רבי משה ארי' פריינד זצ"ל גאב"ד ירושלים - כ' אלול תשנ"ו
זמירות עטרת יהושע, מנהגים וחידו"ת מאת הגה"ק משה ארי' פריינד זצ"ל, גאב"ד ירושלים עיה"ק.
איך האב נעכטן מוצשב"ק באקומען דעם זמירות, און איך האב אנגעהויבן צו בלעטערן דערין, מ'זעהט ס'ליגט דערין א מורא'דיגע ארבעט, דערפאר וועל איך פרובין צו גיין על הסדר מעיר זיין כיד ד' הטובה עלי.
בראשית החלי; וויל איך קאמפלימענטן איידער איך טייל דעם קריטיק (מ'קען מיינען.. איך וועל שרייבן באיזה מקומן של שבחי"ם וואס איך שפיר פאר וויכטיג), ווי פארשטענליך, איך בין זייער אומבאהאווענט אין מנהגים פון אזעלכע קדושים, און נעמט אייך אויך אריין אין קאפ, אז איך בין א פלעינער "קרעטשמע שרייבער"... איר מעגט זיכער זיין, ווען די זמירות איז ווען נישט א "געלונגענע ארבעט" וואלט איך עס נישט געהאלטן אזויפיל שעה אין די האנט.
וזה החלי:
א. א ריזן יש"כ פארן אנהייבן דעם זמירות פון "ליל ששי" אזוי פארדינען מיר נאך אפאר בלעטער, יעדע שורה וואס איר שרייבט איז א קוש צום געבן.
ב. איר שרייבט נישט וועגן זיין התנהגות בנוגע "תיקון חצות", קען זיין אז ליל ששי האט ער עס נישט געטון, אבער איר ווייסט אז ער האט געהאט פארשידענע אינטערעסאנטע זאכן דערביי, א שאד א שאד איר דערמאנט נישט גארנישט.
ג. צדיק מה פעל אות א.: גם אם היה ישן הי' מסגף עצמו בשינתו, כי היה ישן תמיד לרוחב המטה ע"כ. צ"ל כי היה ישן כמ"פ לרוחב המטה כצ"ל. כ'מיין וואס שטערט עס צו שרייבן אזוי, ס'ברענגט גענוג ארויס די קדושה וטהרה פון דעם קדוש עליון. אני הקטן האב זוכה געווען צו זיין אפאר חדשים לעבן דעם הייליגן צדיק, יא! אויך ביים ליגן, אפשר דערפאר – און טאקע דערפאר - האט מיר אזוי געצויגן דא מעיר צו זיין.
ד. איך האב פיינט דעם מהלך וואס איר נעמט אפאר מאל דעם פייט צווישן דעם גבאי'ן און רבי'ן, מיר האבן דאס געליינט אלטס קינד און טאקע בימי נעורותינו האבן מיר געמיינט אז ס'שטעקט עפעס דערין, אבער פליז, ענדיגט'ס שוין אמאל דערמיט, פארוואס מאכט'ס זיך אייביג אז דער "גבאי" טענה'ט זיך מיטן רבי'ן? האסטע קוטשע פייע נעקי, דער רבי בעט עפעס, געב אים עס!! צו וואס דארף ער אזוי וויינען.
איך וועל דא מעתיק זיין דעם שטיקל וועט איר זעהן וואס איך מיין (צדיק מה פעל אות א.): ...נענה רבינו זיע"א ואמר: "וכו' אין לי זמן יותר לקבל את האנשים" המשב"ק תמה ושאל: "הלא עתה הוא רק ליל ששי בחצות" אולם שריבנו זיע"א עמד על שלו, וחזר ומאר: "ממהר אני מאד כי השבת באה כבר, המשב"ק ביקש שלפחות יקבל רבינו זיע"א את האנשים הנמצאים עתה בחוץ, וכו' וכו', רבינו זיע"א נתרצה לזה וכו' וכו', משוגעים, דער רבי ווייסט נישט אז מענטשן ווארטן? WOW דער גבאי האט געוואונען, סארי, ס'איז קינדעריש און נעריש.
המשך יבוא
איך האב נעכטן מוצשב"ק באקומען דעם זמירות, און איך האב אנגעהויבן צו בלעטערן דערין, מ'זעהט ס'ליגט דערין א מורא'דיגע ארבעט, דערפאר וועל איך פרובין צו גיין על הסדר מעיר זיין כיד ד' הטובה עלי.
בראשית החלי; וויל איך קאמפלימענטן איידער איך טייל דעם קריטיק (מ'קען מיינען.. איך וועל שרייבן באיזה מקומן של שבחי"ם וואס איך שפיר פאר וויכטיג), ווי פארשטענליך, איך בין זייער אומבאהאווענט אין מנהגים פון אזעלכע קדושים, און נעמט אייך אויך אריין אין קאפ, אז איך בין א פלעינער "קרעטשמע שרייבער"... איר מעגט זיכער זיין, ווען די זמירות איז ווען נישט א "געלונגענע ארבעט" וואלט איך עס נישט געהאלטן אזויפיל שעה אין די האנט.
וזה החלי:
א. א ריזן יש"כ פארן אנהייבן דעם זמירות פון "ליל ששי" אזוי פארדינען מיר נאך אפאר בלעטער, יעדע שורה וואס איר שרייבט איז א קוש צום געבן.
ב. איר שרייבט נישט וועגן זיין התנהגות בנוגע "תיקון חצות", קען זיין אז ליל ששי האט ער עס נישט געטון, אבער איר ווייסט אז ער האט געהאט פארשידענע אינטערעסאנטע זאכן דערביי, א שאד א שאד איר דערמאנט נישט גארנישט.
ג. צדיק מה פעל אות א.: גם אם היה ישן הי' מסגף עצמו בשינתו, כי היה ישן תמיד לרוחב המטה ע"כ. צ"ל כי היה ישן כמ"פ לרוחב המטה כצ"ל. כ'מיין וואס שטערט עס צו שרייבן אזוי, ס'ברענגט גענוג ארויס די קדושה וטהרה פון דעם קדוש עליון. אני הקטן האב זוכה געווען צו זיין אפאר חדשים לעבן דעם הייליגן צדיק, יא! אויך ביים ליגן, אפשר דערפאר – און טאקע דערפאר - האט מיר אזוי געצויגן דא מעיר צו זיין.
ד. איך האב פיינט דעם מהלך וואס איר נעמט אפאר מאל דעם פייט צווישן דעם גבאי'ן און רבי'ן, מיר האבן דאס געליינט אלטס קינד און טאקע בימי נעורותינו האבן מיר געמיינט אז ס'שטעקט עפעס דערין, אבער פליז, ענדיגט'ס שוין אמאל דערמיט, פארוואס מאכט'ס זיך אייביג אז דער "גבאי" טענה'ט זיך מיטן רבי'ן? האסטע קוטשע פייע נעקי, דער רבי בעט עפעס, געב אים עס!! צו וואס דארף ער אזוי וויינען.
איך וועל דא מעתיק זיין דעם שטיקל וועט איר זעהן וואס איך מיין (צדיק מה פעל אות א.): ...נענה רבינו זיע"א ואמר: "וכו' אין לי זמן יותר לקבל את האנשים" המשב"ק תמה ושאל: "הלא עתה הוא רק ליל ששי בחצות" אולם שריבנו זיע"א עמד על שלו, וחזר ומאר: "ממהר אני מאד כי השבת באה כבר, המשב"ק ביקש שלפחות יקבל רבינו זיע"א את האנשים הנמצאים עתה בחוץ, וכו' וכו', רבינו זיע"א נתרצה לזה וכו' וכו', משוגעים, דער רבי ווייסט נישט אז מענטשן ווארטן? WOW דער גבאי האט געוואונען, סארי, ס'איז קינדעריש און נעריש.
המשך יבוא
