(דער באקאנטער פריינד פון רבי וואס האט געגראבן א טונעל אונטער זיין פאלאץ צו קענען באהאלטענערהייט ביינאכט זיך טרעפן מיט רבי און לערנען פון זיין חכמה - ווי אויך, אין די צייט פון זיין מלוכה האבן די הייליגע תנאים רבי שמעון בר יוחאי און זיין זוהן אלעזר זיך אויסבאהאלטן אין די מערה) וואס איז, נאכן זיך אויסצייכענען אין אסאך פעלדער אדאפטירט געווארן ווי אן אייגן קינד ביי אדריינוס'ן (דער פריערדיגער עמפעראר/קייסער) אין פאלאץ נאך וואס דער לעצטער האט פארלוירן זיין בכור און יורש לאקיאס אאוליאוס ווען יענער איז געשטארבן.
דאס אים אדאפטירן איז געקומען בתנאי אז אנטונינוס זאגט צו פאר אדריינוס'ן אז בבוא העת וועט ער אדאפטירן אניאס ווערוס זיין פלימעניק (נעפיא בלע"ז) זיין ווייב'ס שוועסטער'ס זוהן און לאקיאס דער זוהן פון אאליאוס ווערוס.
(נאכן טויט פון אנטונינוס האבן די צוויי, צוזאמען געפיהרט דעם רוימישען עמפעריע פון יאר161און ווייטער, ווי מיר וועלן שפעטער זעהן.)
I hope I leave things behind a little bit better than I found them (King Charles III)
אין יאר150הייבן זיך ווילעס אן צו בויען לענגאויס די בריטישע קאנטריסייד אין צפון ענגלאנד. צושטעלנדיג דעם קאנטריסייד צו די דרום חלק ענגלאנד (לאנדאן און ארום) איז עס גאנץ קליין, אויך, האבן ווייניגער ווי 10 פון זיי פארמאגט א מאזעיק (mosaic) ערד(וואס פלעגט דינען אלץ צייכן אז דאס פלאץ איז באזעצט אויף אן אופן אז סוועט בלייבען פאר יארן).
אין יאר155ווערט פארברענט איינס פון די גרעסטע שטעט אין רוים-אקופירטע בריטאניע, סט. אלבאנס אין הערטפארדשיער (א שעה אוועק פון לאנדאן, צו נאורט).
אין יאר163ווערן די רוימישע סאלדאטן באפוילן, דורך די צוויי נארוואס ניי-געקרוינטע עמפעררער'סאניאס ווערוס און לאקיאס(אינעם צווייטען יאהר פון זייער קעניגרייך) צו מאכן א ריקצוג פון דער "אנטונינוס וואנט" צוריק צום "אדריינוס וואנט". ּ- דער אורזאך דערצו איז טאקע נישט קלאר, אבער די אויפגייענדע "בריגאנטן שבט" אין בריטאניע האבן מעגליך געהאט א האנט דערין אז די רוימער זענען געצוואונגען געווען צו זיך צאמציהען, כדי צו פארשטערקערן די גרעניצען פון די פולשטענדיגע איינגענומענע געגענטער.
אין יאר182הייבן אן די אויפגייענדע "בריגאנטן שבט" און נאך אנדערע שבטים פון סאוט סקאטלאנד און צפון ענגלאנד צו רעוואלטירן אנקעגן די רוימער.
קאמפפן ציהען זיך פאר יאהרן לענגאויס דעם "אדריינוס וואנט". שטעט אראפציר צו סאוט פון דעם וואנט בויען אויף ווענט אין פארנט זיך צו באשיצן פון די ראיאטן וואס וועלן מעגליך זיך צושפרייטן און גרייכען זייער שטאט.
(פאר די לאנדענע איינוואוינער וועט עס מעגליך דערמאנען אביסל דילאנדאן ראיאטן, וויאזוי מיר האבן דעמאלטס געשפירט ביז מיר האבן געהערט אז זיי שוינען אפ דאס יודישע קווארטל)
אין יאר197נאך א לאנג-פארצויגענעם קריגעריי אין רוים ווער סזאל נעמען דעם קאנסול פאזיציע אין בריטאניע ווערט דעצימוס קלאודיעס ענדגילטיג געוועלט צו נעמען די פאזיציע. זיכער צו מאכן אז מווערט פטור פון די קעגנער פונעם לעצטן קומען אריבער הויכראנקיגע קאמאנדירן קיין בריטאניע צו מאכן ארדענונג און פארפעסטיגן רוים אין בריטאניע.
איינמאל זיי זענען שוין אין בריטאניע פראבירן זיי אויך איבערצובויען דאס צובראכענע "אדריינוס וואנט" נאך איבער 15 יאר פון שטויסערייען מיט די אויבערדערמאנטע "בריגאנטן שבט" און די אנדערע שבטים פון צפון ענגלאנד און סקאטלאנד.
אין יאר209, נאך יארן פון רייבערייען מיט די שבטים, מארשירן די רוימער ארויף צום "אדריינוס וואנט" צו זיך באגעגענען מיט די קאלעדאוניער.
אין דער צייט וואס דער רוימער האבן זיך געגרייט אויף א בלוטיגע קאמפף מיט זיי, האבן אבער די קאלעדאוניער ליבערשט געוואלט א גורילע-סטיל מלחמה. דער דאזיגער פאקט צווינגט די רוימער צו זיך זעצן צום טיש אויף אן אפמאך צווישען די צוויי זייטען און אזוי צו ענדיגען די לאנג פארצויגענע אומרוהען אין די געגענט ארום דעם "אדריינוס וואנט".
I hope I leave things behind a little bit better than I found them (King Charles III)
אין יאר211ווערט בריטאניע צוטיילט אין 2 באזונדערע פראווינצן: סאוט (דרום) בריטאניע, מיט'ן צונאמען"בריטאניע סופעריער"(צו באצייכענען דעם פאקט אז עס איז געווען נענטער צו רוים) מיטלאנדאןווערנדיג דער הויפטשטאט דערפון, און דער נאורט (צפון) טייל מיט'ן צונאמען"בריטאניע אינפיריער"מיטיארקווערנדיג דער הויפטשטאט.
אין יאר250ערוועקן זיך ווידער די"בריטאניע אינפיריער"גרופעס צו א פרישע אויפשטאנד קעגן"בריטאניע סופעריער"דורך די פּיקטן און סקאטן פון צפון (סקאטלאנד), ווי אויך די "אנגלען", "סאקסען" און "יאטן" פון דייטשלאנד און סקאנדיביע הייבן אן אנשרעקן די רוימישע אייננעמער. (אינטרעסאנט אז 1700 יאר שפעטער האבן די דייטשען פונעם 19'טען הונדערט נאכאמאל פראבירט זייער מזל, ביי די וועלט מלחמה, ווי ס'איז דאסמאל, בחסדי ה', שוינענדיג די יודן אין ענגלאנד, נישט געלונגען...)
א מאפע פון די אויפשטאנד, די סקאטן און זייערע העלפער פון אויבן און דייטשע גרופעס פונעם רעכטן זייט
invadersdarkages.jpg (22.81 KiB) געזען 1415 מאל
שטיינער פון די פּיקטן געטראפן אין סקאטלאנד אין דער בילד זעהען מיר די פּיקטן אין א מלחמה (מעגליך אונזער מלחמה מיט די רוימער)
אין יאר255מיט די פארשטערקערטע אנשרעקן פון די דייטשע שבטים קעגן די רוימער אין סיעבּארן, סאוט'עמפטן, אונטען אין דרום ענגלאנד ווערט דילאנדאן וואנטגעבויעט ביים נאורט (צפון) ברעג פונעם ט'עמז טייך.
דער וואנט האט זיך געצויגען פון טאוער הילל אין מזרח צו בלעקפרייערס וואס איז אין מערב און ציהט זיך א לענג פון 2 מייל, ארום אלט שטאט לאנדאן(יאפס, לאנדאן האט אן אלט שטאט).
אויסער איינצעלנע אויסנאמען איז דער גאנצער וואנט געבליבען פאר 1700 יאר אומבארירט, און איז בעיקר געבויעט געווארן צו באשיצן פון די אויבן דערמאנטע פּיקטן. געוויסע היסטאריקער טענהען אז אזוי ווי דער וואנט האט פארמאגט אין זיך אויך אפאר טורעמס געבויעט בעיקר ארום די מזרח טייל פונעם וואנט וואס האט צווישען אנדערע גענוצט אויך פאר אן אפיציעלע היים פאר דער בריטישער גאווערנאר וואס איז געשטעלט געווארן דורך רוים, איז מעגליך אז עס איז געבויעט געווארן דורך אלבינעס, דער גאווערנער פון בריטאניע אין יענע צייט, זיך צו פארזיכערן מיט'ן מאכט זיינעם.
וואס די אורזאך פארן בויען דעם דאזיגען וואנט זאל נאר נישט זיין,איז דער וואנט געווען פון די גרעסטע קאנסטרוקציעס אין רוים-אקופירטע בריטאניע. ס'איז איבערגעבויעט און פארלענגערט געווארן אפאר מאהל דורכאויס די רוימישע תקופה, נוצנדיג ארום 85,000 טאן גרוי-שטיין פון קענט (א געגענט אין ענגלאנד בערך 2 שעה צו פארן פון היינטיגע שטאט לאנדאן.
אין יאר286האבן די רוימער אין בריטאניע אנגעהויבען דרוקן מטבעות אין א ניי אויפגעשטעלטע מינט (דרוקעריי) אין לאנדאן און דערנאך אין יאר287אויך אין קאלטשעסטער.
אין יאר287דערקלערט זיך קאראוסיעס, אדמיראל פון די רוימישע שיפן, אלץ בריטישער און צפון גאל עמפעראר און הייבט אן דרוקן זיינע אייגענע מטבעות, נוצנדיג דאס ניי אויפגעשטעלטע מינט.
אדריינוס'ער מטבעות וואס זענען גענוצט געווארן אין בריטאניע
אין יאר293ווערט קעראוסיעס דערמארדעט דורך זיין פינאנצער,אלעקטעס, וואס הייבט אן גלייך דערנאך צו בויען זיין פאלאץ אין לאנדאן צו פארזיכערן זיין אטאריטעט. אויך הייבט ער אהן צו אויפבויען זיינע בארימטע פעסטונגען לענגאויס די בריטישע וואסערן. ביידע, מיטן ציהל צו פארשטערקערן דער פארטיידיגונג קעגן די דייטשע שבטים פון מזרח זייט, און צו זיך שיצן פון רוים, זיי זאלן נישט פראבירן צוריק צו נעמען קאנטראל איבער בריטאניע.
מאפע פון די פילצאליגע פעסטונגען וואסאלעקטעסהאט געלאזט בויען לענגאויס די בריטישע וואסערן.
אין יאר367פארמירט זיך א בארבאריען-סקאטטן-איירלענד-דייטשלאנד קאארדינאציע-שטיק, ווי צוזאמען באפאלן זיי די רוימער. רויבערייען קומען פאר אין פיהל שטעט לענגאויס דאס לאנד ווי בריטאניע פאלט אין רעזולטאט אריין אין אן אנארכיע(ד. מ. אן קיין געוועלטיגער, אויטאריטעט אדער גאווערנמענט).
אין יאר369שיקט רוים אריבער א גרויסע ארמיי צוריק איבערצונעמען דאס מאכט. דער אפעראציע ווערט אנגעפירט אין שפיץ פון דער מיליטערישע קאמאנדירטעאדאסיעס, און אונטער אים, ווערן די בארבאריען צוריק געשיקט קיין סקאטלאנד.
אין יאר396הייבט זיך אן א גרעסערע און שטערקער אריענטירטע אטאקע דורך די בארבאריען. א ריזיגע מיליטער פון רוימישע אימפעריע ווערט ווידער אריבערגעשיקט צו פארטרייבען די אינוואדירער.
אין יאר399באהערשט גאנץ רוים-בריטאניע א רוהאיגקייט.
אין יאר401ווערן די רוימישע סאלדאטן דרינגענד אהיים גערופן נאך וואס רוים זעלבסט ווערט אטאקירט דורך די דייטשע"וויסיגאט'ן"אין שפיץ פוןאלאריק דער 1'טער, וועלנדיג אויסזעקלען רוים און איר איבערנעמען.
יאר406, 5 יאר שפעטער. אין די פארבייגייענדע 5 יאר האבן די רוימער אין בריטאניע געליטן פיהל אפטע שטערונגען ביים גרעניץ דורך די בארבאריען, אבער אזויווי אין רוים זעלבסט איז נישט רוהאיג און בלוטיגע שלאכטן קומען כסדר פאר אן אויפהער און וועלנדיג ליבערשט שיצן דאס היימלאנד, איטאליע, הערט רוים אויף צו שיקן הילף פאר זייערע ברודער אין בריטאניע און דעריבער טרעפן זיי זיך מיטאמאהל אליין אויפן מארק...
אין יאר407טוהען די בריטישע רוימער קרוינעןקאנסטאנטין דער 3'טעראיינס פון די ארטיגע גענעראלן, אלץ עמפעראר פון די מערב-רוים אימפעריע(בריטאניע און נאך אנדערע מערב לענדער אונטער זייער הערשאפט). דער לעצטער, נעמט פלינק-שנעל צוזאם אן ארמיי און, פארלאזנדיג מיט זיי די בריטישע באדן דורך דעם ענגלישען קאנאל צו אטאקירן די גאול'ן, לאזט ער איבער רוים-בריטאניע אליין זיך צו פארטיידיגען מיט דאס קליין הייפעלע איבערגעבליבענע סאלדאטן. אין אנדערע ווערטער,פארלאזנדיג דאס רוימישע הערשאפט אויף בריטאניע, פאר אייביג!
אין יאר408, א יאר שפעטער, כאפן די בריטישע איינוואוינער אז זיי זענען נארוואס פריי געווארן פון רוים און ווארפן פולשטענדיג אראפ זייער יאך פון קאנסטאנטין דער 3'טער.
אין יאר409נעמען זיך די פארבליבענע בריטישע איינוואוינער צוזאם און פארשיקען די רעשטן פון די רוימישע איינריכטונגען אריבער דעם ים צוריק אהיים! בריטאניע איז יעצט רוימער ריין!
יאר410. היסטאריע ווערט פארמירט!
פארשטערקענדע אינוואדירונגען דורך די סאקסאנער, סקאטן פּיקטן און ענגלען הייבן אן מוטשען די בריטאניער. אין אנגסט, ווענדן זיי זיך צום דעמאלטיגען רוימישער עמפערערהאנאריעספאר הילף.
The iconic Round Tower at Windsor Castle is home to hundreds of thousands of documents relating to the history of The Royal Family.
This week, for #ExploreYourArchive Week, we'll be sharing items from the Royal Archives as part of the UK-wide initiative.
FipsHXzWQAACYm2.jpg (86.94 KiB) געזען 1090 מאל
Each day has a different theme. For Day One, we're looking at ‘Maps and Plans’.
Our first document was thought to have been sent to King George III by General William Roy, outlining the origins of what we now know as the Ordnance Survey.
FiqJSlVWYAAMj4U.jpg (89.84 KiB) געזען 1090 מאל
I hope I leave things behind a little bit better than I found them (King Charles III)
Over the centuries, pioneers in the arts and sciences often demonstrated their new findings or inventions to their Monarch, in the hope of gaining the ultimate stamp of approval. Our first document was thought to have been sent to King George III by General William Roy, outlining the origins of what we now know as the Ordnance Survey.
In the mid-1700s, General Roy trained as a 'Practitioner Engineer' and was particularly skilled in map-making. Whilst serving overseas, he realised that Britain was vulnerable to invasion, and in 1763 proposed that a national survey should be undertaken to facilitate national defence. The proposal was initially dropped on account of the estimated cost.
In 1766, Roy suggested a more modest version of his original proposal, though it was not until the 1780s that he was fully able to undertake work on this national survey. Roy had an illustrious career as a cartographer, eventually reaching the rank of Major-General in the Army and is widely regarded as the founder of the Ordnance Survey.
General William Roy’s memorandum on ‘Considerations on the Propriety of making a General Military Map of England, with the Method proposed for carrying it into Execution, & an Estimate of the Expence’, 24 May 1766 also shows the estimated cost of the equipment that would be necessary to carry out the survey, as well as those required to complete a military map of England.
On Day Two of #ExploreYourArchive Week, the theme is ‘Time’.
King George III was fascinated by scientific instruments and clocks.
In this manuscript he lists the correct sequence of operations for ‘mounting’ - or constructing - a watch.
Fiw7sSqXwAA_oiw.jpg (159.6 KiB) געזען 841 מאל
אונטערן בילד חלק א'
◄ ווייז ספוילער
Day Two: Time
King George III took a great interest in the science of his day, as well as developments in astronomy, and was fascinated by scientific instruments and clocks. A number of the scientific instruments he collected are now kept in the Science Museum. This undated manuscript, in the hand of King George III, lists the correct sequence of operations for mounting a watch. Another manuscript, entitled ‘Directions for unmounting a Watch’, records the opposite procedure.
Directions for Mounting a Watch On the Under Plate place the Barrel then the fusee or Great Wheel then the Third Wheel the Contrate Wheel the Center Wheel fix the Upper plate place the third Wheel into the Upper plate place the Contrate Wheel put in the pins of the Pillars that fasten the two Plates together Hook the Chain into the Barrel Mount the Main Spring put your finger on the Barrel to prevent the Chain from coiling among the Wheels Fix the Round Hook into the fusee Wind up the Watch, be careful the Chain goes into the Worm of the fusee, N.B. keep your hand on the Contrate Wheel let the Watch go down but at times toutch the Contrate Wheel to prevent too great velocity
Fiw7sSxX0AAZ8XA.jpg (159.94 KiB) געזען 841 מאל
אונטערן בילד חלק ב'
◄ ווייז ספוילער
Skrew on the Regulating plate of the Ballance put on the Ballance & fasten the Spring then the Plate of the Ballance then the Minute Wheel then the Hour Wheel put in the Pins that fasten the Dial Plate put on the Hands
I hope I leave things behind a little bit better than I found them (King Charles III)
In 1896, General Sir Dighton Probyn – who had a resplendent beard – wrote to Queen Victoria expressing his gratitude for his appointment as Grand Cross of the Royal Victorian Order.
FiztGEZXgAEoMOc.jpg (142.79 KiB) געזען 813 מאל
FiztGEVWIAIki-_.jpg (259.99 KiB) געזען 813 מאל
אונטערן בילד
◄ ווייז ספוילער
Day Three: Beards
On 24 May 1896, General Sir Dighton Probyn writes to Queen Victoria expressing his gratitude for his appointment as Grand Cross of the Royal Victorian Order. Probyn would later become Comptroller in Queen Alexandra's Household, and can be seen in this photograph, resplendent of beard, sitting next to Queen Alexandra.
“Sir Dighton Probyn presents his humble duty to Your Majesty and begs to be allowed to tender his most sincere and respectful thanks for the great honour which has this day been conferred upon him, he having received by your Majesty’s Command, from The Prince of Wales, the decoration of the Grand Cross of the Royal Victorian Order….”
I hope I leave things behind a little bit better than I found them (King Charles III)
The Coronation of King George III and Queen Charlotte took place on 22 September 1761 at Westminster Abbey.
This admission ticket for the Upper Gallery depicts the crowned King and Queen, under the Abbey’s vaulted dome.
Fi4kOYzX0AAa12E.jpg (244.82 KiB) געזען 728 מאל
◄ ווייז ספוילער
Day Four: Throwback
Admission ticket for the Upper Gallery of Westminster Abbey for the Coronation of King George III and Queen Charlotte on 22 September 1761. The ticket is highly decorative and depicts the crowned King and Queen, under a vaulted dome in Westminster Abbey, while a multitude of ermine-robed dignitaries and spectators view the ceremony.
The Coronation of King George III and Queen Charlotte took place on 22 September 1761 at Westminster Abbey. The ceremony lasted many hours, and as the Archbishop of Canterbury climbed into the pulpit to deliver the sermon, many of the congregation took the opportunity to eat the food and wine that they had brought with them, resulting in the noisy clattering of plates, glasses and cutlery. אונטערן בילד
I hope I leave things behind a little bit better than I found them (King Charles III)
In June 1920 a Garden Party was held at Buckingham Palace for recipients of the Victoria Cross (awarded very rarely for valour "in the presence of the enemy"). It was recorded by both King George V and Queen Mary in their diaries.
Fi-CzmtXgAAIUOy.jpg (92.87 KiB) געזען 707 מאל
אונטערן בילד 1
◄ ווייז ספוילער
Day Five: Party
The On 26 June 1920 a Garden Party was held at Buckingham Palace for recipients of the Victoria Cross. Although all remaining recipients were invited, only 323 were able to attend on the day. Both King George V and Queen Mary much enjoyed the occasion as can be seen by their respective diary entries.
Fi-CzmgWYAACbb8.jpg (138.65 KiB) געזען 707 מאל
אונטערן בילד 2
◄ ווייז ספוילער
In her diary entry on 26 June 1920, Queen Mary wrote :
“….We gave a garden party to all the V.Cs who were available & each V.C. brought 2 relatives. We watched the arrival of the V.Cs from our balcony, they paraded in Bird cage walk & marched here via the Mall, 323 of them. A fine moving sight. We then went into the garden where G. inspected them after which G. & I shook hands with them all - this took well over an hour. Had tea & walked about talking to many of the men & to their families. A very nice informal party.”
Fi-CzmuXEAMXUGA.jpg (365.64 KiB) געזען 707 מאל
אונטערן בילד 3
◄ ווייז ספוילער
King George V also recorded the event in his diary:
“….At 4.0. we gave a garden party to all those that have won the Victoria Cross & their relations. They marched from Wellington Barracks, Horse Guards parade into the garden here Officers & men together & they got a splendid reception from thousands of people, they were led by the Welch [Welsh] Guards band. I inspected them in the garden & then they filed past, their names were read out & May & I shook hands with each one, they came in the order of the date they were awarded the V.C. Dear old Probyn was the first to come having received his VC in 1858. Altogether 323 V.Cs were present. After tea we walked about & talked to them. All the family came & I think it was a great success…”
I hope I leave things behind a little bit better than I found them (King Charles III)
This letter concerns the appointment of a ‘Court Newsman’ in August 1899. The role involved writing and distributing the Court Circular - the official record of Royal events - to newspapers.
FjFnrD3XwAUf5il.jpg (85.97 KiB) געזען 685 מאל
FjFnrD5WAAI8HBj.jpg (345.72 KiB) געזען 685 מאל
אונטערן בילד
◄ ווייז ספוילער
Day Six: News During his reign, George III, apparently much annoyed at the inaccuracies published by the newspapers in relation to royal events, appointed a Court Newsman. The Newsman’s role was to distribute to the morning papers the ‘Court Circular’ each day - a document supplied by the Court which recorded royal activities. The Court Newsman received a salary paid by the Lord Chamberlain’s Office and the Privy Purse (recorded in 1886 as being £45). Newspapers also paid the Newsman for the information he provided and were reliant on him to ensure its accuracy.
In 1918, the role was replaced by a full-time Press Secretary until 1931 when the post was abolished and press matters were dealt with by the Assistant Private Secretary. In 1944 the heavy workload led to the re-appointment of a Press Secretary, assisted by a Lady Clerk, and the Press Office at Buckingham Palace was established. Today, the Court Circular is published in selected British newspapers and on the Monarchy website, and it is written by an Information Officer based in the Private Secretary’s Office at Buckingham Palace.
Letter from F R Engelbach (Clerk to the Privy Purse) to Sir Fleetwood Edwards (Keeper of the Privy Purse) concerning the appointment of William Phillips as the Court Newsman, who was taking over the role from his father, Robert C Phillips. Queen Victoria duly approved his appointment as Court Newsman.
I hope I leave things behind a little bit better than I found them (King Charles III)
Queen Victoria was fluent in French and often peppered her diary entries with it. On 1st October 1835 she wrote of her fondness for her Aunt Louisa, saying, 'Elle est une Ange!' (she is an angel!).
FjKsfl8WYAIPgdX.jpg (288.38 KiB) געזען 654 מאל
אונטערן בילד
◄ ווייז ספוילער
Day Seven: Languages Queen Victoria began learning French as a child, and was fluent by the time she was an adult.
On 1st October 1835 she recorded a family outing with ' Uncle Leopold and dear Aunt Louisa’ , King and Queen of the Belgians. Her aunt was also the daughter of Louis Philippe I, King of the French. Victoria seemed very taken by her aunt and peppers her diary entry with French words describing her fondness for her.
'It is quite a delight to see Aunt Louisa with Uncle; elle est une Ange (she is an angel)! My dear Uncle is indeed most happy to have such a Wife. He deserves to be happy he is so kind and good. Aunt Louisa is the great favourite of her father, King Louis Philippe; and well she may be, as I never saw such a delightful, good and dear person as she is.'
The party were later joined by her aunt's brother, the Duc de Nemours:
'I said before that Aunt Louisa and the Duc de Nemours were not like each other; cela est vrai, but there is an air de famille (that is true, but there is a family resemblance).'
Victoria describes their sibling humour, and that brother and sister spoke to each other using 'tu' for 'you' rather than the formal 'vous'.
'Ils se tutoyent, as the French say, which of course she does with all her brothers and sisters and also with Uncle. I will just give an example or instance of what I mean. Uncle Leopold always teazes Aunt Louisa in fun, about her being so small, which she really is not. So that on Wednesday afternoon, she turned to the Duc de Nemours and said: “Est-ce que tu me trouve is petite? (do you think I'm small?)” Upon which he answered, “Pas plus petite que je ne t'ai toujours vue (no smaller than you've always been)”. This is what I mean by “tutoyer”.'
I hope I leave things behind a little bit better than I found them (King Charles III)
There is no evidence in the archives of Queen Victoria saying the famous words ‘We are not amused’, but she did write in her journal on 8 September 1838 that she was "astonished and amused" after falling off her horse.
◄ ווייז ספוילער
Day Eight: Humour
Princess Victoria (later Queen Victoria) began writing a journal – or detailed diary in 1832, when she was thirteen years old. Although this began as an educational exercise, it clearly became a pleasure for her, and from that time onwards she wrote her journal almost every day, with only a few short breaks when she was ill, until shortly before her death in 1901. As well as being a great diarist, the Queen was also a keen amateur artist, and her journal entries were often illustrated by sketches, mostly drawn by the Queen herself. She also compiled many albums of her sketches, drawings and watercolours of the people and places about which she had written in her journals. The above sketch of a ‘riding party’ was drawn by Princess Victoria in 1834.
Queen Victoria is reputedly to have said ‘We are not amused’ although we have found no proof of this exact phrase in the archives, there are references to her being amused in her journal. Queen Victoria records in her journal an occasion where she fell off her horse during a ride in Windsor Great Park on 8 September 1838, remarking that she was “not a bit hurt, or put out, or frightened, but astonished and amused….”
“…We rode round Virginia Water. As I was galloping homewards, before we came to the Long Walk, on the grass, and not very fast, Uncle [Leopold] left my side and I went alone with Lord Melbourne, when something frightened Uxbridge, who was alarmed at being left without his 2nd companion, and he swerved against Lord M’s horse so much, that I came off; I fell on one side sitting, not a bit hurt, or put out, or frightened, but astonished and amused, and was up, and laughing before Col. Cavendish and one of the gentlemen, all greatly alarmed, could come near me, and said ‘I am not hurt’….”
I hope I leave things behind a little bit better than I found them (King Charles III)
