אמרינן 'למגמר והדר למסבר', והיו צריכין לחזור תמיד המשניות והברייתות שקבלו מרבם והם הלכות פסוקות, והוא היה העיקר הלמוד אצלם... רק באיזה זמן אזי דקדקו בשמועה לפלפל בו ולדקדק.
ליקוטי הלכות גניבה ה רעדט אסאך ארום אז יעדע מענטש האט זיך זיין נקודת האמת לאמיתו יעדע רגע אנדערש, און בעפאר און דערנאך איז עס שקר.
וכל זה אי אפשר לברר בכתב רק כל אחד החפץ באמת יבין. כי כבר מבואר בדבריו ז"ל שבני אדם הם מונעים גדולים יותר מהיצר הרע, כמבואר שיחותיו הק' בזה עיין שם. ולא מבעיא שיש מונעים רשעים או קלי עולם וליצנים וכו' המונעים בדבריהם מן האמת,אף גם יראי ה' יכולים לפעמים לבלבל את האדם בעצתםשאינה טובה לפניו לפי דרכו. ויש בזה כמה בחינות בלי שיעור. על כן החפץ באמת צריך ליזהר למשוך עצמו תמידלעצם נקודת האמתשלוכפי מה שהוא צריך באמת שזהו לך לך – לך דייקא, דהיינו לעצמך לעצם נקודת האמת השייך לך. וכמובא בהמעשה של החכם והתם (סיפורי מעשיות, מעשה ט), שאמר התם: זה מעשה שלו וזה מעשה שלי, וכמובא מזה על פסוק וספרתם לכם, לכם לעצמיכם עיין שם בדברינו (בהלכות ספירה הנכללת בהלכות פסח הלכה ט'). על כן באמת צריכין תפילה ושיחה הרבה ולדבר הדיבור באמת, עד שיזכה תמיד למשוך עצמו אל האמת לאמיתו ויזכה לכל הנ"ל.
בקיצור אז אמת אליינס איז נישט די זאך נאר די אמת לאמיתו וואס דאס איז נישט קיין קאנצעפט נאר אנדערש ביי יעדעם און אין יעדע צייט.
דעיס איז זייער קאמפלעצירט, למשל די תורה הקדושה איז סיי אמת און סיי אמת לאמיתה, און אזוי אויך אלע ספרים הקדושים, די נושא פון אמת לאמיתו וכדו’ איז נאר נוגע ווען מען פרעגט א צדיק א הנהגה בפרטיות אזוי ווי די באוואוסטע מעשה מיט מוהרנ”ת.
דאס איז מרפסין איגרא מען דארף דאס אריינשיקן צום ראש ישיבה ר' יואל ער וועט זיך מחיה זיין
מ'זעהט דא עפעס מער ווי אין רבי נחמנ'ס ווערטער? קיינער איז דאך נישט מחולק מיט רבי נחמן איבער די נושא, די גאנצע שאלה איז דאך נאר 'וויאזוי' מ'לערנט עס אפ. יעדע ברסלב'ער וועט זיך פרייען צו הערן אז אנדערע צדיקים האבן געזאגט ענליך צו רבי נחמן, אבער וואס מיינט עס מער פאר ר' יואל ראטה'ס שיטה?
(אגב, אין די אלטע צייטן האבן די ברסלב'ע געוואוסט אז רוב וועלט איז צוקריגט מיט זיי, און ס'איז מן השמים, ווייל אן קיין מחלוקת וואלט גארנישט געווען. היינט איז דא עפעס א נייע אויפוואכונג אז אלע צדיקים זענען געווען ברסלב'ע. מסתם איז דא אזעלכע וואס ברענגען שוין א ראי' פון דעם שטיקל שם משמואל אז דער שם משמואל האט עוסק געווען אין ספרי ברסלב, און פון דעם איז שוין אפשר אויך א ראי' אויף אלע פוילישע צדיקים)
דאס איז מרפסין איגרא מען דארף דאס אריינשיקן צום ראש ישיבה ר' יואל ער וועט זיך מחיה זיין
מ'זעהט דא עפעס מער ווי אין רבי נחמנ'ס ווערטער? קיינער איז דאך חלילה נישט מחולק מיט רבי נחמנ'ס ווערטער, די גאנצע שאלה איז דאך נאר 'וויאזוי' מ'לערנט עס אפ. יעדע ברסלב'ער וועט זיך פרייען צו הערן אז אנדערע צדיקים האבן געזאגט ענליך צו רבי נחמן, אבער וואס מיינט עס מער פאר ר' יואל ראטה'ס שיטה?
(אגב, אין די אלטע צייטן האבן די ברסלב'ע געוואוסט אז רוב וועלט איז צוקריגט מיט זיי, און ס'איז מן השמים, ווייל אן קיין מחלוקת וואלט גארנישט געווען. היינט איז דא עפעס א נייע אויפוואכונג אז אלע צדיקים זענען געווען ברסלב'ע. מסתם איז דא אזעלכע וואס ברענגען שוין א ראי' פון דעם שטיקל שם משמואל אז דער שם משמואל האט עוסק געווען אין ספרי ברסלב, און פון דעם איז שוין אפשר אויך א ראי' אויף אלע פוילישע צדיקים)
האסט געליינט די אשכול ביז דא? קוקט נישט אזוי אויס, ניין נישט יעדער לערנט אזוי אין ר' נחמן, און די שמועס איז געווארן צו עס איז בכלל דא אזא מושג אין לימוד התורה פון 'זאגן' אן פארשטיין.
דאס איז מרפסין איגרא מען דארף דאס אריינשיקן צום ראש ישיבה ר' יואל ער וועט זיך מחיה זיין
מ'זעהט דא עפעס מער ווי אין רבי נחמנ'ס ווערטער? קיינער איז דאך חלילה נישט מחולק מיט רבי נחמנ'ס ווערטער, די גאנצע שאלה איז דאך נאר 'וויאזוי' מ'לערנט עס אפ. יעדע ברסלב'ער וועט זיך פרייען צו הערן אז אנדערע צדיקים האבן געזאגט ענליך צו רבי נחמן, אבער וואס מיינט עס מער פאר ר' יואל ראטה'ס שיטה?
(אגב, אין די אלטע צייטן האבן די ברסלב'ע געוואוסט אז רוב וועלט איז צוקריגט מיט זיי, און ס'איז מן השמים, ווייל אן קיין מחלוקת וואלט גארנישט געווען. היינט איז דא עפעס א נייע אויפוואכונג אז אלע צדיקים זענען געווען ברסלב'ע. מסתם איז דא אזעלכע וואס ברענגען שוין א ראי' פון דעם שטיקל שם משמואל אז דער שם משמואל האט עוסק געווען אין ספרי ברסלב, און פון דעם איז שוין אפשר אויך א ראי' אויף אלע פוילישע צדיקים)
האסט געליינט די אשכול ביז דא? קוקט נישט אזוי אויס, ניין נישט יעדער לערנט אזוי אין ר' נחמן, און די שמועס איז געווארן צו עס איז בכלל דא אזא מושג אין לימוד התורה פון 'זאגן' אן פארשטיין.
איך האב געליינט אינעם פארגאנגענהייט עכ"פ די מערהייט פונעם אשכול, איך געדענק נישט אז איינער זאל זאגן אז רבי נחמנ'ס ווערטער שטימט נישט מיט'ן שו"ע אדער אנדערע ספרים.
קען זיין אז ס'איז יא געווען איינצלנע וואס האבן אזוי געוואלט זאגן און איך האב עס פארזעהן, אבער אין די ספרים וואס מ'האט דא אראפגעברענגט ווי קישו"ע, ליקוטי תורה, וכו' שטייט קלאר אזעלכע מושגים, און איך מיין אז קיינער האט נאכנישט געברענגט פארקערט.
אין שם משמואל ווערט אבער אפילו נישט דערמאנט אז עס הייסט געלערנט, ער שרייבט נאר אז מ'זאל אזוי טון ווען מ'פארשטייט נישט, און דורכדעם וועט מען עווענטועל צוקומען צו פארשטיין, און אדרבה, ס'איז אויב עפעס נאר משמע אז באמת הייסט דאס נישט געלערנט, נאר ס'איז אן עצה וויאזוי צו קענען שפעטער לערנען. אבער אין ליקוטי תורה שטייט מען זאל 'לכתחלה' אזוי טון, און אין קישו"ע שטייט קלאר אז מען איז אזוי יוצא מצות לימוד התורה.
מענין לענין באותו ענין אינטערסאנע פארעלעל צווישן תורה קי"ח קמא און תורה קי"ח תנינא
זייער אינטערסאנט, קיינמאל נישט באמערקט. אלץ בחור האב איך געענדיגט ליקוטי מוהר”ן צענדליגע מאל און כ’פלעג אסאך מאכן אזעלכע פאראלעל פון תורות אין חלק א’ און חלק ב’.
דער תירוץ איז קלאר: אויס מ׳איז נישט אין א מצב פון זיך מתעמק זיין, איז זיכער וויכטיג צו לערנען מיטן זאגן די ווערטער. איינמאל און נאכאמאל; ווי שער בעשה״ק האט געטאן, זאגנדיג די אלף בית איינמאל און נאכאמאל.
אבער די ציהל דארף זיין: שתהא עמלים בתורה. די אמת׳ע תכלית איז זיך צו פלאגן אויף תורה, זיך מוטשען צו פארשטיין.
דער שם משמואל רעדט ווען מ׳איז אין א מצב וואס מ׳קען נישט לערנען. זאל מען זאגן. מיטן ציל אז דאס וועט ברענגען זיך מתעמק זיין, און מקיים זיין: אם בחוקותי תלכו - שתהא עמלים בתורה.
דער תירוץ איז קלאר: אויס מ׳איז נישט אין א מצב פון זיך מתעמק זיין, איז זיכער וויכטיג צו לערנען מיטן זאגן די ווערטער. איינמאל און נאכאמאל; ווי שער בעשה״ק האט געטאן, זאגנדיג די אלף בית איינמאל און נאכאמאל.
אבער די ציהל דארף זיין: שתהא עמלים בתורה. די אמת׳ע תכלית איז זיך צו פלאגן אויף תורה, זיך מוטשען צו פארשטיין.
דער שם משמואל רעדט ווען מ׳איז אין א מצב וואס מ׳קען נישט לערנען. זאל מען זאגן. מיטן ציל אז דאס וועט ברענגען זיך מתעמק זיין, און מקיים זיין: אם בחוקותי תלכו - שתהא עמלים בתורה.
אין שם משמואל ווערט אבער אפילו נישט דערמאנט אז עס הייסט געלערנט, ער שרייבט נאר אז מ'זאל אזוי טון ווען מ'פארשטייט נישט, און דורכדעם וועט מען עווענטועל צוקומען צו פארשטיין, און אדרבה, ס'איז אויב עפעס נאר משמע אז באמת הייסט דאס נישט געלערנט, נאר ס'איז אן עצה וויאזוי צו קענען שפעטער לערנען. אבער אין ליקוטי תורה שטייט מען זאל 'לכתחלה' אזוי טון, און אין קישו"ע שטייט קלאר אז מען איז אזוי יוצא מצות לימוד התורה.
דער תירוץ איז קלאר: אויס מ׳איז נישט אין א מצב פון זיך מתעמק זיין, איז זיכער וויכטיג צו לערנען מיטן זאגן די ווערטער. איינמאל און נאכאמאל; ווי שער בעשה״ק האט געטאן, זאגנדיג די אלף בית איינמאל און נאכאמאל.
אבער די ציהל דארף זיין: שתהא עמלים בתורה. די אמת׳ע תכלית איז זיך צו פלאגן אויף תורה, זיך מוטשען צו פארשטיין.
דער שם משמואל רעדט ווען מ׳איז אין א מצב וואס מ׳קען נישט לערנען. זאל מען זאגן. מיטן ציל אז דאס וועט ברענגען זיך מתעמק זיין, און מקיים זיין: אם בחוקותי תלכו - שתהא עמלים בתורה.
אין שם משמואל ווערט אבער אפילו נישט דערמאנט אז עס הייסט געלערנט, ער שרייבט נאר אז מ'זאל אזוי טון ווען מ'פארשטייט נישט, און דורכדעם וועט מען עווענטועל צוקומען צו פארשטיין, און אדרבה, ס'איז אויב עפעס נאר משמע אז באמת הייסט דאס נישט געלערנט, נאר ס'איז אן עצה וויאזוי צו קענען שפעטער לערנען. אבער אין ליקוטי תורה שטייט מען זאל 'לכתחלה' אזוי טון, און אין קישו"ע שטייט קלאר אז מען איז אזוי יוצא מצות לימוד התורה.
”אבל לא ימתין עד שיפנה דעתו” איז זייער א אייגענארטיגע אויסדרוק! פארשטייט זיך אז ממילא יבין האלטן אלע ובתוכם די ברסלב’ע רבי
דער תירוץ איז קלאר: אויס מ׳איז נישט אין א מצב פון זיך מתעמק זיין, איז זיכער וויכטיג צו לערנען מיטן זאגן די ווערטער. איינמאל און נאכאמאל; ווי שער בעשה״ק האט געטאן, זאגנדיג די אלף בית איינמאל און נאכאמאל.
אבער די ציהל דארף זיין: שתהא עמלים בתורה. די אמת׳ע תכלית איז זיך צו פלאגן אויף תורה, זיך מוטשען צו פארשטיין.
דער שם משמואל רעדט ווען מ׳איז אין א מצב וואס מ׳קען נישט לערנען. זאל מען זאגן. מיטן ציל אז דאס וועט ברענגען זיך מתעמק זיין, און מקיים זיין: אם בחוקותי תלכו - שתהא עמלים בתורה.
אין שם משמואל ווערט אבער אפילו נישט דערמאנט אז עס הייסט געלערנט, ער שרייבט נאר אז מ'זאל אזוי טון ווען מ'פארשטייט נישט, און דורכדעם וועט מען עווענטועל צוקומען צו פארשטיין, און אדרבה, ס'איז אויב עפעס נאר משמע אז באמת הייסט דאס נישט געלערנט, נאר ס'איז אן עצה וויאזוי צו קענען שפעטער לערנען. אבער אין ליקוטי תורה שטייט מען זאל 'לכתחלה' אזוי טון, און אין קישו"ע שטייט קלאר אז מען איז אזוי יוצא מצות לימוד התורה.
”אבל לא ימתין עד שיפנה דעתו” איז זייער א אייגענארטיגע אויסדרוק! פארשטייט זיך אז ממילא יבין האלטן אלע ובתוכם די ברסלב’ע רבי
אויב 'ממילא יבין', איז פשוט אז 'לא ימתין עד שיפנה דעתו'. נישט אזוי?
דער תירוץ איז קלאר: אויס מ׳איז נישט אין א מצב פון זיך מתעמק זיין, איז זיכער וויכטיג צו לערנען מיטן זאגן די ווערטער. איינמאל און נאכאמאל; ווי שער בעשה״ק האט געטאן, זאגנדיג די אלף בית איינמאל און נאכאמאל.
אבער די ציהל דארף זיין: שתהא עמלים בתורה. די אמת׳ע תכלית איז זיך צו פלאגן אויף תורה, זיך מוטשען צו פארשטיין.
דער שם משמואל רעדט ווען מ׳איז אין א מצב וואס מ׳קען נישט לערנען. זאל מען זאגן. מיטן ציל אז דאס וועט ברענגען זיך מתעמק זיין, און מקיים זיין: אם בחוקותי תלכו - שתהא עמלים בתורה.
אין שם משמואל ווערט אבער אפילו נישט דערמאנט אז עס הייסט געלערנט, ער שרייבט נאר אז מ'זאל אזוי טון ווען מ'פארשטייט נישט, און דורכדעם וועט מען עווענטועל צוקומען צו פארשטיין, און אדרבה, ס'איז אויב עפעס נאר משמע אז באמת הייסט דאס נישט געלערנט, נאר ס'איז אן עצה וויאזוי צו קענען שפעטער לערנען. אבער אין ליקוטי תורה שטייט מען זאל 'לכתחלה' אזוי טון, און אין קישו"ע שטייט קלאר אז מען איז אזוי יוצא מצות לימוד התורה.
”אבל לא ימתין עד שיפנה דעתו” איז זייער א אייגענארטיגע אויסדרוק! פארשטייט זיך אז ממילא יבין האלטן אלע ובתוכם די ברסלב’ע רבי
אויב 'ממילא יבין', איז פשוט אז 'לא ימתין עד שיפנה דעתו'. נישט אזוי?