איך מיין אז ס'איז יעצט די ריכטיגע צייט פאר מיר צו שרייבן אין דעם אשכול.
האלטנדיג קוים עטליכע וואכן איידער מיין זוהן שליט"א גרייט זיך אויפצושטעלן א בית-נאמן בישראל, ווערנדיג אן איידעם ביי איינע פון די חשוב'ע דיינים אין ארץ-ישראל און אריינקומענדיג אין א ריין תורה'דיגע שטוב, דארף איך זיך דא אפשטעלן און שרייבן.
מיט דריי יאר צוריק וואלט קיינער נישט גע'חלומ'ט אז ער גייט נאך ארויסנעמען די הוראה, דורכלערנען רוב פון ש"ס, וואקסן און בליען לשם ולתפארת צו זיין איינע פון די חשוב'סטע בחורים אין ישיבה. קיינער וואלט אים נישט אנגעקוקט.
אין פאקט, האט ער באקומען א לא נתקבל צו ישיבה גדולה און קיין איין ישיבה האט אים נישט געוואלט אנקוקן. ווען מען האט געפרעגט די קושיא, "ווי אזוי ווארפט מען זיך מיט א אידיש נפש", איז געווען די תירוץ "ס'וועט סיי ווי גארנישט זיין פון אים"... קיינער האט זיך נישט געקענט פארשטעלן וואספארא שיינער בוים באהאלט זיך אונטער אים, א נפש וואס טויזנטע עלטערן וואלטן זיך געוואונטשן צו האבן אלס זייער קינד.
איין ארגאניזאציע איז געווען וואס האט געארבעט און פלייסיג געארבעט, נישט גערוהט ביז ער האט געפינען א ישיבה, א שיינע ישיבה פון די מפורסמות אין אמעריקע. דאס איז געווען "עזר לישיבות",זיי האבן באגלייט פיזיש און גייסטיש און געהאלפן אין צייט פון נויט.
א דאנק זיי איז מיין זוהן אויסגעשטיגן אלס א פעטענוצאלע רב בישראל (אויב ער וועט ווייטער זיצן און לערנען), א בחור וואס מען האט אים צוכאפט אין שידוכים (ער איז היינט 18 יאר), מיט א שם טוב פונדערנאנט און פונדערווייט.
איך קען נישט טראכטן וואס וואלט געווען אויב נישט עזר לישיבות. איך קען נישט און איך וויל נישט טראכטן.
גלויבט מיר, ווען מיר האבן באקומען דעם "לא נתקבל", ביי מיר אין שטוב איז געווען תשעה-באב ממש, מען קען זיך נישט פארשטעלן. איך האב דעמאלס געזאגט פאר מיין ווייב, "נעם דעם צעטיל, פרעים עס און לייג עס אוועק, עס וועט נאך צונוצקומען". דעם צעטיל ליגט ביי מיר אוועקגעלייגט און איין טאג וועל איך נאך פאכען מיט דעם צעטיל אין דער הייך. ווען דער בחור וועט האבן אי"ה א תורה'דיגע פאסטן און ער וועט זיך אוועקשטעלן רעדן פאר צובראכענע עלטערן, אדער פאר עזר לישיבות זעלבסט, וועט ער דעם צעטיל אויפהייבן הויך און ווייזן, "קוקט, קוקט וואס איז אמאל געווען"... איר זאלט אייך קיינמאל נישט מייאש זיין פון א קינד.
פאר עזר לישיבות קען איך זאגן:איך ווייס נישט וואס עס וואלט געווען אן זיי.
