פרובירנדיג צו דערשטיקן דער פלייץ פון פארקניפטע געפילן האט ער זיך אויפגעהויבן און אנגעהויבן דורכגעשפרייזן דעם בית המדרש אינם ריכטונג פונם ערי מקלט, דער קאווע שטיבל.
זיין בליק איז געפאלן אויף אייזיק, אייזיק איז געשטאנען מיט שטאלץ און פארגעזאגט פאר זיין חברותה בערל 15 בלאט בעל פה! 'די שוואכע בחור וואס האלט נישט ביי גארנישט!' האט א שטילע אבער שטארקע שטימע געלאכט אין שלומי' 'קוק וואס בחורים אין דיינע יארן קענען אלץ!' האט דער קול נישט אפגעלאזט. טיף אין הארצן האט שלומי געוויסט אז עס ער האט באמת פרובירט, ער איז אבער געווען צו צובראכן דאס צו כאפן.
די קאווע שטיבל האט איהם ענטפאנגען היבש ליידיג.
די העיזעל נאט קאווע וואס דער מנהל האט ספציעל געקויפט צו מאכן א געשמאקע חזרה מצב, האט נאר צוגעגעבן מער ביטערקייט צו זיין געמיט.
נישט האבנדיג ווי נאך צו גיין, האט שלומי געפנט דעם טיהר פון ישיבה און ארויס אויפן גאס.
מיט א גוטע זעץ האט ער א שטויס געטוהן דער נענסטער שטיינדל. די שטיינדל איז געפלויגן מיט אן אימפעט אריינגעפאלנדיג אין א וואסער פאדל מיט א ספלעש.
לוי האט זיך באוויזן ביים טיהר מיט זיין רעגן מאנטל. ''ענדליך האב איך א חתונה צו וואס איך קען גיין'' האט ער גוטמיטיג מיטגעטיילט מיט שלומי. די האסט אויך א שמחה?'' ''מיין שמחה איז, אז איך בין געווארפן פאר א וואך פון דעם נארישע ישיבה!'' האט ער גענפערט מיט א געמאכטע שטאלץ.
זייער שיין געשריבן זייער גוט אראפ געלייגט א טיפיקעל סצענע אין ישיבה אבער פון די שטיקל פון די מעשה זעה איך נישט עפעס מורא'דיגע שטארקע שטורעמישע געפילן וכו'
דערנענטערנדיג זיך האט זיך דערקענט דער נאכט מגיד שיעור ר' ישראל'ס קאר.
''שיק א מזל טוב פאר דיין טאטע'' האט דער מגיד שיעור פריינטליך באגריסט לוי.
''די האסט אויך א שמחה שלומי?''
די טיפע קליגע אויגן האבן דורכגעשניטן שלומי'ס שטאלצע מויער. ''מען האט מיך אהייםגעשיקט פאר א וואך'' האבן זיינע ליפן געמורמלט מיט א קוים הערבארע שטימע. דער מגיד שיעור ר' ישראל'ס ווארימע אויגן האבן זיך ברייט צועפנט. ''אהיימגעשיקט שלומי קליין? אפילו אויב די זאלסט ווען מאכן א טעות, זאל מען אהיימשיקן אזא טייערע בחור!?''
שלומי'ס הערצעלע האט זיך פארברייטערט מיט די ווערטער. ''איך האב נישט געקענט לערנען און ארויס אביסל אויף די פרישע ליפט'' האט זיך שלומי גענומען דערציילן ווען די מגיד שיעור'ס ווארימע האנט ליגט אויף זיין פלייצע.
שלומי האט זיך געשפירט אביסל אומבאקוועם ווען זיין קול האט זיך געשטיקט בשעת'ן רעדן. די פארשטענדליכע בליק און זיין ריכטונג האבן איהם אבער געגעבן צו פילן אז עס איז נארמאל.
''חז''ל זאגן אונז אין אבות ווערטער וואס זענען א יסוד אין יהדות. לא עליך המלאכה לגמור! די הערסט שלומי?! איך האב געזעהן ווי די לייגסט אריין שווערע כוחות צו לערנען טראץ דיינע שוועריקייטן.
איז ווען די גייסט אהיים יעצט זאלסטו וויסן אז די גייסט נישט אהיים ווי א שוואכע בחור, די גייסט אהיים ווי א העלדישע בחור וועם דער באשעפער האט געטרויעט מיטן נסיון צו ווערן געווארפן נאכן אריינלייגן שווערע כוחות צו לערנען!
''איך וועל קאלן דיין טאטע מסביר זיין וואס גייט פאר,'' האט דער מגיד שיעור צוגענדיגט זעהנדיג ווי די שאטל קומט צופארן.
דעיס איז די משגיח וואס מען האט אייביג געטראכט אז בעצם האט ער פיינט וואס די מנהל טוט און ער פלעגט באהאלטענערהייט געבן חיזוק פאר די צובראכענע בחורים נאך א שווערע פסק פון די מנהל.... יאפ איך געדענק עס אסאך מאל האט עס ממש אויפגעלאכטן און געמאכט איך זאל וועלן בלייבן אין ישיבה נאך א חודש אפס סארי די אשכול איז פאר שלומי נישט פאר מיך...
דעיס איז די משגיח וואס מען האט אייביג געטראכט אז בעצם האט ער פיינט וואס די מנהל טוט און ער פלעגט באהאלטענערהייט געבן חיזוק פאר די צובראכענע בחורים נאך א שווערע פסק פון די מנהל.... יאפ איך געדענק עס אסאך מאל האט עס ממש אויפגעלאכטן און געמאכט איך זאל וועלן בלייבן אין ישיבה נאך א חודש אפס סארי די אשכול איז פאר שלומי נישט פאר מיך...
