אימיגראציע באס טורס

צל עובר · זונטאג אקטאבער 09, 2022 1:33 pm

רעגענדיג האט געשריבן:

זיי מסביר פארוואס אויף עדעמס פלייצעס פאלט עס שווער און אויף די לאקאלע באאמטע אין אפסטעיט נישט.

דו האסט בכלל געליינט מיין תגובה?

נאר אויף שימחות · זונטאג אקטאבער 09, 2022 1:59 pm

רעגענדיג האט געשריבן:

יא יא, אבער אפילו לגבי עדעמס איז עס נאר א פראבלעם ווען אבאט שיקט עס, אבער ווען א דעמאקראטישע מעיאר פון טעקסאס שיקט קיין ניו יארק סיטי פי כמה פון אבאט איז פלוצלינג אלעס מסודר.

ווייל אבאוט וויל נישט רעדן מיט אים און עס ארגאניזירן ווי א מענטש

נאר אויף שימחות · זונטאג אקטאבער 09, 2022 2:01 pm

רעגענדיג האט געשריבן:

זיי מסביר פארוואס אויף עדעמס פלייצעס פאלט עס שווער און אויף די לאקאלע באאמטע אין אפסטעיט נישט.

כאף די פארשטייסט אז אפסטעיט קען הענדלען אסאך מער ווי די סיטי

תירוצים · מיטוואך מאי 25, 2022 2:04 pm

נאר אויף שימחות האט געשריבן:

רעגענדיג האט געשריבן:

יא יא, אבער אפילו לגבי עדעמס איז עס נאר א פראבלעם ווען אבאט שיקט עס, אבער ווען א דעמאקראטישע מעיאר פון טעקסאס שיקט קיין ניו יארק סיטי פי כמה פון אבאט איז פלוצלינג אלעס מסודר.

ווייל אבאוט וויל נישט רעדן מיט אים און עס ארגאניזירן ווי א מענטש

אוואס ?
געדענקסט נאך ווען מ׳האט געפרעגט פרעס סעקרעטערי פיער פארוואס מען האט נישט קיין דירעקטע קומיניוקאציע מיט עבאט? טשעק עס אויס

רעגנדיג · זונטאג יאנואר 30, 2022 9:15 pm

צל עובר האט געשריבן:

רעגענדיג האט געשריבן:

זיי מסביר פארוואס אויף עדעמס פלייצעס פאלט עס שווער און אויף די לאקאלע באאמטע אין אפסטעיט נישט.

דו האסט בכלל געליינט מיין תגובה?

יא

רעגנדיג · זונטאג יאנואר 30, 2022 9:15 pm

נאר אויף שימחות האט געשריבן:

רעגענדיג האט געשריבן:

יא יא, אבער אפילו לגבי עדעמס איז עס נאר א פראבלעם ווען אבאט שיקט עס, אבער ווען א דעמאקראטישע מעיאר פון טעקסאס שיקט קיין ניו יארק סיטי פי כמה פון אבאט איז פלוצלינג אלעס מסודר.

ווייל אבאוט וויל נישט רעדן מיט אים און עס ארגאניזירן ווי א מענטש

האט עדעמס בכלל פרובירט צו רעדן צו אים?

נאר אויף שימחות האט געשריבן:

רעגענדיג האט געשריבן:

זיי מסביר פארוואס אויף עדעמס פלייצעס פאלט עס שווער און אויף די לאקאלע באאמטע אין אפסטעיט נישט.

כאף די פארשטייסט אז אפסטעיט קען הענדלען אסאך מער ווי די סיטי

כ'האף דו פארשטייסט אז עראפלאנען נעמען אריין אסאך מער מענטשן ווי באסעס.

כ'האף דו פארשטייסט אז אויב די סיטי קען נישט הענדלען עטליכע טויזנט אימיגראנטן קען טעקסאס נישט הענדלען הונדערטער טויזנטער אימיגראנטן.

הכל הבל · מאנטאג מאי 14, 2018 10:02 pm

א ריכטער אין פלארידא ווארפט ארויס א לאוסוט וועלכע האט געזוכט צו בלאקירן פלארידא גאועורנאר ראן דסאנטיס פון קענען ווייטער נוצן סטעיט באשטימטע פאנדינג צו טראנפסארטירן אימיגראנטן

ער שרייבט אז עס איז צוליב טעכנישע פיילינג אישוס און אז די קלעגער האבן נישט געמאכט א קלארע קעיס פארוואס דסאנטיס איז די פאסיגע מענטש וועם מען קען קלאגן אין אזא קעיס און אויף פארפעהלט צו קלארשטעלן גענוי וואס עס זענען די קאנסטיטוציאנאלע טענות אקעגן די טראנפסארטן (צווישן די טענות זענען געווען אז די געזעץ ערליובט נישט צו נוצן די פאנדינג פאר טראנספארטאציע און בארבער סערוויסעס פאר אימיגראנטן ווען זיי געפונען זיך נאך אין טעקסאס)

ער שרייבט קלאר אז זיין באשלוס לאזט אפן די רעכט פאר א פרישע איבערגעמאכטע פיילינג וועלכע זאל אדרעסירן אט די אישוס און ער גיבט דערפאר 2 וואכן צייט

די קלעגער האבן פארשפראכן צו זיין צוריק אין צייט מיט אן איבערגעמאכטכע לאוסוט

nodeJS · זונטאג פעברואר 21, 2021 6:04 pm

גייט נאך אן דיזע באס טורס אדער איז עס נאר געוואן א וואל-קאמפיין טאקטיק? (איך פרעג ווייל איך ווייס נישט)

הכל הבל · מאנטאג מאי 14, 2018 10:02 pm

טעקסטס גאווערנאר גרעג אבאט מעלדט אז די קומענדיגע סטאנציע וועלכע וועט זוכה זיין צו אנטפאנגען די אימיגראנטן וועט זיין פילאדעלפיע

הכל הבל · מאנטאג מאי 14, 2018 10:02 pm

ניו יארק סיטי מעיאר עדעמס ווארנט אז דעמאקראטישע קאלאראדא גאווערנאר דזשעראד פאליס פלאנט צו שיקן אימיגאנטן קיין ניו יארק

פראקטיש · מאנטאג יוני 15, 2020 5:47 pm

הכל הבל האט געשריבן:

ניו יארק סיטי מעיאר עדעמס ווארנט אז דעמאקראטישע קאלאראדא גאווערנאר דזשעראד פאליס פלאנט צו שיקן אימיגאנטן קיין ניו יארק

ווארנט וועם? און וואס פארלאנגט ער יענער זאל טאהן אדער נישט טאהן?

הכל הבל · מאנטאג מאי 14, 2018 10:02 pm

נאך וואס ניו יארק סיטי האט אנגעהויבן אויסצוליידיגן א האטעל פון ערוואקסענע מענער אימיגראנטן וועלכע זענען דארט געווארן פלאצירט צו מאכן פלאץ פאר פרישע אימיגראנטן פאמיליעס מיט קינדער זענען טייל פון די פארטריבענע געבליבן איבערשלאפן די נאכט אינאיינעם מיט אימיגראנטן אקטיוויסטן אויף די גאס אינדרויסן פונעם האטעל אלץ א פראטעסט

די אימיגראנטן בענקן זיך צוריק צו זייערע טעג ווען זיי האבן פארוויילט אינעם האטעל און באקלאגן זיך מי יתן מותנו כו' בשבתנו על סיר הבשר באכלנו לחם לשבע און זענען נישט נייגעריג זיך אריבערצוציען צו די גרויסע היומענאטערישע צענטער וואו די סיטי זוכט זיי צו פלאצירן און זאגן אז טראץ די פארשפרעכונגען פון די סיטי אז עס אנטהאלט אלע נויטיגע איינריכטונגען ואוס אזעלכע צענטערן שטעלן געווענליך צו איז פארהאן דארט א מאנגל פון הייצונג און פריוואטע צימערן

אבנר בן-נר · דינסטאג יאנואר 31, 2023 2:52 pm

די חוצפה וואס זיי האבן איז שרעקליך, זיי קענען נעמען די נעקסטע פלייט אהיים קיינער דארף זיי נישט,

נישט גענוג זיי האבן געלעבט די לעצטע פאר חדשים א רייכע לעבן אויף די חשבון פון גערויבטע געלט, האבן זיי נאך די חוצפה צו פראטעסטירן היתכן מ'שיקט זיי ווייטער, און מ'קען מיינען אז מ'לייגט שלאפן תחת כיפת הרקיע,

פארטס אהיים זיי מוחל

גדל · מאנטאג מאי 27, 2019 9:39 pm

קול מבשר
מעיאר עדעמס וויל אז פימא זאל בלאקירן אנדערע סטעיטס פון אפליפערן אימיגראנטן מיט באסעס קיין ניו יארק סיטי‎‎

עדעמס האָט אַרויסגעגעבן די רוף נאָכדעם וואָס די צאָל פּליטים און אימיגראַנטן איז געוואַקסן צו דרייצן הונדערט פרישע אין די לעצטע דריי טעג, און די סיטי קען עס מער נישט דערהייבן. מעיאָר עדעמס זאָגט אַז די פעדעראַלע אַגענטורן אַריינגערעכנט "פימאַ" מוזן אַריינקומען און נעמען שריט, צו פאַרבאָטן אַנדערע סטעיטס פון אַרויפשטעלן אימיגראַנטן און זיי אָפּליפערן קיין ניו יאָרק סיטי.

נודניק · פרייטאג אפריל 28, 2023 5:22 pm

גדל האט געשריבן: ↑ פרייטאג אפריל 28, 2023 5:03 pm

קול מבשר
מעיאר עדעמס וויל אז פימא זאל בלאקירן אנדערע סטעיטס פון אפליפערן אימיגראנטן מיט באסעס קיין ניו יארק סיטי‎‎

עדעמס האָט אַרויסגעגעבן די רוף נאָכדעם וואָס די צאָל פּליטים און אימיגראַנטן איז געוואַקסן צו דרייצן הונדערט פרישע אין די לעצטע דריי טעג, און די סיטי קען עס מער נישט דערהייבן. מעיאָר עדעמס זאָגט אַז די פעדעראַלע אַגענטורן אַריינגערעכנט "פימאַ" מוזן אַריינקומען און נעמען שריט, צו פאַרבאָטן אַנדערע סטעיטס פון אַרויפשטעלן אימיגראַנטן און זיי אָפּליפערן קיין ניו יאָרק סיטי.

פארוואס דארף פימא אינפארסירען די נא יארק סיטי גרעניצען אבער נישט די אמעריקאנע גרעניצען?

אזוי סעלפיש צי זיין

רעגנדיג · זונטאג אפריל 30, 2023 9:53 am

ראסיסט!

הכל הבל · מאנטאג מאי 01, 2023 3:03 pm

שיקאגא מעיאר שרייבט א בריוו קיין טעקסאס אז מען זאל אויפהערן מיט די אימיגראנספארטן

אלעקסיי דער דריטער · מאנטאג מאי 01, 2023 8:14 pm

ניו יארק סיטי מעיאר עריק עדעמס באשולדיגט אז טעקסאס גאווערנאר עבאט צילט ספעציפיש אויף די 5 גרויסע שטעט וואס ווערן געפירט דורך שווארצע מעיארן צו שיקן אהין די אימיגראנטן.

אלעקסיי דער דריטער · מאנטאג מאי 01, 2023 8:25 pm

הכל הבל האט געשריבן: ↑ מאנטאג מאי 01, 2023 3:03 pm

שיקאגא מעיאר שרייבט א בריוו קיין טעקסאס אז מען זאל אויפהערן מיט די אימיגראנספארטן

'אלס מעיאר פון א זעלבסט-דערקלערטע סענקטוערי סיטי, איז איראניש צו הערן אייערע טענות איבער שיקאגא'ס מוטשענישן זיך צו ספראווענען מיט עטליכע טויזענט אומלעגאלע אימיגראנטן'.

עד סנאודען · זונטאג מאי 16, 2021 2:08 am

ㅤ

TL;DR

די געשיכטע דערציילט די לאַגע פון וויליאם מאַקיו, אַן 82-יאָר-אַלט אוקרייניש אימיגראַנט, וואָס האט געלעבט אין אַ רענט-סטעבאַלאזירט צימער אין אַ מאַנהאַטען האָטעל פֿאַר צענדליגע יארן. איצט דרוערט אים עוויקשען דורך די האָטעל פירער, וואָס מאַכן מיליאנען פון די שטאָט צו פלאצירן אימאַגראַנטען פון סענטראַל און דרום אַמעריקע. די מעשׂה פֿאָלגט הער מאַקיו'ס רייזע פֿון אַ פֿאַרוואגעלטע מענטש אין נאָך־מלחמה אייראָפּע צו אַ קעלנער אין ניו־יאָרק, און באַשרייבט זיין עלנד און באשיידען לעבן אין זיין פארווארפן צימער. די געשיכטע טוט אויך אויספארשן די לעגאַלע און עטישע פראבלעמען פארמישט אין זיין פאַל, און טוט פאָרשטעלן עטליכע פון די מענטשן וואָס פּרובירן אים צו העלפן. די געשיכטע איז געצולט צו אַרויסרופן סימפּאַטיע און עמפאטיע פֿאַר הער מאַקיו, ווי אויך כּעס און סקאַנדאַל אויף זיין סיטואַציע.

A Refugee From Another Time Gets an Eviction Notice

A Ukrainian immigrant, 82, has lived in a Manhattan hotel for decades. Now the owners want him out — while earning millions from the city to house others.

בילד

By Dan Barry and Photographs By Kirsten Luce
May 8, 2023
Updated 9:14 a.m. ET

The travails of many can be lucrative for a few. Take the old Stewart Hotel in Manhattan, which is being used as temporary housing for some of the tens of thousands of migrants who have come north to New York in search of sanctuary.

The city is paying a $200 nightly rate for 611 rooms in the nearly century-old hotel. This comes to roughly $6,000 a month for each room, or about $3.66 million a month for the hotel’s owners.

While they collect favorable rates for their fully booked hotel, the owners are also suing to evict the wisp of a man paying $865 a month for Room 1810: William Mackiw, who has lived there for so long that no one knows when he first appeared. It’s been decades.

At some point he moved in with the rent-stabilized room’s tenant, his aunt Louise. At some point she died. Again, it’s been decades.

And he just kept paying the modest rent with what he earned as a waiter in restaurants of casual fare. Your Howard Johnson’s. Your Beefsteak Charlie’s. Month after month, year after year.

Mr. Mackiw, 82 and retired, lives among the relics of a solitary life rooted in the past. Piles of old movies on VHS and DVD. Threadbare shirts hanging above the discolored bathtub. A broken TV. A dust-covered rotary phone. Four pairs of black shoes gathered on the floor like a flock of crows.

Within his confined world, the tight boundaries of which include a church and a market, he lived mostly unseen. Until a few months ago, that is, when someone knocked on his door and handed him a document. Its message:

“Time for you to leave,” Mr. Mackiw recalled.

In 10 days.

בילד

A photograph of Mr. Mackiw from his high school graduation.

בילד

Mr. Mackiw’s shoes, some of which he wore while waiting on tables.

With that, the economic, societal and geopolitical pressures of the larger world combined to upend his tiny speck of it, and not for the first time. Mr. Mackiw was also an immigrant refugee, once. He needed sanctuary then, and may soon need it again.

In November 1949, the General C.C. Ballou, a reconfigured Army transport ship whose amenities included a children’s playroom, departed the German port of Bremerhaven. Aboard were 1,265 of the many millions of Europeans displaced by the upheaval of World War II.

According to records kept by the Center for Migration Studies of New York, the passengers included Celestyn and Sofia Mackiw and their two sons, Zygfryd, 12, and Wilhelm, 9. The Ukrainian family had most recently been living in a displacement camp in Aschaffenburg, Germany, where the uprooted, persecuted and traumatized received food, clothing and medical care.

Asked why his family left Europe, Mr. Mackiw said, simply, “Because of the war.” His failing memory recalls only flashes of his disrupted boyhood: being terrified by the bombs; bringing food to Jews harbored by his mother; living in camps.

Once in the United States, the Mackiws settled into a walk-up building in an East Village neighborhood sometimes called Little Ukraine. He remembers his mother as “an incredible woman” and his father as a daring window cleaner who “didn’t bother with the belts.”

The family later moved to Orchard Street on the Lower East Side. Mr. Mackiw attended the city’s Machine and Metal Trades High School, became an American citizen in 1959 and held a series of blue-collar jobs before waiting on tables full time.

“I worked in the restaurants,” he said.

Among them was Joe Franklin’s Memory Lane, a Theater District hangout for entertainers well known and yet-to-be-discovered. They all gravitated toward Mr. Franklin, a longtime radio and television host known for his command of entertainment history.

“The King of Nostalgia,” proclaimed his business cards, one of which sits amid the Room 1810 clutter. He died in 2015.

As Mr. Franklin held court with the likes of Soupy Sales and “Professor” Irwin Corey — you should look them up — his waiter of choice was Mr. Mackiw.

“Joe specifically sat in the section where William would be serving,” recalled Arnold Wachtel, a Joe Franklin’s customer who once ran Times Square gift and novelty shops like the Fun Emporium and the Funny Store. “They used to reminisce about old movies and swap copies of movies on videos and DVDs.”

At shift’s end, the diminutive waiter would place a hat on his bald head and go back to the Stewart at Seventh Avenue and 31st Street, back to Room 1810.

The 31-story hotel opened in 1929 as the Hotel Governor Clinton — a lesser version of its grand neighbor, the Hotel Pennsylvania — and experienced the typical ups, downs and changes of the hospitality industry. But some aspects seemed permanent, from the Art Deco touches in the lobby to a few tenants in the rooms above.

א בילד פון א פרוי איז נישט ערלויבט
The lobby of the Stewart Hotel, which first opened in 1929 as the Hotel Governor Clinton.

Specifics are murky, but a few decades ago, perhaps as early as the 1970s, a retired seamstress named Louise Hirschfeld moved into 1810, a one-room apartment with a bathroom and kitchenette. She was a sister of Mr. Mackiw’s mother, Sofia.

The date of Mr. Mackiw’s arrival has been lost in the Manhattan blur of time. He slept on the couch while his aunt slept in the bed. Then she left for France, where her son and grandchildren lived and where she died at 81. In 1995.

Mr. Mackiw continued to pay the monthly rent with cash or a money order, and to collect receipts bearing the name of his dead aunt. When he wasn’t lingering in the lobby, shopping for food on Ninth Avenue or praying at St. Francis of Assisi Church around the corner, he was in his room, watching movies from the extensive Mackiw collection.

These portals of escape are scattered by the dozens on the floor. “King Kong.” “Broken Arrow.” “It Came From Outer Space.” “To Have and Have Not.” And his favorite: “Gone With the Wind.”

His routine did not change as time passed, as the city evolved, as the hotel came under new ownership. In 2016, the building was bought by a limited liability corporation whose partners declined through their lawyer last week to identify themselves. City records identify two of them as Isaac Chetrit, who with his brother, Eli, owns the AB & Sons investment group, and Ray Yadidi, who with his brother, Jack, owns the Sioni Group real estate firm.

The first threat to Mr. Mackiw’s insular world came early last year, when the owners informed the half-dozen permanent residents that they would be providing relocation assistance while the building underwent extensive renovations. The plan was to close the hotel and spend up to three years converting it into a 625-unit apartment building.

This, apparently, was when the owners discovered that Mr. Mackiw, not the late Louise Hirschfeld, was occupying Room 1810. Even though he had personally handed over the rent every month for years.

After this revelation, Mr. Mackiw said, hotel representatives came to his door more than once to tell him in a forceful and threatening manner that he had to vacate the room. The hotel denies ever harassing him.

At the same time, a humanitarian crisis was unfolding in New York, as thousands of migrants from Central and South America came to escape crime and economic uncertainty. Many arrived by bus, courtesy of the Republican governors of Arizona and Texas, who wanted to give the Northeast a taste of everyday life along the southern border.

The hotel’s owners set aside their conversion plans and, in mid-September, agreed to allow the city to rent half the building, including 300 rooms, for use as an intake center and refuge for asylum seekers.

It wasn’t enough. In mid-December, the city signed a new contract to take effective control of the entire hotel, including the lobby, the ballroom and 611 rooms (at $200 a night). The agreement, which gave temporary housing to about 2,000 migrants, did not include the several units occupied by permanent residents.

The same week in September that the hotel began renting rooms to the city at market rates, a process server handed a 10-day eviction notice to the man who answered a knock on the door of Room 1810. The server described Mr. Mackiw this way:

Height: Five foot five.

Weight: 110 pounds.

Approximate age: 83.

Hair: Hat.

By this point, a distressed Mr. Mackiw had reached out to Mr. Wachtel, his old Joe Franklin’s customer, who had not heard from him in more than a dozen years. But as the son of a Holocaust survivor, Mr. Wachtel was moved by the older man’s ordeal — “The man is terrified” — and family memories of harboring Jews during the war.

“He’s a nice guy,” Mr. Wachtel said. “He prays for me and my family.”

Mr. Wachtel made phone calls, sent emails and arranged to hold Mr. Mackiw’s power of attorney. He also contacted the Goddard Riverside Law Project, which specializes in the rights of single-room-occupancy tenants. It agreed to take the Housing Court case of CYH Manhattan LLC against William Mackiw a/k/a Bill Mackiw.

Daniel Evans, a lawyer with Goddard Riverside, said that under the city’s rent-stabilization codes, Mr. Mackiw acquired the rights and protections of a permanent S.R.O. resident once he had spent six months in the apartment. There is no dispute that his stay has been much longer than six months — much, much longer.

“It’s outrageous that they would bring this type of case after 40 years of Mr. Mackiw living there,” Mr. Evans said. “Especially when he’s paying the rent himself at the front desk. They know he’s there.”

In a telephone interview, Lisa Faham-Selzer, a lawyer representing the owners, declined to answer a series of questions, including how long Mr. Mackiw had lived in the hotel and why the hotel had accepted payment from him for decades.

“This is a strong case with very, very clear allegations,” she said.

A hint of those allegations is contained in a recent court filing, in which the owners contend that Mr. Mackiw “has been posing as Louise Hirschfeld for decades.” By doing so, they argue, he “has been perpetrating a fraud.”

The case is pending. Court records do not indicate eviction proceedings brought against any of the hotel’s other permanent tenants, although one moved out after receiving a $10,000 buyout.

בילד

Mr. Mackiw’s 18th-floor view, looking north along Seventh Avenue.

For now, Mr. Mackiw, a refugee from another time, continues to live among the refugees of today, fretting to the point of tears about his future.

He stays mostly in Room 1810, his longtime home. There, during a recent visit, the only food seemed to be milk, some cheese slices, peanut butter, a box of Cheerios, a pack of vanilla Oreos and a few Hershey chocolate bars.

“You want a Hershey?” asked the old waiter.

Karen Zraick contributed reporting, and Alain Delaquérière contributed research.

עד סנאודען · זונטאג מאי 16, 2021 2:08 am

https://www.nytimes.com/2023/05/08/nyre ... ction.html

הכל הבל · מאנטאג מאי 14, 2018 10:02 pm

פלארידא ברייטערט אויס איר אימיגראנספארטן פראגראם

שקר גמור · מיטוואך מאי 10, 2023 3:25 pm

איך וויל אמת'דיג פארשטיין פארוואס ווען גרעג אבאט פון טאקסעס האט געשיקט אומעגראנטן קיין ניו יארק האט אים יעדער פארשריגן אלס יומע''ן טרעפיקער, און ער איז דאכטסעך אפולו אויסגעשטאנען א ציווילע לאוסוט, און יעצט מעג עריק עדעמס טוען די זעלבע און וויל שיקו קיין ראקלענד אימעגראנטן, איז דא פארדעם א לאגישע פארשטענדליכע הסבר אדער איז אלעס שמוציגע צווי פנים'דיגע פאליטיק.

רעגנדיג · מיטוואך מאי 10, 2023 3:30 pm

קענסט טון וואס דו ווילסט, דארפסט נאר זיכער מאכן צו באלאנגען צו די ריכטיגע פארטיי.

אלעקסיי דער דריטער · מאנטאג אוגוסט 27, 2018 5:17 pm

ניו יארק סטעיט גאווערנאר האוקעל דערקלערט א סטעיט-אוו-עמערזשענסי איבער די ערווארטערטע אריינפלוס פון אימיגראנטן אין לאנד נאך וואס די 'טייטל 42' וועט אפלויפן אין די יעצטיגע טעג.

אידישע וועלט פארומס

אימיגראציע באס טורס

Re: אימיגראציע באס טורס

Re: אימיגראציע באס טורס

Re: אימיגראציע באס טורס

Re: אימיגראציע באס טורס

Re: אימיגראציע באס טורס

Re: אימיגראציע באס טורס

Re: אימיגראציע באס טורס

Re: אימיגראציע באס טורס

Re: אימיגראציע באס טורס

Re: אימיגראציע באס טורס

Re: אימיגראציע באס טורס

Re: אימיגראציע באס טורס

Re: אימיגראציע באס טורס

Re: אימיגראציע באס טורס

Re: אימיגראציע באס טורס

Re: אימיגראציע באס טורס

Re: אימיגראציע באס טורס

Re: אימיגראציע באס טורס

Re: אימיגראציע באס טורס

Re: אימיגראציע באס טורס

Re: אימיגראציע באס טורס

Re: אימיגראציע באס טורס

Re: אימיגראציע באס טורס

Re: אימיגראציע באס טורס

Re: אימיגראציע באס טורס