רבי אליהו לופיאן זצ״ל - בעל ״לב אליהו״ - כ’ אלול תש”ל
הגאון הצדיק המפורסם מגדולי בעלי המוסר
רבי אליהו לופיאן זצ״ל
בעל ״לב אליהו״
נולד לאביו הרבני החסיד רבי יעקב ז״ל ולאמו פריידא ע״ה בשנת תרל״ו אין א דארף גרייבו וואס איז דאן געווען מדינת פוילין.רבי אליהו לופיאן זצ״ל
בעל ״לב אליהו״
ווען ער איז אלט געווען צען יאר זענען זיינע עלטערן ארויס וואוינען קיין אמעריקא, אבער אזוי ווי אין אמעריקא איז געווען שוואך דער אידישקייט האט ער זיך פארעקשנט אז ער וויל נישט ארויספארן וואוינען אהין, איז ער איינער אליינס א קליין אינגל פארבליבן אין געלערנט תורה ביי זיינע גרויסע רביס, ער האט זיך אויסגעדריקט אז אין יענע צייט האט ער געהאט מסירת נפש פאר תורה ווייל זיין טאטע האט אים אין אנהייב נישט געשקיט קיין שום אויסגאבן אזוי זאל ער מוזן בהכרח נאכקומען די משפחה אבער ער האט אלעס דורכגעשוויצט און שפעטער ווען דער טאטע האט גזעהן ווי ערענסט ער איז דערביי האט ער אנגעהויבן שיקן געלט ער זאל האבן מיט וואס אנצוגיין.
ער איז געגאנגען לערנען קיין קעלם ווי ער האט נאך אריינגעכאפט צו לערנען איין יאר ביים אלטן פון קעלם הגה״ק רבי שמחה זיסל זצ״ל, ווי ער האט נאך זוכה געווען צו הערן זיינע הייליגע טיפע שיחות מוסר היוצאים מלב טהור וואס האבן געשניטן געמאנט און געפאדערט פונעם מענטש, און געשטעלט דעם מענטש על דרך הישר והטובה, און רבי שמחה זיסל איז פארבליבן זיין רבי און רבי אליהו איז פארבליבן א ״קעלעמר״ מיטן גאנצן אייפער און מח.
ער איז געווארן אן איידעם ביי הצדיק רבי יצחק דוד רוטמאן זצ״ל, (שפעטער אין ירושלים) לכתחילה האט ער נישט געוואלט נעמען א בחור וואס די עלטערן זענען געפארן אויף אמעריקא, איז ער אריין צו איינע פון די גדולים פון יענע צייט הגה״ק רבי חיים ארי לייב מישקובסקי זצ״ל דער רב פון סטאוויסק, (ער איז געווען בארימט פאר א צדיק ובעל מופת דער חפץ חיים זצ״ל פלעגט פארן צו אים מקבל זיין תורה מפיו הק׳) אנפרעגן חוות דעת קדשו, און נאך פאר ער האט געהאט צייט צו פרעגן האט ער אים שוין געוואונטשן מזל טוב פאר דעם שידוך.!
נאך זיין חתונה איז ער געגאנגען וואוינען קיין קעלם ווי ער האט מיט נאך אנדערע געגרינדעט א ישיבה ווי ער האט אנגעהויבן משפיע צו זיין מיט זיינע געוואלדיגע כוחת און פייערעדיגע דרשות של חכמה ומוסר פאר די בחורים.
אויך האט ער געהאט א גרויסע השפעה אין די שטאט בכלליות ווי די בייזע ווינטן פון אלע סארטן רוחות רעות האבן זיך אריינגעכאפט, ווי די מפלגת הציונים און אנדערע מפלגת פון שלעכטס און פארדארבענקייט און ער האט געקעמפט קעגן די יונגענט חברה מיט אלע כוחות און געגרינדעט זה לעומת זה חבורת וואס זאל ראטעווען דעם נוער פון די פינצטערע חברה, זיי זענען געווארן זיינע בלוט שונאים אזוי ווייט אז איינמאל פאר סיז געווען וואלן אין די שטאט האבן זיי אים געכאפט אין זייערע הענט און געוואלט ממש דעהארגענען ער געמוזט ארויסטאנצן פון א פענצטער זיך צו ראטעווען זיין לעבן.
פון די ישיבה וואס ער האט געפירט האט ער אבער געמוזט כסדר שאפן גרויסע סכומים כדי צו קענען אנגיין מיטן באצאלן די כלי קודש און אויפהאלטונג פון די קיך וואס זיין חשובע רעבעצין האט אנגעפירט מיטן צושטעלן אלע סעודת פאר די בחורי הישיבה, האט ער געמוזט אסאך ארומפארן צו קלייבן נדבות, ביי איינע פון די נסיעות קיין לאנדאן האט מען אים פארבעטן ער זאל בלייבן אין די ישיבה ״עץ חיים״ דאן האט ער געזהן א שעת הכושר דאס אנצונעמען, ווייל היות דאס ארומרייזן אזויפיל נאך געלט האט אים געשטערט זיין פריווייט לעבן פון עבודה ולימוד התורה האט ער אנגענומען דעם אנבאט.
אין לאנדאן איז זיין רעבעצין אוועק, אבער צוליב דעם האבן זיך זיינע קינדער ארויסגעראטעוועט פונעם ברענענדיגן גהינם ווייל זיי זענען אהיים גערופן געווארן פון טעלז ווי זיי האבן געלערנט צוליב די פטירה פון זייער מאמען וואס איז געווען גלייך ביים אויסברוך פון די צווייטע וועלט מלחמה.
בשנת תש״י איז ארויף קיין ארה״ק, און גלייך האט מען גערופן אויפטרעטן מיט זיינע דרשות נלהבות וואס איז ארויסגעקומען פון זיין ריין הארץ מיט א נייעם סגנון וואס מ׳האט נאכנישט געהאט געהערט אין עיה״ק ביז דאן, מיט זיין ספעציעלן שניט אינעם על דרך חכמה ומוסר מיט דעם ווארימען מוסר ניגון.
אזוי איז ער געווארן מפורסם אלס איינע פון די גרויסע בעלי מוסר והשקפה אין עיה״ק ווי מיט זיין גוטן כח פון שפראך אין רעיונת ומחשבה, און מיט זיין קול הארי האט ער צוגעצויגן אלעמען ווי צו א מאגנאט צו הערן זיינע געוואלדיגע ווארימע שניידענדיגע שיחות מוסר.
ער איז געלאדענט געווארן אין ישיבה דקמניץ איבערצוגעבן שיחות מוסר תמידן כסדרם, ער האט זיך באזעצט אינעם בנין הישיבה ווי ער האט געוואוינט פאר פיר יאר און געגעבן זיינע מוסר שמוסן פאר די קמנציער תלמידים.
שפעטער איז ער גערופן געווארן צו דינען אלס מנהל אין די ישיבה ״כנסת יחזקיהו״ ווי ער מחנך געווען און אויפגעשטעלט תלמידם לשם ולתפארת.
רבי אליהו איז געווען א דוגמא פון דעם קעלמער דרך דער קעלעמער מהות פון שליטה עצמיות, און איינגעהאלטנקייט.
א דוגמא; ער האט געקענט כל הש״ס ומפרשים אבער ווען סיז געקומען צו א כינוס לתלמידי חכמים ווי ער איז אויך געווענדליך גערופן געווארן איז ער געבליבן די גאנצע צייט שטיל אן אריינרעדן א ווארט כדי אזוי ארויפצוארבייטן נאך מער זיין מידת הענווה.
זיין גאנצן הלוך ילך אין די ישיבה איז געווען א תורה שלימה - מסכת אחת של הדרכה והנהגה, ובפרט די הייליגע שבתים וואס די בחורים האבן געפראוועט ארום זיין גרויסן אור וואס האט ספעציעל ארויסגעשיינט און אריינגעשיינט אין די לבבות הצעירים.
טייל פון זיינע שיחות נלהבות זענען געדריקט אין ספרי ״לב אליהו״ על סדר הפרשיות, דורך זיין תלמיד חביב הגה״צ רבי שלום שבדרון זצ״ל.
ער האט זוכה געווען צו א שיבה טובה ונסתלק כ׳ אלול שנת תש״ל.
ונטמן בהר הזיתים.
- אטעטשמענטס
-
- IMG_3076.JPG (27.07 KiB) געזען 1818 מאל
