מיט דער בעכער,
נאך עטליכע סקונדעס נישט וויסענדיג וואס צו טוהן, כאפ איך אן דער זמירות, און כ'ברענג עס נענטער צו מיין פנים, און כ'האב אריין געקוועטשט דער זמירות ביזן פנים, אזויווי ביי שמע קולינו, און אזוי האב איך געענדיגט דעם ביטערן קידוש,

נאך קידוש בין איך אריין געלאפן אין בית כיסא, כ'האב אויסגעפלאצט אין א יארמערליכן געוויין.
כ'האב אפילו נישט געקענט שרייען פין גרויס פיין!!
בושות. בושות. בושות.

ווען נישט דער באשעפער האט מיט זיין גרויס רחמנות מיר געשאנקען א חשובע אשת חיל,
וואס איז מיר מחזק און אט דיר מצבים וואלט איך שוין לאנג אויפגעגעבן,

מיין גאנצע שידוך איז איין שטיק יד השם.
מ'זעהט קלאר אז א שידוך איז באשערט..
כ'וועל עס אפשר אין א צווייטע געלעגנהייט באשרייבן.

כ'קען אבער אזוי פיהל זאגן, מיין ווייב האט נישט דער ניסיון, זו שטאמעלט נישט גארנישט!! אפילו נישט אביסל!!

דאס איז א גוטע מעשה פאר יונתן שווארץ..


עכ''פ פאר יעצט זייט'ס מיר געבענטש..

ש'כוח פארן ליינען. אויב האסטו געליינט ביז דא, ביטע געב א דריק אויפן לייק קנעפל, אזוי קען איך פשוט זעהן וויפיהל מענטשן האבן עס געליינט!

את פתח לו האט געשריבן: ↑ זונטאג אוגוסט 27, 2023 8:59 pm

איך ווייס נישט אויב עס איז אין פלאץ אבער וואס איז די בושה פון שטאמלען ביים שווער?
מילא אין די פרעמד קענעך(נישט) פארשטיין אבער צווישען משפחה ברעך עס דורך אין פטור אן עסק.

ביטע מיר מוחל זיין אויב עס איז נישט אין פלאץ.

שרייבער טראק האט געשריבן: ↑ זונטאג אוגוסט 27, 2023 6:29 pm

כ'בין נישט קיין גוטע שרייבער. ס'איז בכלל נישט גוט אראפ געלייגט מיט זאפט און באק-ציינער!
נאר היות כמה חברה האבן מיר געבעטן, האב איך גענומען דער פעדער און האנט, און עס קורצליך באשריבן,

ס'איז בלויז אויפן שפיץ פונעם שפיץ גאפל, און בלויז איין נקודה ארויס געברענגט..



אין דער צייט וואס שבת איז ביי יעדעם, א טאג פין רוה, א טאג פין העכערקייט, א טאג פין הייליקייט,
א טאג וואס מ'ארבעט נישט,
נישטא קיין סעלפאונ'ס, נישטא קיין אייוועלט, נישט דא גארנישט.
יעדע לעבט העכער'ס.

האט דער טאג שבת, דער זיבעטע טאג פין דער וואך, גאנץ א אנדערע באדייט ביי מיר!!
ביי מיר איז דער זיבעטע טאג, שבת קודש, א גיהנום!!!

יא האסט גוט געליינט!!
קום מיט מיר, לאמיר דיר אריין פירן אין מיינע שיך, לאמיר עטוואס פארשטיין געבן וויאזוי מיין שבת קוקט אויס.

****
איך בין א אינגערמאן וואס האט חתונה געהאט מיט נישט צו א לאנגע צייט צוריק, (צום גוטן, דער באשעפער זאל אוואדאי העלפן ווייטער),
דערפאר עס איך נישט דער סעודות שבת ביי מיר אינדערהיים, נאר איין סעודה ביים טאטען און איין סעודה ביי שווער.

פין מיטוואך הייבן זיך שוין מיינע קישקעס אן דרייען.. אוי שבת קומט שוין נאכאמאל כ'גיי נאכאמאל דארפן מאכן קידוש ברבים, און כ'גיי נאכאמאל ווערן סטאק אינמיטן קידוש,
אווי באשעפער כ'האב נישט קיין כוח.

דאנעשטיג נאכמיטאג ריפט מיך שוין מיין מאמע, ''אויף וועלעכע סעודה קומסטו, ביינאכט סעודה אדער אויף דער בייטאג סעודה''
און איך ווייס נישט וואס צו ענפערן, כ'זאג זי מיט א תמימות, כ'גיי פרעגן מיין ווייב וואס זי וויל,
איך רוף אן מיין ווייב, און צווישן דער שורות, פראביר איך צו נישטערן אויב נאך עפעס א שוואגער גייט אויך עסן דער וואך ביי מיין שווער, און אויב יא, פרעג איך וועלעכע סעודה, און דער סעודה וואס ער קומט נישט, וויל איך יא קומען, כדי צו עטוואס פארהוילן נאך אביסל רויטע בושות ביים קידוש.

חוץ מזה, מיין שווער האט נישט קיין בחורים אינדערהיים, איז אויב איך עס מיט אים אליין, זענען אונז נישט קיין מזומן. קען מען נישט מאכן א רבותי.
אבער אויב נאך א שוואגער קומט אויך עסן, וועל איך פאר יעדן פרייז זיך וועלן פארהוילן פין עסן צוזאמען מיט אים דער סעודה, און איך וועל ליבערשט גיין עסן ביי מיין טאטע, און אזוי דער אנדעדע סעודה, וועל איך גיין צו מיין שווער.

און דאס שפילט זיך אפ. א יעדע איינציג וואך. איך האב מורא ווי פין פייער צו עסן דער סעודה צוזאמען מיט מיין שוואגער, סיי אלץ דער שרעקליכע קידוש וואס ווארט מיר אפ,
און סיי אז אפשר וועט מיר מיין שווער וועלן מכבד זיין מיט א רבותי!!

כ'מאך באמת נישט קיין וויץ, כ'נעם ארויס א תהילים יעדע וואך, און כ'בעט דעם אויבישטען ראטעווע מיר פין דער ביטערע גזירה וואס הייסט ''קידוש''!!

שבת צופרי איז א עקסטרע פרשה פאר זיך, וויאזוי איך דארף מיר ארויס דרייען פין נישט באקומען עליה.. אבער נישט פאר יעצט.


איין מעשה וועל איך יא פארציילן, דער טיפע ווייטאג און בושות ליגט מיר נאך גוט און דער ביינער.
יוש.. ס'האט שטארק וויי געטוהן..

איין וואך שבת האט מיין שווער איינגעלאדענט צום סעודה, עטליכע אידן וואס זענען געקומען פין אויסלאנד,
און דער באשעפער האט צוגעפירט אז איך זאל דאס נישט וויסן.
איך קום אריין, און איך זעי דריי אויסלענדישע געסט,
כ'מאך באמת נישט קיין וויץ, כ'בין ווייס געווארן ווי קאלעך, מיינע גלידער האבן זיך אנגעהויבן ווייפן פין ''ימה צו קדמה'' , שפעטער צו ''צפונה ונגבה''
וואס גייט דא זיין?
דער סעודה האט זיך אנגעהויבן, מ'זונגט זמירות שלום עליכם און מיין שווער מאכט קידוש, און איך ווייז צו פאר דער גייסט, מאכטס קידוש, און זיי זאגן מיר מיט א זיסן שמייכל,
ניין דו מאך קודם.
א ברירה האב איך נישט געהאט, איך נעם דעם בעכער, קוים וואס כ'קען עס אפילו אויפהייבן..
און כ'הייב אן יום השישי....
און דא האט עס פאסירט, כ'בין סטאק!!! ס'רויטע בושות!!!, בושות!!!! כ'שפיר ווי איך דערהייב עס נישט מער, אלע שטייען ארום דעם טיש, און ווארטן אז דער אינגערמאן מיט דער בעכער אין האנט זאל ענדיגן זיין אזוי געריפענע קידוש,
אזוי שטיי איך מיט דער בעכער,
נאך עטליכע סקונדעס נישט וויסענדיג וואס צו טוהן, כאפ איך אן דער זמירות, און כ'ברענג עס נענטער צו מיין פנים, און כ'האב אריין געקוועטשט דער זמירות ביזן פנים, אזויווי ביי שמע קולינו, און אזוי האב איך געענדיגט דעם ביטערן קידוש,

נאך קידוש בין איך אריין געלאפן אין בית כיסא, כ'האב אויסגעפלאצט אין א יארמערליכן געוויין.
כ'האב אפילו נישט געקענט שרייען פין גרויס פיין!!
בושות. בושות. בושות.

ווען נישט דער באשעפער האט מיט זיין גרויס רחמנות מיר געשאנקען א חשובע אשת חיל,
וואס איז מיר מחזק און אט דיר מצבים וואלט איך שוין לאנג אויפגעגעבן,

מיין גאנצע שידוך איז איין שטיק יד השם.
מ'זעהט קלאר אז א שידוך איז באשערט..
כ'וועל עס אפשר אין א צווייטע געלעגנהייט באשרייבן.

כ'קען אבער אזוי פיהל זאגן, מיין ווייב האט נישט דער ניסיון, זו שטאמעלט נישט גארנישט!! אפילו נישט אביסל!!

דאס איז א גוטע מעשה פאר יונתן שווארץ..


עכ''פ פאר יעצט זייט'ס מיר געבענטש..

ש'כוח פארן ליינען. אויב האסטו געליינט ביז דא, ביטע געב א דריק אויפן לייק קנעפל, אזוי קען איך פשוט זעהן וויפיהל מענטשן האבן עס געליינט!

ווען נישט דער באשעפער האט מיט זיין גרויס רחמנות מיר געשאנקען א חשובע אשת חיל,
וואס איז מיר מחזק און אט דיר מצבים וואלט איך שוין לאנג אויפגעגעבן,

מיין גאנצע שידוך איז איין שטיק יד השם.
מ'זעהט קלאר אז א שידוך איז באשערט..
כ'וועל עס אפשר אין א צווייטע געלעגנהייט באשרייבן.

יידישע קהילות האט געשריבן: ↑ מאנטאג אוגוסט 28, 2023 12:07 am

שרייבער טראק האט געשריבן: ↑ זונטאג אוגוסט 27, 2023 6:29 pm

כ'בין נישט קיין גוטע שרייבער. ס'איז בכלל נישט גוט אראפ געלייגט מיט זאפט און באק-ציינער!
נאר היות כמה חברה האבן מיר געבעטן, האב איך גענומען דער פעדער און האנט, און עס קורצליך באשריבן,

ס'איז בלויז אויפן שפיץ פונעם שפיץ גאפל, און בלויז איין נקודה ארויס געברענגט..



אין דער צייט וואס שבת איז ביי יעדעם, א טאג פין רוה, א טאג פין העכערקייט, א טאג פין הייליקייט,
א טאג וואס מ'ארבעט נישט,
נישטא קיין סעלפאונ'ס, נישטא קיין אייוועלט, נישט דא גארנישט.
יעדע לעבט העכער'ס.

האט דער טאג שבת, דער זיבעטע טאג פין דער וואך, גאנץ א אנדערע באדייט ביי מיר!!
ביי מיר איז דער זיבעטע טאג, שבת קודש, א גיהנום!!!

יא האסט גוט געליינט!!
קום מיט מיר, לאמיר דיר אריין פירן אין מיינע שיך, לאמיר עטוואס פארשטיין געבן וויאזוי מיין שבת קוקט אויס.

****
איך בין א אינגערמאן וואס האט חתונה געהאט מיט נישט צו א לאנגע צייט צוריק, (צום גוטן, דער באשעפער זאל אוואדאי העלפן ווייטער),
דערפאר עס איך נישט דער סעודות שבת ביי מיר אינדערהיים, נאר איין סעודה ביים טאטען און איין סעודה ביי שווער.

פין מיטוואך הייבן זיך שוין מיינע קישקעס אן דרייען.. אוי שבת קומט שוין נאכאמאל כ'גיי נאכאמאל דארפן מאכן קידוש ברבים, און כ'גיי נאכאמאל ווערן סטאק אינמיטן קידוש,
אווי באשעפער כ'האב נישט קיין כוח.

דאנעשטיג נאכמיטאג ריפט מיך שוין מיין מאמע, ''אויף וועלעכע סעודה קומסטו, ביינאכט סעודה אדער אויף דער בייטאג סעודה''
און איך ווייס נישט וואס צו ענפערן, כ'זאג זי מיט א תמימות, כ'גיי פרעגן מיין ווייב וואס זי וויל,
איך רוף אן מיין ווייב, און צווישן דער שורות, פראביר איך צו נישטערן אויב נאך עפעס א שוואגער גייט אויך עסן דער וואך ביי מיין שווער, און אויב יא, פרעג איך וועלעכע סעודה, און דער סעודה וואס ער קומט נישט, וויל איך יא קומען, כדי צו עטוואס פארהוילן נאך אביסל רויטע בושות ביים קידוש.

חוץ מזה, מיין שווער האט נישט קיין בחורים אינדערהיים, איז אויב איך עס מיט אים אליין, זענען אונז נישט קיין מזומן. קען מען נישט מאכן א רבותי.
אבער אויב נאך א שוואגער קומט אויך עסן, וועל איך פאר יעדן פרייז זיך וועלן פארהוילן פין עסן צוזאמען מיט אים דער סעודה, און איך וועל ליבערשט גיין עסן ביי מיין טאטע, און אזוי דער אנדעדע סעודה, וועל איך גיין צו מיין שווער.

און דאס שפילט זיך אפ. א יעדע איינציג וואך. איך האב מורא ווי פין פייער צו עסן דער סעודה צוזאמען מיט מיין שוואגער, סיי אלץ דער שרעקליכע קידוש וואס ווארט מיר אפ,
און סיי אז אפשר וועט מיר מיין שווער וועלן מכבד זיין מיט א רבותי!!

כ'מאך באמת נישט קיין וויץ, כ'נעם ארויס א תהילים יעדע וואך, און כ'בעט דעם אויבישטען ראטעווע מיר פין דער ביטערע גזירה וואס הייסט ''קידוש''!!

שבת צופרי איז א עקסטרע פרשה פאר זיך, וויאזוי איך דארף מיר ארויס דרייען פין נישט באקומען עליה.. אבער נישט פאר יעצט.


איין מעשה וועל איך יא פארציילן, דער טיפע ווייטאג און בושות ליגט מיר נאך גוט און דער ביינער.
יוש.. ס'האט שטארק וויי געטוהן..

איין וואך שבת האט מיין שווער איינגעלאדענט צום סעודה, עטליכע אידן וואס זענען געקומען פין אויסלאנד,
און דער באשעפער האט צוגעפירט אז איך זאל דאס נישט וויסן.
איך קום אריין, און איך זעי דריי אויסלענדישע געסט,
כ'מאך באמת נישט קיין וויץ, כ'בין ווייס געווארן ווי קאלעך, מיינע גלידער האבן זיך אנגעהויבן ווייפן פין ''ימה צו קדמה'' , שפעטער צו ''צפונה ונגבה''
וואס גייט דא זיין?
דער סעודה האט זיך אנגעהויבן, מ'זונגט זמירות שלום עליכם און מיין שווער מאכט קידוש, און איך ווייז צו פאר דער גייסט, מאכטס קידוש, און זיי זאגן מיר מיט א זיסן שמייכל,
ניין דו מאך קודם.
א ברירה האב איך נישט געהאט, איך נעם דעם בעכער, קוים וואס כ'קען עס אפילו אויפהייבן..
און כ'הייב אן יום השישי....
און דא האט עס פאסירט, כ'בין סטאק!!! ס'רויטע בושות!!!, בושות!!!! כ'שפיר ווי איך דערהייב עס נישט מער, אלע שטייען ארום דעם טיש, און ווארטן אז דער אינגערמאן מיט דער בעכער אין האנט זאל ענדיגן זיין אזוי געריפענע קידוש,
אזוי שטיי איך מיט דער בעכער,
נאך עטליכע סקונדעס נישט וויסענדיג וואס צו טוהן, כאפ איך אן דער זמירות, און כ'ברענג עס נענטער צו מיין פנים, און כ'האב אריין געקוועטשט דער זמירות ביזן פנים, אזויווי ביי שמע קולינו, און אזוי האב איך געענדיגט דעם ביטערן קידוש,

נאך קידוש בין איך אריין געלאפן אין בית כיסא, כ'האב אויסגעפלאצט אין א יארמערליכן געוויין.
כ'האב אפילו נישט געקענט שרייען פין גרויס פיין!!
בושות. בושות. בושות.

ווען נישט דער באשעפער האט מיט זיין גרויס רחמנות מיר געשאנקען א חשובע אשת חיל,
וואס איז מיר מחזק און אט דיר מצבים וואלט איך שוין לאנג אויפגעגעבן,

מיין גאנצע שידוך איז איין שטיק יד השם.
מ'זעהט קלאר אז א שידוך איז באשערט..
כ'וועל עס אפשר אין א צווייטע געלעגנהייט באשרייבן.

כ'קען אבער אזוי פיהל זאגן, מיין ווייב האט נישט דער ניסיון, זו שטאמעלט נישט גארנישט!! אפילו נישט אביסל!!

דאס איז א גוטע מעשה פאר יונתן שווארץ..


עכ''פ פאר יעצט זייט'ס מיר געבענטש..

ש'כוח פארן ליינען. אויב האסטו געליינט ביז דא, ביטע געב א דריק אויפן לייק קנעפל, אזוי קען איך פשוט זעהן וויפיהל מענטשן האבן עס געליינט!

זאל דער בוכ"ע דיר געבן כח און מוט און קוראזש.
לעניות דעתי מעגסטו אין געוויסע פעלער זאגן, "איך וויל די וואך יוצא זיין מיט דיין קידוש". גארנישט קיין הסברים. דאס ערשטע מאל וועט עס זיין קאמיש עטוואס, אבער יעדער וואס ווייסט וועט פארשטיין און יענער ווייסטאך סייווי, דער וואס ווייסט נישט וואס גייטעך אדער איהם אן. פ"וו ביסטו מחויב זיך ארויסשטעלן און אראפלייגן א קידוש יעדעס איינציגסטע וואך. די וואך נעם א ברעיק "יוצא".

שרייבער טראק האט געשריבן: ↑ זונטאג אוגוסט 27, 2023 6:29 pm

כ'בין נישט קיין גוטע שרייבער. ס'איז בכלל נישט גוט אראפ געלייגט מיט זאפט און באק-ציינער!
נאר היות כמה חברה האבן מיר געבעטן, האב איך גענומען דער פעדער און האנט, און עס קורצליך באשריבן,

ס'איז בלויז אויפן שפיץ פונעם שפיץ גאפל, און בלויז איין נקודה ארויס געברענגט..

שרייבער טראק האט געשריבן: ↑ מאנטאג אוגוסט 28, 2023 11:36 am

יידישע קהילות האט געשריבן: ↑ מאנטאג אוגוסט 28, 2023 12:07 am

שרייבער טראק האט געשריבן: ↑ זונטאג אוגוסט 27, 2023 6:29 pm

כ'בין נישט קיין גוטע שרייבער. ס'איז בכלל נישט גוט אראפ געלייגט מיט זאפט און באק-ציינער!
נאר היות כמה חברה האבן מיר געבעטן, האב איך גענומען דער פעדער און האנט, און עס קורצליך באשריבן,

ס'איז בלויז אויפן שפיץ פונעם שפיץ גאפל, און בלויז איין נקודה ארויס געברענגט..



אין דער צייט וואס שבת איז ביי יעדעם, א טאג פין רוה, א טאג פין העכערקייט, א טאג פין הייליקייט,
א טאג וואס מ'ארבעט נישט,
נישטא קיין סעלפאונ'ס, נישטא קיין אייוועלט, נישט דא גארנישט.
יעדע לעבט העכער'ס.

האט דער טאג שבת, דער זיבעטע טאג פין דער וואך, גאנץ א אנדערע באדייט ביי מיר!!
ביי מיר איז דער זיבעטע טאג, שבת קודש, א גיהנום!!!

יא האסט גוט געליינט!!
קום מיט מיר, לאמיר דיר אריין פירן אין מיינע שיך, לאמיר עטוואס פארשטיין געבן וויאזוי מיין שבת קוקט אויס.

****
איך בין א אינגערמאן וואס האט חתונה געהאט מיט נישט צו א לאנגע צייט צוריק, (צום גוטן, דער באשעפער זאל אוואדאי העלפן ווייטער),
דערפאר עס איך נישט דער סעודות שבת ביי מיר אינדערהיים, נאר איין סעודה ביים טאטען און איין סעודה ביי שווער.

פין מיטוואך הייבן זיך שוין מיינע קישקעס אן דרייען.. אוי שבת קומט שוין נאכאמאל כ'גיי נאכאמאל דארפן מאכן קידוש ברבים, און כ'גיי נאכאמאל ווערן סטאק אינמיטן קידוש,
אווי באשעפער כ'האב נישט קיין כוח.

דאנעשטיג נאכמיטאג ריפט מיך שוין מיין מאמע, ''אויף וועלעכע סעודה קומסטו, ביינאכט סעודה אדער אויף דער בייטאג סעודה''
און איך ווייס נישט וואס צו ענפערן, כ'זאג זי מיט א תמימות, כ'גיי פרעגן מיין ווייב וואס זי וויל,
איך רוף אן מיין ווייב, און צווישן דער שורות, פראביר איך צו נישטערן אויב נאך עפעס א שוואגער גייט אויך עסן דער וואך ביי מיין שווער, און אויב יא, פרעג איך וועלעכע סעודה, און דער סעודה וואס ער קומט נישט, וויל איך יא קומען, כדי צו עטוואס פארהוילן נאך אביסל רויטע בושות ביים קידוש.

חוץ מזה, מיין שווער האט נישט קיין בחורים אינדערהיים, איז אויב איך עס מיט אים אליין, זענען אונז נישט קיין מזומן. קען מען נישט מאכן א רבותי.
אבער אויב נאך א שוואגער קומט אויך עסן, וועל איך פאר יעדן פרייז זיך וועלן פארהוילן פין עסן צוזאמען מיט אים דער סעודה, און איך וועל ליבערשט גיין עסן ביי מיין טאטע, און אזוי דער אנדעדע סעודה, וועל איך גיין צו מיין שווער.

און דאס שפילט זיך אפ. א יעדע איינציג וואך. איך האב מורא ווי פין פייער צו עסן דער סעודה צוזאמען מיט מיין שוואגער, סיי אלץ דער שרעקליכע קידוש וואס ווארט מיר אפ,
און סיי אז אפשר וועט מיר מיין שווער וועלן מכבד זיין מיט א רבותי!!

כ'מאך באמת נישט קיין וויץ, כ'נעם ארויס א תהילים יעדע וואך, און כ'בעט דעם אויבישטען ראטעווע מיר פין דער ביטערע גזירה וואס הייסט ''קידוש''!!

שבת צופרי איז א עקסטרע פרשה פאר זיך, וויאזוי איך דארף מיר ארויס דרייען פין נישט באקומען עליה.. אבער נישט פאר יעצט.


איין מעשה וועל איך יא פארציילן, דער טיפע ווייטאג און בושות ליגט מיר נאך גוט און דער ביינער.
יוש.. ס'האט שטארק וויי געטוהן..

איין וואך שבת האט מיין שווער איינגעלאדענט צום סעודה, עטליכע אידן וואס זענען געקומען פין אויסלאנד,
און דער באשעפער האט צוגעפירט אז איך זאל דאס נישט וויסן.
איך קום אריין, און איך זעי דריי אויסלענדישע געסט,
כ'מאך באמת נישט קיין וויץ, כ'בין ווייס געווארן ווי קאלעך, מיינע גלידער האבן זיך אנגעהויבן ווייפן פין ''ימה צו קדמה'' , שפעטער צו ''צפונה ונגבה''
וואס גייט דא זיין?
דער סעודה האט זיך אנגעהויבן, מ'זונגט זמירות שלום עליכם און מיין שווער מאכט קידוש, און איך ווייז צו פאר דער גייסט, מאכטס קידוש, און זיי זאגן מיר מיט א זיסן שמייכל,
ניין דו מאך קודם.
א ברירה האב איך נישט געהאט, איך נעם דעם בעכער, קוים וואס כ'קען עס אפילו אויפהייבן..
און כ'הייב אן יום השישי....
און דא האט עס פאסירט, כ'בין סטאק!!! ס'רויטע בושות!!!, בושות!!!! כ'שפיר ווי איך דערהייב עס נישט מער, אלע שטייען ארום דעם טיש, און ווארטן אז דער אינגערמאן מיט דער בעכער אין האנט זאל ענדיגן זיין אזוי געריפענע קידוש,
אזוי שטיי איך מיט דער בעכער,
נאך עטליכע סקונדעס נישט וויסענדיג וואס צו טוהן, כאפ איך אן דער זמירות, און כ'ברענג עס נענטער צו מיין פנים, און כ'האב אריין געקוועטשט דער זמירות ביזן פנים, אזויווי ביי שמע קולינו, און אזוי האב איך געענדיגט דעם ביטערן קידוש,

נאך קידוש בין איך אריין געלאפן אין בית כיסא, כ'האב אויסגעפלאצט אין א יארמערליכן געוויין.
כ'האב אפילו נישט געקענט שרייען פין גרויס פיין!!
בושות. בושות. בושות.

ווען נישט דער באשעפער האט מיט זיין גרויס רחמנות מיר געשאנקען א חשובע אשת חיל,
וואס איז מיר מחזק און אט דיר מצבים וואלט איך שוין לאנג אויפגעגעבן,

מיין גאנצע שידוך איז איין שטיק יד השם.
מ'זעהט קלאר אז א שידוך איז באשערט..
כ'וועל עס אפשר אין א צווייטע געלעגנהייט באשרייבן.

כ'קען אבער אזוי פיהל זאגן, מיין ווייב האט נישט דער ניסיון, זו שטאמעלט נישט גארנישט!! אפילו נישט אביסל!!

דאס איז א גוטע מעשה פאר יונתן שווארץ..


עכ''פ פאר יעצט זייט'ס מיר געבענטש..

ש'כוח פארן ליינען. אויב האסטו געליינט ביז דא, ביטע געב א דריק אויפן לייק קנעפל, אזוי קען איך פשוט זעהן וויפיהל מענטשן האבן עס געליינט!

זאל דער בוכ"ע דיר געבן כח און מוט און קוראזש.
לעניות דעתי מעגסטו אין געוויסע פעלער זאגן, "איך וויל די וואך יוצא זיין מיט דיין קידוש". גארנישט קיין הסברים. דאס ערשטע מאל וועט עס זיין קאמיש עטוואס, אבער יעדער וואס ווייסט וועט פארשטיין און יענער ווייסטאך סייווי, דער וואס ווייסט נישט וואס גייטעך אדער איהם אן. פ"וו ביסטו מחויב זיך ארויסשטעלן און אראפלייגן א קידוש יעדעס איינציגסטע וואך. די וואך נעם א ברעיק "יוצא".

מיין שווער איז א פרומע, שוין אין דער ערשטע פאר וואכן נאכן חתוה האב איך אים געזאגט אז איך האב נישט קיין כוח צו מאכן קידוש דו וואך, מיטן תירוץ אז כ'האב ''בויך וויי'',
און כ'האב נישט קיין כוח צו טרינקען א בעכער גרעפ דזואס...
האט ער מיר געזאגט די מאך קידוש און א צווייטע וועט עס אויס טרונקען....
אז ס'איז באשערט איז עס באשערט..

יעקב לעהמאן האט געשריבן: ↑ מאנטאג אוגוסט 28, 2023 11:45 am

שרייבער טראק האט געשריבן: ↑ זונטאג אוגוסט 27, 2023 6:29 pm

כ'בין נישט קיין גוטע שרייבער. ס'איז בכלל נישט גוט אראפ געלייגט מיט זאפט און באק-ציינער!
נאר היות כמה חברה האבן מיר געבעטן, האב איך גענומען דער פעדער און האנט, און עס קורצליך באשריבן,

ס'איז בלויז אויפן שפיץ פונעם שפיץ גאפל, און בלויז איין נקודה ארויס געברענגט..

טאטעלי דיסעגרי מיט דיין ערשטע פאר ווערטער!
א פיינעם פענע האסטו...

דוקטור האט געשריבן: ↑ מאנטאג אוגוסט 28, 2023 5:18 pm

קידוש מילא, אבער פארוואס וועט דיר דיין שווער מכבד זיין צו בענטשן, אויב דו ווילסט נישט?

שרייבער טראק האט געשריבן: ↑ דינסטאג אוגוסט 29, 2023 8:55 am

דוקטור האט געשריבן: ↑ מאנטאג אוגוסט 28, 2023 5:18 pm

קידוש מילא, אבער פארוואס וועט דיר דיין שווער מכבד זיין צו בענטשן, אויב דו ווילסט נישט?

ס'קומט נישט אריין צו איך וויל צו נישט,
אויב איז ער מיר מכבד מיטן כוס, בין איך אינעם פעקל..

דוקטור האט געשריבן: ↑ דינסטאג אוגוסט 29, 2023 8:59 am

שרייבער טראק האט געשריבן: ↑ דינסטאג אוגוסט 29, 2023 8:55 am

דוקטור האט געשריבן: ↑ מאנטאג אוגוסט 28, 2023 5:18 pm

קידוש מילא, אבער פארוואס וועט דיר דיין שווער מכבד זיין צו בענטשן, אויב דו ווילסט נישט?

ס'קומט נישט אריין צו איך וויל צו נישט,
אויב איז ער מיר מכבד מיטן כוס, בין איך אינעם פעקל..

איך האב געמיינט צו פרעגן צו ער רעכנט זיך נישט מיט דיר, קידוש קען מען נאך פארשטיין אז ער זאל האלטן אז דו דארפסט מאכן אליינס, אבער צו וואס דארף ער דיר מכבד זיין מיט בענטשן, ער וויל דיר סתם פייניגן?