איך בין געזיצן געשפאנט פאר א האלבע שעה נאכאנאנד און געליינט מיט אינטערעסע די געשיכטע מיטן בעל תשובה וואס איז געראטעוועט געווארן מיט ניסי ניסים פון די שוידערליכע טעראר אטאקע ווי הונדערטע האבן צוריקגעגעבן זייער לויטערע נשמות און צוגעלייגט געווארן צום לאנגן ליסטע פון די טויזענטע קדושים הי"ד וואס זענען משך פון די היסטאריע פון כלל ישראל דערמארדעט געווארן דורך מערדער, בלויז פארן זיין א טייל פון די עם הנבחר
טרערן האבן פייכט געמאכט מיינע אויגן בשעת איך בין אריינגעשלעפט געווארן אין דעם שרעקעדיגן צושטאנד אין וואס אונזער בעל המעשה האט זיך געפונען, די טויט שרעק האט מיך אינגאנצן באנומען, ווי ער לויפט פאר זיין לעבן צוזאמען מיט זיין צוויי חברים וועם ער האט נישט געוואלט ח"ו איבערלאזן אליין צווישן די בארבארישע מערדער, וואס האבן געמאכט א בלוט באד פון א יעדע מענטש וועם זיי האבן דערגרייכט
די טעראר אטאקע פארגאנגענע שמחת תורה איז נישט עפעס צו וואס איך וויל צוריק טראכטן אדער הערן דערפון, אבער פאר די אויספיר פון די מעשה האט זיך געלוינט אנצוהייבן, דורך די שפאנענדע ערציילונג זעט מען אזוי סאך מאל די יד השם וואס האט געהיטן אויף אים, אבער זיין שטארקייט פון ווערן א פולשטענדיגע בעל תשובה וואס האט זיך אריינגעזעצט אין ביהמ"ד מיט זיין גמרא איז עפעס וואס האט מיר איבעראשט, קומענדיג פון אזא סארט אפשטאם איז עס א געוואלדיגע חידוש, נאכדערצו די פרייליכע ענדע אז ער האט חתונה געהאט. זאל דער אייבירשטער העלפן אז ער זאל אויפשטעלן א ערליכע יודישע שטוב
איך האב הערשט געליינט דעם ארטיקל פון הרב דוב קוק פון טבריה. איך האב דאס געליינט אין איין ציה און איך האב זייער שטארק הנאה געהאט. איך האב קיינמאל נישט געוואוסט פון דעם, און אויך די וועג ווי אזוי דאס איז געשריבן געווארן איז זייער ציענד און געשמאק צו ליינען.
