סיין זיך אויף מיט די לינק צו Webull stocks platform, און איך און די וועלן פארדינען free stocks נאכן deposit $100 די ערשטע 30 טעג פון אויפסיינעןhttps://act.webull.com/nt/1tSOfvYQhs4K/
א גרויסן יישר כח פאר אלע וואס האבן מיך אלץ געמוטיגט מיט ווארעמע ווערטער, וואך נאך וואך. איך פארשטיי די נייגער אין ווילן וויסן ווער 'וואלטיער' איז, אבער צוליב סיבות קען איך נישט מגלה זיין (אבער ס'איז דא א קליינע טיפ אין איינס פון די פאלגנדע ענטפערס). איין זאך קען איך יא זאגן אז איך קום פון א משפחה פון שרייבערס.
פרובירן צו ענטפערן דאס וואס עטליכע האבן געפרעגט:
1.איך האב נישט קיין אנדערע ניק. איך האב קיינמאל נישט פריער געשריבן אויף אייוועלט, און קיינמאל אונטער אן אנדערן ניק. אויך האב איך נישט קיין פלאן צו שרייבן אויף ווייטער.
2.די מעשה איז א היסטארישע פיקציע, און די צוועק פון שרייבן אין די קלאס פון פיקציע איז צו דערציילן היסטאריע און עס מאכן אינטערעסאנט און באלערנד אין די זעלבע צייט. דער שרייבער פון א היסטארישע פיקציע נעמט אקטועלע געשעענישן און אשטאט עס צו שרייבן ווי א היסטאריקער אדער דשורנאליסט לייגט ער אריין א פיקטיווע כאראקטער, געווענטליך א העלדישע פיגור, און לאזט יענעם דורכמאכן די היסטארישע מאמענטן אין אן אקטיוון וועג, כאילו דער פיגור וואלט דארט געווען און געהאט א ראלע אין די געשעענישן. למשל, איך האב געוואלט אז מישא זאל נישט נאר דורכלעבן די צוזאמפאל פונעם בערלינער וואנט, נאר אויך האבן א דירעקטע האנט דערין. דערנאך האט ער געזאלט באקומען א פארפאניקטע רוף פון מיסטער אדאמאוו, בעטנדיג ער זאל פארניכטן אלע פיילס אין די שטאזי ארכיוון וואס ווייזן אויף זיין ראלע אלץ שפיאן. דאס איז אלעס היסטאריש באזירט. נאך די צוזאמפאל פונעם וואנט זענען געווען מאסיווע פאלקס פראטעסטן אינדערויסן פון די שטאזי הויפטקוואטיר, און די אגענטן אינעם בנין זענען געווען פארנומען פאר עטליכע טעג צו פארניכטן שטאזי רעקארדס. די פאראייניגטע רעגירונג האט שפעטער פרובירט צוזאמצושטעלן די צוריסענע רעקארדס פאר זייערע היסטארישע ארכיוון און פארן מוזעאן. פון וולאדימיר פוטין זענען טאקע פארבליבן דאקומענטן פון זיינע יארן אלץ בערלינער ק.ג.ב אגענט, זעהט אויס ווייל מישא האט זיי נישט פארניכטעט.
3.די טרייבע צו פארענדיגן איז געקומען פשוט ווייל איך האב אן אמת'ע פארגעניגן ווען אנדערע האבן הנאה פון מיין שרייב ווערק.
4.מיין באקאנטשאפט מיט רוסישע קולטור קומט פון צוויי זאכן: 1), איין זייט פון מיין משפחה קומט פון די סאוועטן. איך בין א שטאלצער בוכארער . רוב ווייסן נאר איבער די אידן פון אוזבעקיסטאן צוליב ר' יום טוב עהליך זצ"ל און זיינע צוויי ניגונים - יאקאב, און סאמארקאנד. רוב ווייסן נישט מיט וואספארא מסירות נפש די אידן דארט האבן געלעבט אונטער די סאוועטן. 2), איך האב געטוען אסאך (אסאך!!!) פארשונג. שעות פון לייענען ביכער, היסטארישע דאקומענטן, און נאך. איך האב זיך ערשט אנגעטראפן מיט די קאנצעפט פון דעדאוושינע (dedovshina) אין א בוך דורכן רוסישן דשורנאליסט ארקאדי באבטשענקא, וועלכער האט געדינט אין ביידע טשעטשניער מלחמות. איך האב געפארשט דערין צו זעהן אויף ווי ווייט דאס אפעקטירט די מיליטער (ווייל די אמעריקאנער האבן אויך 'העיזינג' פראקטיקן אויף מיליטערישע באזעס). איך האב געטראפן אן אלטער סי.איי.עי. רעפארט אין וועלכע זיי זוכן צו פארגלייכן די מאראל שטאפלען און זעלבסט-מארד ראטעס פון די אמעריקאנער מיליטער קעגן די סאוועטן. די סאוועטישע זעלבסט-מארד ראטע איז געווען פינף מאל העכער ווי די אמעריקאנער. צו פארשטיין מער איבער די סאוועטישע מיליטערישע באזעס און טאקטיקן האב איך געליינט די ווערק פון וויקטאר סאוואראוו, א סאוועטישע מיליטערישע אינטעליגענץ מאיאר וועלכע האט דעפעקטירט צו די מערב וועלט. די שווערסטע איז געווען צו לייענען בלעטער פון די 'עונג שבת ארכיוון' וואס עמנואל רינגלבלום האט באהאלטן אין די מילך-קאניסטערן פאר די געטא אויפשטאנד (איך בעהט דער וואס האט געמאכט די pdf אויב ער קען ביטע פארריכטן די typo ביי זיי נאמען - געטייפט אן 'א' אנשטאט אן 'ע' - די typo שטערט מיך זייער אבער איך האב עס עפעס נישט געקענט פאררעכטן אויף וועבזייטל. די אנדערע typos שטערן נישט אזוי).
5.איך האב נישט געהאט די גאנצע מעשה אין קאפ ווען איך האב אנגעהויבן שרייבן. איך האב עס געטוישט עטליכע מאל, און אפילו ארויסגעווארפן גאנצע קאפיטלעך. די סוף האט אויך געדארפט זיין אנדערש (איתמר לעוו'ס פרשה האט זיך געדארפט ענדיגן אנדערש, און אלישייב האט געזאלט פארבלייבן א רוסישע אינטעליגענץ אפיציר) אבער איך האב געזעהן אז די לייענער ווילן א 'העפי ענדינג' האב איך עס געטוישט. מ'קען דאך נישט מצער זיין אזויפיל אידן אויף איין מאל.
וואלטיער האט געשריבן:
א גרויסן יישר כח פאר אלע וואס האבן מיך אלץ געמוטיגט מיט ווארעמע ווערטער, וואך נאך וואך. איך פארשטיי די נייגער אין ווילן וויסן ווער 'וואלטיער' איז, אבער צוליב סיבות קען איך נישט מגלה זיין (אבער ס'איז דא א קליינע טיפ אין איינס פון די פאלגנדע ענטפערס). איין זאך קען איך יא זאגן אז איך קום פון א משפחה פון שרייבערס.
פרובירן צו ענטפערן דאס וואס עטליכע האבן געפרעגט:
1.איך האב נישט קיין אנדערע ניק. איך האב קיינמאל נישט פריער געשריבן אויף אייוועלט, און קיינמאל אונטער אן אנדערן ניק. אויך האב איך נישט קיין פלאן צו שרייבן אויף ווייטער.
2.די מעשה איז א היסטארישע פיקציע, און די צוועק פון שרייבן אין די קלאס פון פיקציע איז צו דערציילן היסטאריע און עס מאכן אינטערעסאנט און באלערנד אין די זעלבע צייט. דער שרייבער פון א היסטארישע פיקציע נעמט אקטועלע געשעענישן און אשטאט עס צו שרייבן ווי א היסטאריקער אדער דשורנאליסט לייגט ער אריין א פיקטיווע כאראקטער, געווענטליך א העלדישע פיגור, און לאזט יענעם דורכמאכן די היסטארישע מאמענטן אין אן אקטיוון וועג, כאילו דער פיגור וואלט דארט געווען און געהאט א ראלע אין די געשעענישן. למשל, איך האב געוואלט אז מישא זאל נישט נאר דורכלעבן די צוזאמפאל פונעם בערלינער וואנט, נאר אויך האבן א דירעקטע האנט דערין. דערנאך האט ער געזאלט באקומען א פארפאניקטע רוף פון מיסטער אדאמאוו, בעטנדיג ער זאל פארניכטן אלע פיילס אין די שטאזי ארכיוון וואס ווייזן אויף זיין ראלע אלץ שפיאן. דאס איז אלעס היסטאריש באזירט. נאך די צוזאמפאל פונעם וואנט זענען געווען מאסיווע פאלקס פראטעסטן אינדערויסן פון די שטאזי הויפטקוואטיר, און די אגענטן אינעם בנין זענען געווען פארנומען פאר עטליכע טעג צו פארניכטן שטאזי רעקארדס. די פאראייניגטע רעגירונג האט שפעטער פרובירט צוזאמצושטעלן די צוריסענע רעקארדס פאר זייערע היסטארישע ארכיוון און פארן מוזעאן. פון וולאדימיר פוטין זענען טאקע פארבליבן דאקומענטן פון זיינע יארן אלץ בערלינער ק.ג.ב אגענט, זעהט אויס ווייל מישא האט זיי נישט פארניכטעט.
3.די טרייבע צו פארענדיגן איז געקומען פשוט ווייל איך האב אן אמת'ע פארגעניגן ווען אנדערע האבן הנאה פון מיין שרייב ווערק.
4.מיין באקאנטשאפט מיט רוסישע קולטור קומט פון צוויי זאכן: 1), איין זייט פון מיין משפחה קומט פון די סאוועטן. איך בין א שטאלצער בוכארער . רוב ווייסן נאר איבער די אידן פון אוזבעקיסטאן צוליב ר' יום טוב עהליך זצ"ל און זיינע צוויי ניגונים - יאקאב, און סאמארקאנד. רוב ווייסן נישט מיט וואספארא מסירות נפש די אידן דארט האבן געלעבט אונטער די סאוועטן. 2), איך האב געטוען אסאך (אסאך!!!) פארשונג. שעות פון לייענען ביכער, היסטארישע דאקומענטן, און נאך. איך האב זיך ערשט אנגעטראפן מיט די קאנצעפט פון דעדאוושינע (dedovshina) אין א בוך דורכן רוסישן דשורנאליסט ארקאדי באבטשענקא, וועלכער האט געדינט אין ביידע טשעטשניער מלחמות. איך האב געפארשט דערין צו זעהן אויף ווי ווייט דאס אפעקטירט די מיליטער (ווייל די אמעריקאנער האבן אויך 'העיזינג' פראקטיקן אויף מיליטערישע באזעס). איך האב געטראפן אן אלטער סי.איי.עי. רעפארט אין וועלכע זיי זוכן צו פארגלייכן די מאראל שטאפלען און זעלבסט-מארד ראטעס פון די אמעריקאנער מיליטער קעגן די סאוועטן. די סאוועטישע זעלבסט-מארד ראטע איז געווען פינף מאל העכער ווי די אמעריקאנער. צו פארשטיין מער איבער די סאוועטישע מיליטערישע באזעס און טאקטיקן האב איך געליינט די ווערק פון וויקטאר סאוואראוו, א סאוועטישע מיליטערישע אינטעליגענץ מאיאר וועלכע האט דעפעקטירט צו די מערב וועלט. די שווערסטע איז געווען צו לייענען בלעטער פון די 'עונג שבת ארכיוון' וואס עמנואל רינגלבלום האט באהאלטן אין די מילך-קאניסטערן פאר די געטא אויפשטאנד (איך בעהט דער וואס האט געמאכט די pdf אויב ער קען ביטע פארריכטן די typo ביי זיי נאמען - געטייפט אן 'א' אנשטאט אן 'ע' - די typo שטערט מיך זייער אבער איך האב עס עפעס נישט געקענט פאררעכטן אויף וועבזייטל. די אנדערע typos שטערן נישט אזוי).
5.איך האב נישט געהאט די גאנצע מעשה אין קאפ ווען איך האב אנגעהויבן שרייבן. איך האב עס געטוישט עטליכע מאל, און אפילו ארויסגעווארפן גאנצע קאפיטלעך. די סוף האט אויך געדארפט זיין אנדערש (איתמר לעוו'ס פרשה האט זיך געדארפט ענדיגן אנדערש, און אלישייב האט געזאלט פארבלייבן א רוסישע אינטעליגענץ אפיציר) אבער איך האב געזעהן אז די לייענער ווילן א 'העפי ענדינג' האב איך עס געטוישט. מ'קען דאך נישט מצער זיין אזויפיל אידן אויף איין מאל.
וואלטיער האט געשריבן:
א גרויסן יישר כח פאר אלע וואס האבן מיך אלץ געמוטיגט מיט ווארעמע ווערטער, וואך נאך וואך. איך פארשטיי די נייגער אין ווילן וויסן ווער 'וואלטיער' איז, אבער צוליב סיבות קען איך נישט מגלה זיין (אבער ס'איז דא א קליינע טיפ אין איינס פון די פאלגנדע ענטפערס). איין זאך קען איך יא זאגן אז איך קום פון א משפחה פון שרייבערס. wow! איך האב נישט געגלייבט וואלטיער וועט קומען מן ההר אל העם פארענטפערן מיינע שאלות! אן עקסטערן ייישר כח!
באזירט אויף די ווערטער פאבריק וואס דו האסט דא אויפגעשטעלט ("דעפא""נעפע" ווער געדענקט וואו עס שטייט? ועוד) וואלט איך געזאגט אז דו ביזט אן אייניקעל פון ר" סענדער דייטש
פרובירן צו ענטפערן דאס וואס עטליכע האבן געפרעגט:
1.איך האב נישט קיין אנדערע ניק. איך האב קיינמאל נישט פריער געשריבן אויף אייוועלט, און קיינמאל אונטער אן אנדערן ניק. אויך האב איך נישט קיין פלאן צו שרייבן אויף ווייטער.
א ליינער ביזטו יא?
2.די מעשה איז א היסטארישע פיקציע, און די צוועק פון שרייבן אין די קלאס פון פיקציע איז צו דערציילן היסטאריע און עס מאכן אינטערעסאנט און באלערנד אין די זעלבע צייט. דער שרייבער פון א היסטארישע פיקציע נעמט אקטועלע געשעענישן און אשטאט עס צו שרייבן ווי א היסטאריקער אדער דשורנאליסט לייגט ער אריין א פיקטיווע כאראקטער, געווענטליך א העלדישע פיגור, און לאזט יענעם דורכמאכן די היסטארישע מאמענטן אין אן אקטיוון וועג, כאילו דער פיגור וואלט דארט געווען און געהאט א ראלע אין די געשעענישן. למשל, איך האב געוואלט אז מישא זאל נישט נאר דורכלעבן די צוזאמפאל פונעם בערלינער וואנט, נאר אויך האבן א דירעקטע האנט דערין. דערנאך האט ער געזאלט באקומען א פארפאניקטע רוף פון מיסטער אדאמאוו, בעטנדיג ער זאל פארניכטן אלע פיילס אין די שטאזי ארכיוון וואס ווייזן אויף זיין ראלע אלץ שפיאן. דאס איז אלעס היסטאריש באזירט. נאך די צוזאמפאל פונעם וואנט זענען געווען מאסיווע פאלקס פראטעסטן אינדערויסן פון די שטאזי הויפטקוואטיר, און די אגענטן אינעם בנין זענען געווען פארנומען פאר עטליכע טעג צו פארניכטן שטאזי רעקארדס. די פאראייניגטע רעגירונג האט שפעטער פרובירט צוזאמצושטעלן די צוריסענע רעקארדס פאר זייערע היסטארישע ארכיוון און פארן מוזעאן. פון וולאדימיר פוטין זענען טאקע פארבליבן דאקומענטן פון זיינע יארן אלץ בערלינער ק.ג.ב אגענט, זעהט אויס ווייל מישא האט זיי נישט פארניכטעט.
דעם חלק פון די מעשה פעלט, צו וואלסטו מיטגעטיילט אביסל ביהיינד דע סינס וויאזוי די מעשה וואלט געקענט גיין, דרעפט קאפיטלעך וואס איז נישט אריין? ( אישי איז אויך גוט)
3.די טרייבע צו פארענדיגן איז געקומען פשוט ווייל איך האב אן אמת'ע פארגעניגן ווען אנדערע האבן הנאה פון מיין שרייב ווערק.
4.מיין באקאנטשאפט מיט רוסישע קולטור קומט פון צוויי זאכן: 1), איין זייט פון מיין משפחה קומט פון די סאוועטן. איך בין א שטאלצער בוכארער . רוב ווייסן נאר איבער די אידן פון אוזבעקיסטאן צוליב ר' יום טוב עהליך זצ"ל און זיינע צוויי ניגונים - יאקאב, און סאמארקאנד. רוב ווייסן נישט מיט וואספארא מסירות נפש די אידן דארט האבן געלעבט אונטער די סאוועטן. 2), איך האב געטוען אסאך (אסאך!!!) פארשונג. שעות פון לייענען ביכער, היסטארישע דאקומענטן, און נאך. איך האב זיך ערשט אנגעטראפן מיט די קאנצעפט פון דעדאוושינע (dedovshina) אין א בוך דורכן רוסישן דשורנאליסט ארקאדי באבטשענקא, וועלכער האט געדינט אין ביידע טשעטשניער מלחמות. איך האב געפארשט דערין צו זעהן אויף ווי ווייט דאס אפעקטירט די מיליטער (ווייל די אמעריקאנער האבן אויך 'העיזינג' פראקטיקן אויף מיליטערישע באזעס). איך האב געטראפן אן אלטער סי.איי.עי. רעפארט אין וועלכע זיי זוכן צו פארגלייכן די מאראל שטאפלען און זעלבסט-מארד ראטעס פון די אמעריקאנער מיליטער קעגן די סאוועטן. די סאוועטישע זעלבסט-מארד ראטע איז געווען פינף מאל העכער ווי די אמעריקאנער. צו פארשטיין מער איבער די סאוועטישע מיליטערישע באזעס און טאקטיקן האב איך געליינט די ווערק פון וויקטאר סאוואראוו, א סאוועטישע מיליטערישע אינטעליגענץ מאיאר וועלכע האט דעפעקטירט צו די מערב וועלט. די שווערסטע איז געווען צו לייענען בלעטער פון די 'עונג שבת ארכיוון' וואס עמנואל רינגלבלום האט באהאלטן אין די מילך-קאניסטערן פאר די געטא אויפשטאנד (איך בעהט דער וואס האט געמאכט די pdf אויב ער קען ביטע פארריכטן די typo ביי זיי נאמען - געטייפט אן 'א' אנשטאט אן 'ע' - די typo שטערט מיך זייער אבער איך האב עס עפעס נישט געקענט פאררעכטן אויף וועבזייטל. די אנדערע typos שטערן נישט אזוי).
wow! wow! wow! אונזער הכרת הטוב געפילן איז נערוואס ארויף 500 שטאפלען! דער באשעפער זאל דיך מהנה זיין אלף פעמים ככה! און אלץ מתן שכרה בצידה ביזטו נערוואס דערהויבן געוווארן צום העכסטן מיליטערישן ראנק אין די אמעריקאנער מיליטערchairman of the Joint Chiefs of Staffדו ערזעצט גענעראל מארק מילי עפעקטיוו עמידיעטלי! דו באקומסט די ברירה אים צו נעמען אלץ דיין סארדזשענט (אופס... האסט דאך א סאוויעטישע אפשטאם שוין את הנעשה אין להשיב) מזל טוב!
5.איך האב נישט געהאט די גאנצע מעשה אין קאפ ווען איך האב אנגעהויבן שרייבן. איך האב עס געטוישט עטליכע מאל, און אפילו ארויסגעווארפן גאנצע קאפיטלעך. די סוף האט אויך געדארפט זיין אנדערש (איתמר לעוו'ס פרשה האט זיך געדארפט ענדיגן אנדערש, און אלישייב האט געזאלט פארבלייבן א רוסישע אינטעליגענץ אפיציר) אבער איך האב געזעהן אז די לייענער ווילן א 'העפי ענדינג' האב איך עס געטוישט. מ'קען דאך נישט מצער זיין אזויפיל אידן אויף איין מאל.
וואלטיער האט געשריבן:
א גרויסן יישר כח פאר אלע וואס האבן מיך אלץ געמוטיגט מיט ווארעמע ווערטער, וואך נאך וואך. איך פארשטיי די נייגער אין ווילן וויסן ווער 'וואלטיער' איז, אבער צוליב סיבות קען איך נישט מגלה זיין (אבער ס'איז דא א קליינע טיפ אין איינס פון די פאלגנדע ענטפערס). איין זאך קען איך יא זאגן אז איך קום פון א משפחה פון שרייבערס.
זייער הנאה געהאט צו לעיזן אייער זעלטענע ווערק. בפרט די אומבאקאנטע קאנצעפטן אינערהאלב די מזרח רוסישע ראסע.
אלץ איינער וואס האט דורכגעליינט ביידע בענדער ׳סאמארקאנד׳ פון הרב זאלצער, איז עס געווען א באזונדערע געשמאק.
כ׳וועל אייך זאגן דעם אמת אז איך האב כמה פעמים חושד געווען אז איר טוהט עס טרענסלעיטן פון א ענגליש ביכל, היות איר האט געהאט פילע ווילד פרעמדע מושגים, למשל: ווער עס געדענקט נאך די שוי שאך שפיל פון מישא, אנהייב פון זיין קאדענץ אינעם אפיצירן לאגער, ווי דער האט צוזאמגעווארפן ידיעה און אלוועטליכע נושאים, וועלכע מען לערנט נישט ביי אונז אין חדר…
וגם אסאך פון אייערע לשונות זענען בכלל נישט אזוי גאנגבאר ביי אונז, געוויסע אלט פארצייטישע אידישע, און געוויסע פון ענגליש איבערגעטייטשט, למשל ׳מיזרעבעל׳ וכדומה. אבער עס האט צוגעגעבן א זעלטענע רייכקייט צו די גאנצע געשיכטע.
די צוזאמגעוועבכעטץ פון די קיוועלע לעוו איז זייער זיס, אבער אביסל קורץ, היות די ליינער דענקט נאך קוים די הייסע בענקשאפט פון איתמר צו אים, וואלט עס געדארפט זיין א טראפעלע מער, צוריק צו ברענגן די ליינער צו יענע פארלוירענע מאמענטן. עס זיך עס געשפירט ווי דער שרייבער האט זיך שוין דא אביסל געאיילט.
בנוגע די שלוס פון די מעשה איז עס זייער שטארק די ענדע לגבי מישא ווי ער האט זיך אפגעשאקלט פון אלעס און אלעמען און אפגעטראגן צו זיין ווארעמע בוכארישע פאמיליע אין ארץ ישראל אויסלעבן ווי א ערליכע איד, עס איז זייער גוט אז עס איז נישט שטארק אויסגעשמועסט געווארן, ווי צו לאזן פארן דמיון פונעם ליינער זיך אליין׳ס לאזן שפינען די ווארעמע ענדע.
הכלל עס קומט זיך אייך א מעדאל פאר די הנאה וואס איר האט אונז בחנם צוגעשטעלט.
