Re: זכרונות פון כ''ו אב תשל''ט
מיין טאטע זז”ג איז געווען א אינגל בימים ההם, האט ער מיר דערציילט אז ס’איז געווען זונטאג אינדערפרי און די טעלעפאון האט געקלינגען ביי מיין זיידן אין שטוב, און זיין מומע - ד”ה מיין עלטער מומע ‐ איז דאמאלטס געווען ביי מיין זיידן אין שטוב און זי האט אויפגעהויבן די טעלעפאון, און פלוצלינג נעמט זי זיך שרייען און וויינען. מיין זיידע האט געכאפט דעם טעלעפאון און נאך א מינוט אויך אנגעהויבן צו וויינען און דערנאך מיין באבע.
די ביהמ”ד איז נאך געווען האלב רוי, מיין טאטע האט דערציילט אז ער געדענקט זיך זיצן אויף דער ערד אין ביהמ”ד און קוקן ווי אלע טאטעס וויינען.
עטליכע יאר צוריק האבן איך געטראפן א ליטווישער אידל וואס איז דאן געווען א בחור און ער האט געלערנט אין א ליטווישע קעמפ אור שרגא, ער האט געהערט אז די רבי איז אוועק האט ער געכאפט א היטש אראפ קיין קרית יואל.
האט ער מיר דערציילט אז דאס בילד ווי גרויסע טאטעס און זיידעס וויינען הויעך אויפן קול, יעדער איינער אן אויסנאם, איז עפעס וואס איז אים געווארן איינגעקריצט אין זיכרון, הערשט דאמאלטס האט ער פארשטאנען די גרויסקייט פון די אבידה, און וואס עס מיינט פאר סאטמארע אידן.
די ביהמ”ד איז נאך געווען האלב רוי, מיין טאטע האט דערציילט אז ער געדענקט זיך זיצן אויף דער ערד אין ביהמ”ד און קוקן ווי אלע טאטעס וויינען.
עטליכע יאר צוריק האבן איך געטראפן א ליטווישער אידל וואס איז דאן געווען א בחור און ער האט געלערנט אין א ליטווישע קעמפ אור שרגא, ער האט געהערט אז די רבי איז אוועק האט ער געכאפט א היטש אראפ קיין קרית יואל.
האט ער מיר דערציילט אז דאס בילד ווי גרויסע טאטעס און זיידעס וויינען הויעך אויפן קול, יעדער איינער אן אויסנאם, איז עפעס וואס איז אים געווארן איינגעקריצט אין זיכרון, הערשט דאמאלטס האט ער פארשטאנען די גרויסקייט פון די אבידה, און וואס עס מיינט פאר סאטמארע אידן.
קהילות אה"ו
אלטונא, האמבורג, וואנדסבערג.
אלטונא, האמבורג, וואנדסבערג.
