מיקא האט געשריבן:
27] אויב מ'האט א שווערע קשיא, און מ'רעדט אז מ'וויל א תירוץ.. איז דא א עצה, זיך פאָרשטעלן כאילו איינער פרעגט דיך דעם פראגע, און וויאזוי דו וואלסט יענעם געענטפערט. וואס רוב מאל האט מען וואס צו ענטפערן, און דאס געבט פאר זיך צוריק דעם מעגליכע ענטפער.
דא ערגעץ א דגל אז ווען מ'האט א דילעמא זאל מען זיך פארשטעלן ווי איינער טענה'ט פאר דיר צד א' און דו ביסט צד ב' און נאכדעם זאל מען זיך מצייר זיין אז איינער טענה'ט פאר דיר צד ב' און דו ביסט צד א'. #עפעסענליך
מיקא האט געשריבן:
30] אין די ווינטער ווען מ'איז פארקילט, און די נאז רינט שטארק, ווערט נאטורליך די הערעלעך אין די נאז אויסגעברענט, און די שארפע סענסעטיווע לופט קראצט די געהירן אין קאפ; לייג איך אריין קליינע שטיקלעך טישא, אין ביידע נאז לעכער, פאר אביסל צייט – פון אפאר מינוט ביז א האלבע שעה, און דאס האלט ווארעם די אטעם, און מאכט די צייטווייליגע קאפוויי נאכלאזן.
וואלט געווען גלייך, צו צוטשעפענען א בילד צו יעדע עצה טובה ווי זאגט די וועלט א בילד רעדט מער ווי טויזענט ווערטער...!
אגב האב איך אמאהל געהערט (ליידער ווייס איך נישט וואו דאס איז) אז אין גמרא ווערט עס אראפגעברענגט אז דווקא שפייעסטץ פון נאכן שלאף נאך פאר עפעס ארייננעמען אין מויל איז זייער פאוערפול וויסט איינער דעם מקור?
דיגרעסטעהצלחה אין לעבן איז נישט קיינמאל צו פאלן, נאר זיךהייבןיעדעס מאל פון דאסניי מלעבט נאר1מאהל, אבער אויב לעבט מען עס ריכטיג איזאיינמאל גענוג