איך האב נאך אריינגעכאפט צו הערן די שיעור. גאנץ פיין די מארגענדיגע שיעור ענדיגט ער שוין דף ב' עמוד א גאנץ פיין אז אין איין וואך לערנט ער מער פון א גאנצע עמוד
עס מאכט מיר אביסל נארוועז דאס וואס זיין רעכטע האנט ווערט אפגעהאקט און גייט ארויס פון די בילד איך וואלט עם מייעץ געווען אז ווען ער דערמאנט למשל די צל"ח זאל ער אריינווארפן ווער דאס איז געווען
כ'האב געהערט דעם פריוויו. הערה: ער זאגט אז לויט ר' אליעזר גייט מען שלאפן ביזן ערשטן אשמורה, און לויט רבן גמליאל [וחכמים] רעדט מען פון בחורים וואס גייען שלאפן ממש ביי פארטאגס. קען זיין ער מיינט עס אלס ווערטל, אבער ער האט פארזעהן רש"י אין דף ג' ע"א ד"ה איבע"א, וואס זאגט: דרבי אליעזר דריש "בשכבך", זמן התחלת שכיבה, שבני אדם הולכים לשכב, זה קודם וזה מאוחר, ורבנן דרשי כל זמן שכיבה, דהיינו כל הלילה, אלא שעשו סייג לדבר ואמרו עד חצות, ורבן גמליאל לית ליה ההוא סייג
כלומר, ר"ג וחכמים רעדן נישט פון מענטשן וואס גייען שלאפן שפעט ביי פארטאגס, נאר ווילאנג עס נעמט די שלאף פון די פריע ערשט-אשמורה'דיגע שלאפערס.
אויפן ריתחה דאורייתא קנעפל פאר די אייינגעשריבענע. רעדט מען ארום איבער די קשיא און ר' אברהם מרדכי אליין פארענפערט עס.
די ריתחא דאורייתא איז א קנעפל אויפן טעלעפאון סיסטעם, וואס ווי געשמועסט איז עס אינגאנצן אפגעטיילט פון די וועבזייטל, און די אנליין סובסקרייבער האבן נישט קיין דריסת הרגל דארט,
אגב, נאכן אויסהערן דעם ערשטן שיעור האב איך באשלאסן אז עס איז כדאי עס צו געבן א שאנס, און איך האב זיך סובסקרייבט צום שיעור, און נעכטן נאכט אהיימקומענדיג פון לערנען, בין איך צוגעגאנגען צום ספרים שאפע און ארויסגענומען דעם שיינעם חתן ש"ס ברכות גמרא און זיך געזעצט לערנען בחברותא מיט ר' אברהם מרדכי'ן, מיין ב"ב האט זיך געווינדערט וואס איך האב פלוצלינג באשלאסן צו עפענען א גמרא אינדערהיים, א זאך וואס איך טו (ליידער) קיינמאל חוץ ווען איך לערן מיט מיין אינגל. (איך האב א שיעור, אבער נאר אין ביהמ"ד)
למעשה האב איך זייער הנאה געהאט, ער לערנט פאר געשמאק, גמרא מיט יעדע רש"י און ווארפט נאך אריין א תוספות'ל אויך, אדער א ווארט פון די ראשונים, זייער זיס און באטעמ'ט, איך האב זיך געלייגט שלאפן מיט א גוטע פיהלינג.
ויה"ר אז איך זאל קענען ממשיך זיין מידי יום ביומו עדי אזכה לסיים כל הש"ס כולו, הלוואי והלוואי