Re: ער וויל נישט, צי ער קען נישט?! - באלערנדע פארזעצונג
בס''ד
שלומי איז געזיצן אינעם אינטערשטען זיץ פונם מגיד שיעור קאר באטראכנדיג די פארביי פליענדע סצענעס.
ביימער מיט פרישע בלעטלעך האבן זיך געזעהן פון אלע זייטן פונם הייוועי. דער ספרינג סעזאן האט געמאכט גוט אויף שלומי'ס הארץ
דער דרייווער ר' שמואל האט פיין געקענט זיין פאך, מאכנדיג די וועג פאר א געשמאקע עקספעירענס.
'מסתם האב איך אזוי ליב צו זיין אין א קאר ווייל דער אינדרויסן טוישט זיך א גאנצער צייט' האט עס שלומי אפגעלערנט.
פאר וואס ווען, האט זיך די ישיבה געביידע אנגעזעהן פון דערווייטנס. א טרויריגע געפיל האט ארומגענימען שלומי פילנדיג ווי ער פארלירט זיין פרייהייט.
.......
פרישטאג איז געקומען צו אן ענדע. די בית המדרש פילט זיך צוביסלעך אן אריינגייענדיג אינם סדר.
''כ'האב מיך געבענקט נאך דיר שלומי'' האט ארי זיך געפרייט אז זיין חברותה איז צוריק.
''איך האב זיך אויך געבענקט צו דיר'' איז צוריק געקומען א ווארימע שמייכל
''נישט אבער צו די ישיבה''
ארי האט איהם געשאנקען א האלבע פאלטשע שמייכל.
'אופס פארוואס האב איך דאס געזאגט?' האט זיך שלומי געביסן די ליפן. 'פארוואס דארף איך אדורכקימען ווי א בחור וואס האלט נישט ביים לערנען?'
'ווייל איך האב אדד האט ער זיך גלייך פארענטפערט. איך האב נישט געכאפט אז איך זאג עס.'
די לערנען איז נישט געגאנגען גרינג, אבער אויך נישט אזוי שווער ווי אין דער פארגאנגעהייט.
דאס אומרואיגקייט און צופלויגנקייט וואס ער פילט שטענדיג ביים לערנען האט איהם נישט אזוי איבערגענומען וויסנדיג אז עס איז אדד וואס מען וועט ארבעטן.
שלומי איז געזיצן אינעם אינטערשטען זיץ פונם מגיד שיעור קאר באטראכנדיג די פארביי פליענדע סצענעס.
ביימער מיט פרישע בלעטלעך האבן זיך געזעהן פון אלע זייטן פונם הייוועי. דער ספרינג סעזאן האט געמאכט גוט אויף שלומי'ס הארץ
דער דרייווער ר' שמואל האט פיין געקענט זיין פאך, מאכנדיג די וועג פאר א געשמאקע עקספעירענס.
'מסתם האב איך אזוי ליב צו זיין אין א קאר ווייל דער אינדרויסן טוישט זיך א גאנצער צייט' האט עס שלומי אפגעלערנט.
פאר וואס ווען, האט זיך די ישיבה געביידע אנגעזעהן פון דערווייטנס. א טרויריגע געפיל האט ארומגענימען שלומי פילנדיג ווי ער פארלירט זיין פרייהייט.
.......
פרישטאג איז געקומען צו אן ענדע. די בית המדרש פילט זיך צוביסלעך אן אריינגייענדיג אינם סדר.
''כ'האב מיך געבענקט נאך דיר שלומי'' האט ארי זיך געפרייט אז זיין חברותה איז צוריק.
''איך האב זיך אויך געבענקט צו דיר'' איז צוריק געקומען א ווארימע שמייכל
''נישט אבער צו די ישיבה''
ארי האט איהם געשאנקען א האלבע פאלטשע שמייכל.
'אופס פארוואס האב איך דאס געזאגט?' האט זיך שלומי געביסן די ליפן. 'פארוואס דארף איך אדורכקימען ווי א בחור וואס האלט נישט ביים לערנען?'
'ווייל איך האב אדד האט ער זיך גלייך פארענטפערט. איך האב נישט געכאפט אז איך זאג עס.'
די לערנען איז נישט געגאנגען גרינג, אבער אויך נישט אזוי שווער ווי אין דער פארגאנגעהייט.
דאס אומרואיגקייט און צופלויגנקייט וואס ער פילט שטענדיג ביים לערנען האט איהם נישט אזוי איבערגענומען וויסנדיג אז עס איז אדד וואס מען וועט ארבעטן.
https://torahanytime.com/lectures/286168
ער וויל נישט, צו ער קען נישט?! שלומי'ס רייזע
ביזט גוט און די ערד? ס'איז שטאק טינקל? די ווערסט יעצט איינגעפלאנצט! דיינע זאפטיגע פירות קענען בס''ד נאר וואקסן מיט דעם וואס דיין קערל גייט דאס דורך!
ער וויל נישט, צו ער קען נישט?! שלומי'ס רייזע
ביזט גוט און די ערד? ס'איז שטאק טינקל? די ווערסט יעצט איינגעפלאנצט! דיינע זאפטיגע פירות קענען בס''ד נאר וואקסן מיט דעם וואס דיין קערל גייט דאס דורך!
