עומד מן הצד האט געשריבן:
איי וויי וויי.... און דאס איז שוין VIP...
בעסער אזוי:
אין א קליין הייזקעלע אין צענטער פון שטאט וואוינט זיך א באשיידענע ערליכע פאמיליע, נוח למקום ולבריות, שמם הטוב הולך לפניהם... דאס גאנצע ארום, אלע שכינים פון נאנט און פון ווייט, ווייסן צו זאגן אז ביי משפחת ******, קען מען אייביג בארגן א פלעשל מילך, אדער א דאזען אייער.. און ווי אויך וועלן זיי אייביג גרייט זיין אוועקצושיקן א מיידעלע פון שטוב זאל גיין בעביסיטן דעם שכן... ''קע''ה, כ'האב ב''ה גענג העלפ ביי מיר אין שטוב.. ס'מיר א זכי' אז מיינע קינדער קענען טוען מצות און העלפן אנדערע'' וועט זיך בעסרל'ס מאמע כסדר אויסדרוקן מיט א זעלטענע רואיגקייט און פריינטליכקייט...
יא, מיין מאמע איז א צדיקת אין פולן זין פון ווארט
און טאקע אין אט דער פאמאליע איז בעסער'ל אויפגעוואקסן און ערצויגן געווארן, און גאר געבוירן געווארן אלץ דער בכור, וואס מיט איהם האט זיך אנגעהויבן ציען ווייטער דאס תמימות און ישרות וואס איז געווען ווי אריינגעבויעט ביי זיי אינדערהיים...
נאופס, ווייט נישט קיין בכור
דער טאטע זיינער איז טאקע געווען א זעלטן תמימות'דיגער בעה''ב, עוסק געווען על המחי' ועל הכלכלה מיט'ן גרעסטן ערליכקייט און איידעלקייט וואס נאר שייך, ער האט נישט געהאט קיין גרויסע השגות, שוין אפגערעדט בגשמיות.. נאר אפי' ברוחניות, ער האט פרובירט דאס בעסטע וואס ער האט געוואוסט און פארשטאנען, און ווי אויך האט ער פרובירט מיט אלע כוחות מחנך צו זיין דעם קליין בעסי וואס דאס מח זיינער איז איהם אלץ פאראויסגעלאפן מיט א 2 3 מינוט...
אין גשמיות ביזסטו גערעכט, אבער נישט אין רוחניות. מיין טאטע איז א געוויסער סארט כלי קודש אויב מען קען עס אזוי אנרופן. גראדע קען ער פיין לערנען אויך
ס'געווען א נארמאלער ערשיינונג צו זעהן בעסי'ן אריינרארלן אין ביהמ''ד פארסאפאטערהייט, ווען פון אונטער איהם שלעפט זיך נאך מיט אזוינע קצת שנעלע טריט דער פאטער זיינער, וואס האט פיינעלי געענדיגט דעם קעטש שפיל ביי די טויערן פונעם ביהמ''ד... און נאך פאר וואס ווען איז שוין מעכי פארנומען געווארן מיט עפעס פיבערהאפטיג'ס, און זיך געטראפן אינעם צענטער פונעם קופקע מיט זיינע רויטע פלאמעדיגע בעקעלעך וואס זענען איהם טיילווייז באדעקט געווען פון זיינע פייער רויטע שפרונגעדיגע פיאה'לעך...
געווען איז ער אלץ פון די סארט אינגעלעך וואס האבן זיכער געמאכט אז דער משמש שענקט איהם עפעס ספעציעלע אויפמערקזאמקייט.. דאס פשוט'ער שאקל מיט'ן קאפ וואס יעדעס אינגעלע באקומט פונעם משמש ווען דער טאטע גייט צו זאגן ''גוט שבת'', איז איהם נישט גענוג געווען... צומאל האט ער אויפגעפיקט די אטענשאן ווען ער האט געשיקט דעם קליינעם מעכי זאל בעטן א צווייטע לאלי פאפ פונעם קענדי מענטש, און ווי נאר דער גוטהארציגער משמש האט באמערקט דעם קריים איז ער תיכף צוגעקומען שאקעלנדיג איינס בעפאר די מיטעלסטע פינגער ימין ושמאל, וועלנדיג זאפארט אפשטעלן די גניבה און ברענגען די קעיס צו גרעכטיגקייט... ווער געדענקט דעניש ווען בעסי האט מכבד געווען דעם קליינעם פאלעקס זאל איהם געבן א פרי טואר מיט'ן וועגעלע וואס דער ספרים פאקער ניצט מסדר צו זיין די ספרים אין ביהמ''ד...
בקיצור... דער בעסי איז געווען קע''ה א לעבעדיג קינד.. אדער ווי מ'רופט עס ביינונז ''א געזונט קינד קע''ה''... און האט גאר באקוועם און גוטמוטיג געריטן אויף דאס תמימות און באשיידענקייט פונעם טאטע'ן זיינער...
טאטעלי אףף.. איך בין געווען דירעקט א שטיל קינד אין ביהמ"ד, אפילו היינט צוטאגס בין איך היבש א צוריקגעצויגענער אין שוהל
ווען בעסי איז אונטערגעוואקסן, האט זיך איהם דאס רעדל אביסעל ארומגעדרייט, די קאפלעקס און הרגשים האבן זיך איהם אנגעהויבן דעוועלעפן, און פונעם קליינעם לעכטיגן זארגלאזער בעסי איז אויסגעוואקסן אן הויעכער רויטליכער פארמאכטער בחור, וואס האט ביי זיך אין קאנטע גאנצעטע טיפע חשבונות און מגילות אויף יעדער וואס טוישט נאר אמאל א ווארט מיט איהם....
היבש ווייט פונעם מציאות
גאנץ פלייסיג געלערנט, און אזוי ווי ער האט דאך געהאט גאנץ א פיין קעפל אויכעט, האט דאס איהם געגעבן א פיינע נאמען אין ישיבה... זיינע חברים האבן הנאה געהאט פון איהם טראץ זיינע טיפע הרגשים וואס האט איהם צומאל געקענט מאכן אויסקוקן היפש קאמפלאצירט... זיינע נאנטע חברים אידאך אפגערעדט אז מיט זיי האט ער געקענט פארברענגען שעות רצופות שמוסענדיג פון אלץ און אלעם, ווייל מיט זיי איז ער דאך געווען אפען מיט זיינע מחשבות, און אדרבא.. דארט האט ער געטראפן א גוט מקום ווי ארויסצורעדן זיינע אלע שלעכטע הרגשים און קאפלעקס'ן וואס האבן זיך איהם געבויעט משכ'ן טאג...
אבער אז מ'מאכט דעם ס''ה.. זעהט מען אז נאך אלעם איז זיין פעיווארעט טאפיק אייביג געווען ''פאליטיק''... איי איי איי... ווען מ'טראכט נאר צוריק און מ'דערמאנט זיך וויאזוי ס'האט אויסגעזעהן אן עלעקשאן דעי אין ישיבה.. בעסי האט זיך ארומגעדרייט פאר'שיכור'ט, ער האט זיך נישט אפגעהאלטן פון אפען ארויסווייזן זיין שנאה צו יעדער וואס האט נאר געטראכט אז אבאמא וועט אווערפעפארמען ראמני און וועט געווינען ריעלעקשאן... כאטש וואס געווענליך האט ער זיך נישט געזיכט צופיל צו האבן מיט די געזעלשאפט, ווייל ווי געזאגט האט עס איהם אריינגעשלעפט און קאמפלאצירטע מחשבות און הרגשים מיט וואס ער איז נישט געווען אזוי באקוועם זיך צו טרעפן, איז אבער אלעס פארשוואונדען געווארן ווען ס'געקומען צו פאליטיק... בעסי איז געשווימען דערון און פארציקט יעדעם וואס איז איהם געשטאנען אין וועג אוואו דער קראקאדייל וואס זיצט און הויערט נאך זיין קרבן דארט בחוף הים...
זאג, דו האסט געלערנט מיט מיר אין ישיבה?? יאפ, ביי פאליטיק בין איך געווען דער ראש המדברים. געדענק איך ווי מיין מגי"ש איז צוגעקומען צו מיין קופקע א נאכט פאר די 2012 וואלן און ער זאגט מיר מיט א שמייכל "אלעס פיין און וואויל, נאר נישט נעמען צום הארצן.." איך האב עס אנגענומען ווייל איך האב געוויסט אז ער גלייכט אויך די אמעריקאנע פאליטיק, ער האט עס אפילו נישט פרובירט צו באהאלטן
ב"ה היינט צוטאגס איז שוין פאליטיק נישט די זאך וואס פארנעמט די אויבנאן ביי מיר, הגם איך גלייך עס שטארק
בדרך כלל פרובירט ער צו זיין נזהר בכבוד חברים, ער פרובירט טראכטן פון יענעם דאס מערסטע וואס שייך... אבער אויב וועט זיך איהם מאכן בשוגג צו באונס אז ער וועט א פליק טאן א צווייטן, וועט איהם שויניש פאסן איבערצובעטן, נאר ער וועט ליבערשט צוגיין מיט ברייט פארשפרייטע לעפצן אנכאפענדיג די שפיץ פון יענעמ'ס הויקער, און וועט זאגן ''כ'האף האסטעך נישט באליידיגט... כ'אגאניש געמיינט...'' ( אנטשולדיגט!... דאס האסטע געברויכט טראכטן איידער די האסטעך געעפענט דיין גרויס מאל... די מיינסט טאקע יענער האט דיר מוחל געווען דזשאסט ביקאס די האסט זיך באוואוזען צונעם מיט דיינע געלע ציין און א שמייכל געטאן?... זיי מוחל גיי בעט איהם איבער כדת של תורה, און זייזעך מקבל על העתיד א קבלה טובה צו טראכטן בעפאר א דיבור גייט ארויס פון מויל... א דיבור קעמען נישט צוריקציען!... איימסארי... כ'אגאניש געמיינט...
)
ער לעבט מיט עפעס א געוויסע רואיגקייט אז ער איז אין קאנטראל אויף זיך... און ווי ער דרוקט זיך אויס כסדר ''כ'בין עפעס היינט געבוירן געווארן?..'', אדער ''מיר וועסטע נישט פארקויפן דיין גארביטש, זיך דיר ביטע א צווייטן...'', און דאס קומט אלץ תוצאה פון זיין זעלטענע בטחון וואס ער האט אין זיך אליינס, וואס האט זיך איהם מעגליך אויפגעבויעט דורכאויס די ישיבה יארן ווען ער האט אזויפיל זיך גערעגט אויף די וועלט, ביז ער איז געקומען צום החלטה אז ס'פשוט נישטא קיין צווייטע ברירה נאר זיך אליינס אוועקשטעלן און אליינס טאן וואס מ'האט צו טאן...
אזוי אויך וועט ער זיך שפירן כסדר ווי זיינע ארומיגע גלייכן איהם עפעס אויסטערליש שטארק, און יעדער איז אייביג גרייט צו הערן פון איהם עצה ותושי'... כאטש וואס ער פאר זיך וועט קיינמאל מקבל זיין פון יענעם... גראדע... וועט ער יא געבן א געוויסע אימפרעשאן אויסערליך ווי כאילו ער הערט אויס יעדעם, אבער ביי זיך אין הארץ וועט אלעס זיין מופרך מעיקרא, און דאס גאנצע אויסהערן יענעם אידאך אויך נאר א תוצאה פון דאס שטארקע נאמנות וואס ער האט אין זיך, טראכטענדיג, אז אויב וועל איך איהם אויסהערן וועטעך עס יענעם געבן א גוטע געפיל... נו... וואס טוט מעניש מחי' צו זיין א איד...
אבער דאס איז אלעס געזאגט געווארן ווען ס'קומט צו פריוואטע ענינים, א שטייגער ווי שלום בית/ביזנעס/ אידישקייט וכדו', אבער ווען ס'קומט סתם צו פארברענגען און קוואקענען וועט בעסי זיין די בעסטע אדרעסס... כהיום האט ער זיך שוין אויסגעלערנט זיך נישט צו צוטוען מאכן פון יענעם... ער האט שוין לאנג אויפגעגעבן און פארברענט די גרויסע מגילות און חשבונות וואס פלעגט איהם זיין חרות על ליבו... ער איז ווייט נישט פון דעי וואס פארגינען זיך נישט דעם טאג, ער פארשטייט גוט חובתו בעולמו, און אזוי אויך פארשטייט ער גוט אז א מענטש האט די רעכט און דארף זיך כסדר אויסבלאזן און הנאה האבן כ''ז מ'טוט נישט קיין עבירות חלילה...
ווי געזאגט איז זיין שמחת החיים עפעס נעקסט לעוול... ער לעבט און מאכט מטעמים מיט וואס נאר שייך.. צו זאל עס זיין א שטיקל היסטאריע פון וואשינגטאן וויאזוי ער האט באזיגט די בריטישע.. אדער גאר א שווער שטיקל תוס' אין מס' יבמות, וואס דאן וועט דער פוקידי ה' ישרים משמחי לב ארויסקומען במלוא מובן המילה... אלץ תוצאה דערפון וועט ער קענען שנעל מאכן טעותים, און אזוי אויך געבן שנעלע און ווילדע מאוו'ס, ס'געווען א ווייטאג צוצוקוקן יענעם אינדערפרי ווען בעסי האט אריינשפאצירט מיט'ן נייעם ביבער הוט אין ביהמ''ד, און אזוי בינו לבינו זיך טענה'נדיג איבער א שווער שטיקל פמ''ג, האט זיך איהם דאס קאווע אויסגעגאסן טאקע גראד סמוך ונראה צום הוט, און מיט א שנעלקייט זיך צופירט און אינוואדירט די פילצאליגע פראכטפולע הארעלעך וואס זענען נאך אקאורשט געשטאנען בקומה זקופה בעדקנדיג דעם גאנצן הוט מיט אזא סאמעטענעם גלאנץ....
אויבענאויף קוקט אויס אז בעסי איז א געשמאקע סוקסעספולע 6'ער וואס האט נאך א היפש ביסל צו ארבעטן און זיך אויסבעסערן....
היבש שטארק צוגעטראפן מיט דעם שטיקל אנאליז. נישט ממש, אבער זיך היבש געטראפן ביי א שיינע פאר ליינס
אויסזעהן:
אין די מיטעלע צוואנציגער יארן, ווי געזאגט איז ער א שטארק רויטער, און פארשטייט זיך אז דאס בארדע איז איהם אויך נישט פארשוינט געווארן, און ס'האלט איהם טאקע איצט אינמיטן ארויסשפראצן א הערליך קאליר רויט בארד... כאטש וואס ער איז ווייט פון סיסטעמאטיש, וועט ער אבער יא געבן א אויסערליכע אויסזעהן ווי א היפש צוזאמגענומענער מענטש... זיינע קליינע סלינקי פיאה'לעך וועט ער כסדר פרובירן שלעפן אויף אראפ מיט'ן האפענונג אז מיט דעם וועט ער באוועגן דעם סלינקי ער זאל אויפהערן אזויפיל ארומשפרינגען און זיך אביסל אויסגראדן און עטוואס מער באדעקן די היפש פולע רויטליכע באקן... אבער צום באדויערן, וויפיל ער פרובירט און ס'דאכצעך איהם שוין אפילו צומאל סוף טאג אז ער האט עטוואס געווינען און אביסל אראפגעברענגט דעם שפריגענדיגן פראדוקט, וועט ער אבער דעם נעקסטן אינדערפרי צוריק אויפשטיין צום פאקט אז במשכ'ן נאכט האט זיך אלעס צוריקגעשטעלט און פארקריפלט כדמיעקרא...... ליצנות אין א זייט געלייגט... בעסי איז פון אונזערע טייערער סאטמערע אינגעלייט.. אזוינס וואס די רבי ז''ל וואלט אנגערופן בימיו ''מיינע ערליכע בעלי בתים''...
טאקע אין די מיטעלע צוואנציגער אבער גארנישט מיט רויט צוטון. נישט הויעך, מער צו די נידעריגע זייט. מען קען זאגן אז מיין פיאות איז היבש סלינקי. איך צזאמגענומען?! זאג עס פאר מיין ווייב.. גראדע גיי איך נישט קיין ביבער הוט
גארנישט פערזענליך, ס'איז אלץ הוילע פאנטאזיע'ס ממש.